ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΕΥΦΗΜΙΑ
Στίς 16 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῆς ἁγίας
μεγαλομάρτυρος καί πανευφήμου Εὐφημίας. Ἡ ἁγία Εὐφημία ἔζησε κατά τούς
χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ, καταγόταν ἀπό τήν Χαλκηδόνα, ἀπό γονεῖς
πλούσιους καί εὐσεβεῖς, οἱ ὁποῖοι τῆς δίδαξαν τήν πίστη. Τήν ἐποχή
ἐκείνη ἀνθύπατος τῆς Ἀσίας ἦταν ὁ εἰδωλολάτρης Πρίσκος, ὁ ὁποῖος εἶχε
προστάξει νά θυσιάσουν οἱ κάτοικοι τῆς ἐπαρχίας τῆς Χαλκηδόνας στόν
ψεύτικο θεό Ἄρη. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ χριστιανοί κρυβόντουσαν, ὅταν ὅμως
συνελήφθηκε ἡ ἁγία Εὐφημία μαζί μέ ἄλλους χριστιανούς καί ὁδηγήθηκαν
στόν ἡγεμόνα ὁμολόγησαν μέ πολύ θάρρος τήν πίστη τους, μέ ἀποτέλεσμα νά
τούς δείρουν γιά εἴκοσι ἡμέρες τόσο σκληρά πού οἱ δήμιοι ἔπεσαν στήν γῆ
ἡμιθανεῖς. Ὅταν τούς ἀποφυλάκισαν ἡ ἁγία παρά τούς βασανισμούς ἔλαμπε
ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ· ὅμως καί πάλι τήν κτύπησαν στό πρόσωπο μέ ὠμά
δέρματα καί τήν ξαναφυλάκισαν. Κατόπιν τήν ὁδήγησαν στόν ἀνθύπατο, ὁ
ὁποῖος διέταξε νά συντρίψουν τό σῶμα της μέ τροχούς, ἡ χάρις ὅμως τοῦ
Θεοῦ τήν διατήρησε ἀβλαβῆ. Ἔτσι ὁ Πρίσκος διέταξε νά τήν ρίξουν σέ μία
ἀναμμένη κάμινο, ὅμως ἄγγελος Κυρίου τήν προστάτευσε καί μάλιστα οἱ
ὑπηρέτες πού τήν ὁδήγησαν στήν κάμινο βλέποντας τό θαῦμα πίστευσαν στόν
Χριστό καί βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο. Κατόπιν τήν ἔρριξαν σέ ἕνα λάκκο μέ
νερό γεμάτο μέ σαρκοβόρα θηρία τῆς θάλασσας πού καί πάλι ἔμεινε ἀβλαβής.
Μετά τήν ἔρριξαν σέ ἄλλο λάκκο στρωμένο μέ αἰχμηρά σουβλιά, ἀπό τά
ὁποῖα διατηρήθηκε ὑγιής. Ἔπειτα τήν πριόνισαν καί τήν ἔκαψαν σέ τηγάνια
πυρωμένα, ὅμως ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τήν προστάτευσε. Τέλος τήν ἔδωσαν σέ
ἄγρια θηρία, ὅπου ἡ ἁγία παρέδωσε τό πνεῦμα της στόν Κύριο μετά ἀπό ἕνα
δάγκωμα ἀπό ἀρκούδα. Τό ἅγιο λείψανό της οἱ γονεῖς της τό ἐνταφίασαν
κοντά στήν Χαλκηδόνα μέ πολύ εὐλάβεια.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος γ΄ . Τὴν ὡραιότητα.)
Τῷ θείῳ ἔρωτι, Λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς ὀσμὴν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἴα νεᾶνις παγκαλλής, καὶ Μάρτυς πεποικιλμένη, ὅθεν εἰσελήλυθας, εἰς παστάδα οὐράνιον, κόσμῳ διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καὶ σώζουσα τοὺς σοὶ ἐκβοῶντας, χαίροις θεόφρον Εὐφημία.
Μεγαλυνάριον
Εὔφημόν σε αἶνον καί ἱερόν, πανεύφημε Μάρτυς, ἀναμέλπωμεν εὐπρεπῶς· σύ γάρ Εὐφημία, ἐμπρέψασα εὐφήμως, τῷ Λόγῳ ἐδοξάσθῃς ὡς καλλιπάρθενος.
