Ὄνειδος προκαλεῖ ἡ ἀνακοίνωση τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναθαναήλ, τήν ὁποία ἐξέδωσε μέ ἀφορμή τήν παρέμβαση τοῦ Γέροντος Μαξίμου τοῦ Ἰβηρίτου γιά τό πρόβλημα τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου. Τό δημοσίευμα τοῦ ἡγουμένου Ναθαναήλ προβληματίζει καί σκανδαλίζει τήν ἐκκλησιαστική συνείδηση, διότι ἀντί νά ἐπιβραβεύση τόν Γέροντα Μάξιμο γιά τήν συνετή παρέμβασή του, γράφοντας σχετικά ὁ Γέροντας γιά τό ζήτημα ὅτι «ὁ χρόνος καὶ οὐχὶ ἡ βία, ἥτις ἐκ τῆς ἰδιότητος αὐτῆς γεννᾶ βίαν· καὶ ἐν τέλει ἐπακολουθεῖ τὸ Εὐαγγελικὸν λόγιον: “μάχαιραν ἔδωσες, μάχαιραν θὰ λάβης”» ὁ π. Ναθαναήλ τόν κατηγορεῖ ὅτι σκανδαλίζει. Ἆραγε γιά τόν ἡγούμενο οἱ Κατσουλιέρηδες δέν εἶναι ἀλεξιπτωτιστές, θά προτιμοῦσε νά εἶχαν προκληθῆ βίαιες πράξεις μέσα στό περιβόλι τῆς Παναγίας, ἡ ἠρεμία, ἡ ἀγάπη καί ἡ εἰρήνη δέν ἀποτελοῦν γιά τόν ἡγούμενο τά μόνα μέσα γιά τήν ἐπίλυση τῶν ὅποιων προβλημάτων; Ὁ ἡγούμενος δέν ἀνησυχεῖ γιά τίς προσπάθειες παρέμβασης τῆς πολιτείας στό αὐτοδιοικούμενο Ἅγιον Ὄρος; Μήπως μέ τήν ἀνακοίνωσή του ἐπιβεβαιώνεται ὅτι τό πρόβλημα τοῦ Ἁγίου Ὄρους εἶναι πολύ βαθύ; Σχόλιο Ο.Τ.
Σχετικά με το κείμενο του αδελφού της μονής μας Γέροντος Μαξίμου, που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο «Βήμα Ορθοδοξίας» την 23ην Ιουλίου 2024 [1], ή Γεροντική Σύναξη της Μονής Ιβήρων κρίνει το δημοσίευμα ομοφώνως απαράδεκτο και προβαίνει στην εξής δήλωση:
Το ανωτέρω κείμενο αγνοεί όλη τη διακριτική συμπεριφορά του Αγίου Όρους, με την οποία επί σειρά δεκαετιών αντιμετώπισε με πολύ σύνεση και υπομονή το πρόβλημα της ανταρσίας της Μονής Εσφιγμένου, για να καταλήξει σύμφωνα με τα άγιορειτικά θέσμια, σε μιά πνευματική λύση. Και έρχεται τώρα το σχετικό δημοσίευμα να ανατρέψει όλες τις κανονικές αποφάσεις και να επιβάλει μιά δική του γνώμη.
Χαρακτηρίζει ως αλεξιπτωτιστές τη μοναστική αδελφότητα η οποία εξελέγη από Έκτακτη Διπλή Ιερά Σύναξη παρουσία Πατριαρχικής Εξαρχίας να αναλάβει την ευθύνη της χειμαζομένης Μονής Εσφιγμένου, προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη και η νομιμότητα στο Άγιο Όρος.
Μετά από όλα αυτά κατανοούμε το σκάνδαλο και τον προβληματισμό που προκάλεσε στην εκκλησιαστική συνείδηση το συγκεκριμένο δημοσίευμα.
Ομολογούμε ότι έγινε εν αγνεία της Γεροντικής Συνάξεως της Μονής μας.
Ζητούμε συγγνώμη για την προκληθείσα ταραχή και διαβεβαιώνουμε ότι η Ιερά Μονή Ιβήρων μένει πάντοτε πιστή στην αγιορειτική παράδοση και τις αποφάσεις των νομίμων οργάνων της .
