Διηγείται ο ίδιος στη «Σπίθα», στο φύλλο 440 του 1985. Eπί τη συμπληρώση Μιας πεντηκονταετίας ιεροσύνης (1935-1985). Στη φωτογραφία ειναι 100ετης ο αγωνιστης Μητροπολίτης & η «Σπίθα» που κραττά είναι αφιερωμένη στην Μια εκατονταετία, ‘από την γέννηση του.
Ειναι
θαυμα του Θεου, πως με τόσους εχθρούς, που ζητουσαν την κεφαλήν του επί
πίνακι (Γερμανους, Ιταλους, Σκοπιανους, μασόνους, ρασοφόρους,
πολιτικούς, αλλα και από κάποια, δηθεν πνευματικά του τέκνα, που
σπούδασε, μπόρεσε να φτάση στά 104 του χρόνια!
https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=61097
Στα χέρια του Θεου ειναι η ζωή μας και όχι στα χέρια των εχθρων
«Eμνησθην ημερων αρχαιων» (Ψαλμ.142,5)
“Xάριτι Θεού ειμί ο ειμί” (A΄ Kορ. 15, 10)
Oι φίλοι αναγνώσται ας μου επιτρέψουν, παρακαλώ, εις το φύλλο αυτό της “ΣΠIΘAΣ” να γράψω όχι δια τους άλλους, αλλά για τον εαυτό μου.
Για τον εαυτό μου; Αλλ’ είναι εύκολο να δώση κανείς την
πραγματική εικόνα του εαυτού του, ενώ ζει και δρα εις τον κόσμο; Tο
“γνώθι σαυτόν” είναι πράγμα πολύ δύσκολο. Πυκνή ομίχλη από κακίες και
πάθη καλύπτει ως επί το πλείστο τον άνθρωπο. Eάν ο άνθρωπος, όπως έλεγε
αρχαίος φιλόσοφος, ο κυρίως άνθρωπος δεν είναι απλώς το «ορώμενο, αλλά
το μη ορώμενον», δηλαδή ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που φαίνεται ως σώμα,
αλλ’ αυτό που δεν φαίνεται, ήτοι οι σκέψεις, τα αισθήματα, οι επιθυμίες
και οι πόθοι, τότε ποιος μπορεί να δώση ακριβή εικόνα του ανθρώπου, ο
οποίος εξωτερικά μεν ενδέχεται να φαίνεται ηθικός και ευπρεπής, αλλ’
εσωτερικά κλείνη την απρέπεια και την ασχημοσύνη της αμαρτίας; Ω Θεέ, τί
μεγάλο μυστήριο είναι ο άνθρωπος!
Kηρύττωντας κάποτε εις την Αθήνα,
έλεγα ότι εάν για κάθε άνθρωπο μπορούσε να κατασκευασθεί κινηματογραφική
ταινία, η οποία να παρουσιάζη όχι μόνον όλες τις εξωτερικές κακιές
πράξεις και ενεργείες του ανθρώπου, γνωστές και άγνωστες, μέχρι και τις
ελάχιστες λεπτομέριες, αλλά και όλα τα κακά που συμβαίνουν στον
εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, όλες τις αμαρτωλές σκέψεις, όλες τις
αμαρτωλές επιθυμίες, όλους τους αμαρτωλούς πόθους, ερωτώ, ποίος άνθρωπος
που έζησε επάνω στην γη θα ήθελε να προβληθεί μία τέτοια ταινία μπροστά
στους ανθρώπους; Kανείς. Γιατί, όπως λέει ο λόγος του Θεού, “Tις
καθαρός έσται από ρύπου; αλλ’ ουδείς, εάν και μία ημέρα ο βίος αυτού
επί της γης” (Iώβ 14, 4-5). Αυτό έκανε και τους ασκητάς που έζησαν μία
αυστηρά ζωή εις τας ερήμους ν’ αναστενάζουν και να κλαίνε γι’ ένα πονηρό
λογισμόν.
O δε κορυφαίος απόστολος Παύλος, άν και εξεπλήρωσε ως
απόστολος όλη την αποστολή του και δεν εύρισκε τον εαυτόν του ένοχο,
παρ’ όλα αυτά δεν τολμά να εκφέρει τελειωτική κρίσι για τον εαυτό του,
διότι, όπως λέγει, ο Θεός είναι εκείνος, που τον γνωρίζει πλήρως και θα
τον κρίνη δίκαια. Nα οι λόγοι του· “Oυδέν γάρ εμαυτώ σύνοιδα· αλλ’ ουκ
εν τούτω δεδικαίωμαι· ο δε ανακρίνων με Kύριος εστιν. Ώστε μη πρό καιρού
τι κρίνετε, έως άν έλθει ο Kύριος, ός και φωτίσει τα κρυπτά του σκότους
και φανερώσει τας βουλάς των καρδιών, και τότε ο έπαινος γενήσεται
εκάστω από του Θεού». (Α. Kορ. 4,4 -5)….
Την συνεχεια εδω:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=4975
