Σύνοψις τῶν ὁμιλιῶν τοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου εἰς Σόφιαν Βουλγαρίας
Γράφει ὁ κ. Διογένης Δ. Βαλαβανίδης, Πρόεδρος Κέντρου Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητος
Στὶς 26 Αὐγούστου 2024 πραγματοποιήθηκε στὴ Βουλγαρία σημαντικὸ διεθνὲς συνέδριο μὲ τίτλο: «Ἀποτροπή ἐπίθεσης κατὰ τῆς Ἐκκλησίας – Ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας», μὲ πρωτοβουλία τοῦ Διεθνοῦς Φόρουμ Ὀρθοδόξων Γυναικῶν (ἄτυπη ὁμάδα) καὶ τοῦ Κέντρου Γεωστρατηγικῶν Μελετῶν ἀπὸ τὸ Βελιγράδι. Στὴ διάσκεψη συζητήθηκαν: ἡ συνταγματικότητα τοῦ Νόμου 8371, ποὺ ψηφίσθηκε στὴν Οὐκρανία καὶ ἀναφέρεται στὴν ἀπαγόρευση τοῦ ἔργου τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ τὶς ἀντιφάσεις του μὲ τὶς διεθνεῖς καὶ εὐρωπαϊκὲς συμβάσεις· ἐπιθέσεις σὲ ὀρθόδοξα ἱερὰ στὴν Παλαιστίνη, ἡ καταστροφικὴ ἐπιρροὴ ἐξωτερικῶν δυνάμεων κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπειλή ἐναντίον ἐκκλησιῶν καὶ μοναστηριῶν στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ Μετόχια. Μεγαλύτερες αἱρέσεις τῆς σύγχρονης ἐποχῆς ποὺ ἀπειλοῦν τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ σύνολό της, ὅπως ὁ οἰκουμενισμός, ὁ παπισμός, ὁ φιλελευθερισμὸς καὶ ὁ μοντερνισμός, καὶ ἄλλα θέματα.
Μεταγράφουμε τὶς συνοπτικὲς ὁμιλίες τῶν συμμετεχόντων στὸ συνέδριο:
1. Ὁ Μητροπολίτης Ζαπορίζια Λουκᾶς, ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, μίλησε μὲ θέμα: “Ἐθνικὴ ἀσφάλεια ἢ θρησκευτικὲς διακρίσεις – Ὁ ρόλος τοῦ κόμματος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἀλληλεγγύης στὴν ἄσκηση πίεσης στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας», καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτὴ εἶπε ὅτι «ἡ τρέχουσα κατάσταση ἀπαιτεῖ ἀναθεώρηση τῆς πολιτικῆς προσέγγισης στὰ θρησκευτικὰ ζητήματα καθὼς καὶ ἐνίσχυση τῶν ἐγγυήσεων τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας στὴν Οὐκρανία”. Ὑπὸ αὐτὴ τὴν ἔννοια, πρόσθεσε ὅτι «τὰ ζητήματα θρησκευτικῆς ταυτότητας στὴν Οὐκρανία ἔχουν γίνει ἰδιαίτερα ὀξυμένα, εἰδικὰ στὸ πλαίσιο τῆς σύγκρουσης μὲ τὴ Ρωσία». Τὸ θρησκευτικὸ ζήτημα εἶναι πλέον πολιτικοποιημένο στὸ μέγιστο. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἔχει γίνει στόχος ἐξοστρακισμοῦ καὶ διακρίσεων ἀπὸ τὶς πολιτικὲς ἐλίτ, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἡγετῶν τοῦ κόμματος Εὐρωπαϊκῆς Ἀλληλεγγύης. Αὐτὸ τὸ κόμμα καὶ ὁ ἀρχηγὸς του διαδραματίζουν ἡγετικὸ ρόλο στὴ διαμόρφωση τῆς κοινῆς γνώμης, στὴν ὁποία ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκλαμβάνεται ὡς παράγοντας τῆς ρωσικῆς ἐπιρροῆς καὶ ἀπειλή γιὰ τὴν ἐθνικὴ ἀσφάλεια τῆς χώρας. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ ρητορική, ἡ ὁποία συχνὰ μετατρέπεται σὲ ἐπιθετικὲς δηλώσεις, δημιουργεῖ ἀρνητικὴ στάση στὴν κοινωνία πρὸς τὴ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τοὺς πιστούς της, γεγονὸς ποὺ συμβάλλει στὴν τροφοδότηση διαθρησκευτικοῦ μίσους καὶ δημιουργεῖ πραγματικοὺς κινδύνους γιὰ παραβίαση τῶν δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν τῆς Οὐκρανίας”.
