Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΚΑΙ ΔΑΡΕΙΑΣ

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

 ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΚΑΊ ΔΑΡΕΙΑΣ

Ἡ μνήμη αὐτῶν ἑορτάζεται τήν 19ην Μαρτίου

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

2018

ΕΙΣ ΤΌΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ

Ἦχος δ΄  Ἔδωκας σημείωσιν.

Θείας ἐπιγνώσεως, εἰσδεδεγμένος τήν ἔλλαμψιν, ἐφωτίσθης τά ὄμματα, σοφέ τῆς καρδίας σου, καί τῆς πλάνης ζόφον, ἔλιπες ἐμφρόνως, καί ὡμολόγησας Χριστόν, σάρκα λαβόντα τόν πάντων Κύριον΄ ἐντεῦθεν δυναμούμενος, δυνάμει Πνεύματος Χρύσανθε, τῶν βασάνων ἀνώτερος ἀνεδέιχθης πανεύφημε.

 

Ἐχθροῦ δελεάσματα, καί ἡδονῆς ὑπεκαύματα, ὡς ἀράχνην λελόγισαι ζοφώδη δε κάθειρξιν, ὑποστάς ἐνθέῳ, φέγγει κατηυγάσθης, καί εὐωδίας νοητῆς, ἀπεπληρώθης μέσον ἱστάμενος, βορβόρου καί προσήγαγες, ὡς νυμφοστόλος πανάριστος, τῶ Χριστῶ νύμφην ἄμωμον, τήν μωμῆσαι σε σπεύσασαν.

 

Ἐτρώθης τῶ ἔρωτι, τῶ γλυκυτάτῳ τοῦ κτίσαντος, καί τῆς πλάνης το ἄθεον, τέλεον ἐξέκλινας, καί νυμφῶνος θείου, ἐχώρησας ἔνδον, νενυμφευμένη τῶ Χριστῶ, διά βασάνων πολλῶν τοῦ σώματος, Δαρεία μεγαλώνυμε, θεῖον δοχεῖον τοῦ Πνεύματος, Ἀθλητῶν ἐγκαλλώπισμα, καί Παρθένων ἀγλάϊσμα.

 

ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ

Ἦχος Α΄.

Ἐκ νεότητος λαβών τήν χάριν τοῦ Βαπτίσματος, μή πτοούμενος ἀπειλάς καί τιμωρίας τοῦ κατά σάρκα πατρός σου, ἀοίδιμε μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, τρόπαια κατά δαιμόνων καί εἰδωλολατρῶν ὕψωσας καί πλήθη ἀσεβῶν εἰς ὁδόν θεοσεβείας ὡδήγησας. Μετά σοῦ συναφθεῖσα καί Δαρεία, ἥτις σοφῶς ὑπό σοῦ διδαχθεῖσα τόν Χριστόν ἠκολούθησεν, ἀγαλλομένω ποδί. Ὅθεν ὡς ποικίλας βασάνους ὑπομείναντες, εἰλήφατε, ὦ θεοδόξαστοι ἀθληταί, οἰκτρόν θάνατον, ἵνα μετά ἀγγέλων ἐν οὐρανοῖς πολιτεύεσθε αἰωνίως, πρεσβεύοντες ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

 

Καί νῦν….ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

 

ΕΙΣ ΤΌΝ ΣΤΙΧΟΝ

Ἦχος Α. Ἀναστάσιμον.

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ἦχος Δ΄ Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν.

Τῶν μαρτύρων τά σκάμματα, εὐσεβείας τά τρόπαια καί Χριστοῦ τούς κήρυκας ἀνυμνήσωμεν, Χρυσάνθου θείου τήν ἔμφρονα γνώμην καί φρόνησιν, καί Δαρείας τῆς σεπτῆς, τό τῆς πίστεως καύχημα, τούτους ἅπαντες, ἐν ὠδαῖς καί ἀσμάτων χαρμοσύνων, ἀνυμνήσωμεν  τούς ἄθλους, δι’ὧν ἐνδόξως ἀγάλλονται.

