Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης,
Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης
Μετὰ τὴν ὑπονόμευση τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδας οἱ νεοεποχίτες ἔχουν ἐπικεντρώσει τὰ πυρά τους στὴ φαλκίδευση τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας. Τὸ σχέδιο εἶναι πλέον γνωστό: Ὅπως γίνεται καὶ στὶς ἄλλες περιπτώσεις, ἔτσι κι ἐδῶ ἀκολουθεῖται ἡ μέθοδος τοῦ σαλαμιοῦ. Κόβουνε φέτα φέτα, δηλ. φτάνουν στὸν τελικὸ (;) σκοπὸ τους βῆμα βῆμα κι ὄχι μὲ μιᾶς, προκειμένου νὰ γίνουν χωρὶς ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸ λαὸ οἱ… προοδευτικὲς ἀλλαγές. Ξεκινήσανε μὲ τὸ αὐτόματο διαζύγιο, τὴν ἀποποινικοποίηση τῆς μοιχείας καὶ τῆς ἄμβλωσης, καὶ προχωρήσανε στὸν πολιτικὸ γάμο, τὴν ἐλεύθερη συμβίωση καὶ τώρα βρισκόμαστε μπροστὰ στὸ γάμο καὶ τὴν τεκνοθεσία τῶν ὁμοφυλόφιλων ζευγαριῶν! Προηγουμένως βέβαια χρησιμοποιοῦν τὰ ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἀναλάβει τὸ βρώμικο ρόλο νὰ πείσουν τὴν κοινὴ γνώμη γιὰ τὸ τί πρέπει νὰ πιστεύει, στὸ ὄνομα τῆς… πολιτικῆς ὀρθότητας (!), ὥστε νὰ νιώθουν ὅλοι …ἐκσυγχρονισμένοι. Ἐπίσης φρόντισαν νὰ φτιάξουν νόμο, τὸν ὁποῖο βάπτισαν…ἀντιρατσιστικό, γιὰ νὰ φιμώσουν ὡς ποινικὸ ἀδίκημα τὴν ὁποιαδήποτε διαφορετικὴ φωνή.
Ἔτσι, ἐδῶ καὶ κάτι χρόνια ὁ ἑλληνικὸς λαὸς βομβαρδίζεται μονόπλευρα ἀπὸ προπαγάνδα προώθησης τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Τὰ πάντα ἔχουν ἐπιστρατευτεῖ: Τοποθέτηση ὁμοφυλόφιλων σὲ ὅλα τὰ τηλεοπτικὰ πάνελ, διαφημίσεις, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, τηλεοπτικὰ σήριαλ καὶ κινηματογραφικὰ ἔργα, τραγούδια καὶ βιντεοκλίπ, ἀκόμα καὶ …παιδικὰ βιβλία! Παράλληλα ἔχουν ἕτοιμη τὴν ἀπάντηση σὲ ὅποιον τολμήσει δημόσια νὰ διατυπώσει τὴν ἄλλη ἄποψη. Δὲν χρειάζονται ἐπιχειρήματα, ἀφοῦ ἡ ἀντεπίθεση σκαρώνεται ἀμέσως μὲ μπόλικο ὀρυμαγδὸ συκοφαντιῶν ποὺ ἐπαναλαμβάνεται ἴδιος σὲ κάθε περίπτωση: Δὲν συμφωνεῖς μὲ αὐτὰ ποὺ σοῦ λέμε; Εἶσαι μεσαιωνιστής, θρησκόληπτος, μισαλλόδοξος, φανατικός, ρατσιστής, ὁμοφοβικός, φασίστας… καὶ δὲν συμμαζεύεται. Ποιὸς μπορεῖ ἆραγε νὰ τὸ ἀντέξει αὐτό;
Ἀκόμα καὶ αὐτὲς οἱ δυνάμεις τοῦ τόπου ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ διαμαρτυρηθοῦν, ἐν πολλοῖς σιωποῦν ἢ κρατοῦν οὐδέτερη στάση, γιὰ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὴ μήνη τῶν… προοδευτικῶν. Τὴν ἴδια στάση ἀναγκάζεται νὰ τηρήσει καὶ ἡ πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ δὲν συμφωνεῖ, ἀλλὰ καὶ δὲν μιλᾶ. Τελευταία ζώνη ἄμυνας εἶναι μονάχα ἡ Ἐκκλησία μας.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ ἀκουστεῖ μία ἔνσταση. Λένε πολλοί: Δὲν ἔχουμε ἀντίρρηση νὰ παντρεύονται τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια, ἀλλὰ δὲν θεωροῦμε σωστὸ νὰ ἔχουν δικαίωμα στὴν τεκνοθεσία. Τὸ πρόβλημα ὅμως εἶναι ὅτι γάμος καὶ τεκνοθεσία εἶναι ἀλληλένδετα μεταξύ τους. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ Πολιτεία θεσπίσει τὸ γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων, αὐτομάτως συνεπάγεται γι’ αὐτοὺς καὶ τὸ δικαίωμα τῆς τεκνοθεσίας, ἀφοῦ μὲ τὸ γάμο, οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἀποκτοῦν νομικὰ τὰ ἴδια δικαιώματα μὲ τὰ ἑτεροφυλόφιλα ζευγάρια. Ἑπομένως στὴν πράξη δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει διαχωρισμὸς μεταξὺ γάμου καὶ τεκνοθεσίας.
Οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἰσχυρίζονται ὅτι πρέπει νὰ ἔχουν ἴσα δικαιώματα μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους. Ὡστόσο, δὲν σκέφτηκαν ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ θέλουν νὰ υἱοθετήσουν ἔχουν πολὺ μεγαλύτερα δικαιώματα ἀπὸ αὐτούς. Καὶ τὸ πρῶτο καὶ καλύτερο δικαίωμα τῶν παιδιῶν εἶναι ὅτι πρέπει νὰ μεγαλώσουν μέσα σὲ ἕνα φυσιολογικὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον, δηλ. μὲ ἕνα πατέρα καὶ μία μητέρα κι ὄχι μὲ δύο μπαμπάδες ἢ μὲ δύο μαμάδες. Τὸ παιδὶ ἔχει ἀνάγκη κι ἀπὸ τὰ δύο γονεϊκὰ πρότυπα κι ὄχι μόνο ἀπὸ τὸ ἕνα. Αὐτὸ τὸ τονίζουν ὅλοι οἱ παιδοψυχολόγοι ἐδῶ καὶ δεκαετίες, γι’ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ θεωροῦν τὸ διαζύγιο ὡς ἀρνητικὸ παράγοντα γιὰ τὴν ὁμαλὴ ψυχολογικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν.
Σὲ τελικὴ ἀνάλυση, ὅσο κι ἂν ἀντιδρᾶ τὸ κίνημα τῶν ΛΟΑΤΚΙ, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀλλάξει τὴ φύση. Ἔτσι εἶναι φτιαγμένοι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὸ Θεό. Ἄνδρας καὶ γυναίκα, ὥστε ὁ ἕνας νὰ συμπληρώνει τὸν ἄλλο καὶ ἑνωμένοι νὰ ὁλοκληρώνεται ἡ μία ἀνθρώπινη φύση. Πῶς λοιπὸν πᾶνε κόντρα στὴ φύση καὶ παρ’ ὅλα αὐτὰ ἀπαιτοῦν ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ δεχτοῦνε τὸ πάθος τους ὡς …φυσιολογικό; Ἂν ἡ φύση εἶχε προβλέψει κάθε ἄνθρωπος νὰ μπορεῖ νά… γεννάει καὶ μόνος του, τότε θὰ εἶχαν δικαίωμα καὶ οἱ ὁμοφυλόφιλοι νὰ ζητοῦν ἰσονομία μὲ τὰ ἑτεροφυλόφιλα ζευγάρια. Ἐπειδὴ ὅμως κάτι τέτοιο δὲν συμβαίνει, καλὸ εἶναι νὰ γνωρίζουν καὶ τὶς συνέπειες τῶν ἐπιλογῶν τους.