2. Ὁ π. Μιχαὴλ Κοβάτσεφ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας μίλησε μὲ θέμα: «Ἀπαγόρευση τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Οὐκρανία». Στὴν εἰσήγησή του, εἶπε ὅτι ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία παρέχει ἐνεργὴ ὑποστήριξη στὸν οὐκρανικὸ λαό, εἰδικὰ κατὰ τὴν περίοδο τοῦ πολέμου: «Ὁ Μητροπολίτης Κιέβου εἶναι ἐπίσης ὁ Οὐκρανὸς ἀρχιεφημέριος, ὁ ὁποῖος εἶναι πάντα μὲ τὸν οὐκρανικὸ λαὸ, γιὰ τὸν ὁποῖο προσεύχεται, καὶ ἐκεῖνος πού τὸν στηρίζει πνευματικὰ καὶ ὑλικά». Στὴ συνέχεια τῆς παρουσίασης ὁ π. Μιχαὴλ μίλησε γιὰ τὶς μεγάλες ἀνθρωπιστικὲς δραστηριότητες ποὺ πραγματοποιήθηκαν ἀπὸ τὴ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ πολέμου, συμπεριλαμβανομένης τῆς βοήθειας πρὸς τοὺς πρόσφυγες καθὼς καὶ τῆς παροχῆς ἰατρικῆς βοήθειας καὶ τῆς παροχῆς πολυάριθμων δωρεῶν σὲ θύματα πολέμου. Παρόλα αὐτά, «ἐκδηλώθηκε ἐνεργὰ τὸ μῖσος κατὰ τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας», τὸ ὁποῖο φαίνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι «μὲ τὴ χρήση βίας, περισσότερες ἀπὸ 1.500 ἐκκλησίες τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας παραδόθηκαν στὴ σχισματικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας». Ταυτόχρονα, ἀπὸ τὸ 2022, ἡ Ὑπηρεσία Ἀσφαλείας τῆς Οὐκρανίας (ΥΑΟ) διεξήγαγε 41.000 ἔρευνες ἐναντίον μελῶν τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, λόγῳ ὑποτιθέμενης συνεργασίας μὲ τὴ Ρωσία καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτὴ ἐρεύνησε περισσότερα ἀπὸ 350 κτίρια ἐκκλησιῶν». Ὁ π. Μιχαὴλ προειδοποίησε ἰδιαίτερα γιὰ τὶς συνέπειες τῆς υἱοθέτησης τοῦ Νόμου 8371, ὁ ὁποῖος «πρακτικὰ ἀπαγορεύει τὸ ἔργο τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας – ἑπομένως οἱ συνέπειες τοῦ ἐπερχόμενου πογκρὸμ ἐναντίον τοῦ κλήρου καὶ τῶν πιστῶν θὰ εἶναι τραγικές».