 

Χαῖρε μάρτυς ἀήττητε, καί μαρτύρων ἰσότιμε καί ἀγγέλων καύχημα, πάνσοφε Χρύσανθε. Τοῦ γάρ πατρός σου ὑπέμεινας, βασάνους καί μάστιγας,  καί ὀφθείς ὡς νικητής, τῶν δαιμόνων κατέστρεψας, ὀχυρώματα σύν Δαρείᾳ ἁγίᾳ σεμνοτάτῃ,  μετ’ἀγγέλων συγχορεύων καί τῶ Θεῶ παριστάμενος.

 

Διά πίστεως γέγονας, οἰκητήριον Πνεύματος, καί τῶ λόγῳ χάριτος, διεμήνυσας, τῆς εὐσεβείας τά δόγματα, καί πολλούς τῶν ἀσεβῶν, ἐν τῆ πίστει προσήνεγκας, ὅθεν σήμερον, τήν ἁγίαν σου μνήμην εὐφροσύνως, σύν Δαρεία εὐφημοῦμεν καί τάς δεήσεις προσδέξασθε.

 

Τῶ Θεῶ προσηνέχθητε ὡς θυσία εὐάρεστος, καί ἀγγέλων φάλαγγας κατεπλήξατε τῶ ἀπτοήτω φρονήματι καί πλήθει τῆ χάριτος ταῖς βασάνων ταῖς ὁρμαῖς, Θεῖοι Μάρτυρες ὤφθητε, τῶν ἀνθρώπων ὑπέρμαχοι ὁπλίται, διδαχή καί μαρτυρία διά τοῦ Κτίστου ἀγάπησιν .

 

 

ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ

Ἦχος πλ. Δ΄

Τίς δύναται, ὦ μάρτυς τοῦ Κυρίου Χρύσανθε, ὑμνεῖν καί τιμᾶν ἐπαξίως τούς ἀγῶνας σου, δι᾿ ὧν τόν Θεόν ἐδόξασας παναοίδιμε. Κατηχηθείς καί βαπτισθείς ὑπό τινος ἐπισκόπου, ἐπλήσθης χαρίτων τοῦ  Πνεύματος καί γενόμενος διαπρύσιος κῆρυξ Χριστοῦ, πολλῶν τάς ψυχάς εἰς θεογνωσίαν ὡδήγησας. Κυριευθείς ὑπό δαιμονικῆς ἐξουσίας ὁ κατά σάρκα πατήρ σου παντοιοτρόπως σέ ἐβασάνισε καί μετά γυναίου ἐπεδίωξεν ἀλλοιῶσαι τό κατά Θεόν σου φρόνημα. Ἀλλ᾿ ὅμως νικηθείς καί ἐξουδενωθείς, ἐπέσπευσε τήν ἐκ τοῦ κόσμου ἔξοδόν σου, μακάριε, μετά τῆς νεοφωτίστου Δαρείας, μεθ᾿ ἧς ἐν οὐρανῶ συνευφραίνεσθε καί ὑπέρ ἡμῶν πρός Θεόν εὔχεσθε, ὡς ἀθληταί τῆς εὐσεβείας γνησιώτατοι.

 

Καί νῦν….ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

 

ΕΙΣ ΤΌΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν συνήθη Στιχολογίαν οἱ Κανόνες, ὡς σύνηθες, καί τῶν Ἁγίων, οὗ ἡ Ἀκροστιχίς:  Σέ τό χρυσαυγές Μαρτύρων ἄνθος σέβω. Ἰωσήφ.

 

Ὠδή Α΄

Ἦχος δ΄Ὁ Εἱρμός:

Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον πέλαγος, ἀβρόχοις ἴχνεσιν, ὁ παλαιός πεζεύσας Ἰσραήλ, σταυροτύποις Μωσέως χερσί, τοῦ Ἀμαλήκ τήν δύναμιν, ἐν τῆ ἐρήμῳ ἐτροπώσατο.