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων
Αρχιμανδρίτης Ναθαναήλ
και οι συν εμοί εν χριστώ αδελφοί
Παρέμβασις τοῦ Ἁγιορείτου Γέροντος Μαξίμου Ἰβηρίτου διὰ τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου
Τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος τοῦ Ἄθω, ἱστάμενον εἰς τὸ ἐπίκεντρον ἱστορικῶν ἐξελίξεων μὲ τὴν σκοπουμένην βιαίαν ἀπομάκρυνσιν τῶν ὑπὲρ τοὺς ἑκατὸν τῷ ἀριθμῷ παλαιῶν Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἐκ τῶν ἑστιῶν αὐτῶν, καὶ ἐνῷ εὑρίσκετο ἐν βρασμῷ ψυχῆς, ἤδη τὰ πράγματα φαίνεται νὰ ἀποκαθίστανται μὲ τὴν συνετὴν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος νὰ μὴ ἐπιτρέψη τὴν εἴσοδον ἐν Ἁγίῳ Ὄρει μονάδων ἀγνώστου ταυτότητος πρὸς ἐκτοπισμὸν τῶν παλαιῶν Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων.
Οἱ Ἀθωνῖται πατέρες, προβλέποντες ἀνεξέλεκτα γεγονότα καὶ κακοὺς οἰωνοὺς διὰ τὸν Ἱερὸν Τόπον, ἐὰν ἐτίθετο εἰς ἐφαρμογὴν ὁ ἀμείλικτος διωγμὸς ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἐκφράζουν τὰς ἰδικάς των ἀπόψεις ἐπὶ θεμάτων ἀφορώντων τὴν Μοναστηριακὴν αὐτῶν ἱστορικὴν παράδοσιν καὶ ταυτότητα, ἦσαν ἀνήσυχοι καὶ ἔκρουον τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου, λέγοντες τὸ «στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου».
Ἐν ὄψει τῶν ἀπροβλέπτων γεγονότων καὶ κακῶν οἰωνῶν διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν Πατρίδα μας, ἤτοι ἐν ὄψει τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Ἐκκλησιαστικοῦ διχασμοῦ, ἅτινα ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἐπηκολούθουν καὶ εἰς αὐτὸν ἀκόμη τὸν Βαλκανικὸν περίγυρον καὶ ἐπέκεινα τούτου, πολλοὶ ἔμενον ἀπαθεῖς καὶ θεαταί, πιστεύοντες ὅτι δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου θὰ ἀπεκδύοντο τῶν εὐθυνῶν των ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. Ὅμως ὁ ἐν οὐρανοῖς ἀκοίμητος ὀφθαλμός, ὅστις τὰ πάνθ’ ὁρᾶ καὶ γνωρίζει τὰ μύχια τῶν καρδιῶν ἡμῶν, ἔνευσεν εἰς τὰς καρδίας νουνεχῶν ἀνθρώπων νὰ κρατήσουν ἰσορροπίαν εἰς τὰ ἐν Ἄθῳ τεκταινόμενα.
Τὸ ἐγράψαμεν καὶ ἄλλοτε, τὸ ἐπαναλαμβάνομεν καὶ νῦν. Ἐπὶ τοῦ Ἄθω ἔχει πνευματικὴν ἐποπτείαν ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, πρὸς τὴν ὁποίαν ἀνήκει ἀμέριστος ἀγάπη, τιμὴ καὶ σεβασμός· ὅπως τιμὴ καὶ σεβασμὸς ἀνήκει καὶ εἰς τὰς ἀπόψεις τῶν ἐγκαταβιούντων Μοναχῶν εἰς τοῦτον τὸν Ἱερὸν Τόπον, τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ ὁποῖον ἔκπαλαι κυβερνᾶται ἐπὶ τῇ βάσει ἀπαρασαλεύτων Βυζαντινῶν αὐτοκρατορικῶν Προνομίων καὶ Τυπικῶν.
Προβλήματα ὑπῆρξαν εἰς τὸ παρελθὸν καὶ θὰ συνεχίζουν βεβαίως νὰ ὑπάρχουν μέχρις ἐσχάτων τῶν αἰώνων.