3. Ἡ Dragana Trifkovic, γενικὴ διευθύντρια τοῦ Κέντρου Γεωστρατηγικῶν Μελετῶν ἀπὸ τὴ Σερβία, μύησε τοὺς συμμετέχοντες στὸ συνέδριο μὲ τὸ θέμα: «Ἡ θέση τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ τὰ Μετόχια». Μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτή, τόνισε ὅτι «τὰ θρησκευτικὰ δικαιώματα τοῦ ἐναπομείναντος σερβικοῦ πληθυσμοῦ στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ τὰ Μετόχια ἀπειλοῦνται ἰδιαίτερα, γεγονὸς ποὺ ἀντικατοπτρίζεται στὶς διώξεις καὶ τὶς ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ κλήρου καὶ τῶν πιστῶν τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἐπιθέσεις σὲ ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, μοναστήρια καὶ νεκροταφεῖα, παράνομη δήμευση περιουσίας τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ τὰ παρόμοια». Ἡ Dragana Trifkovic ἐπεσήμανε ὅτι τὴ μεγαλύτερη εὐθύνη γιὰ τὴ συνεχῆ βία στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ τὰ Μετόχια φέρουν οἱ διεθνεῖς δυνάμεις, οἱ ὁποῖες δὲν ἐκπλήρωσαν τὴν ἀποστολή τους. Αὐτὸ φαίνεται ἰδιαίτερα ἀπὸ τὰ ἀκόλουθα γεγονότα: «ὁ σεβασμὸς τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ τὰ Μετόχια καὶ ἡ γενικὴ κατάσταση ἀσφάλειας εἶναι ἐξαιρετικὰ κακὴ καὶ χαρακτηρίζεται ἀπὸ συχνὲς περιπτώσεις τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν, σωματικῆς βίας, δολοφονιῶν σὲ ἐθνικὴ βάση, δραστικὴ ἐπέκταση τῶν ὀργανωμένων – ἔγκλημα, λῃστεῖες, σφετερισμὸς καὶ καταστροφὴ ἰδιωτικῆς περιουσίας, μὲ ἄρνηση τῆς ἐλεύθερης κυκλοφορίας κλπ». Στὸ τέλος τῆς παρουσίασης, ἡ Dragana Trifkovic παρουσίασε προτάσεις γιὰ τὴν ὑπεράσπιση καὶ προστασία τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ τὰ Μετόχια, οἱ ὁποῖες περιλαμβάνονται στὸ τελικὸ ἔγγραφο τοῦ συνεδρίου.
4. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστίας Teodosije Hana ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἱερουσαλὴμ μίλησε μὲ θέμα: «Χρειάζεται ἐπείγουσα δράση, γιὰ νὰ σταματήσει ἡ δίωξη τῆς ἐκκλησίας». Στὴν εἰσήγησή του, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χάνα ἀπηύθυνε ἔκκληση «σὲ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τοῦ κόσμου νὰ ἐνεργήσουν ἐπειγόντως πρὸς τὴν κατεύθυνση νὰ σταματήσει ἡ δίωξη, στὴν ὁποία ἐκτίθεται ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀκολουθώντας τὴν ἀρχὴ ὅτι ἐὰν ἕνα ἀπὸ τὰ μέλη της διώκεται, τότε ὅλοι νὰ σταθοῦν στὸ πλευρὸ τῶν καταπιεσμένων καὶ τῶν κατατρεγμένων». Ἐπιπλέον, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χάνα προσευχήθηκε «νὰ τελειώσει ὁ πόλεμος στὴ Γάζα καὶ νὰ ἐπικρατήσει ἡ γλῶσσα τῆς εἰρήνης καὶ τοῦ διαλόγου στοὺς Ἁγίους Τόπους τῆς Παλαιστίνης». «Σᾶς καλῶ ὅλους νὰ προσευχηθεῖτε θερμὰ γιὰ τὰ θύματα τοῦ πολέμου, ὥστε νὰ τελειώσει ἡ αἱματοχυσία στὴ Γάζα καὶ νὰ ἀπολαύσουν οἱ ἄνθρωποι αὐτῆς τῆς χώρας εἰρήνη καὶ ἀξιοπρεπῆ ζωή».