 

Στεφάνῳ, ὑπέρ χρυσόν ἐκλάμποντι, Μάρτυς κοσμούμενος, καί μαρτυρίου λάμπων καλλοναῖς, τῶ Δεσπότῃ παρίστασαι, ὑπέρ ἡμῶν δεόμενος, τῶν σέ τιμώντων ἀξιάγαστε.

 

Ἐτρώθης τῶ γλυκυτάτῳ ἔρωτι, Μάρτυς τοῦ Κτίσαντος, καί τά τερπνά τοῦ βίου παριδών, τήν ροπήν ὅλην δέδωκας, τῆς σῆς καρδίας Χρύσανθε, τῶ ποθουμένῳ προθυμότατα.

 

Τῆ πίστει θωρακισθείς κατέβαλες, τόν πολυμήχανον, σοί προσβαλόντα Μάρτυς γυναικός, ἡδονῆς δελεάσματι, καί τῆς ἁγνείας τίμιον, Χρύσανθε σκεῦος ἐχρημάτισας.

Θεοτοκίον

Ὁ φύσει, τῆ θεϊκῆ ἀπρόσιτος, προσιτός ὤφθη μοι, ἐκ σοῦ Παρθένε σάρκα προσλαβών΄ὅν Δαρεία ποθήσασα, καρτερικῶς συνήθλησε, καί νυμφικῶς αὐτῶ προσήνεκται.

 

Ὠδή γ΄  Ὁ Εἰρμός.

Εὐφραίνεται ἐπί σοί, ἡ Ἐκκλησία σου, Χριστέ, κράζουσα. Σύ μου ἰσχύς Κύριε, καί καταφυγή καί στερέωμα.

 

Χρυσίον δοκιμασθέν, τῆ τῶν κολάσεων πυρᾶ πέφηνας, Βασιλικῶν Χρύσανθε, φέρων παθημάτων ἐκσφράγισμα.

 

Ρητόρων καταλιπών, ἀδολεσχίαν ταῖς πλοκαῖς ἤγρευσαι, τῶν μαθητῶν Χρύσανθε, τοῦ περιφανῶς σέ σοφίσαντος.

 

Ὑπείκεις τῶ ἐραστῆ, νυμφαγωγοῦντι σε Χριστῶ Πάνσοφε, διά σεπτῆς πίστεως, ἔρωτα σαρκός καταλείψασα,

Θεοτοκίον

Σαρκί τεχθείς ἐκ γαστρός, σοῦ τῆς Παρθένου Ἰησοῦς Ἄχραντε, Νύμφην ἁγνήν Μάρτυρα, ἑαυτῶ Δαρείαν μνηστεύεται.

 

Κάθισμα. Ἦχος γ΄

Το  ὡραιότατον κάλλος ἐπόθησας καί τά ὁρώμενα κάλλη παρέδραμες, καί προσηγάγω τῶ Χριστῶ, χρυσέοις Μάρτυς λόγοις σου, Χρύσανθε μακάριε, τήν Δαρείαν τήν ἔνδοξον, ἄθλους διανύσασαν, καί τυράννους αἰσχύνασαν, μεθ᾿ ἧς μνημόνευε πάντων, τῶν πίστει τελούντων τήν μνήμην ὑμῶν.

Θεοτοκίον.

Ὡς ἀγεώργητος Παρθένε ἄμπελος, τόν ὡραιότατόν βότρυν ἐβλάστησας, ἀναπηγάζοντα ἡμῖν τόν οἶνον τόν σωτήριον, πάντων τόν εὐφραίνοντα, τάς ψυχάς καί τά σώματα, ὅθεν ὡς αἰτίαν σε, τῶν καλῶν μακαρίζοντες, ἀεί σύν τῶ Ἀγγέλῳ βοῶμεν σοι. Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη

 

Ὠδή δ΄. Ὁ Εἱρμός.

