Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε αἰώνιο μὲ δύο ἔννοιες: Μὲ τὴν ἔννοια, ὅτι ἦλθε ἀπὸ τὴν αἰωνιότητα, καὶ μὲ τὴν ἔννοια, ὅτι ἔχει διαχρονικὴ σημασία, ἰσχύει γιὰ ὅλους τοὺς αἰῶνες, ἔχει αἰώνιο κῦρος.
Πολλοὶ λέγουν, ὅτι οἱ καιροὶ ἄλλαξαν, καὶ τὸ Εὐαγγέλιο πρέπει νὰ ὑποστῇ κάποια ἀλλαγή, νὰ τροποποιηθῇ, νὰ ἐκσυγχρονισθῇ. Κυρίως θέλουν νὰ ὑποστῇ ἀλλαγὴ ὁ νόμος τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ χριστιανικὴ ἠθική, ὥστε ὡρισμένα ἁμαρτήματα νὰ μὴ θεωροῦνται ἁμαρτήματα, π.χ. οἱ προγαμιαῖες σχέσεις. ᾿Αλλ’ ὁ νόμος τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε «νόμος τέλειος ὁ τῆς ἐλευθερίας» (Ἰακ. 1:25), νόμος ποὺ ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶνε τέλειος. Καὶ γενικῶς τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε τέλειο. Καὶ τὸ τέλειο δὲν χρειάζεται ἀλλαγή. Ἂν τὸ τέλειο ὑποστῇ ἀλλαγή, θὰ γίνῃ ἀτελές, κατώτερο.
Δυνάμεθα ν᾽ ἀλλάξωμε τὶς μαθηματικὲς ἀλήθειες; Μέχρι τώρα λέγουμε, ὅτι 5 σὺν 5 ἰσοῦται μὲ 10. Δυνάμεθα στὸ ἑξῆς νὰ λέγωμε, ὅτι 5 σὺν 5 ἰσοῦται μὲ 11 ἢ μὲ 9; Ὅπως οἱ μαθηματικὲς ἀλήθειες εἶνε αἰώνιες, ἔτσι καὶ οἱ ἀλήθειες τῆς Πίστεως εἶνε αἰώνιες.
Δυνάμεθα ἐπίσης ν᾿ ἀλλάξωμε τὸν ἥλιο, τὸν ἀέρα, τὸ νερό, τὸ ψωμί, τὸ ψάρι, τὸ κρέας κλπ.; Αὐτὰ τὰ πράγματα εἶνε ἀναγκαῖα πάντοτε, ἰσχύουν πάντοτε. Ἔτσι καὶ ὅλα, ὅσα ἀπαιτεῖ τὸ Εὐαγγέλιο γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή μας, εἶνε ἀναγκαῖα πάντοτε, ἰσχύουν πάντοτε. Πάντοτε, π.χ., ἰσχύει ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ σεμνότης, ἡ ἐγκράτεια, ἡ ἁγνότης.
Κατὰ τὸ Α΄ Ἰωάν. 2:7-8 ἡ «ἐντολή», ποὺ σημαίνει ἐδῶ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία, εἶνε τόσο «παλαιὰ» ὅσο καὶ «καινή», καινούργια, σύγχρονη, ἐφαρμόσιμη. Κατὰ τὸ Γαλ. 1:6-9 ὅποιος μεταβάλλει τὸ Εὐαγγέλιο ἀναθεματίζεται.
Καὶ αὐτοὶ οἱ ᾿Απόστολοι ἂν κήρυτταν διαφορετικὰ ἀπ᾽ ὅ,τι κήρυξαν ἐξ ἀρχῆς, καὶ ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἂν κήρυττε διαφορετικά, θὰ ἦταν ἀναθεματισμένοι.
Κατὰ τὸ Α΄ Πέτρ. 1:23-25 ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε «λόγος Θεοῦ», καὶ «ζῶν», δηλαδὴ ἀθάνατος, καὶ «μένων εἰς τὸν αἰῶνα», δηλαδὴ αἰώνιος, μὲ αἰώνια ἰσχύ.