5. Ἡ Rumjana Chenalova, δικηγόρος (δικαστής, εἰσαγγελέας) ἀπὸ τὴ Βουλγαρία μίλησε μὲ θέμα: «Νομιμότητα τοῦ νόμου 8371 στὴν Οὐκρανία: Ἀντίθεση μὲ τὶς συνταγματικὲς καὶ νομικὲς διατάξεις τῆς Οὐκρανίας, καθὼς καὶ μὲ διεθνεῖς καὶ εὐρωπαϊκὲς συμβάσεις». Σχετικὰ μὲ αὐτό, εἶπε: «Ὁ νόμος 8371 θεωρεῖται ὡς ἀποτέλεσμα τῶν συμφερόντων τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῆς κυβέρνησης ἀνδρείκελου τοῦ Ζελένσκι, καθὼς καὶ τῶν εὐρωατλαντικῶν ἀξιῶν, τὶς ὁποῖες ἀκόμα δὲν γνωρίζουμε ἀκριβῶς τί ἀντιπροσωπεύουν, ἀλλὰ γιὰ τὶς ὁποῖες ἡ Ὀρθόδοξη πίστη ἐγκυμονεῖ μεγάλο κίνδυνο». Ὁ νόμος δίνει τὴ δυνατότητα στὴ Κρατικὴ Ὑπηρεσία γιὰ τὴν Ἐθνοπολιτικὴ καὶ τὴν Ἐλευθερία τῆς Συνείδησης τῆς Οὐκρανίας νά μπορεῖ νὰ ἐλέγξει τὶς διασυνδέσεις μεταξὺ θρησκευτικῶν ὀργανώσεων καὶ τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου». Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο, ἡ κ. Α Τσέναλοβα ἀναρωτήθηκε: «Πότε ρύθμισε τὸ κράτος τὸ περιεχόμενο τῶν καταστατικῶν τῶν νομικῶν προσώπων τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων; Ποτέ!”. Παρέθεσε ἐπίσης τὴν ἀντίδραση τοῦ Πατριάρχη Ἀντιοχείας καὶ Πάσης Ἀνατολῆς, Ἰωάννη Χ, στὴν ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε στὸν ἐπικεφαλῆς τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, Μητροπολίτη Ὀνούφριο, στὴν ὁποία ὅριζε τὸν νόμο ὡς «συλλογικὴ τιμωρία γιὰ ἑκατομμύρια πιστοὺς, τῶν ὁποίων ἡ μοναδικὴ ἁμαρτία εἶναι ὅτι ἔμειναν πιστοὶ στὴν Ὀρθόδοξη πίστη». Στὴν ἐπιστολὴ προτείνεται «νὰ συγκληθεῖ ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος προκειμένου νὰ βρεθεῖ συνολικὴ λύση στὸ ζήτημα τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας». Στὴν περαιτέρω εἰσήγησή της, ἡ δικηγόρος Celanova πρότεινε διάφορες διαδικασίες ποὺ πρέπει νὰ ἐφαρμοσθοῦν κατὰ τοῦ νόμου 8371. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα, πρέπει νά ἀπευθυνθοῦν σὲ διεθνεῖς ὀργανισμοὺς (ΟΗΕ καὶ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης), μὲ ἔμφαση στὴν παραβίαση τῶν βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ποὺ ἀναφέρονται σὲ διεθνῆ ἔγγραφα : «Καταρχάς, ἀναφέρεται στὰ βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα ποὺ ἀπαριθμοῦνται στὸ Διεθνὲς Σύμφωνο γιὰ τὴν Προστασία τῶν Ἀστικῶν καὶ Πολιτικῶν Ἐλευθεριῶν· στὴν εἰδικὴ ὁδηγία τῆς ΕΕ γιὰ τὴν ἀναστολὴ τῆς θρησκευτικῆς μισαλλοδοξίας, καθὼς καὶ ἀναφορὰ στὰ ἄρθρα 9 καὶ 10 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων». Συμπερασματικά, ἡ κ. Α Celanova ἐκτίμησε ὅτι ὁ νόμος εἰσάγει διακρίσεις, διότι παραβιάζει βασικὰ δικαιώματα, πρῶτα ἀπ’ ὅλα, τὸ δικαίωμα νὰ ὁμολογεῖ κάποιος ἐλεύθερα τὴ θρησκεία του, καθὼς καὶ τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς τοῦ τρόπου μὲ τὸν ὁποῖο θὰ ἀσκεῖται ἡ πίστη του (προσωπικά, ὁμαδικὰ ἢ ὡς μέλος μίας ἀπὸ τὶς ὀργανώσεις).
