† Αναστάσιος

Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας

Πάσχα 2024

Υπερνίκηση των θλίψεων με τη δύναμη της Αναστάσεως


«Τοῦ γνῶναι αὐτον και την δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ» (Φιλ. 3:10)

Νικητήρια και παρήγορα αντηχεί και πάλι ο αναστάσιμος παιάνας «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας…», μέσα στο έρεβος της μελαγχολίας από τα ποικίλα οδυνηρά γεγονότα, στην Ουκρανία, στη Γάζα, στο Σουδάν, στην Αϊτή και σε άλλα μέρη της γης∙ αλλά ακόμα και στο άμεσο περιβάλλον μας, που συχνά ταλανιζεται από στενοχώριες, διχασμούς, εχθρότητες, σοβαρές ασθένειες, ποικιλόμορφες κρίσεις. Η χριστιανική πίστη μάς ενισχύει με μία μεγάλη βεβαιότητα. Γνωρίζουμε ότι είμαστε ευάλωτοι, ότι έχουμε “τον θησαυρον τοῦτον (τῆς πίστεως) ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ” (Β’ Κορ. 4:7-8), όμως, αυτό συμβαινει «ἵνα ἡ ὑπερβολη τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ και μη ἐξ ἡμῶν·».

Η πασχαλινή περίοδος ιδιαιτέρως μας προσκαλεί να προσεγγίσουμε τον παθόντα και αναστάντα Χριστό με έναν προσωπικό βιωματικό τρόπο: «τοῦ γνῶναι αὐτον και την δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ και την κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφούμενοι τῷ θανάτῳ αὐτοῦ» (Φιλ. 3:10). Δύο βασικές αλήθειες φωτίζουν τον δρόμο για τη στενότερη σχέση με τον παθόντα και αναστάντα: Η αποδοχή της κοινωνίας των παθημάτων και η συμμόρφωση τῷ θανάτῳ Αὐτοῦ. Και άλλοτε έχουμε τονίσει ότι η Ανάσταση δεν είναι κάτι που έρχεται ανεξάρτητα, που ακολουθεί τον Σταυρό, αλλά υπάρχει μέσα στον Σταυρό, στο πάθος, όταν το αποδεχόμαστε όπως ο Χριστός. Και αντιστρόφως, η βίωση της Αναστάσεως προϋποθέτει πάντα τη συμμόρφωση με τον σταυρωθέντα και αναστάντα Χριστό.

Αυτή η κοινωνία των παθημάτων και της Αναστάσεως κρατύνει την αντοχή μας, ώστε να μην καταποθούμε από κατάθλιψη και απελπισία. Ο ουσιώδης επινίκιος ύμνος που σταθερά μέσα μας αντηχεί – «Χριστoς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας..», αποτελεί την κεντρική διακήρυξη της ορθόδοξου χριστιανικής πίστεως και συνοψίζει το βαθύτερο νόημα της Σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού. Αυτή τη διπλή εμπειρία του Σταυρού και της Αναστάσεως βιώνουν στη διάρκεια των αιώνων οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας. Κι εμείς «δι᾿ ὑπομονῆς ἄς τρέχωμεν τoν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα ἀφορῶντες (ἀτενίζοντες) εἰς τον τῆς πίστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησοῦν” (Εβρ. 12:1-2).

Εν ευγνωμοσύνη δοξολογώντας τον Tριαδικό Θεό, κατά την πασχαλινή περίοδο ας εντείνουμε την προσπάθειά μας να βιώσουμε τη βεβαιότητα αυτή και να μεταφέρουμε την παρηγορία με στοργή στο περιβάλλον μας.

Χριστὀς ἀνέστη, αδελφοί μου!

Ευλογημένο Πάσχα με υγεία, αντοχή και σταυροαναστάσιμο φρόνημα!

orthodoxalbania