 |
| Όσιος Στάρετς Βαρσανούφιος |
Δόκιμος ἀκόμα, μιὰ καλοκαιριάτικη νύχτα περπατοῦσα ἀνάμεσα στοὺς κήπους τῆς Σκήτης. Μόνος μὲ μόνο τὸν Θεό. Πλησιάζοντας τὴν μεγάλη λίμνη βλέπω τὸν μεγαλόσχημο π. Γεννάδιο. Ἀπὸ τότε ποὺ πέρασε τὸ κατώφλι τῆς Σκήτης εἶχαν περάσει 62 ὁλόκληρα χρόνια.
Τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του δὲν ἔβγαινε καθόλου ἀπὸ τὴν Σκήτη. Εἶχε λησμονήσει ἐντελῶς τὸν κόσμο. Στεκόταν ἀκίνητος μὲ τὰ μάτια καρφωμένα στὸ νερό. Μὲ τρόπο διακριτικό, γιὰ νὰ μὴν τὸν τρομάξω, ἔκαμα αἰσθητὴ τὴν παρουσία μου.
Τὸν πλησίασα, καὶ τὸν ἐρώτησα:
-Τί κάνεις ἐδῶ, πάτερ;
-Κοιτάζω τὸν νερό.
-Καὶ τί βλέπεις;
-Ἐσύ, δὲν βλέπεις τίποτα;
-Ἀπολύτως, τίποτα.
-Μέσα ἀπὸ τὸ νερὸ βλέπω τὴν σοφία τοῦ Θεοῦ. Γνωρίζεις πολὺ καλά, πὼς εἶμαι ἄνθρωπος ὀλιγογράμματος. Τὸ μόνο ποὺ κατάφερα καὶ ἔμαθα στὴν ζωή μου εἶναι νὰ διαβάζω τὸ Ψαλτῆρι. Ὁ Κύριος ὅμως, δὲν μὲ ἀφήνει στὸ σκοτάδι, ἀλλὰ μοῦ φανερώνει τὸ ἅγιο θέλημά Του• σὲ μένα, τὸν ταπεινὸ δοῦλο Του.
Πολλὲς φορὲς ἐκπλήσσομαι ποὺ ἄνθρωποι μορφωμένοι δὲν κατανοοῦν μερικὰ ἀπλά θέματα τῆς πίστεως. Βλέπεις; Ὅπως ὅλος αὐτὸς ὁ οὐρανὸς μὲ τὰ ἄστρα ἀντικαθρεφτίζεται μέσα στὸ νερό, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος, ὄχι μόνο ἀντικαθρεφτίζεται μέσα στὴν καθαρὴ καρδιά ἀλλὰ τὴν κάνει καὶ κατοικία Του.
Ἕνα πρᾶγμα σοῦ λέω. Ἡ χαρὰ καὶ ἡ μακαριότητα ποὺ αἰσθάνεται ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ φρόντισε νὰ καθαρίσει τὴν καρδιά του, δὲν περιγράφεται. Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ «μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ» δὲν εἶναι τυχαία! Ἄν καὶ γνωρίζω πόσο ἀπαραίτητο εἶναι στὸν ἄνθρωπο νὰ ἔχει καρδιὰ καθαρή, ὅμως, τόσα χρόνια ἀγωνίζομαι καὶ ἀκόμη δὲν τὸ ἔχω κατορθώσει. Μήπως, μπορεὶς ἐσὺ νὰ μοῦ ἐξηγήσεις, τί σημαίνει καρδιὰ καθαρή;
-Πάτερ, τί ὑψηλὰ πράγματα ζητᾶς ἀπὸ ἐμένα; Τέτοιες ἐμπειρίες δὲν ἔχω! Τὸ μόνο ποὺ ἔχω καταλάβει, καὶ αὐτὸ μόνο ἀπὸ διάβασμα, εἶναι, πὼς ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς ταυτίζεται μὲ τὴν πλήρη ἀπάθεια. Ὅποιος τὴν ἔχει κάνει κτῆμα του εἶναι ξένος σὲ κάθε πάθος.
-Ὄχι! Αὐτὸ ποὺ λὲς δὲν ἐπαρκεῖ. Δὲν φτάνει νὰ πλύνεις τὸ ποτήρι. Πρέπει καὶ νὰ τὸ γεμίσεις μὲ νερό, διαφορετικὰ δὲν ἔχει καμία ἄξια. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνιστεῖ νὰ ξεριζώσει ἀπὸ μέσα του τὰ πάθη, ὀφείλει νὰ γεμίσει τὸν χῶρο τῆς καρδιᾶς του μὲ τὶς ἀντίστοιχες ἀρετές. Μόνο τότε μπορεῖ νὰ λέει ὅτι ἀπέκτησε καθαρὴ καρδιά.
-Πάτερ Γεννάδιε, πιστεύεις ὅτι θὰ πᾶς στὸν παράδεισο;
-Σὲ ἕνα μόνο πιστεύω καὶ ἐλπίζω: στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ- εἶπε μὲ βεβαιότητα ὁ π. Γεννάδιος.
-Μὰ σὺ λές, πὼς μόνο οἱ καθαροὶ στὴν καρδιὰ θὰ δοῦν τὸν Θεὸ• καὶ σὺ ὁ ἴδιος τὸ ὁμολογεῖς, ὅτι καθαρὴ καρδιὰ δὲν ἔχεις. Τί μοῦ λὲς τώρα;
-Ἐγὼ καλά σοῦ τὰ λέω. Σὺ δὲν κατάλαβες σωστά. Ξεχνᾶς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ τὰ ἀναπληρώνει ὅλα. Εἶναι ἀπέραντο καὶ ἀνεξάντλητο. Πιστεύω ἀκράδαντα, ὅτι ὁ πολυεύσπλαχνος Κύριος δὲν θὰ μὲ ἀπορρίψει καὶ ἐμένα, ποὺ εἶμαι καὶ καλόγηρος.
Πίστη. Πίστη μᾶς χρειάζεται. Πίστη καὶ ἐλπίδα σὲ Ἐκεῖνον ποὺ σταυρώθηκε γιὰ μᾶς• ἀντὶ γιὰ μᾶς• στὴν θέση μας. Ὁ Θεὸς Πατέρας ποὺ ἀπὸ ἀπέραντη ἀγάπη μᾶς ἔδωσε τὸν Υἱὸ Του, δὲν θὰ μᾶς δώσει καὶ τὸν παράδεισο;
Ὦ, πόσοι ἀδελφοί, μὲ τέτοια βαθειὰ πίστη, ζοῦν ἀνάμεσά μας, κρυμμένοι ἀπὸ τὰ μάτια τῶν πολλῶν χωρὶς ποτὲ νὰ δίνουν τὴν παραμικρὴ ἐντύπωση «χαρισματούχου» γέροντα. Καὶ ὅμως ἔχουν τόσο βαθειὰ πνευματικὴ ζωή. Καὶ μόνο μὲ τὴν συνομιλία μαζί τους, ἀνακαλύπτεις τὴν ὀμορφιὰ τῆς καλλιεργημένης ψυχῆς τους.
Πηγή: https://agiazoni.gr/