Ἐπαρθέντα σέ ἰδοῦσα ἡ Ἐκκλησία, ἐπί Σταυροῦ τόν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, ἔστη ἐν τῆ τάξει αὐτῆς, εἰκότως κραυγάζουσα. Δόξα τῆ δυνάμει σου, Κύριε.

 

Αἱ τοῦ Πνεύματος ἀστράψασαι λαμπηδόνες τῆ καθαρᾶ καρδίᾳ σου ὅλον φωταυγῆ σε, μάρτυς ἀπειργάσαντο, προθύμως κραυγάζοντα. Δόξα τῆ δυνάμει σου, Κύριε.

 

Ὑφαντόν σε θείας χάριτος ἐκ τῶν ἄνω, ὁ Ποιητής ἐνέδυσεν ἄφθαρτον χιτῶνα, ἄμωμον τηρήσαντα, τό σῶμα Μακάριε, καί ὡς νικητήν ἐστεφάνωσε.

 

Γενναιότητι καρδίας ἀπετινάξω, τάς ἡδονάς τοῦ σώματος, κάλλει ἀσυγκρίτῳ, θείῳ ἐνηδόμενος, καί χαίρων διήνυσας, τό τῆς μαρτυρίας σου στάδιον.

 

Ἐθεώθης κατά μέθεξιν  Ἀθλοφόρε, θεοποιοῦ ἑνώσεως καί πρός οὐρανίους, εἰσωκίσθης χαίρουσα θαλάμους ὡς ἄμωμος, Νύμφη τοῦ Δεσπότου τῆς κτίσεως.

Θεοτοκίον.

Συντηρήσας σέ Παρθένον ὡς πρό τοῦ τόκου, μετά τόν τόκον ἄχραντε, ἐκ σοῦ ἐσαρκώθη, ὁ ἀπερινόητος, Δαρείαν τήν Μάρτυρα, Νύμφην ἑαυτῶ ἐπαγόμενος.

 

Ὠδή ε΄  Ὁ Εἱρμός.

Σύ Κύριέ μου φῶς, εἰς τόν κόσμον ἐλήλυθας, φῶς ἅγιον ἐπιστρέφον, ἐκ ζοφώδους ἀγνοίας τούς πίστει ἀνυμνοῦντας σε.

 

Μετάρσιον τόν νοῦν, τῶν ἐνύλων ποιούμενος, δεσμούμενος τήν κακίαν, τοῦ ἐχθροῦ Ἀθλοφόρε, διέλυσας μακάριε.

 

Ἁγνείας ἐραστής, γεγονώς Ἱερώτατε, μετήνεγκας τῆς Παρθένου, τό διάπυρον φίλτρον, εἰς Κύριον πανεύφημε.

 

 Ρηγνύμενον ὁρῶν, καί ποσί συμπατούμενον, τόν τύραννον γεγηθότι, λογισμῶ τόν Δεσπότην, Παμμάκαρ ἐμεγάλυνας.

Θεοτοκίον.

Τίς δύναται τό σόν, ἑρμηνεῦσαι μυστήριον, ὦ Πάναγνε Θεόν Λόγον, ὑπέρ νοῦν γάρ καί λόγον, διπλοῦν τῆ φύσει τέτοκας.

 

Ὠδή στ. Ὁ Εἱρμός.

Θύσω σοι, μετά φωνῆς αἰνέσεως Κύριε, ἡ Ἐκκλησία βοᾶ σοι, ἐκ δαιμόνων λύθρου κεκαθαρμένη, τῶ δι᾿ οἶκτον, ἐκ τῆς πλευρᾶς σου ρεύσαντι αἵματι.