Ἡ ἱστορία ὅμως ἔδειξε μέχρι σήμερον, ὅτι τὰ προβλήματα ταῦτα τὰ ἔλυσεν ἡ πειθὼ καὶ ἡ ὀρθοτόμησις τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας, καὶ οὐχὶ ὁ ἐξαπατῶν ἡμᾶς ὀρθολογισμός· τὰ ἔλυσεν ὁ χρόνος καὶ οὐχὶ ἡ βία, ἥτις ἐκ τῆς ἰδιότητος αὐτῆς γεννᾶ βίαν· καὶ ἐν τέλει ἐπακολουθεῖ τὸ Εὐαγγελικὸν λόγιον: «μάχαιραν ἔδωσες, μάχαιραν θὰ λάβης».
Ἀποροῦμεν πῶς ὑπάρχουν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἐγκατέλειψαν τὸν κόσμον καὶ ἀπηρνήθησαν τὴν ὕλην, νὰ ἐπιδιώκουν εἰς τὸν χῶρον τῆς ἀσκήσεως νὰ καταλάβουν τὰς οἰκίας καὶ τὰ πρά-γματα ἄλλων. Ἐὰν διέπωνται οὗτοι ὑπὸ τοιούτων ὁραματικῶν βλέψεων, δόξα τῷ Θεῷ ὁ Ἄθως ἔχει πλείστους χέρσους ἀγροὺς καὶ δάση ὅπου δύνανται νὰ δραστηριοποιηθοῦν ἐκεῖ, ὥστε ἐκεῖ νὰ ἐκτονώσουν τὰς ψυχικὰς καὶ σωματικὰς αὐτῶν διαθέσεις.
Ἠκούετο, ὅτι οἱ σκοπεύοντες νὰ καταλάβουν τὸ Μοναστήριον τοῦτο μὲ κριοὺς καὶ ἄλλας πολιορκητικάς μηχανάς, ἔμενον ἀδιάφοροι, ἐὰν θὰ ἐχύνετο αἷμα εἰς τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος, ἀκόμη καὶ ἐὰν ἐπρόκειτο νὰ βλάψουν πνευματικῶς τὰς ἰδίας αὐτῶν οἰκογενείας καὶ ταυτοχρόνως ἐκείνους τοὺς ὁποίους θὰ ἐγκαθίδρυον ἐπὶ βωμοῦ αἱμάτων, μὴ σκεπτόμενοι διὰ τὸ πῶς θὰ ἱερούργουν ἐφεξῆς εἰς τὰ ἅγια τῶν Ἁγίων ὁ ἀλεξιπτωτιστὴς Καθηγούμενος καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ Ἱερεῖς.
Ἴσως δὲν ἐγνώριζον οἱ ἴδιοι ἢ δὲν ἔμαθον, ὅτι τὸ ἐκχυθὲν αἷμα τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ὑπὸ τῶν Λατινοφρόνων, λήγοντος τοῦ δεκάτου τρίτου αἰῶνος, βοᾶ ἀκόμη.
Καὶ ἐὰν τὸ ἐγνώριζον, ἴσως δὲν ἀντελαμβάνοντο καὶ δὲν ἐννόουν, διατὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἐδόξασαν τοὺς Μάρτυρας ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, μεταξὺ αὐτῶν καὶ τὸν Πρωτεπιστάτην Ὁσιομάρτυρα Κοσμᾶν, τὸν ὁποῖον εὕρομεν σκάπτοντες δι’ ἰδίων χειρῶν καὶ εἴδομεν ἰδίοις ὄμμασιν εὐωδιάζοντα τὸν Νοέμβριον 1981 εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Πρωτάτου Καρυῶν, κατὰ τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ πανιέρου μαρτυρικοῦ αὐτοῦ λειψάνου.
Εἶναι γνωστὸν εἰς τὸν Ἁγιορειτικὸν κόσμον, ὅτι διὰ τὸ Ἐσφιγμενιτικὸν Ζήτημα ὑπάρχουν εὐθῦναι ἐξ ὅλων τῶν πλευρῶν. Οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν Ἀντιπροσώπων τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, καθὼς καὶ τὸ σύνολον τῶν Πολιτικῶν καὶ Ἀστυνομικῶν ἀρχῶν τοῦ Ἄθω ἦσαν καὶ εἶναι ἀντίθετοι εἰς βιαίας ἐνεργείας. Ἐξ ἴσου συνετῶς ἐνήργησαν πρὸς τιμήν των καὶ οἱ πρώην χρηματίσαντες Πολιτικοὶ Διοικηταί.
