"...η αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου
Εκκλησίας είναι ότι Αυτή δεν ανήκει αλλά ΕΙΝΑΙ η Μία, Αγία, Καθολική και
Αποστολική Εκκλησία η οποία δεν έχει δύο αλλά έναν πνεύμονα και, όχι,
δεν είναι ελλειμματική όπως έχουν διακηρύξει οι Ρωμαιοκαθολικοί." Καθολικός Αρχιεπίσκοπος πρώην Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και Μητροπολίτης παντός Αιγαίου κ. Νικόλαος
Η ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΔΥΟ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ!
Διάβασα, με προσοχή, τις μέχρι τώρα συνεχόμενες μακροσκελείς δημοσιεύσεις που κάνατε στην έγκριτη ιστοσελίδα σας, του αγαπητού Πρωτοπρεσβύτερου της Αδελφής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Πανοσιολογιοτάτου π. Στεφάνου Στεφόπουλου με τίτλο ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ και λυπούμαι για τον ίδιο και για την Ορθόδοξη Εκκλησία!
Υποθέτω ότι, όταν χρησιμοποιεί τον τίτλο: ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ εννοεί την ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Όπως σημειώνει στην πρώτη δημοσίευσή του αποφεύγει να χρησιμοποιεί τον τίτλο ΠΑΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ και καλά κάνει διότι τέτοιος Θεσμός δεν υπάρχει. Είναι ένα παρατσούκλι που αρέσκεται να χρησιμοποιεί Μητροπολίτης της Αδελφής Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωστός στο πανελλήνιο και στο εξωτερικό για τον θανατηφόρο φανατισμό του. Αλλά και ο Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος δυστυχώς ενώ δεν χρησιμοποιεί τον τίτλο ΠΑΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, προχωρεί σε ένα δικό του λάθος χρησιμοποιώντας για την Καθολική Εκκλησία τον λανθασμένο εξ ίσου τίτλο ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ. Εκτός αν εννοεί, ότι και η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι απλώς μία Ορθόδοξη ομολογία!
Ελπίζω να μην είναι πολλοί εκείνοι που θα έχουν τη δική μου υπομονή να διαβάσουν όλα αυτά τα μακροσκελή και ανιαρά κείμενα τα οποία, δεν ξέρω αν ήδη έχουν ολοκληρωθεί ή θα συνεχιστούν, αλλά προσωπικά τα θεωρώ και βλαβερά, διότι απουσιάζει από αυτά το ευαγγελικό και το χριστιανικό πνεύμα.
Δεν θα προσπαθήσω να αντικρούσω όσα παράδοξα γράφει. Και αυτό διότι κάνει αναφορές σε θεσμούς και σε Μητροπολίτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας και άθελά του, τους αποδίδει το «αλάθητο».
Αλάθητη είναι η Αποκάλυψη του Θεού και επομένως όλη η Εκκλησία. Ο επίσκοπος Ρώμης σε συγκεκριμένες και σπάνιες περιπτώσεις γίνεται η φωνή της Θεϊκής Αποκάλυψης. Άρα αλάθητο σημαίνει πως ο λαός του Θεού μπορεί να δεχθεί την συγκεκριμένη διδασκαλία της Εκκλησίας ως σίγουρη αλήθεια, διότι περιλαμβάνεται στην ιερή Αποκάλυψη (Αγία Γραφή και Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας).
Εν τέλει αλάθητος είναι μόνο ο Θεός που αποκαλύπτεται. Οι Οικουμενικοί Σύνοδοι και για τους Καθολικούς, και ο Επίσκοπος Ρώμης, μεταδίδουν αυτήν την αλήθεια στους πιστούς, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να ξέρουν τι πρέπει να πιστεύουν με βεβαιότητα.
Όμως ο αγαπητός Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος αυτό το αγνοεί, όπως αγνοεί και το ότι ο Επίσκοπος και Πάπας Ρώμης χρησιμοποίησε αυτό το αλάθητο μόνο ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ στην μέχρι σήμερα ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας.
