Τί
μπορεῖ νά μᾶς διαφυλάξη ἀπό τά ἄγχη αὐτοῦ τοῦ κόσμου; Ἡ χριστιανική
πνευματικότης. Μά δέν καταλαβαίνει ὅλος ὁ κόσμος αὐτή τήν πραγματικότητα. Στήν
ἐπαναστατημένη ζωή, πού κάνουμε ἐμεῖς τώρα, δέν βλέπω ἐγώ μέ ἐλπίδα ὅτι οἱ
ἄνθρωποι εὑρίσκουν τίς καλλίτερες δυνατότητες γιά νά σωθοῦν καί νά διασώσουν
καί τήν κοινωνία τήν ὁποία ὑπηρετοῦμε. Ὁ Σωτήρ μᾶς λέγει: «Ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου
οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ἀντί
πολλῶν» (Ματ. 20, 28). Συνεπῶς, ἰδού ὁ κανών:
Νά κάνουμε ὅ,τι καλλίτερο
ἠμποροῦμε γιά τούς ἄλλους. ῎Ετσι ἡ θεία δικαιοσύνη παραμένει πάντοτε κυρίαρχη
στήν ζωή μας. Κἄπου λέγεται: «Οὐ γάρ εἰσι αἱ βουλαί μου ὥσπερ αἱ βουλαί ὑμῶν,
οὐδ' ὥσπερ αἱ ὁδοί ὑμῶν αἱ ὁδοί μου, λέγει Κύριος», δηλαδή : «Διότι οἱ δικές
μου συμβουλές καί ἀποφάσεις, λέγει ὁ Κύριος, δέν εἶναι σάν τίς δικές σας
βουλές, γνῶμες καί ἐπιθυμίες, οὔτε οἱ δικοί μου τρόποι ἐνεργείας καί οἱ δρόμοι,
τούς ὁποίους σᾶς ὑποδεικνύω, εἶναι σάν τούς δικούς σας δρόμους» ('Ησ.
55, 8).