Ὅμως κάποιοι ἄλλοι φαίνεται ὅτι εἶχον καὶ συνεχίζουν νὰ ἔχουν διαφορετικὰς ἀπόψεις, διὸ καὶ προσπαθοῦν διὰ λόγους ἐγωιστικούς, ἰδιοτελεῖς ἢ καὶ ὁ,τιδήποτε ἄλλο σχετικὸν νὰ δημιουργήσουν ἀγεφύρωτον χάσμα ἔνθεν καὶ ἔνθεν, τὸ ὁποῖον ἐν καιρῷ θέλει ἀποκαλυφθῆ καὶ προστεθῆ εἰς τὴν Μαύρην Βίβλον τῶν ἐκδιωχθέντων παλαιῶν Ἀθωνιτῶν Πατέρων.
Τὸ θέμα τῆς βιαίας ἐκδιώξεως τῶν παλαιῶν Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἐκ τῆς Ἱερᾶς αὐτῶν Μάνδρας ἀνεκινήθη καὶ κατὰ τὴν ἡμετέραν Ἰβηριτικὴν Πρωτεπιστασίαν τὸ 2012/2013 ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, τὸ ὁποῖον δὲν ἀποκρύπτω ὅτι ἀπεσόβησα διακριτικῶς, ἀπεκδυσάμενος κάθε εὐθύνην· μὴ θεωρῶν τοῦτο πνευματικῶς ὀρθόν, ἀλλ’ ἄδικον ἀπὸ πάσης ἀπόψεως, διὸ καὶ αἰσθάνομαι ἐλεύθερος καὶ εὐτυχὴς μέχρι σήμερον, ἄνευ τύψεων, διότι δὲν ἐπωμίσθην τοιαύτην βαρυτάτην ἁμαρτίαν.
Οἱ ἐπιγινόμενοι ἂς ἀναλάβουν καὶ ἐκεῖνοι τὰς εὐθύνας των, διὰ τὸ τί μέλλει νὰ πράξουν. Ἄλλως τε εἰς τοῦτον τὸν κόσμον δίδομεν ἅπαντες ἐξετάσεις, συμφώνως μὲ τὰς ὁποίας θὰ κριθῶμεν ἐν τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως.
Ἐπὶ τούτοις καὶ ἐν κατακλεῖδι, ὁμολογῶ προσωπικῶς ὅτι τιμῶ καὶ σέβομαι τὰ μέγιστα τὸν θεσμὸν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὡς τέκνον τῆς Γρηγοριανῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Πατριάρχου ΚΠόλεως Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε΄. Κρατῶ προσέτι καὶ τὴν συμβουλὴν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως καὶ Σχολάρχου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης Μαξίμου, ὅστις εἰς μίαν Ἐξαρχικὴν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἀποστολήν του, μοὶ εἶπε τὸ ἑξῆς: «λέγε ἐκεῖνο ποὺ πιστεύεις, διότι μὲ τοῦτο καὶ ἐμᾶς βοηθεῖς· καὶ ἡμεῖς ἄνθρωποι εἴμεθα καὶ ἐνίοτε κάμνομεν λάθη».
Ἐκ παραλλήλου, σέβομαι καὶ τιμῶ καὶ τὰς δύο Ἐσφιγμενιτικὰς Ἀδελφότητας, εὐχόμενος ἀπὸ ψυχῆς νὰ ἐπικρατήσουν ἐν τέλει ἡ ἠρεμία, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ εἰρήνη: καὶ ἡ μὲν παλαιὰ Ἀδελφότης νὰ ἐπανέλθη διὰ τοῦ Ἀντιπροσώπου της καὶ πάλιν εἰς τὸ Ἱεροκοινοτικὸν Σῶμα, ἡ δὲ νέα Ἀδελφότης εἰς τὸν πρότερον αὐτῆς Κελλιωτικὸν βίον ὅθεν ἐξῆλθε, διὰ νὰ ἀποκατασταθῆ ἡ ἠρεμία εἰς τὸν Ἱερὸν ἡμῶν Τόπον.
Εἰς τὸν Ἄθω, τὸ Περιβόλιον τῆς Παναγίας, δὲν ἁρμόζουν βιαιότητες, οὔτε σκάνδαλα, οὔτε ἄλλαι παρόμοιοι ἐκτροπαί· ὅστις κινεῖται πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνσιν, ἔργον διαβόλου ποιεῖ!
vimaorthodoxias.gr