6. Ὁ Maksim Kostenko, θρησκευτικὸς ἀναλυτής καὶ πρώην ἀναπληρωτὴς ἐπικεφαλῆς τοῦ Συνοδικοῦ Τμήματος τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γιὰ θέματα νεολαίας, μίλησε μὲ θέμα: «Καθολικισμὸς τῆς Οὐκρανίας: προκλήσεις γιὰ τὴ ρωσικὴ καὶ τὴν παγκόσμια Ὀρθοδοξία».
«Ἡ τρέχουσα δίωξη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας δὲν εἶναι συνέπεια τῆς τρέχουσας στρατιωτικῆς σύγκρουσης μεταξὺ Οὐκρανίας καὶ Ρωσίας». Αὐτὴ ἡ διαδικασία ἔχει πολὺ βαθύτερες ρίζες.
Ἀφετηρία της – θὰ πρέπει νὰ θεωρηθοῦν οἱ αἰωνόβιες προσπάθειες τῶν γεωπολιτικῶν ἀντιπάλων τῆς Ρωσίας νὰ ἀποσχισθοῦν ἀπὸ τὰ ἐδάφη της, μετατρέποντας τοὺς κατοίκους της σὲ μία δύναμη ποὺ εἶναι ἕτοιμη νὰ πολεμήσει ἰδεολογικὰ καὶ ἐπίμονα ἐνάντια στὸ ρωσικὸ κράτος. Κάποτε, ἡ Πολωνία, ἡ Αὐστροουγγαρία καὶ ἡ Γερμανία ἀκολούθησαν αὐτὸν τὸν δρόμο. «Ταυτόχρονα, ὁ βασικὸς ρόλος δόθηκε πάντα στὴν ἀναμόρφωση τοῦ πνευματικοῦ κωδικοῦ τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ, ἀφοῦ ἡ ὀρθόδοξη πίστη ἦταν τὸ πιὸ σημαντικὸ στοιχεῖο γιὰ τὴ διατήρηση τῆς ἑνότητας τῶν Ρώσων», δήλωσε ὁ Maksim Kostenko. Στὴν περαιτέρω εἰσήγησή του, πρόσθεσε: «Ἰδιαίτερη προσοχὴ θὰ μποροῦσε νὰ δοθεῖ στὸ θέμα τῆς αὐξανόμενης ἀλληλεπίδρασης μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ δείχνουν ἀνοικτὰ τὴν ἐπιθυμία ἀποκατάστασης τῆς προσευχῆς καὶ τῆς εὐχαριστιακῆς ἑνότητας. Ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἄποψη, εἶναι πολὺ πιθανὸ ὅτι τὸ Φανάρι καὶ τὸ Βατικανὸ χρειάζεται νὰ σχηματίσουν μία νέα Ἕνωση στὴν Οὐκρανία – μεταξύ τῆς σχισματικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καὶ τῆς Οὐκρανικῆς Ἑλληνοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία θὰ παρουσιάζουν ὡς ἀπόδειξη τῆς ἐπανένωσης Ὀρθοδόξων καὶ Καθολικῶν, χωρὶς νὰ ἀλλάξουν τὶς ἀρχὲς τῶν διδασκαλιῶν τους (τῆς δογματικῆς)».