 

Ὑμνοῦντα, τόν Δεσπότην τῶν ὅλων ἀοίδιμε, φῶς οὐρανόθεν δι᾿ ὅλου σε περικυκλῶσαν καταφωτίζει, καθειργμένον, ζοφωτάτῳ οἰκήματι Χρύσανθε.

 

Ρώμῃ σε, μαρτυρίῳ σεπτῶ κλεϊζόμενον, χρυσοειδῆ ὡς ἀστέρα, κεκτημένη Μάρτυς στολίζεται, τοῖς ἀγῶσι καί τοῖς θείοις σου Χρύσανθε θαύμασιν.

 

Ὡραία, περικαλλής τε καί περίδοξος, Μάρτυς Δαρεία παρθένε, δεδειγμένη, Λόγῳ ὡραιοτάτῳ, ἐνυμφεύθης διά πόνων παντοίων τοῦ σώματος.

Θεοτοκίον.

Νέον σε, ὡς παιδίον Παρθένος ἐκύησε, τόν προαιώνιον Λόγον΄ὅν ποθοῦσαι Κόραι, ταύτης ὀπίσω, σοί τῶ πάντων, Βασιλεῖ νυμφικῶς ἀπηνέχθησαν.

 

Το Μαρτυρικόν τοῦ Ἤχου.

Συναξάριον.

Τῆ 19ῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Χρυσάνθου καί Δαρείας.

Στίχοι: Ζῶσι Χρύσανθος καί Δαρεία ἐν πόλῳ, κἄν ἐκπνέουσι εἰσδύντες βόθρῳ.

Χῶσαν συζυγίην δεκάτῃ ἐνάτῃ ὁμόλεκτρον.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.  Ἀμήν.

 

Ὠδή ζ΄. Ὁ Εἱρμός.

Ἐν τῆ καμίνῳ. Ἀβραμιαῖοι Παῖδες, τῆ Περσικῆ, πόθῳ εὐσεβείας μᾶλλον ἤ τῆ φλογί, πυρπολούμενοι ἐκραύγαζον, εὐλογημένος εἶ, ἐν τῶ ναῶ τῆς δόξης σου, Κύριε.

 

Ἄνθος Μαρτύρων, χρυσοειδές σύ γεγένησαι, δῆμον ἀθλητῶν προσήξας γάρ τῶ Χριστῶ, θείοις λόγοις σου καί θαύμασι, Μάρτυς θεόληπτε΄μεθ᾿ ὧν πιστῶς σέ νῦν μακαρίζομεν.

 

Νομή βορβόρου, συγκλεισθέντα γυμνόν σε πανένδοξε, θείας εὐωδίας δόξη φωτοειδῆ, Ἰησοῦς καταφαιδρύνει σε, ὅν καθαρότητι, διανοίας πανσόφως ἠγάπησας.

 

Θῆρα φρουρόν σε, παρθενίας Χριστός ἐξαπέστειλε, λύμην ἀσεβῶν ἀπείργοντα προφανῶς, μελωδοῦντί σοι Πανεύφημε.  Εὐλογημένος εἶ, ἐν τῶ ναῶ τῆς δόξης σου Κύριε.

Θεοτοκίον.

Ὁ κατ᾿ οὐσίαν, τήν θεϊκήν ὤν ἀπερίγραπτος, κόλποις σου Παρθένε γέγονε καθ᾿ ἡμᾶς, τῆ σαρκί περιγραφόμενος. Εὐλογημένη σύ, ἐν γυναιξί πανάμωμε Δέσποινα.

 

Ὠδή η. Ὁ Εἱρμός.

Χεῖρας ἐκπετάσας Δανιήλ, λεόντων χάσματα, ἐν λάκκῳ ἔφραξε πυρός δέ δὐναμιν ἔσβεσαν, ἀρετήν  περιζωσάμενοι, οἱ εὐσεβείας ἐρασταί, Παῖδες κραυγάζοντες. Εὐλογεῖτε, πάντα τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον.

