Γράφει ὁ μοναχός
Παΐσιος Ἁγιορείτης,
Μία
κυβέρνηση προδοτική, καταστροφικὴ καὶ ἀσεβέστατη ἀποφασίζει νὰ βάλει στὸ
αὐτοδιοίκητο Ἅγιον Ὄρος ἰσχυρὲς δυνάμεις ἀστυνομίας μὲ βαρέα ὀχήματα μὲ
σκοπὸ νὰ ἐκδιώξουν τοὺς μοναχοὺς τῆς Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου. Τί δουλειὰ ἔχει ἡ
πολιτεία νὰ ἀσχολεῖται μὲ πνευματικὰ θέματα τοῦ Α.Ο.; Ἂν ἐμεῖς οἱ
μοναχοὶ τὸ ἐπιτρέψουμε, δὲν θὰ ἀνοίξουμε κερκόπορτα νὰ μποῦν οἱ
σκοτεινὲς δυνάμεις νὰ ἁλώσουν τὸ Α.Ο.; Καὶ γιὰ ὅποιον δὲν τὸ
καταλαβαίνει μὲ τὴν κοινὴ λογική, ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία, ποὺ δικό Της
εἶναι τὸ Περιβόλι τοῦ Α.Ο. δείχνουν σημάδι, ἀπὸ τὴν ἡμέρα, ποὺ
ἀνακοινώθηκε ἡ ἀπόφαση τοῦ Εἰσαγγελέα, γίνονται σεισμοὶ μὲ κέντρο τὶς
Καρυὲς τοῦ Α.Ο. Ἂς τὸ προσέξουμε πρὶν εἶναι ἀργά.
Γι’ αὐτὸ τὸ Α.Ο. οἱ
Αὐτοκράτορες καὶ οἱ Πατριάρχες τὸ εἶχαν νομοθετήσει αὐτοδιοίκητο, γιὰ νὰ
μὴ μπορεῖ κανένας νὰ ἐπέμβει στὰ ἐσωτερικά του. Γιὰ τὴν μνημόνευση τοῦ
Πατριάρχη εἶχε ἀποφασιστεῖ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα, τότε ποὺ δὲν τὸν
μνημόνευε κανένας στὸ Α.Ο. τὸ 1965, ποὺ ἔκανε τὴν ἄρση ἀναθεμάτων τῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅτι ἐπαφίεται στὴν ἐλεύθερη κρίση τοῦ κάθε μοναχοῦ
καὶ Μονῆς. Ἄρα ἡ μὴ μνημόνευση δὲν εἶναι παράνομη, διότι εἶναι θέμα
πνευματικὸ καὶ ὄχι διοικητικό. Στὸ Α.Ο. ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ. Ἐσφιγμενου,
εἶναι καὶ πολλοὶ ἄλλοι μοναχοί, ποὺ δὲν μνημονεύουν, πρέπει ὅλοι νὰ
ἐκδιωχθοῦν;
Ἐπειδὴ ἔχουν ξαναγίνει τέτοιες ἀναταραχές, παρακαλοῦμε νὰ ἐπέμβουν πάλι ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία, γιὰ νὰ τὶς σταματήσουν. Εὔχεστε.
