Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Είναι σήμερα ευρέως γνωστή η στενή συγγένεια της Αλ Κάιντα με τον κορωνοϊό. Όχι μόνο γιατί τόσο η πρώτη όσο και ο δεύτερος βαπτίσθηκαν σε κοινή νεοταξίτικη κολυμβήθρα λαμβάνοντας το ίδιο ακριβώς εκφοβιστικό παρατσούκλι, δηλαδή του «αόρατου εχθρού», αλλά γιατί, μετά το τέλος της βάπτισής τους, ξεκίνησε ένας υβριδικός πόλεμος της Νέας Τάξης Πραγμάτων εναντίον της ανθρωπότητας, ο οποίος διεξήχθη καμουφλαρισμένα:
Το μεν 2001, προκειμένου να εξολοθρευθεί η Αλ Κάιντα και οι συναφείς τρομοκρατικές οργανώσεις που εξαπλώνονταν σαν επιδημία, το δε 2020 προκειμένου να εξολοθρευθεί ένας «φονικός ιός» που δρα σαν τρομοκράτης.
Πράγματι, δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι Νεοταξίτες είναι μαέστροι στο να αναποδογυρίζουν σημασίες και ιδιότητες. Ας θαυμάσουμε λίγο καλύτερα την αρμονική αντιμετάθεση ιδιοτήτων που σκαρφίστηκαν αυτά τα σατανικά μυαλά με διαφορά 19 χρόνων:
Μέχρι να εμφανισθεί η πανδημία του κορωνοϊού (ορθότερα: μέχρι να την εμφανίσουν εκείνοι που διαχειρίζονται τους λαούς σαν αποικίες μυρμηγκιών), η τρομοκρατία παρομοιαζόταν σταθερά με μάστιγα, επιδημία ή ασθένεια, η οποία έπρεπε να καταπολεμηθεί πάση θυσία.
Επί παραδείγματι, ο Chomsky σημείωνε ότι:
«ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία περιγράφεται από τους κρατούντες σαν μια μάχη ενάντια σε μια επιδημία, ενάντια στον καρκίνο που μεταδίδουν οι βάρβαροι, αυτοί οι “άθλιοι εχθροί του ίδιου του πολιτισμού”»1.
Κι όταν τελικώς ξέσπασε η επιδημία, που με το έτσι θέλω ονομάσθηκε πανδημία, ο κορωνοϊός κληρονόμησε την ιδιότητα των τρομοκρατών: όπως τούτοι, έτσι κι εκείνος είναι παντού και πουθενά, ενδέχεται να επιτεθεί το επόμενο δευτερόλεπτο, τον επόμενο μήνα ή τον επόμενο χρόνο, απειλεί μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ενώ μπορεί να προκαλέσει από το μικρότερο κακό (λίγο αδιαθεσία) μέχρι το μεγαλύτερο (θάνατο).
Τι να είσαι γραμμένος, δηλαδή, στην λίστα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, τι να είσαι γραμμένος στην λίστα του ιού: Και τα δύο είδη «αόρατου εχθρού» πρέπει να τα τρέμεις σαν να επικρέμαται πάνω από το κεφάλι σου η περίφημη δαμόκλειος σπάθη!
Πέρα, όμως, από την επισημανθείσα ομοιότητα ανάμεσα στους δύο «αόρατους εχθρούς» (κατά περίεργο τρόπο, «αόρατος εχθρός» είχε ονομασθεί και η ραδιενέργεια που διέφυγε από τον αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ2), η οποία οδήγησε το μεν 2001 στον παγκόσμιο περιορισμό των ελευθεριών και της αξιοπρέπειας των πολιτών, το δε 2020 στην κατάργησή τους, υπάρχει μία ακόμη ομοιότητα, η οποία δεν είναι ευρέως γνωστή ή, εν πάση περιπτώσει, δεν έχει προσεχθεί ιδιαιτέρως: πρόκειται για τον εμβολιασμό που ακολούθησε μετά τις επιθέσεις με άνθρακα, οι οποίες έλαβαν χώρα περίπου έναν μήνα μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με όσα γράφει ο Γερμανός ιατρός Heiko Schöning (Ηάικο Σένινγκ) στο άκρως διαφωτιστικό βιβλίο του με τον τίτλο «Game Over. Covid-19 / Anthrax-01»:3
Στις 4 Οκτωβρίου 2001 εκδηλώθηκε η πρώτη τρομοκρατική επίθεση με χρήση άνθρακα στη Ν. Φλόριδα. Θύμα της υπήρξε ο Robert Stevens, ο οποίος άνοιξε την παγιδευμένη με τον άνθρακα επιστολή την ώρα που βρισκόταν στο γραφείο του. Συνολικά «πέντε αμερικανικά ειδησεογραφικά πρακτορεία και τα γραφεία δύο αμερικανικών γερουσιαστών έλαβαν επιστολές που περιείχαν σπόρους άνθρακα» και «τουλάχιστον 22 άνθρωποι μολύνθηκαν, κάποιοι από τους οποίους σε εγκαταστάσεις ταχυδρομικών υπηρεσιών μέσω των οποίων εστάλησαν οι επιστολές» (τελικά πέντε άτομα πέθαναν εξαιτίας της εισπνοής άνθρακα).