Πολλοὶ λέγουν, ὅτι οἱ καιροὶ ἄλλαξαν, καὶ τὸ Εὐαγγέλιο πρέπει νὰ ὑποστῇ κάποια ἀλλαγή, νὰ τροποποιηθῇ, νὰ ἐκσυγχρονισθῇ. Κυρίως θέλουν νὰ ὑποστῇ ἀλλαγὴ ὁ νόμος τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ χριστιανικὴ ἠθική, ὥστε ὡρισμένα ἁμαρτήματα νὰ μὴ θεωροῦνται ἁμαρτήματα, π.χ. οἱ προγαμιαῖες σχέσεις. ᾿Αλλ’ ὁ νόμος τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε «νόμος τέλειος ὁ τῆς ἐλευθερίας» (Ἰακ. 1:25), νόμος ποὺ ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶνε τέλειος. Καὶ γενικῶς τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε τέλειο. Καὶ τὸ τέλειο δὲν χρειάζεται ἀλλαγή. Ἂν τὸ τέλειο ὑποστῇ ἀλλαγή, θὰ γίνῃ ἀτελές, κατώτερο.
Δυνάμεθα ν᾽ ἀλλάξωμε τὶς μαθηματικὲς ἀλήθειες; Μέχρι τώρα λέγουμε, ὅτι 5 σὺν 5 ἰσοῦται μὲ 10. Δυνάμεθα στὸ ἑξῆς νὰ λέγωμε, ὅτι 5 σὺν 5 ἰσοῦται μὲ 11 ἢ μὲ 9; Ὅπως οἱ μαθηματικὲς ἀλήθειες εἶνε αἰώνιες, ἔτσι καὶ οἱ ἀλήθειες τῆς Πίστεως εἶνε αἰώνιες.
Δυνάμεθα ἐπίσης ν᾿ ἀλλάξωμε τὸν ἥλιο, τὸν ἀέρα, τὸ νερό, τὸ ψωμί, τὸ ψάρι, τὸ κρέας κλπ.; Αὐτὰ τὰ πράγματα εἶνε ἀναγκαῖα πάντοτε, ἰσχύουν πάντοτε. Ἔτσι καὶ ὅλα, ὅσα ἀπαιτεῖ τὸ Εὐαγγέλιο γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή μας, εἶνε ἀναγκαῖα πάντοτε, ἰσχύουν πάντοτε. Πάντοτε, π.χ., ἰσχύει ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ σεμνότης, ἡ ἐγκράτεια, ἡ ἁγνότης.
Κατὰ τὸ Α΄ Ἰωάν. 2:7-8 ἡ «ἐντολή», ποὺ σημαίνει ἐδῶ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία, εἶνε τόσο «παλαιὰ» ὅσο καὶ «καινή», καινούργια, σύγχρονη, ἐφαρμόσιμη. Κατὰ τὸ Γαλ. 1:6-9 ὅποιος μεταβάλλει τὸ Εὐαγγέλιο ἀναθεματίζεται.
Καὶ αὐτοὶ οἱ ᾿Απόστολοι ἂν κήρυτταν διαφορετικὰ ἀπ᾽ ὅ,τι κήρυξαν ἐξ ἀρχῆς, καὶ ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἂν κήρυττε διαφορετικά, θὰ ἦταν ἀναθεματισμένοι.
Κατὰ τὸ Α΄ Πέτρ. 1:23-25 ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε «λόγος Θεοῦ», καὶ «ζῶν», δηλαδὴ ἀθάνατος, καὶ «μένων εἰς τὸν αἰῶνα», δηλαδὴ αἰώνιος, μὲ αἰώνια ἰσχύ.
***
Ὅσοι θέλουν νὰ ἀλλάξῃ τὸ Εὐαγγέλιο, αὐτοὶ εἶνε ἀσεβεῖς, αἱρετικοί, ἄπιστοι καὶ ὑπόδικοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καὶ γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τὴν αἰωνία καταδίκη, πρέπει νὰ ἀλλάξουν αὐτοί, ὄχι τὸ Εὐαγγέλιο. Νὰ ἀλλάξουν δὲ σὲ δύο πράγματα, στὶς ἀντιλήψεις, καὶ στὸν τρόπο τῆς ζωῆς.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Θεολόγου - Φιλολόγου "ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ", Ἔκδοσις
᾿Ορθοδόξου Ἱεραποστολικῆς ᾿Αδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 2005