7. Ὁ Διογένης Βαλαβανίδης, διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας ἀπὸ τὴ Σερβία, μίλησε μὲ θέμα: «Ὁ ἀνατολικὸς παπισμὸς καταστρέφει τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».
Τὸ ὁλοκληρωμένο περιεχόμενο τῆς ὁμιλίας δημοσιεύθηκε σὲ ξεχωριστὸ κείμενο, στὴν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος τύπος» ὑπὸ τὸν ἀριθμό φ. 2509, 13/9/2024.
8. Ὁ Ἀρχιερέας Sasa Petrovic ἀπὸ τὴ Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἱερέας τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου στὴν Ὀμάχα τῆς Νεμπράσκα τῶν ΗΠΑ μίλησε μὲ θέμα: «Προτεσταντισμὸς τῆς Ἀνατολικῆς Τελετουργίας, ἡ καταστροφικὴ ἐπίδραση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἐλπιδοφόρου στὴν Ὀρθοδοξία στὴν Ἀμερική». Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο, ὁ Ἀρχιερέας Σάσα Πετροβιτς εἶπε: «Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἑξαετοῦς διοίκησης τῆς Ἑλληνοαμερικανικῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος ἔχει κάνει πολλὰ βήματα καὶ ἔχει κάνει διάφορες ἀνακοινώσεις ποὺ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἔχει βάση τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοση, καὶ διατυπώθηκε στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ τὰ ἔργα τῶν ἁγίων πατέρων». Κατὰ τήν εἰσήγησή του παρουσίασε στοιχεῖα στὰ ὁποῖα ὁ Ἀρχ. Ἐλπιδοφόρος ὑποστηρίζει δημόσια καὶ ἀνοικτὰ τὴ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, ὑποστηρίζει τὸ σοδομισμὸ καὶ καταπατᾶ ὅλες τὶς ἠθικὲς χριστιανικὲς ἀρχές, ἐπαινεῖ τὸν Τεκτονισμό, φιλᾶ τὸ χέρι τοῦ Ρωμαίου Πάπα, ὁμολογεῖ ἀνοικτὰ τὴν αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, δηλαδὴ τὴ διδασκαλία ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν τὴν πληρότητα ἀλήθειας ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ στὸν Θεό, μόνο μὲ διαφορετικοὺς τρόπους». Στὸ τέλος τῆς εἰσήγησής του, ὁ π. Sasa Petrovic κατέληξε ὅτι: «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος δὲν εἶναι ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος καὶ ὁδηγεῖ ὁλόκληρη τὴν ἀρχιεπισκοπή του στὸν πνευματικὸ θάνατο, ἐνῷ ἐσωτερικὰ καταστρέφει τὴν ἤδη κλονισμένη ἑνότητα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».
