 |
| Εικόνα από: pemptousia |
«Καὶ θυμήθηκε ὁ Πέτρος τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, ὅτι πρὶν λαλήσει ὁ
πετεινὸς θὰ μὲ ἀπαρνηθῇς τρεῖς φορὲς. Καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἔξω ὁ Πέτρος, ἔκλαψε
πικρά».
(Λουκ. κβ΄61-62)
Καὶ δὲν ἔκλαψε ἁπλῶς, ἀλλὰ ἔκλαψε πολὺ πικρά, καὶ δέχτηκε ἔτσι μὲ τὰ δάκρυα τῶν ματιῶν τὸ δεύτερο βάπτισμα. Ἀλλὰ κλαίγοντας ἔτσι πικρά, ἐξάλειψε τὴν ἁμαρτία. Ἀφοῦ, λοιπόν, τὸ κλάμα τοῦ Πέτρου ἐξάλειψε μιὰ τόσο μεγάλη ἁμαρτία, ἐὰν καὶ ἐσὺ κλάψῃς, δὲν θὰ ἐξαλείψῃς τὴν δική σου ἁμαρτία; Διότι δὲν ἦταν μικρὸ τὸ ἔγκλημα, τὸ νὰ ἀρνηθῇ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο, ἀλλὰ μεγάλο καὶ βαρύ. Κι ὅμως τὰ δάκρυα ἐξάλειψαν τὸ ἁμάρτημα.
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