Το εντυπωσιακό είναι ότι στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, μέσα στο προεδρικό αεροσκάφος, ο Richard Tubb, προσωπικός γιατρός του George Bush, είχε παραδώσει σε αυτόν και τους συνεργάτες του το αντίδοτο για τον άνθρακα, το αντιβιοτικό σιπροφλοξασίνη (Ciprofloxacin). Επομένως, ο Tubb είχε γνώση της επικείμενης τρομοκρατικής επίθεσης με άνθρακα τρεις ολόκληρες εβδομάδες προτού αυτή εκδηλωθεί! Η επίθεση χρεώθηκε στον Edward Ivins, μικροβιολόγο και εμβολιολόγο, ο οποίος υποτίθεται ότι αυτοκτόνησε το 2008, προτού του απαγγελθούν οι ποινικές κατηγορίες4.
Σημειωτέον ότι την παρασκευή εμβολίων κατά του βακίλου του άνθρακα ανέλαβε το 2001 αποκλειστικά η βιοφαρμακευτική εταιρεία BioPort, μετονομασθείσα αργότερα σε Emergent BioSolutions5.
H ίδια εταιρεία είναι εκείνη που το 2020 παρασκεύασε τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού για λογαριασμό της Astra-Zeneca, της Johnson & Johnson, της Vaxart αλλά και της Novavax6.
Όπως μας πληροφορεί ο David Icke στο βιβλίο του «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Από τις 11/9 στη μεγάλη παγκόσμια συνωμοσία»7:
«η Carlyle Group κατέχει ένα μεγάλο μέρος της BioPort, της εταιρείας που ελέγχει στις ΗΠΑ τα αποθέματα εμβολίων κατά του άνθρακα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ευρέως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, όταν μυστηριώδη πακέτα που περιείχαν άνθρακα ταχυδρομήθηκαν σε διάφορες περιοχές της Αμερικής. Η αξία του εμβολίου εκτοξεύθηκε στα ύψη, όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα πακέτα του άνθρακα και ένας από εκείνους που ωφελήθηκαν ιδιαίτερα ήταν η οικογένεια Μπιν Λάντεν – ακόμα ένας επενδυτής στην εταιρεία BioPort! Εξίσου ωφελήθηκε ο Φουάντ Ελ-Χιμπρί, ένας Σαουδάραβας επιχειρηματίας με στενές σχέσεις με την οικογένεια Μπιν Λάντεν, ο οποίος είναι πρόεδρος και γενικός διευθυντής της BioPort».
Ο Schöning, ο οποίος, μάλιστα, εξέδωσε και δεύτερο βιβλίο, μέσω του οποίου μας προειδοποίησε ότι η επόμενη νεοταξίτικη επίθεση που ετοιμάζεται εναντίον των λαών έχει ως στόχο το μικροβίωμα του ανθρώπου8, συμπληρώνει:
Το 2013 ο Tubb ανέλαβε Πρόεδρος του ομίλου καπνοβιομηχανίας British-American-Tobacco. Το 2014 εξαγόρασε την επιχείρηση παραγωγής εμβολίων Kentucky BioProcessing. Στη συνέχεια, η επιχείρηση αυτή συνεργάσθηκε με την εταιρεία Medicago, η οποία παρασκεύαζε επίσης εμβόλια. Η τεχνική ταχείας παρασκευής εμβολίων που ανέπτυξαν αυτές οι δύο εταιρείες με βάση γενετικά τροποποιημένα καπνά ήταν το κλειδί για να μπορούν να παρασκευασθούν εκατομμύρια δόσεις εμβολίου σε πολύ σύντομο χρόνο.
Τον Μάρτιο του 2020, ο Tubb τοποθετήθηκε στην αμερικανική Επιτροπή για τον κορωνοϊό!
Την Επιτροπή αυτή συγκρότησε παρασκηνιακά ο Edwin Meese, δεξί χέρι του Ronald Reagan. Οι συνεργάτες του στον Λευκό Οίκο Michael McManus και William Crowe εμπλέκονται στην παρασκευή εμβολίων.