Εἶναι γνωστὸ ὅτι μέχρι τώρα ἡ Πολιτεία ἔχει θεσπίσει πολὺ αὐστηρὰ κριτήρια γιὰ τὸ δικαίωμα τῆς τεκνοθεσίας στὰ ἑτεροφυλόφιλα ζευγάρια. Κι αὐτὸ τὸ κάνει, διότι θέλει προηγουμένως νὰ ἐξασφαλίσει γιὰ τὸ υἱοθετημένο παιδὶ τὶς καλύτερες δυνατὲς συνθῆκες ἀνάπτυξης καὶ ἀγωγῆς. Ἂν αὐτὸ τὸ κάνει μὲ τὰ ἑτεροφυλόφιλα ζευγάρια, γιατί δὲν θὰ πρέπει νὰ τὸ κάνει ἀκόμα περισσότερο μὲ τὰ ὁμοφυλόφιλα; Κι αὐτὸ βέβαια, διότι στὴν περίπτωση τῶν ὁμοφυλόφιλων, συντρέχουν ἰδιαίτεροι λόγοι, παιδαγωγικοὶ καὶ ψυχολογικοί, ποὺ πρέπει νὰ μᾶς κάνουν πολὺ πιὸ προσεκτικούς. Ἔχουμε σκεφτεῖ ἆραγε, πῶς θὰ ἀντιδράσει ἕνα παιδί, ὅταν μεγαλώνοντας θὰ διαπιστώσει ὅτι ἡ δική του οἰκογένεια, δὲν εἶναι σὰν ὅλες τὶς ἄλλες οἰκογένειες; Δὲν θὰ ὑποστεῖ ἕνα βαρύτατο ψυχολογικὸ κλονισμό; Δὲν θὰ κινδυνεύσει νὰ ἀποκτήσει ἰσόβια ἕνα ἀνίατο μειωτικὸ συναίσθημα ἔναντι τῶν ἄλλων; Καὶ μὲ ποιὸ τρόπο θὰ τὸ πείσουν ὅτι δὲν τρέχει τίποτα καὶ πρέπει νὰ τό… ξεπεράσει; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδεκτεῖ ὅτι τὸ φυσιολογικὸ καὶ τὸ ἀφύσικο εἶναι τό… ἴδιο καὶ νὰ μὴ ἐνοχλεῖται; Ὅταν ἀκόμα καὶ τὰ υἱοθετημένα παιδιὰ τῶν ἑτεροφυλόφιλων γονέων ἀντιμετωπίζουν μὲ ἀρνητικὸ τρόπο τὴν υἱοθεσία τους, πόσο περισσότερο θὰ συμβαίνει αὐτό, ὅταν θὰ βλέπουν ὅτι δὲν ἔχουν κἄν ἕνα θετὸ πατέρα καὶ μία θετὴ μητέρα, ἀλλὰ δύο πρόσωπα τοῦ ἴδιου φύλου; Ἀκόμα καὶ οἱ νομοθεσίες τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν ποὺ δὲν φημίζονται καθόλου γιὰ τό…συντηρητισμό τους, στέκουν μὲ σκεπτικισμὸ ἀπέναντι σ’ αὐτὴ τὴν κατάσταση. Γιατί λοιπὸν ἐμεῖς πρέπει νὰ σπεύσουμε νὰ τὴν ἐφαρμόσουμε; Κι ἂν ἀργότερα διαπιστώσαμε ὅτι καταστήσαμε αὐτὰ τὰ παιδιὰ δυστυχισμένα, ποιὸς θὰ ἀναλάβει τὸ κόστος;
Καλὰ θὰ κάνει ἡ Πολιτεία, ἀντὶ συνεχῶς νὰ προσπαθεῖ νὰ ἱκανοποιήσει τοὺς ὁμοφυλόφιλους καὶ τὶς ἀπαιτήσεις τους, νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ πραγματικὰ προβλήματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, τὸ σπουδαιότερο ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι τὸ δημογραφικό. Ἡ Πολιτεία νὰ προβάλλει τὶς πολύτεκνες οἰκογένειες, τοὺς ἥρωες αὐτοὺς τῆς ζωῆς, καὶ νὰ τὶς ἐνισχύει παντοιοτρόπως. Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ ἄξια πρότυπα κι ὄχι ἀπὸ ἀπαξίες. Χρειάζεται νὰ προστατεύσουμε καὶ νὰ ἀναδείξουμε τὸ θεσμὸ τῆς οἰκογένειας, ὥστε νὰ ἐμπνεύσουμε τοὺς νέους ἀνθρώπους νὰ δημιουργήσουν οἰκογένειες. Τὸ χρωστᾶμε στὸ Θεό, στὸ ἔθνος μας, στὴν Ἱστορία μας. Ἀντὶ αὐτοῦ ἐμεῖς ἀκολουθοῦμε ἄλλη κατεύθυνση ἐνθαρρύνοντας καταστάσεις ποὺ ὁδηγοῦν ἀκριβῶς στὸ ἀντίθετο ἀποτέλεσμα. Ὥς πότε θὰ συνεχίσουμε αὐτὸ τὸν κατήφορο; Λίγο ἀκόμα καὶ πιάσαμε πάτο.
Ἂς κλάψουμε κι ἂς μετανοήσουμε ὅλοι, γιὰ τὰ ἀτελείωτα ἁμαρτήματά μας, ἄρχοντες καὶ λαός, ὅσο εἶναι καιρός. Ἡ ἀμετανοησία μας καὶ ἡ κατάργηση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ μᾶς ὁδηγήσει σὲ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς. Ὁ λόγος τῆς Γραφῆς εἶναι πάντοτε ἀδιάψευστος: «Οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπό Σοῦ, ἀπωλοῦνται» (Ψαλμ. οβ΄, 27).
