Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ
Ἕνας
Ἅγιος δὲν μπορεῖ σήμερα νὰ εἶναι ἐπίσκοπος, διότι οἱ ἄνθρωποι δὲν
µποροῦν νὰ ἀντέξουν τὸν λόγο του. Γι’ αὐτὸ ἀπαιτεῖται ἐπίσκοπος μὲ
μετριότερη πείρα καὶ νὰ ἔχει διοικητικὲς ἱκανότητες, διότι σήμερα οἱ
πολιτικοὶ προσπαθοῦν νὰ πλησιάσουν τὴν Ἐκκλησία διὰ τῆς Ἱεραρχίας. Καὶ
γι’ αὐτὸ χρειάζεται νὰ ἔχει κανεὶς διοικητικὲς ἱκανότητες καὶ πείρα, γιὰ
νὰ κρατᾶ τὴν Ἐκκλησία ἔξω ἀπὸ τὴν πολιτική. Τὸ καλύτερο σήμερα εἶναι νὰ
εἶναι κανεὶς ἱερεύς…
Ἐγὼ προτιμῶ νὰ μὲ σκοτώσουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου, παρὰ νὰ πάω µἀζί τους καὶ νὰ ἀποκτήσω κοσμικὸ φρόνημα.
Μὲ
τὸν τρόπο ποὺ προσεύχονται οἱ Δυτικοὶ δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν τὶς
πολύωρες προσευχὲς τῶν Ὀρθοδόξων Μοναχῶν. Αὐτοὶ μὲ μισῆ ὥρα προσευχὴ
κουράζονται, γιατί προσεύχονται μὲ τὸ μυαλό, διανοητικά. Οἱ Ὀρθόδοξοι
προσευχόμαστε μὲ τὸν νοῦ (καρδιακά).
Οἱ
Ἰουδαῖοι προσεύχονταν μὲ τὴν λογική τους. Τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς
δόθηκε στοὺς Ἀποστόλους τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς πύρινες γλῶσσες καὶ κατάλαβαν
ἕνα ἄλλο εἶδος προσευχῆς, τὴν καρδιακὴ προσευχή. Πρώτη φορὰ
προσεύχονταν μὲ τὴν καρδιά τους.
Ὑπάρχει μεγάλη διαφορὰ μεταξὺ Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως.
Ἕνας
Δυτικὸς ποὺ βαπτίζεται Ὀρθόδοξος, θὰ περάσει πολλὰ χρόνια μέσα στὴν
Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μὲ καθοδήγηση ἐμπείρου πνευματικοῦ ὁδηγοῦ γιὰ νὰ
ἀποκτήσει καθαρὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα καὶ ἦθος…
Αὐτὸς εἶναι λόγος ποὺ ΔΕΝ μπορεῖ νὰ γίνει «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν»…
Ἡ «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν» εἶναι δύσκολη, ἕως ἀδύνατη!
Ὅσοι ὁμιλοῦν γιὰ «ἕνωση Ἐκκλησιῶν» δὲν γνωρίζουν οὔτε τὴν νοοτροπία τῶν ἑτεροδόξων οὔτε τὸ ὕψος τῆς Ὀρθοδοξίας!
Δὲν
ἐπιθυμῶ νὰ γίνει, τουλάχιστον τώρα, ἡ «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν», διότι οἱ
Ρωμαῖοι (Λατίνοι) δὲν θὰ ἀλλάξουν, ἀλλὰ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ διαφθαροῦν…
Νὰ κρατοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη!
Καί,
ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, θὰ λάβουμε μισθὸ περισσότερο ἀπὸ
ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν τὶς παλαιότερες ἐποχὲς καὶ κράτησαν τὴν
πίστη!