Ο Meese ήταν πολύ στενός συνεργάτης του Donald Trump, ο οποίος στις 8 Οκτωβρίου 2019 τον τίμησε δημόσια στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου, παραδίδοντάς του το ύπατο μετάλλιο των ΗΠΑ.
(Στο σημείο αυτό θα ακουστεί ένας αναστεναγμός από όσους πίστεψαν ότι ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο καλός της ιστορίας μας!).
Ένας ακόμη συνεργάτης του Meese ήταν ο David Gergen, καθηγητής στον δημόσιο τομέα και ιδρυτικός διευθυντής του Κέντρου για τη Δημόσια Ηγεσία στη Σχολή Κένεντι του Χάρβαρντ, σύμβουλος τεσσάρων Προέδρων των ΗΠΑ (Νίξον, Ρήγκαν, Τζ. Φορντ, Μπ. Κλίντον), στενός συνεργάτης του Klaus Schwab και σχεδιαστής της άσκησης «Dark Winter», δηλαδή της προσομοίωσης μιας βιοτρομοκρατικής επίθεσης9.
H άσκηση αυτή έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2001, δηλαδή λίγους μήνες προτού γίνει η πραγματική επίθεση στη Φλόριντα, όπου ανοίχθηκε η παγιδευμένη με άνθρακα επιστολή10.
(Βλέπετε, οι Νεοταξίτες δεν είναι τελικά τόσο κακά παιδιά όσο νομίζουμε: φροντίζουν πάντοτε να κάνουν τις προσομοιώσεις τους και έτσι να προειδοποιούν όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν μαζί τους για τον επόμενο όλεθρο που ετοιμάζουν!).
Όπως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά του κορωνοϊού, έτσι και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά του άνθρακα είχε προκαλέσει μεγάλη έριδα στους κόλπους των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, όπου εφαρμόσθηκε η υποχρεωτικότητα.
Πολύτιμες πληροφορίες περιέχονται στο άρθρο του Randall D. Katz υπό τον τίτλο «Friendly Fire: The Mandatory Military Anthrax Vaccination Program»11.
Ο ταγματάρχης Sonnie Bates, πιστεύοντας ότι το εμβόλιο αυτό δεν ήταν ασφαλές και ότι ευθυνόταν για έναν μεγάλο αριθμό ασυνήθιστων ασθενειών που εμφανίσθηκαν σε στρατιώτες της μονάδας του, ήταν ένας από τους πρώτους που αρνήθηκαν να εμβολιασθούν, με αποτέλεσμα να αποδεσμευθεί από το στράτευμα και να στερηθεί τη σύνταξή του.
Ακολούθησε ο Captain John Buck, ο πρώτος στρατιωτικός ιατρός που αρνήθηκε να εμβολιασθεί. Εκτιμάται ότι τον εμβολιασμό αρνήθηκαν τότε συνολικά 300-500 στρατιώτες.
Η άρνηση του Bates προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση σε εθνικό επίπεδο, εγείροντας θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα μιας τέτοιας στρατιωτικής προσταγής (πρβλ. την προσταγή που είχε δώσει το 1777 ο George Washington για τον εμβολιασμό του στρατεύματος κατά της ευλογιάς) και τη συναίνεση του ενημερωμένου ασθενούς για τη λήψη πειραματικών φαρμάκων (experimental drugs).
Σημειωτέον ότι το εμβόλιο κατά του άνθρακα παρασκευάσθηκε το 1950 και, σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, προβλέφθηκαν έξι δόσεις που θα έπρεπε να χορηγηθούν μέσα σε διάστημα 19 μηνών.
Παρά την μεγάλη έριδα που προέκυψε στους κόλπους της ιατρικής κοινότητας για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του συγκεκριμένου εμβολίου (κλινικές μελέτες είχαν γίνει αποκλειστικά σε ζώα), η χρήση του εγκρίθηκε το 1970, μόνο όμως για την περίπτωση της διαδερμικής έκθεσης στον άνθρακα, όχι και για εκείνη της εισπνοής.
Η ιστορία επανελήφθη, λοιπόν, σε χρονική απόσταση είκοσι ετών, με τη διαφορά ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός έμελλε να αφορά πειραματικά εμβόλια α) όχι για τον άνθρακα αλλά για τον κορωνοϊό και β) όχι μόνο για τον στρατό αλλά και για τους κοινούς πολίτες.
