Του Νίκου Σταματάκη
Σε ξεκάθαρες, συναρπαστικές ειδήσεις από το Φανάρι, ο Ε.Κ. αναφέρει σήμερα το είδος των ειδήσεων που δεν έχουν αναφερθεί ποτέ στο παρελθόν – επειδή θα θεωρούνταν «ακατάλληλες» και επειδή θα ήταν περιττές: ότι η ελληνική κυβέρνηση κοινοποίησε στον Πατ. Βαρθολομαίο «τη δυσαρέσκειά της για την πορεία των εκκλησιαστικών, εκπαιδευτικών και άλλων θεμάτων της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας υπό τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο, μέσω της Υφυπουργού Εξωτερικών Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου». (σύνδεσμος εδώ για την πλήρη έκθεση).
Η κυρία Παπαδοπούλου είναι γνωστό ότι είναι το «δεξί χέρι» του πρωθυπουργού Μητσοτάκη όσον αφορά τον χειρισμό λεπτών διπλωματικών θεμάτων (και την αποφυγή του υπουργείου Εξωτερικών) και υπήρξε Πρέσβειρα της Ελλάδας στην αμερικανική πρωτεύουσα για περισσότερα από τρία χρόνια (2020-23) . Διατηρεί άριστη σχέση με το αμερικανικό κατεστημένο και γνωρίζει αρκετά καλά την ελληνοαμερικανική κοινότητα και τα εκκλησιαστικά πράγματα. Για να το πω ωμά, δεν χρειάζεται πληροφοριοδότες. Ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει στους διάφορους κύκλους των Ελλήνων στην Αμερική.
Η έκθεση είναι πιστευτή εκ πρώτης όψεως καθώς, πράγματι, η θητεία του Αρχ. Ελπιδοφόρου ήταν καταστροφική: 1) Για την ελληνική εξωτερική πολιτική, καθώς ο Ελπιδοφόρος διατήρησε ανοιχτή γραμμή με το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών (κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ την εντελώς ακατάλληλη παρουσία του στο τουρκικό Σπίτι στη Νέα Υόρκη δίπλα στον Τουρκοκύπριο ηγέτη κ. Τατάρ – παρά τις προειδοποιήσεις από Έλληνες και Κύπριους διπλωμάτες). 2) Κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια της θητείας του στην Αμερική «κατάφερε» – βοηθούμενος από την πανδημία – να αδειάσει τις 550 Εκκλησίες της GOA σε όλη τη χώρα και να μειώσει τα συνολικά μέλη της από 550.000 σε λιγότερα από 140.000 πρόσφατα – σύμφωνα με σε εσωτερικούς αριθμούς.
Η επιδείνωση της κοινοτικής ζωής δεν περιγράφεται. Πρόσφατα, μάθαμε ότι η ενορία του Αγ.Νικολάου στο Flushing, Queens, NY, κάποτε η πιο ισχυρή στη χώρα με πάνω από 5.000 μέλη που απαιτούσαν τουλάχιστον τρεις λειτουργίες κάθε Κυριακή, είναι τώρα σε δύσκολη θέση και μετά βίας μπορεί να καλύψει τα μηνιαία της έξοδα. Το ίδιο και χειρότερο με την ενορία του Αγίου Δημητρίου της Αστόριας, η οποία δεν μπορεί να πληρώσει τις ετήσιες εισφορές της στην Αρχιεπισκοπή (άνω των 160.000 ετησίως)!! Και οι δύο ενορίες διατηρούν σχολεία και έχουν σημαντικές περιουσίες (αξίας άνω των 170 εκατομμυρίων δολαρίων για την ενορία της Αστόριας). Ο τρόπος με τον οποίο ο Αρχ. Ελπιδοφόρος αντιμετώπισε την κρίση στο σχολείο του Αγίου Δημητρίου, όπου επέλεξε (και κρατά ακόμη στη θέση τους τους πιο ανίκανους – όπως ο π. Γρηγόριος Σταμκόπουλος που «λειτουργεί» ως επόπτης των σχολείων χωρίς να έχει προϋπηρεσία στην εκπαίδευση) και υπογραμμίζουν τις αποτυχίες του.
