Στό σημερινό Ἱερό Εὐαγγέλιο ἀκούσαμε ὅτι ὁ Πέτρος καί οἱ ψαρᾶδες συνεργάτες του εἶχαν κοπιάσει ὅλη τή νύχτα στό ψάρεμα καί δέν εἶχαν πιάσει οὔτε λέπι.
Ὁ Χριστός, παρ’ ὅλα αὐτά, προτρέπει τό Πέτρο νά ξαναρίξουν τά δίχτυα στή θάλασσα μέρα μεσημέρι. Ἡ προτροπή αὐτή ἐρχόταν σέ ἀντίθεση μέ τή στοιχειώδη λογική περί ψαρέματος. Καί ὅμως, ὁ Πέτρος, ἀφοῦ ἐνημέρωσε τόν Χριστό σχετικά μέ τή νυκτερινή τους ἀποτυχία, ὑπάκουσε μέ δέος στή προσταγή Του καί ἔριξε τά δίχτυα. Τό θαῦμα ἔγινε καί ἔπιασαν ἄφθονα ψάρια.
Ἡ ὑπακοή στόν Χριστό ἔχει ἄπειρη ἀξία, καί ἐξασφαλίζει ἐπιτυχία μεγάλη. Εἶναι ὅμως δύσκολη γιατί εἶναι ἀντίθετη πρός τή λογική μας. Ἡ λογική καί ἡ πεῖρα μας εἶναι μέν χρήσιμα, ἀλλά πεπερασμένα γιά τό Θεό. Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄπειρο καί σωτήριο. Ἡ ὑπακοή εἶναι σωστή ὅταν γίνεται ἐλεύθερα, ἀπό ἀγάπη, ἀπό εὐγένεια καί μέ βάση τήν ἀλήθεια. Μόνο αὐτή ἡ ὑπακοή εἶναι σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Γι’ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε σάν ἀρχή μας ὅτι πρίν κάνουμε ἤ ζητήσουμε ὑπακοή, νά τήν ἐξετάσουμε μέ τά τρία κριτήρια : τήν ἀγάπη, τήν ἀλήθεια καί τήν ἐλευθερία. Χωρίς αὐτά τά κριτήρια καταντᾶ ἡ ὑπακοή, δουλοπρέπεια καί καταναγκασμός, πού ὁδηγοῦν στήν ἀπρέπεια, στήν ἀνελευθερία καί τήν ὑποκρισία.
Πρέπει νά εἴμαστε ἔτοιμοι νά θυσιάσουμε καί τή ζωή μας ἀκόμα παρά νά ὑπακούσουμε σέ κάτι ἄχρηστο καί ἐπιζήμιο ἔξω ἀπό τήν ἀλήθεια καί τήν ἐλευθερία μας.
Ὁ Ἀδάμ δέν ὑπάκουσε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἔχασε τήν κλίση πρός τόν οὐρανό. Ὁ Πέτρος ὑπάκουσε στό Χριστό καί βρῆκε τήν κλίση του στόν Θεό.
Ἡ ὑπακοή μᾶς ἀποκαθιστᾶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί ἐνώπιον τῆς φύσης. Γι’ αὐτό οἱ Ἅγιοι ἀποκτοῦν πάλι τά εὐγενικά ἐκεῖνα δικαιώματα ἐξουσίας πάνω στή φύση, ὅπως εἶχαν οἱ πρωτόπλαστοι πρίν ἀπό τήν πτώση τους.
Οἱ Ἅγιοι ὑπακούουν τά ἄγρια καί ἥμερα ζῶα, τά βουνά, οἱ θάλασσες καί γενικά ὅλη ἡ κτίση. Ἔτσι ἐξηγοῦνται καί τά θαύματα τῶν Ἁγίων.
Ὅλοι, κατ’ ἀνάγκη, ὑπακούουμε κάπου. Ἄλλος ὑπακούει στούς φίλους του. Ἄλλος ὑπακούει σέ κάποιο σύστημα. Ἄλλος ὑπακούει στά πάθη του, καί ἄλλοι ὑπακούουν σέ διάφορες σκοπιμότητες. Καμμία ὅμως ὑπακοή δέν εἶναι καί δέν δίνει ζωή.
Μόνον ἡ ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀληθινή ζωή. Γιατί ὁ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ!
π. Φρ. Δημ.