Η πρώτη ήταν στις 8 Δεκεμβρίου του έτους 1854, όταν ο Πάπας Πίος ο 9ος προκήρυξε, ως δόγμα πίστεως, την αμίαντη σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας που σημαίνει ότι, ενώ η Μαρία από τη Ναζαρέτ γεννήθηκε με το φυσικό τρόπο που γεννιέται κάθε άνθρωπος, ήδη από τη στιγμή της σύλληψης της από τη μητέρα της Αγία Άννα απαλλάχτηκε από την κληρονομία της προπατορικής αμαρτίας, επειδή ο Θεός την προόριζε να γίνει η Θεοτόκος.(βλέπε Ακάθιστο Ύμνο:Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε…).
Η δεύτερη φορά ήταν στις 11 Νοεμβρίου του έτους 1950, όταν ο Πάπας Πίος ο 12ος προκήρυξε, ως δόγμα πίστεως, την μετάσταση της Παναγίας εις τον ουρανό με το σώμα και την ψυχή της.
Και στις δύο περιπτώσεις ζητήθηκε και δόθηκε η σύμφωνη γνώμη των Επισκόπων της Καθολικής Εκκλησίας.
Λυπούμαι που τόσο για το αλάθητο, όσο για το filioque, την αποστολική διαδοχή, την τέλεση των Μυστηρίων της Καθολικής Εκκλησίας έχει ελλιπή γνώση και κατηχεί λανθασμένα τους ορθοδόξους χριστιανούς και τους όποιους αναγνώστες του, κάνοντας απλώς αντικατήχηση για την Καθολική Εκκλησία. Κρίμα! Και πάλι κρίμα!
Φιλικά και αδελφικά του προτείνω, αντί να προωθεί μια τέτοια αντικατήχηση για την Καθολική Εκκλησία, να διαθέτει όλο αυτό το χρόνο, κάνοντας μία ευαγγελική και χριστιανική κατήχηση στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως οφείλει να κάνει και κάθε ιερέας στην Εκκλησία στην οποία ανήκει.
Αντί να ψάχνει τις ελλείψεις της Καθολικής Εκκλησίας και να της υποδεικνύει τρόπους για την πίστη της στον Ένα και Τριαδικό Θεό και το πως θα βιώνει καθημερινά το ιερό Ευαγγέλιο, ας προσφέρει αυτόν τον καιρό για μία κατήχηση στα μέλη της αδελφής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφεύγοντας να κατηγορεί όσους και όσες δεν ανήκουν εις αυτήν.
Ο τρόπος που κάνει αντικατήχηση στερείται ευαγγελικής αγάπης και χαρακτηρίζεται από μισαλλόδοξο πνεύμα περασμένων εποχών.
Να εύχεται και να τολμά να προσεύχεται ακόμη και με τους ετεροδόξους χριστιανούς, ώστε να αυξηθούν τα θετικά βήμα στα οποία προχωρούν και οι δύο σημερινοί Πατέρες της Εκκλησίας Πάπας Φραγκίσκος και Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Επιθυμία όλων μας που συνοδεύεται από θετικές πρωτοβουλίες είναι να φθάσουμε στον ένα Άρτο και το κοινό Ποτήριο με τη Θεία συλλειτουργεί στην ίδια Αγία Τράπεζα.
Οι δύο Εκκλησίες Ανατολής και Δύσης παραμένουν Αδελφές, είναι η Εκκλησία του Χριστού που αναπνέει με δύο πνεύμονες παρά τις όποιες δεν παύουν να είναι Αδελφές.
Είμαι βέβαιος ότι αν σήμερα ζούσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, όχι μόνο δεν θα εμπόδιζαν την συμπροσευχή αλλά και έμπρακτα θα την προωθούσαν!
Καμία από τις δύο Εκκλησίες δεν έχει μέχρι σήμερα επίσημα και νομοκανονικά καταδικάσει την άλλη Εκκλησία ως αιρετική.
Τα προσωπικά αναθέματα του 1054 ήδη έχουν αρθεί από τον Πάπα Παύλο τον 6ο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα τον 1ο το έτος 1963.
Η παλαιά και η νέα Ρώμη θεωρούν εαυτές αδελφές και ο Πρώτος Επίσκοπος τής κάθε μιας δίνουν στον 21ο αιώνα καθημερινά δείγματα αλληλοσεβασμού και ευαγγελικής αγάπης. Ας τους μιμηθούμε!
Αυτή η μεταξύ τους αδελφική αγάπη είναι μια ευλογία του Θεού και ένα παράδειγμα για όλους μας που δε δικαιούμαστε να το αγνοούμε εξ χειρότερα να το αποδοκιμάζουμε.
Όταν ένας Θεσμός αντιμετωπίζει προβλήματα, δεν προσπαθεί να τα ξεχάσει υπενθυμίζοντας, ότι και άλλοι Θεσμοί έχουν προβλήματα ή φαντάζεται ότι έχουν.
Οφείλουμε λοιπόν να προσπαθούμε, με πνεύμα ταπεινοσύνης και ειλικρίνειας να διορθώσουμε, πρώτα ο καθένας τα δικά του προβλήματα. Εκτός αν πιστεύουμε ότι μόνο εμείς δεν έχουμε προβλήματα, αλλά τότε εμείς οι ίδιοι θα είμαστε πρόβλημα!!!
Με κατανόηση αλλά και θλίψη για τα γραφόμενα του Πρωτοπρεσβύτερου Στεφάνου Στεφόπουλου,
+Νικόλαος Καθολικός Αρχιεπίσκοπος, πρώην Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και Μητροπολίτης παντός Αιγαίου
|
Μόλις χθες (7/8) λάβαμε στην ιστοσελίδα μας μιά επιστολή από τον “Καθολικό Αρχιεπίσκοπο πρώην Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και Μητροπολίτη παντός Αιγαίου κ. Νικόλαο” ως απάντηση σε μιά σειρά κειμένων του “Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Στεφοπούλου, Προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ν. Αγ. Ταξιαρχών, Ταξιάρχου Ωρεών, και Συντονιστού επί θεμάτων Αιρέσεων της Μητροπολιτικής Περιφερείας Ιστιαίας” με θέμα “Κρίσιμα σημεία στο διάλογο με την Ρωμαιοκαθολική Ομολογία”. Η απάντηση, βέβαια, μας ήρθε πρόωρα αφού τα κατά κ. Νικόλαον “μακροσκελή και ανιαρά” κείμενα δεν έχουν ολοκληρωθεί. Υπομονή… “εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών”! Πληροφορώ κάθε ενδιαφερόμενο αναγνώστη πως η ιδιότητά μου και η ειδικότερη διακονία μου στον τομέα της ποιμαντικής των αιρέσεων μου δίνει – ελέω Θεού – την δυνατότητα να μεριμνώ γιά την διαποίμανση των ενοριτών μου για τους οποίους και μόνον φέρω ευθύνη. Γιά το λόγο αυτό και έγραψα στην ιστοσελίδα της ενορίας μου και για να αντιμετωπίσω προβλήματα που ανεφύησαν εντός της Μητροπολιτικής Περιφερείας γιά την οποία ευθύνομαι. Καλώ, όμως, όποιον επιθυμεί να απαντήσει στα επιχειρήματα και γεγονότα που παραθέτω, να το πράξει με ανάλογο με τον δικό μου τρόπο. Δηλαδή, επαρκώς τεκμηριωμένα μέσα από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, χωρίς προσωπικές εκτιμήσεις και “αγαπητικές” εκφράσεις προσωπικού τύπου και βεβαίως με παράθεση των ανάλογων πηγών! Το μόνο που έχω να καταθέσω εδώ είναι ότι η αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ότι Αυτή δεν ανήκει αλλά ΕΙΝΑΙ η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία η οποία δεν έχει δύο αλλά έναν πνεύμονα και, όχι, δεν είναι ελλειμματική όπως έχουν διακηρύξει οι Ρωμαιοκαθολικοί. Εύχομαι ο Άγιος Τριαδικός Θεός να μας ελεήσει όλους μέσα στην Αγία Του Εκκλησία και να αποκαλύψει και στους μακράν αυτής την Αλήθειά Του η οποία διαφυλάσσεται και μεταδίδεται ανόθευτη αιώνες τώρα από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Μετά τιμής, σεβασμού και της εν Χριστώ αγάπης, |