 

Στερρότητι μάκαρ λογισμοῦ, ἀντιταξάμενος τῶ ματαιόφρονι, ξεσμούς τοῦ σώματος ἤνεγκας καί λαμπάσι φλογιζόμενος, οὐ κατεφλέχθης, τοῖς Παισί συμψάλλων Χρύσανθε. Εὐλογεῖτε πάντα τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον.

 

Σοφίᾳ κοσμούμενος Χριστοῦ, ἐναπεμώρανας ἀσόφων φρύαγμα, καί νοῦν ἀλάστορα ἤσχυνας, τοῦ τήν Εὔαν ἀπατήσαντος, αἰχμαλωτίσας εὐσεβῶς, τούτου τό ὅπλον σοφέ, καί προσάξας, Νύμφην Θεῶ ἐκλεκτήν διά πίστεως.

 

Ἑνώσει ψυχῆς τήν τῆς σαρκός,  φυγόντες ἕνωσιν, ἁγνά κειμήλια, τοῦ Παντοκράτορος ὤφθητε, καί Ναῶ προσανατέθητε, ἐπουρανίῳ Ἀθληταί, ἀναβοῶντες Χριστῶ. Εὐλογεῖτε πάντα τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον.

 

Βουλήσει Θεοῦ τῶν τῆς σαρκός, παθῶν κρατήσαντες, πῦρ ἀπετέφρωσαν, τό τῶν κολάσεων Χρύσανθος καί Δαρεία δρόσῳ Πνεύματος, καί τῶν στεφάνων τῆς ζωῆς ἔτυχον μέλποντες. Εὐλογεῖτε πάντα τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον.

Θεοτοκίον.

Ὡς ρόδον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν, τοῦ βίου Πάναγνε, Θεός εὑράμενος, σέ τήν ἀμώμητον ὤκησε, τήν γαστἐρα σου ἄχραντον, καί εὐωδἰας μυστικῆς κόσμον ἐπλήρωσεν, ἐκβοῶντα. Πάντα τά ἔργα ὑμνεῖτε τον Κύριον.

 

Ὠδή θ.  Ὁ Εἱρμός.

Λίθος άχειρότμητος ὄρους, ἐξ ἀλαξεύτου σου Παρθένε, ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη, Χριστός συνάψας τάς διεστώσας φύσεις,διό ἐπαγαλλόμενοι, σέ Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

 

Ἱερολογοῦντι τά θεῖα, θεῖος στρατός σοι, προσετέθη, πλάνης ἀνιέρου λυτρωθείς, καί διά ξίφους ἄμωμα θύματα, τῶ δι᾿ ἡμᾶς ὡς πρόβατον, Μάρτυς τυθέντι προσηνέχθησαν.

 

Ὤφθητε θηρίων ἐν μέσῳ οἷα περ ἄρνες ἀθλοφόροι, σάρκωσιν κηρύττοντες θείαν, τοῦ κενωθέντος καί μέχρις αἵματος καί διά πόνων ἄπονον, λήξιν ἐνθέως ἐκληρώσασθε.

 

Σήμερον φαιδρῶς ἑορτάζειν, ἅπασαν πόλιν τε καί χώραν, Ρώμη συγκαλεῖται ἡ Πόλις τούς θείους ἄθλους, καί τά παλαίσματα, ὡς πανδαισίαν ἄϋλον, προβαλλομένη ὑμῶν Ἅγιοι.

 

Ἤρθητε πρός ἄπειρον δόξαν, Χρύσανθε Μάρτυς καί Δαρεία, καί τῶ Παντοκράτορι Λόγῳ, στεφανηφόροι ἅμα παρίστασθε, ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύοντες, μακαριζόντων ὑμᾶς πάντοτε.

Θεοτοκίον.

Φρίττει λογισμός καί καρδία, κατανοοῦντα σήν λοχείαν, τήν ἀκατανόητον Κόρη. Θεόν γάρ Λόγον ἐκυοφόρησας, τόν διά σοῦ ρυόμενον, πάσης ἀνάγκης τούς τιμῶντας σε.

 

Το Φωταγωγικόν τοῦ Ἤχου.

 

ΑΙΝΟΙ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ.

Τῶν  οὐρανίων ταγμάτων. Ἦχος Α΄.

Δεῦτε πιστῶν αἱ χορεῖαι  πανηγυρίσωμεν, Χρυσάνθου Ἐκκλησίας διδασκάλου τοῦ πάνυ, δι᾿ οὗ τῶν ἀσεβούντων πλήθη πιστῶς, τόν Χριστόν ἠκολούθησαν, καί μέχρι θανάτου κρατοῦντες πανευσεβῶς μετά ἀγγελων συνδοξάζονται.

 

Τάς μυσαράς τῶν δαιμόνων, λατρείας πάνσοφε, ἠρνήθης ἐγκαρδίως, καί προσήχθης ἐν πίστει, λαβεῖν τοῦ Παρακλήτου θείας αὐγάς καί χαρίτων τήν εὔνοιαν, δι᾿ ὧν ἐδείχθης τῶ κόσμῳ, ὦ ἀθλητά, διδασκαλίας τό προπύργιον.

 

Οἱ τῶν δαιμόνων ἐργάται, δεινῶς ἐπλήγησαν δι᾿ ἄκραν εὐγλωττίαν θεοφόρου Χρυσάνθου, διό ὁ σός γενέτης ζητῶν ἐμμανῶς, ἐκβαλεῖν  καί ἀρνήσασθαι, τήν εἰς Χριστόν πίστιν, ἀποτυχῶν, εἰς βασάνους σέ παρέδωκεν.

 

Χαῖρε δυάς τῶν μαρτύρων, οἱ τοῦ Χριστοῦ ἐρασταί, Χρύσανθε καί Δαρεία, Ἐκκλησίας τά ἄνθη, δι᾿ ὧν περικοσμεῖσθε καί τηλαυγῶς ἐν οὐρανοῖς λαμπρυνόμενοι, ἱκετηρίαν προσδέξασθε τῶν ὑμᾶς ἐν ὠδαῖς τιμώντων πάντοτε.

 

ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΑΙΝΩΝ

Ἦχος πλ.α΄

Διά μεγίστην ἀγάπησιν Χριστοῦ ἐκ νεότητος ἐμφορηθέντες, γενναιότατοι Ἀθληταί, οὐχ ὑποκύψατε ταῖς τῶν ἀνόμων συμβουλαῖς καί ἀπειλαῖς. Εἰς σκοτεινάς φυλακάς ὡδηγηθέντες, ὑπεμείνατε ἀνεπιστρόφω φρονήματι, ἀνυποίστους τιμωρίας καί ἐδέχθητε οὐρανόθεν δαψίλειαν χάριτος. Ὅθεν καί ὁ τύραννος Κλαύδιος εἰς Χριστόν πιστεύσας πανοικί, ἔλαβον πάντες σύν αὐτῶ μαρτυρίου τόν στέφανον.  Διό καί ἡμεῖς, γεγηθότες τῆ ἐνδόξω ὑμῶν μετοικήσει εἰς οὐρανίους θαμῶνας, εὐλαβῶς τιμῶμεν τούς ἀγῶνας ὑμῶν, δεόμενοι τῆς τῶν πρεσβειῶν ὑμῶν ἀντιλήψεως, ὑπέρμαχοι τῆς ἀληθείας ἀθληταί.

 

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

Σύμφρονες ὁμόζυγοι Ἀθληταί, οἱ τοῦ Ζωοδότου, παιθαρχήσαντες τῶ ζυγῶ, χαίρετε ἀπαύστως, Χρύσανθε καί Δαρεία, τῆς παγκαλοῦς ἀγνείας, τερπνά ἀλάβαστρα.

 

4-4-2018.

μ.δ.γ.

Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου