Πενήντα (50) ολόκληρα χρόνια μετά την εισβολή του γενοκτόνου κράτους-συμμορία στη Μεγαλόνησο και την κατάληψη του ενός τρίτου του νησιού από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες ευθύνονται για ανελέητα εγκλήματα πολέμου με σειρά μαζικών εκτελέσεων, βιασμών και βιαιοπραγιών στο σώμα του Κυπριακού Ελληνισμού, η Ρωμιοσύνη εξακολουθεί να ματώνει κάτω από την νεοθωμανική μπότα κατοχής.
Μέλη της Ε.Ο.Ν. Χαλκίδος πραγματοποίησαν σήμερα ακτιβιστική παρέμβαση την πρωτεύουσα της Ευβοίας με αφορμή τη σημερινή επέτειο της αποφράδος ημέρας της 20ης Ιουλίου 1974 και την έναρξη του πολέμου και της θηριωδίας στη μαρτυρική Αφροδισία.
Από τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο οποίος έχοντας εν τω μεταξύ μπερδέψει θρησκευτικά και πολιτικά πρωτεία, ουσιαστικά ήταν αυτός που κάλεσε από το βήμα του Ο.Η.Ε. την Τουρκία να επέμβει στη Μεγαλόνησο ως εγγύτρια δύναμη μέχρι τον Κ. Καραμανλή, ο οποίος διετάθη δημοσίως ότι <<η Κύπρος κείται μακράν>> -μία φράση αξιοζήλευτη για κάθε νενέκο που διαχρονικά ντρόπιασε τη γή που τον γέννησε- άφησε τα αδέρφια μας στην Κύπρο έρμαια στα γαμψά νύχια του αιμοβόρου Αττίλα, οι προδοσίες έχουν ως αποκλειστικό φορέα τα καθιζήματα της δημ(ι)οκρατίας τους. Το δυτικόδουλο ελλαδικό κράτος για ακόμη μία φορά έχασε εδάφη του, περιμένοντας σαν πιστό σκυλάκι ένα ξεροκόμματο από τον αφέντη του, το οποίο φυσικά δεν ήρθε ποτέ.
Την ίδια στιγμή κάποιοι απόκληροι των παραπάνω εξουσιαστών στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, αντάξιοι των σπουδαίων προγόνων που ανέδειξε η Ιστορία μας. Οι φοβεροί Καταδρομείς κονιορτοποίησαν τους επελαύνοντες εχθρούς σώζοντας όσο περισσότερο έδαφος μπορούσαν. Οι επικές μάχες στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, ο Μπικάκης, ο Κατούντας, ο Παπαμελετίου, οι άνδρες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. αγωνίστηκαν αβοήθητοι και ελλιπώς εξοπλισμένοι, περισώζοντας την εθνική αξιοπρέπεια που ντρόπιασαν οι διοικούντες.
Το αμαρτωλό εθνοκτόνο καθεστώς της μεταπολιτεύσεως εγκαινιάστηκε πάνω στα πτώματα των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών πολεμιστών, στην τέφρα των καμμένων χωριών, στις πλάτες των προσφύγων και αιχμαλώτων που ποτέ δεν ξαναγύρισαν στα σπίτια τους. Ο Εθνικός μας αγώνας στη σημερινή ξεπουλημένη Πατρίδα με νέους των οποίων η καρδιά φλέγεται ακόμα από τα ιδανικά των ηρώων του Γένους, οι οποίοι δηλώνουν έτοιμοι να παλεύσουν για μία Κύπρο Ελεύθερη, Ενιαία και Ενωμένη με την μάνα Ελλάδα ανάγεται στη μοναδική ελπίδα για τη σωτηρία της Φυλής μέσα σ’ ένα αλλοτριωμένο και απάτριδα κόσμο ιδιοτελείας και ξενοδουλίας!
Απελευθέρωση και ΕΝΩΣΗ η μόνη Λύση !