Ο «ΠΑΠΑΣ τῆς Ἀνατολῆς»
χαρακτήρισε ὡς «σκάνδαλο» τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν συνεορτάζουμε τὸ Πάσχα μὲ
τοὺς αἱρετικούς. Ἀλλὰ ποιὸ εἶναι τὸ πραγματικὸ σκάνδαλο; Τὸ ἀκόλουθο
σχόλιο τὸ ἀποδεικνύει: «Ὄχι, Παναγιώτατε! Ὄχι! Κάνετε πολὺ μεγάλο λάθος!
Σκάνδαλο δὲν ἀποτελεῖ ὁ χωριστὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα. Σκάνδαλο μέγα καὶ
φρικτὸ ἀποτελεῖ ἡ ἀποστασία τῆς δυτικῆς Χριστιανοσύνης ἀπὸ τὴ μία καὶ
ἀκίβδηλη πίστη τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Σκάνδαλο ἀποτελεῖ ἡ πλήρης ἀποχριστιανοποίηση τοῦ Προτεσταντισμοῦ.
Σκάνδαλο ἀποτελεῖ ἡ ἑωσφορικὴ ἀξίωση τοῦ Πάπα νὰ θεωρεῖται ἀλάθητος καὶ
ἀπόλυτος ἐξουσιαστὴς ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ ὁ χωριστὸς ἑορτασμὸς
τοῦ Πάσχα μὲ αὐτοὺς δὲν εἶναι σκάνδαλο, εἶναι εὐλογία. Καὶ εἶναι
εὐλογία, διότι ἀποτελεῖ ἔμπρακτη βεβαίωση ὅτι δὲν ἔχουμε τὴν ἴδια πίστη,
ὅτι ἐκεῖνοι ἔχουν προδώσει τὴν ἀλήθεια καὶ ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι παραμένουμε
ἀμετακίνητοι “τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει” (Ἰούδα, στίχ. 3).
Παραμένουμε πιστοὶ στὴν ἀπαρασάλευτη προσταγὴ τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς
Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, […] Αὐτὴ ἡ διάταξη δὲν ἐπιτρέπεται νὰ
μεταβληθεῖ ἀπὸ κανένα. Ὁ ἑορτασμὸς τῶν 1700 χρόνων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου θὰ εἶναι ἀδιανόητο νὰ ἀποτελέσει ἐφαλτήριο προδοσίας της. Διότι
δὲν ἀμφιβάλλουμε ὅτι ἡ ὅλη κίνηση κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα
χρησιμοποιεῖται ὡς πρῶτο βῆμα ἑνώσεως στὴν πράξη μὲ τοὺς αἱρετικούς,
χωρὶς αὐτοὶ νὰ ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τὶς θεομίσητες πλάνες τους» (Ὀρθόδοξο
Περιοδικὸ “Ο ΣΩΤΗΡ”)! Συμφωνοῦμε ἀπόλυτα ὅτι ὁ συνεορτασμὸς μαζί τους θὰ
εἶναι ἕνα ἀκόμα «τολμηρὸ» βῆμα γιὰ τὴν «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν»,
ἀδιαφορώντας ἂν θὰ προκαλέσει νέο σχίσμα στὴν Ἐκκλησία!
