Στό σημερινό Εὐαγγέλιο ἀκούσαμε γιά τό μεγαλύτερο τόλμημα ἁπλῶν ἀνθρώπων καί ψαράδων, πού τά ἄφησαν ὅλα καί ἀκολούθησαν τόν Χριστό. Οἱ Ἀπόστολοι ἀκολούθησαν χωρίς ὅρους τόν Χριστό, πού δέν εἶχε πού νά κλίνει τήν κεφαλή. Ἡ κλήση τοῦ Χριστοῦ ἦταν τόσο σοβαρή καί ἀληθινή πού ἡ ἀνταπόκριση προϋπόθετε τελεία αὐταπάρνηση. Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός ἡρωϊσμός. Αὐτό σημαίνει ἀληθινός Χριστιανισμός.
Ὁ Χριστιανισμός, πού μπαίνει σέ ὑπολογισμούς καί ὀρθολογιστικά καλούπια, δέν εἶναι ὁ ἀληθινός Χριστιανισμός, πού ἔφερε ὁ Χριστός. Τά δικά μας σχήματα, μέ τήν ἀδύναμη λογική μας, χαλᾶνε τό Εὐαγγέλιο. Οἱ ἅγιοι δέν ἐμπιστεύονται τή λογική τους. Κάθε στιγμή εἶναι ἕτοιμοι νά χαλάσουν τήν προοπτική τους καί νά ποῦν : «Τί με δεῖ ποιεῖν καί λέγειν, Χριστέ μου;». Ζοῦν παράλογα γιά τόν κόσμο. Ὑπέρλογα, ὅμως, γιά τό Χριστό. Ὑπερβαίνουν τό ἐγώ τους καί ζοῦν βαθειά τό μυστήριο τῆς εὐτυχίας καί τῆς ἀποστολῆς τους. Πολλές φορές δέ συμβιβάζονται οὔτε μέ τά κοσμικά σχήματα τῆς Ἐκκλησίας, πού χαλᾶνε τό μυστήριο τῆς σωτηρίας. Ζοῦν στό βασίλειο τῆς ἀλήθειας καί τῆς ἐλευθερίας μέ τρόπο δυναμικό. Ἀνάμεσα σέ τέτοιους ἁγίους εἶναι καί ἡ Ἁγία καί μεγαλομάρτυς Κυριακή, πού σήμερα γιορτάζουμε τήν μνήμη της.
Ἡ Ἁγία Κυριακή ἦταν καρπός πολλῆς προσευχῆς τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν γονέων της, τοῦ Δωροθέου καί τῆς Εὐσεβίας. Οἱ μέν γονεῖς της εἶχαν μαρτυρικό θάνατο, μέ ἀποκεφαλισμό, ἡ δέ Ἁγία Κυριακή κλήθηκε ν’ ἀντιμετωπίσει ἡρωϊκά τά βασανιστήρια τῶν διωκτῶν. Μπροστά στόν εἰδωλολάτρη διοικητή ὁμολόγησε μέ παρρησία τόν Χριστό, καί ἀντιμετώπισε τά φρικτά βασανιστήρια χωρίς νά ὑπολογίσει τήν νεότητα καί τήν ὀμορφιά της, καί ὑπέστη στό τέλος τόν ἀποκεφαλισμό γιά τά αἰώνια καί λαμπρότερα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Ἀπ’ ὅλα αὐτά πού
ἀναφέραμε λοιπόν, γιά τήν κλήση τοῦ Χριστοῦ καί γιά τήν ἀνταπόκριση
χωρίς ὅρους, συμπεραίνουμε ὅτι, ὁ Χριστιανισμός, πού δέν στοιχίζει
θυσίες δέν εἶναι ἀληθινός. Αὐτό βέβαια δέ σημαίνει, ὅτι, γιά νά εἴμαστε
γνήσιοι χριστιανοί, πρέπει, ὁπωσδήποτε, νά ἐγκαταλείψουμε τήν οἰκογένειά
μας, τό ἐπάγγελμά μας καί τή κοινωνία πού ζοῦμε. Ὄχι. Ἀρκεῖ νά
ἐγκαταλείψουμε τά πάθη μας καί τίς πονηρίες μας. Αὐτό ἔκαναν οἱ
Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως. Ἀπαρνήθηκαν τόν
παλαιό ἑαυτό τους καί ντύθηκαν τόν νέο ἄνθρωπο. Τόν ἄνθρωπο τοῦ Χριστοῦ.
Αὐτό μποροῦμε νά τό πετύχουμε ὅλοι μας.
π.Φρ.Δημ.