Όποιος θέλει να προβληματισθεί για την συνήθη μετατροπή των στρατιωτών σε πειραματόζωα μαζικών φαρμακευτικών ερευνών μπορεί να διαβάσει το εξαιρετικό βιβλίο του Andreas Moritz με τίτλο «Το πλήρες βιβλίο της εναλλακτικής ιατρικής»12, όπου γράφονται τα εξής σημαντικά:
Πέρα από τα παιδιά, θύματα των υποχρεωτικών, μαζικών εμβολιασμών είναι και οι στρατιώτες «οι οποίοι πλέον υποβάλλονται υποχρεωτικά σε όλων των ειδών τα εμβόλια, προκειμένου να είναι ετοιμοπόλεμοι. Οι στρατιώτες (άντρες και γυναίκες) υποβάλλονται σε ένα σωρό ενέσεις, ώστε να είναι “προστατευμένοι” από βιοτοξίνες, όπως ο ιός της ευλογιάς και του άνθρακα, καθώς και από τη ρισίνη», πολλοί όμως εξ αυτών «έχουν πεθάνει εξαιτίας χημικών ουσιών που εμπεριέχονται στα εμβόλια (η ασφάλεια των οποίων δεν έχει τεκμηριωθεί με δοκιμασίες), ενώ άλλοι έχουν νοσήσει σοβαρά» («στις συνηθισμένες παρενέργειες του ενός εκατομμυρίου και πλέον εμβολιασμών […] [σε] στρατιώτες, συγκαταλέγονται οι αρθραλγίες, η ακραία κόπωση και η απώλεια μνήμης»). Ως εκ τούτου, «οι στρατιώτες μετατρέπονται σε πειραματόζωα μαζικών φαρμακευτικών ερευνών» – «πώς αλλιώς θα μπορούσε η φαρμακοβιομηχανία να δοκιμάσει νόμιμα αυτά τα δηλητήρια σε ανθρώπους;» («αν δεν ήταν οι στρατιώτες, οι φαρμακευτικές εταιρείες θα δίσταζαν να παράγουν εμβόλια»).
Ο Μόριτς έκανε λόγο για «ιατρική τυραννία», ένας όρος που στη σημερινή εποχή τείνει να παγιωθεί, εναλλασσόμενος με τον όρο «παγκόσμια υγειονομική δικτατορία».
Τελικώς, πέρα από τον κανόνα ότι «όταν τρομοκρατία και επιδημία ανταλλάσσουν ιδιότητες, ακολουθεί εμβολιασμός», όσα αναπτύχθηκαν παραπάνω δείχνουν ότι ο εμβολιασμός ήταν το μυστικό όπλο του μασκοφορεμένου ολοκληρωτισμού εναντίον των λαών.
Πάνω στην μάσκα έγραψαν το γνωστό δικτατορικό σύνθημα «για το καλό σας / για την ασφάλειά σας», που στον ανάποδο κόσμο μεταφράζεται: «για το κακό σας / για την ανασφάλειά σας»!
Μένει να διαπιστώσουμε ποιο κακό ακριβώς θέλουν να μας προκαλέσουν οι παγκόσμιοι διώκτες μας, χρησιμοποιώντας το μεταμφιεσμένο όπλο τους «διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν»:
Μείωση του πληθυσμού, διαρκή επιτήρηση των πολιτών ή συγχώνευση ανθρώπινου εγκεφάλου και μηχανής;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος επιθυμεί να εντρυφήσει περισσότερο στην κάθε άλλο παρά αθώα σχέση τρομοκρατίας και πανδημίας, μπορεί να ανατρέξει στο βιβλίο του γράφοντος «Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού», Τρίτη επικαιροποιημένη έκδοση, Αλφειός 2023.
Chomsky, Ο νέος πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία, εις: Η τρομοκρατία και η κοινωνία των πολιτών, μτφ.: Σ. Κακουριώτης / Γ. Γεωργιάδου / Π. Παπανδρέου, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2002, σελ. 92.
Βλ. εφημ. «Η Καθημερινή», 16.05.1986.
Τόμ. 1, Blue Tiger Media, 2η έκδ., Niederlande 2021, σελ. 31 επ.
Βλ. και την αναφορά του Λω, Τρομοκρατία. Μια παγκόσμια ιστορία, μτφ.: Φ. Δήτσας, ΠΕΚ, Ηράκλειο 2020, σελ. 426.
Schöning, ό.π., σελ. 23.
Schöning, ό.π., σελ. 22.
Μτφ.: Ν. Παπαδάκης & Martina Κόφφα, εκδ. Έσοπτρον, Αθήνα 2004, σελ. 133.
Schöning, Angriff aufs Mikrobiom: Game Over II, 2023.
Πρβλ. την άσκηση-προσoμοίωση Event 201 που πραγματοποιήθηκε λίγο καιρό πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού.
Duke Law Journal, Vol. 50 (2001), σελ. 1835 επ.
Τόμ. ΙΙΙ, μτφ.: Ελ. Μαντζώρου, εκδ. Διόπτρα, Αθήνα 2017, σελ. 266 επ., 273, 275.