9. Ἡ Vasilijana Merheb, θεολόγος ἀπὸ τὴ Βουλγαρία μίλησε μὲ θέμα: «Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, Ὀχύρωση τῆς Ὀρθοδοξίας». Στὴν παρουσίασή της, παρεῖχε συγκεκριμένα στοιχεῖα γιὰ πολυάριθμες κατασταλτικὲς ἐνέργειες κατὰ τῶν ἐπισκόπων καὶ τοῦ κλήρου τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ ἐπεσήμανε συγκεκριμένους βασικοὺς νόμους ποὺ παραβιάζει ἡ οὐκρανικὴ κυβέρνηση, συγκεκριμένα: «Ἡ δίωξη τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας λαμβάνει χώρα πίσω ἀπὸ τὸ νομοθετικὸ ὑπόβαθρο μίας κυβέρνησης ποὺ προσποιεῖται ὅτι εἶναι «δημοκρατικὸ» καὶ ποὺ ἐπιμένει στὴν ἔνταξη στὴν ΕΕ, παρόλο ποὺ καταπατᾶ τὸ δικό της Σύνταγμα (ἄρθρα 24 καὶ 35), τὰ ὁποῖα ὁρίζουν ξεκάθαρα ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι χωρισμένη ἀπὸ τὸ κράτος. Καταπατᾶ ἐπίσης τὸ εὐρωπαϊκὸ δίκαιο – τὸν Χάρτη τῶν Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης (ἄρθρα 10 καὶ 21), τὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση γιὰ τὴν Προστασία τῶν Ἀνθρώπινων Δικαιωμάτων καὶ τῶν Θεμελιωδῶν Ἐλευθεριῶν (ἄρθρο 9) καὶ τὸ διεθνὲς δίκαιο – τὴν Οἰκουμενικὴ Διακήρυξη τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ( Ἄρθρα 2 καὶ 18 , Διεθνὲς Σύμφωνο γιὰ τὰ Ἀτομικὰ καὶ Πολιτικὰ Δικαιώματα (Ἄρθρα 2, 4, 18), Διακήρυξη γιὰ τὴν Ἐξάλειψη κάθε Μορφῆς Μισαλλοδοξίας καὶ Διακρίσεων βάσει Θρησκείας, τὸ ἀνήκειν ἢ τὶς πεποιθήσεις (Ἄρθρα 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8) καὶ μία σειρὰ ἀπὸ ἄλλους νόμους ποὺ εἶναι θεμελιώδεις γιὰ τὴ δημοκρατία». Συμπερασματικά, ἡ V. Merheb τόνισε ὅτι «οἱ οὐκρανικὲς ἀρχὲς κάνουν διακρίσεις κατὰ τῶν βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν, συμπεριλαμβανομένου τοῦ δικαιώματος στὴν ἄσκηση τῆς θρησκείας καὶ τοῦ δικαιώματος στὶς θρησκευτικὲς συγκεντρώσεις, προσβάλλοντας σκόπιμα δημόσια τὰ θρησκευτικὰ δικαιώματα καὶ τὰ αἰσθήματα τῶν μελῶν τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὑποβάλλοντάς τους σὲ ταπείνωση γιὰ θρησκευτικοὺς λόγους».
10. Ὁ Βαλεντὶν Καρντάμσκι, δημοσιογράφος καὶ ἀρχισυντάκτης τῆς πύλης kritichno.bg ἀπὸ τὴ Βουλγαρία, μίλησε μὲ θέμα: «Ἐπίθεση τῶν ΜΜΕ κατὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας». Δήλωσε ὅτι ὁ νόμος 8371 ἀντιπροσωπεύει προηγούμενο ποὺ μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθεῖ σὲ ἄλλες χῶρες γιὰ τὴν ἀπαγόρευση ἄλλων ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν. «Ἡ σιωπὴ καὶ ἡ ἀποδοχὴ αὐτοῦ τοῦ γεγονότος θὰ γίνει προϋπόθεση γιὰ τὴν ἐκκαθάριση ὁρισμένων Ἐκκλησιῶν». Ὁ V. Καρντάμσκι σημείωσε ὅτι ὁ πόλεμος στὴν Οὐκρανία διεξάγεται σὲ τρία μέτωπα, ἕνα ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι τὸ ἐνημερωτικό, ὅπου τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης τοῦ καθεστῶτος διαστρεβλώνουν τὴν ἀλήθεια καὶ ἔτσι δηλητηριάζουν τὴν κοινωνία. Καταλήγοντας εἶπε ὅτι «ὑπάρχει ἕνα ἄλλο μέτωπο – καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ θρησκευτικό. Ἡ πίστη εἶναι τὸ στήριγμα καὶ ἡ ἐλπίδα τῶν ἀνθρώπων, τὴν ὁποία θέλουν νὰ τοὺς ἀφαιρέσουν καὶ μάλιστα ἐναντίον τῶν ἑαυτῶν τους».
Βελιγράδι, 31.08.2024
