«Ὁμιλίες Γέροντος Γρηγορίου – Β’», (2021) Μεταμόρφωσις Χαλκιδικῆς: Ἱερὸν ἡσυχαστήριον «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος»
Ὅταν
ὅμως θέλει νά ζήσει κανείς, ὁπωσδήποτε θά ἀγωνιστεῖ καί θά ἐνδιαφερθεῖ
γιά τήν ψυχή του, γιά τήν ἄλλη ζωή θά ἐνδιαφερθεῖ. Θά σκεφτεῖ τήν ἀγάπη
τοῦ Θεοῦ, θά σκεφτεῖ τί τοῦ προσφέρει ὁ Θεός, τί πρέπει νά κάνει αὐτός
σάν παιδί τοῦ Θεοῦ. Θά κινηθεῖ μέ φιλότιμο, μέ ἀγάπη πρός τόν Θεό, πρός
τούς συνανθρώπους, θά ἐργαστεῖ καί ὁπωσδήποτε μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ θά
καλλιεργήσει τόν ἐσωτερικό του ἄνθρωπο, τό ἐσωτερικό του χωράφι θά τό
τακτοποιήσει.
Αὐτό
πού τονίζει ὁ ὅσιος Παΐσιος εἶναι ὅτι εἶναι δύσκολοι οἱ καιροί μας. Ὁ
σατανᾶς θά κινηθεῖ «ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν καί τούς ἐκλεκτούς». Θά
δοῦμε πολλά, λέγω. Ἤδη βλέπουμε. Θά δοῦμε ἀκόμη περισσότερα. Θά δοῦμε
ἀνθρώπους πνευματικούς νά πλανῶνται, νά πέφτουν. Μή μᾶς σκανδαλίζει αὐτό
τό πρᾶγμα. Γιατί εἶναι ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου. Εἶναι σάν λιοντάρι,
ἀπολυμένο, ἀφημένο, πού τσακίζει, κομματιάζει, τρώει. Ἔτσι εἶναι σήμερα ὁ
σατανᾶς. Πέφτει ἐπάνω καί ὅ,τι βρεῖ… Μιά πορτούλα λίγο ἀφύλακτη νά
βρεῖ, κάνει τήν καταστροφή.
Ἐμεῖς
νά προσέχουμε, νά ἀφήσουμε τόν ἑαυτό μας ταπεινά στά χέρια τοῦ Κυρίου,
νά θέλουμε νά εἴμαστε δικοί Του, νά μή μᾶς συγκινεῖ ὁ κόσμος καί τα τοῦ
κόσμου. Μέσα στόν κόσμο θά εἴμαστε βέβαια. Καί ὅταν λέγω «κόσμος», ἐννοῶ
τήν ἁμαρτία. Μέσα στήν κόσμο θά ζοῦμε. Μέσα σέ αὐτήν τήν κοινωνία θά
κινούμαστε, θά περάσουμε τά χρόνια μας, ἀλλά νά ζοῦμε σάν Χριστιανοί
σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ὅπως θέλει ὁ Θεός!
