Αν ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δεν θεράπευε πρώτα όλα τα πάθη του ανθρώπου, για χάρη του οποίου ήρθε στον κόσμο, δεν θα ανέβαινε στον σταυρό. Προτού δηλαδή να έρθει ο Κύριος στον κόσμο ως άνθρωπος, ο άνθρωπος ήταν τυφλός και άλαλος και παράλυτος και κουφός, λεπρός και κουτσός και θανατωμένος, εξαιτίας όλων των παρά φύση παθών. Όταν όμως μας σπλαχνίστηκε και ήρθε στον κόσμο για εμάς, ανέστησε τον νεκρό και έκανε τον κουτσό να περπατήσει και τον τυφλό να δει και τον άλαλο να μιλήσει και τον κουφό να ακούσει, και ανέστησε τον άνθρωπο καινούργιο, απαλλαγμένο από κάθε αρρώστια· και τότε ανέβηκε στον σταυρό.
Μαζί του σταύρωσαν και δύο ληστές. Και εκείνος που ήταν στα δεξιά του τον δόξαζε και τον παρακαλούσε λέγοντας: «Θυμήσου με, Κύριε, στη βασιλεία σου». Ο άλλος όμως στα αριστερά του τον βλαστημούσε.
Αυτά σημαίνουν ότι ο νους, πριν συνέλθει από την αμέλεια, βρίσκεται μαζί με την έχθρα (δηλαδή τον εχθρό, τον διάβολο). Αν όμως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός τον αναστήσει από την αμέλειά του και του γιατρέψει την τύφλωση, ώστε να διακρίνει τα πάντα, τότε θα μπορέσει να ανεβεί στον σταυρό. Τότε η έχθρα μένει εκεί να βλαστημά με βαριά λόγια, ελπίζοντας ότι ο νους θα λυγίσει και θα παρατήσει τον κόπο και θα ξαναγυρίσει στην αμέλεια. Αυτό συμβολίζουν οι δύο ληστές που ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός χώρισε από τη μεταξύ τους φιλία. Ο ένας από αυτούς τον χλεύαζε, προσδοκώντας, όπως είπα, μήπως μπορέσει να τον απομακρύνει από την ελπίδα του, ο άλλος όμως τον παρακαλούσε υπομονετικά, ώσπου τον άκουσε να του λέει: «Σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο» (Λουκ. 23:43). Αυτός είναι που λήστεψε και τον παράδεισο και έφαγε από το δέντρο της ζωής.
Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Α’, Υπόθεση ΛΑ’ (31), σελ. 295. Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2001.
