Πρωτ. Βασίλειος Κοκολάκης, Θεολόγος – Φιλόλογος, ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ
Ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων (ΠΕΘ) ἀγωνίζεται ἐδῶ καί χρόνια ἀπό τότε πού προέκυψε το θέμα τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν. Ἀγωνίζεται κόντρα στόν ἄνεμο τῆς ἀθεΐας καί τῆς Νέας Ἐποχῆς μέ κείμενα, ἡμερίδες, συλλαλητήρια, συνεντεύξεις. Μέ σκοπό ὄχι μόνο τήν διατήρηση τοῦ ΜτΘ μέ ὀρθόδοξο χριστοκεντρικό περιεχόμενο, ὄχι μόνο τήν μείωση ἕως καί τήν ἔκλειψη ὀρθοδόξων καί μή ὀρθοδόξων μαθητῶν πού ζητοῦν ἀπαλλαγή, ἀλλά καί μέ στόχο γιά ὅσους τήν ζητοῦν, νά ἀντικαθιστοῦν τό κενό μέ κάποια ἄλλη ἐργασία στό σχολεῖο ἤ τήν παρακολούθηση κάποιου ἄλλου μαθήματος ἀπό τό ἤδη ὑπάρχον ἀναλυτικό πρόγραμμα. Ἐπ’οὐδενί ὅμως ἀπό ἕνα νέο μάθημα ἠθικῆς ἤ θρησκειολογίας.
Ἑπομένως ἔκπληκτος ἔμεινα μέ τό Δελτίο Τύπου τοῦ ΔΣ τῆς ΠΕΘ (Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων) γιά τό νέο μάθημα τῆς Ἠθικῆς πού θά εἰσαχθεῖ στά σχολεῖα γιά τούς ἀπαλλασσομένους μαθητές ἀπό τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν.
Ἀρχικά λέει ὅτι «δέν ἀντιτίθεται στή συγκεκριμένη ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργείου, καθώς θεωρεῖ ὅτι κινεῖται πρός τή σωστή κατεύθυνση». Ποιά εἶναι ἐν προκειμένω ἡ σωστή κατεύθυνση; Ποιός θά διδάσκει τό μάθημα τῆς Ἠθικῆς; Ὁ βιωματικός ὑποστηρικτής καί προπαγανδιστής τῶν προγαμιαίων σχέσεων καί τῶν ἐκτρώσεων; Μήν κρυβόμαστε πίσω ἀπό τό δάκτυλό μας. Ὅταν λέμε Ἠθική στήν τρέχουσα γλῶσσα ποὺ εἶναι γλῶσσα τῆς Woke agenda ἐννοοῦμε σεβασμό στήν διαφορετικότητα, δηλ. στήν ὁμοφυλοφιλία, καί σέ ὅλες τίς σεξουαλικές προτιμήσεις ἄνω τῶν 100 μἐχρι τώρα.
Στή συνέχεια γίνεται λόγος «περί σεβασμοῦ στή θρησκευτική ἐλευθερία ὅλων τῶν μαθητῶν καί φυσικά καί αὐτῶν τῶν κατηγοριῶν πού ἀπαλλάσσονται, καθώς εἶναι ἀπαραβίαστη, σύμφωνα μέ τό Σύνταγμα». Δυστυχῶς μέσα στίς κατηγορίες ἀπαλλαγῆς εἶναι καί οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί ὅπως γνωρίζετε, μέ μία ἁπλή δήλωση εὔκολα καί ἀδιαπραγμάτευτα, μέ τήν ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ ἐνυπόγραφη συναίνεση τοῦ Διευθυντῆ καί ἐνίοτε καί τοῦ Θεολόγου τοῦ Σχολείου. Ὡς ἐκ τούτου καί τό Σύνταγμα παραβιάζεται καί ἡ ἀπόφαση τοῦ Στε καὶ τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας πού ἐπιτρέπει ἀπαλλαγή μόνο σέ ἀλλοδόξους ἤ ἀλλοθρήσκους ἤ ὅ, τι ἄλλο πλήν τῶν βαπτισμένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Καί κανείς ἀπό ὅλους αὐτούς δέν διώκεται. Διώκεται μόνο αὐτός πού θά ἐλέγξει πώς αὐτό εἶναι παράνομο.
Κατόπιν ἀναφέρεται ὡς «πρότυπο ἡ Εὐρώπη πού καί αὐτή ἔχει σχετικό μάθημα ἠθικῆς». Δέν μπορεῖ νὰ εἶναι πρότυπο τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἡ φραγκοκρατούμενη ἀντίχριστη Εὐρώπη τῆς ἀθεΐας καί ὑλικῆς εὐδαιμονίας. Μᾶς ἔδειξε ἐπανειλημμένα τό ἦθος της μέ τίς Eurovision καί μέ τούς φετινούς ἰδιαιτέρως Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες τῆς βλασφήμιας τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί τῶν παιάνων τοῦ ἀντιχρίστου.
Ὕστερα ἀναφέρει πώς «ἐντάσσονται οἱ ἀπαλλασσόμενοι μαθητές/τριες ὁμαλά στήν ἠθικοκοινωνική ζωή τῆς χώρας». Στήν ὀρθοδοξία ὅμως ἦθος καί δόγμα, αἰῶνες τώρα ἀλληλοπεριχωροῦνται. Πῶς εἶναι δυνατόν ἐμεῖς ὀρθόδοξοι θεολόγοι νά μιλᾶμε γιά ἄλλες ἀρχές; Καὶ βέβαια ἡ ἠθική πού θέλουν νά διδάξουν ἐπ’ οὐδενὶ ταυτίζεται μέ τήν ἠθική τοῦ Εὐαγγελίου.
Μετά ὑποστηρίζει πώς «ὅπως οἱ ἀπαλλασσόμενοι πρέπει νά σέβονται τό δικαίωμα τῆς δικῆς μας θρησκευτικῆς ἐλευθερίας νά διδασκόμαστε τήν πίστη τῆς ἐπιλογῆς μας ἔτσι πρέπει καί ἐμεῖς νά σεβόμαστε τό δικαίωμα τῆς δικῆς τους ἐπιλογῆς». Καί πάλι θά ἐπαναληφθοῦμε. Σεβόμαστε κατ’ἀρχήν τόν κάθε ἄνθρωπο καί ὄχι ἀπαραίτητα αὐτό πού πιστεύει. Ὅπως γίνεται σέ ὅλους τούς τομεῖς σέ ὅλα τά θέματα. Ἄλλο τό ἕνα, ἄλλο τό ἄλλο. Ἀλλά γιά συμβατικούς λόγους ἐπικοινωνίας λέμε ὅτι βεβαίως ὀφείλουμε νά σεβόμαστε τὴν ἐπιλογή τῶν ἀλλοδόξων ἤ ἀλλοθρήσκων ὅπως λέει ἡ ἐγκύκλιος δηλ. τὸν ἀθεϊσμὸ, τὸν ἀγνωστικισμό τους καὶ τὴν θρησκευτική τους πίστη. Ἐδῶ ὅμως δέν πρόκειται γι’ αὐτό. Μέ τό δεδομένο τῆς ἀπαλλαγῆς ὁποιουδήποτε μαθητῆ ἀπό τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν μέ μιά ἁπλῆ δήλωση, μαζί μὲ τούς ἄλλους μαθητὲς ὅσοι ὀρθόδοξοι μαθητὲς πάρουν ἀπαλλαγὴ θὰ ὑποστοῦν μιὰ πλύση ἐγκεφάλου, τὴν νεοεποχήτικη «κατήχηση» μιὰ ἀνήθικης «ἠθικῆς» ποὺ θά εἰσάγει τὰ νέα παιδιὰ στὴν ἐποχὴ τῆς Μεγάλης ἐπανεκκίνησης, τῆς ἀνατροπῆς ὅλων τῶν ἀρχῶν καὶ ἀξιῶν. Δέν θά μποροῦσαν νά πᾶνε σέ ἄλλο μάθημα, σέ ἄλλο τμῆμα τῆς τάξεώς τους, ὅπως γινόταν τόσα χρόνια; Γιατί νά μπεῖ ἡ Ἠθική;
Ὅταν ἐξάλλου ἐφαρμόζεις τούς νόμους τοῦ Συντάγματος μιᾶς χώρας, προσαρμόζεις τά δικαιώματά σου ἐντός τῶν ὁρίων αὐτοῦ τοῦ Συντάγματος. Ἄν ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἕνα Σύνταγμα πού ξεκινᾶ μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐξυπακούεται ὅτι ὁ μαθητής πολίτης ὑποχρεοῦται νά ἀκολουθήσει τό ἀναλυτικό πρόγραμμα σπουδῶν αὐτῆς τῆς χώρας, τῆς ὁποίας ἐπικρατοῦσα θρησκεία εἶναι ἡ ὀρθόδοξη. Διαφορετικά νά πάει ἀλλοῦ νά σπουδάσει.
Καί τέλος γράφει σάν ἀντιπρόταση κάποιων πώς «ἕνα μάθημα θρησκειολογικό εἶναι προτιμότερο ἀπό τήν Ἠθική». Πρέπει νά ἐπισημάνουμε σέ αὐτό τό σημεῖο ὅτι καί τά δύο εἶναι προβληματικά. Ὁ μισόχριστος καί μισάνθρωπος ἀντίδικος θέλει νά πετύχει τήν ἀπώλεια τῶν ψυχῶν τῶν νέων εἴτε μέσα ἀπό τούς θεούς-δαίμονες τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ὅπως λέει ὁ προφητάναξ Δαβίδ καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός εἴτε μέσα ἀπό τούς θεούς τῆς σάρκας πού θά προβάλλονται μέσα ἀπό τήν κοσμική ἠθική.
Συνεπῶς, ἡ ἀπόφαση τοῦ Υπουργείου Παιδείας νά ὁρίσει γιά τούς αἰτουμένους ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἕνα μάθημα Ἠθικῆς, μέ ἀντίχριστες προϋποθέσεις καί ἀντίχριστο χαρακτήρα δέν προβάλλει καθόλου λογική, παιδαγωγική, συνταγματική, λειτουργική καί νόμιμη.
Πρωτ. Βασίλειος Κοκολάκης, Θεολόγος – Φιλόλογος, ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ
