Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ’ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ σχολείου Ἑκάλης
Α ) Τὴν ἴδια καὶ πολὺ χειρότερη μεταχείριση ἐπιφύλαξαν οἱ ἐχθροί Του στὸν Ἀρχηγὸ τῆς Πίστεώς μας. Θυμηθεῖτε ὅτι οἱ κάτοικοι τῶν Γαδάρων τοῦ ζήτησαν νὰ φύγει μακριὰ ἀπ’ τὴν χώρα τους. Κάποιοι Τὸν ἀποκαλοῦσαν φάγο καὶ οἰνοπότη, φίλο τῶν τελώνων καὶ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ κάποιοι ἄλλοι ἄρχοντα τῶν δαιμονίων!…. Μὰ καὶ σήμερα ἀποκαλοῦν τοὺς πιστούς Του «σκοταδιστές, μεσαιωνιστές, φανατικούς, μισαλλόδοξους, φασίστες, ὑποκριτὲς» καὶ δὲν συμμαζεύεται… Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται!
β ) Ἕνα ἄλλο κοινὸ χαρακτηριστικό τῆς περιόδου ἐκείνης μὲ τὴ δική μας εἶναι καὶ τοῦτο: Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι μισοῦνταν μεταξύ τους, συμμάχησαν ἐναντίον Του, ὅπως π.χ. ἔκαναν οἱ Σαδδουκαῖοι μὲ τοὺς Φαρισαίους. Στὶς μέρες μας, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ξεχνοῦν τὶς μεταξύ τους διαφορὲς καὶ συνασπίζονται ἐναντίον τῶν χριστιανῶν! Ἡ ἀντιμετώπιση εἶναι ἡ ἴδια, μονάχα οἱ ἐποχὲς ἄλλαξαν…
γ ) Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας προειδοποίησε γιὰ τὴ στάση ποὺ θὰ κρατοῦσε ὁ κόσμος ἔναντι τῶν χριστιανῶν. «Ἐὰν ὁ πονηρὸς κόσμος σᾶς μισεῖ, νὰ ξέρετε ὅτι ἐμένα ἔχει μισήσει, πρωτύτερα ἀπὸ ἐσᾶς. Ἐὰν εἴσαστε ἀπὸ τὸν κόσμο, ὁ κόσμος θὰ σᾶς ἀγαποῦσε. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν εἶστε ἀπὸ τὸν κόσμο, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ κόσμος σᾶς μισεῖ» (Ἰωάν. ιε΄18-19). Πόσο πιὸ ξεκάθαρα θὰ μποροῦσε νὰ μιλήσει ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητὲς Του γι’ αὐτὰ πού θὰ ἀντιμετώπιζαν;
δ ) Ἂς μὴ ξεχνᾶμε ὅτι τὸν Κύριό μας, ἀφοῦ ἐπιχείρησαν πολλὲς φορὲς νὰ Τὸν λιθοβολήσουν, στὸ τέλος Τὸν ἐκτέλεσαν μὲ τὸν πλέον ἐπονείδιστο καὶ φρικτὸ τρόπο. Ἔκτοτε ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι συνυφασμένη μὲ τὸ μαρτύριο. Μαρτύρησαν μέσα στὸ Κολοσσαῖο οἱ πρῶτοι χριστιανοί. Μαρτύρησαν οἱ νεομάρτυρες τὴν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας. Μαρτύρησαν οἱ χριστιανοὶ στὶς χῶρες τοῦ σιδηροῦ παραπετάσματος. Ἐκεῖνοι μάλιστα δὲν δίστασαν νὰ θυσιάσουν καὶ τὴν ἴδια τους τὴ ζωή! Τί τὸ περίεργο λοιπόν, νὰ δίνουμε κι ἐμεῖς σήμερα τὸ μαρτύριο τῆς συνειδήσεως γιὰ τὴν πίστη μας;
Γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς οἱ χριστιανοὶ δὲν πρέπει οὔτε νὰ στενοχωροῦνται οὔτε νὰ δειλιάζουν, ὅταν διώκονται. Ἡ ἐχθρικὴ στάση ἀπέναντί τους ἀποτελεῖ τὴ σφραγῖδα τῆς χριστιανικῆς τους γνησιότητας. Στοὺς ἀληθινοὺς χριστιανοὺς ὁ Θεὸς δὲν ἔδωσε πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δύναμης. Δύναμης γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουν ὄχι μονάχα τοὺς ποικίλους πειρασμούς, ἀλλὰ καὶ τὶς εἰρωνεῖες τοῦ κόσμου. Ἀντιθέτως, ἡ ἐχθρικὴ στάση τοῦ κόσμου θὰ πρέπει νὰ γεμίζει μὲ χαρὰ τὸν χριστιανό, ὁ ὁποῖος ἀξιώνεται ἔτσι νὰ κακοπαθήσει γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ. Τὸ εἶπε καὶ αὐτὸ ὁ Κύριός μας μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Εἶστε μακάριοι ὅταν σᾶς ἐμπαίξουν καὶ σᾶς ὑβρίσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ σᾶς καταδιώξουν λέγοντας ψέματα ἐναντίον σας, ἐπειδὴ πιστεύετε σὲ Ἐμένα (…) ἔτσι καταδίωξαν καὶ τοὺς προφῆτες πρὶν ἀπὸ ἐσᾶς» (Ματθ. ε΄11 – 12). Τὸ εἶπε καὶ ὁ ἀπόστολος Πέτρος στοὺς συγχρόνους του χριστιανοὺς καὶ ἰσχύει στὸ ἀκέραιο καὶ γιὰ ἐμᾶς, τοὺς χριστιανοὺς τοῦ 21ου αἰώνα: «΄Ἂν κάποιος διώκεται καὶ πάσχει ὡς χριστιανός, ἂς μὴ ντρέπεται. Ἀντιθέτως ἂς δοξάζει τὸ Θεὸ στὶς περιστάσεις αὐτὲς» ( Α΄ Πέτρ. δ΄16 ).
Ἔτσι λοιπὸν πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε κι ἐμεῖς τοὺς ποικίλους διωγμοὺς στὴ ζωή μας: Μὲ χαρὰ καὶ μὲ καύχηση, ποὺ ἀξιωθήκαμε νὰ ὑποφέρουμε ἔστω καὶ λίγο γιὰ τὴν Πίστη μας! Γιατί τίποτα στὸν κόσμο δὲν ὑπάρχει, ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ μᾶς χωρίσει ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ (Ρωμ. η΄ 35 ).
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος
