Πήγαινε σε σπίτια ξαφνικά, όπου υπήρχε ένα πρόβλημα και όταν τον βλέπανε του λέγαν:
Παπά Φώτη ο Θεός σε έστειλε, σε χρειαζόμασταν!
Δεν είχε τηλέφωνο, αρκούσε μια προσευχή,
Χριστέ μου στείλε μου τον πατήρ Φώτιο.
Κι ερχόταν!
Βοηθούσε πολύ κόσμο με πολλούς τρόπους, υλικούς και πνευματικούς, με απλότητα.
Δόξα τω Θεώ, τον γνώρισα όταν πήγα στο νησί και με βοήθησε πολύ.
Ένα βράδυ προσγειώθηκε στην αυλή μας, απ τα κεραμίδια.
Πετούσε.!
Και όντως το ξεχάσαμε, εντελώς και το θυμηθήκαμε στην κηδεία του!
Ο τάφος του είναι στο χωριό Τρύγωνας της Λέσβου.
Η ευωδία που αναδίδεται είναι σα να έρχεται κατ’ ευθείαν από τον παράδεισο.
Πραγματικά ο τάφος του ευωδιάζει..
Μαρτυρία κ. Κωνσταντίνου Κυριάκου
π. Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου,
(Παπα-Φώτης Λαυριώτης: Ο περιφρονημένος και ανυπόληπτος για την αγάπη του Χριστού μας, εκδ. Παναγία η Κοσμοσώτειρα)