Θα μπορούσαμε να προσφέρουμε άπειρα άλλα παραδείγματα από όλη τη χώρα. Όλοι επισημαίνουν το ίδιο πρόβλημα ηγεσίας: την έλλειψη εξοικείωσης του Αρχιεπισκόπου με την κοινότητα και την Εκκλησία της Αμερικής και, κυρίως, την επανειλημμένα αποδεδειγμένη έλλειψη πίστης (πολλαπλά κουταλάκια, προώθηση της ομοφυλοφιλίας, αμφισβητήσιμες καινοτομίες κ.λπ.). Για να μην αναφέρουμε τη συνεχιζόμενη έλλειψη διαφάνειας και λογοδοσίας, με τη Αρχιεπισκοπή να ενεργεί καθημερινά σαν μια «συμμορία κλεφτών». Η Αρχιεπισκοπή έχει μετατραπεί σε αγελάδα αρμέγματος, κυρίως για την ανάγκη να πληρώνονται δωροδοκίες στους «πασάδες» της Κωνσταντινούπολης, που γνωρίζουν όλα τα βρώμικα μυστικά του Φαναρίου και εκβιάζουν συνεχώς.
Έχει το δικαίωμα η Ελλάδα να ανοίγει το στόμα της και να λέει τέτοια πράγματα; Ναι, ασφαλώς και το έχει. Όπως έχουμε αναφέρει επανειλημμένα, η Ελλάδα στέλνει στο Φανάρι ένα σημαντικό ποσό (έως 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως) σε μετρητά με τον διπλωματικό σάκκο.
Αυτοί είναι οι λόγοι, που προβάλλονται ή υπονούνται στην αναφορά του Ε.Κ., μπορεί να έχουν πολλή αλήθεια, αν και θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε πολλούς άλλους λόγους που κρύβονται από κάτω:
- Οι παραπάνω αστοχίες της ηγεσίας που οδήγησαν στις άδειες εκκλησίες θέτουν το κρίσιμο ερώτημα: Πού πήγαν οι πιστοί; Κανείς δεν πιστεύει ότι έχασαν ξαφνικά την πίστη τους. Το Φανάρι ενημερώθηκε από τους πολλούς «πράκτορές» του στην Αμερική ότι οι Ελληνοαμερικανοί έχουν μετακομίσει μαζικά σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, κυρίως στην Αντιοχειανή, την ROCOR και την OCA, και οι τρεις τους είναι γνωστό ότι είναι γενικά φιλικές με το Πατριαρχείο Μόσχας – και μάλιστα οι δύο τελευταίες είναι συνδεδεμένες θεσμικά με το Πατριαρχείο Μόσχας.
- Το γεγονός αυτό από μόνο του καθιστά εν τέλει άχρηστο τον ρόλο του Πατριαρχείου ως πράκτορα του State Department. Και δημιουργεί απολαυστικές ειρωνείες: Το Πατριαρχείο που, παραβιάζοντας πολλές αρχές της Ορθόδοξης Πίστεως, έδωσε «αυτοκέφαλο» στην Ουκρανία, κατάφερε να χάσει προς (μερικό) όφελος του Ρωσικό Πατριαρχείο την πιο κρίσιμη Επαρχία του, την Ελληνορθόδοξη Αρχεπισκοπή Αμερικής.
- Καμία Εκκλησία δεν μπορεί να βασίσει το μέλλον της σε 1200 «Άρχοντες». Κάνουν ένα φανταστικό «κάντρι κλαμπ». Θα μπορούσαν ακόμη και να φτιάξουν ένα μεγάλο «ορθόδοξο» hedge fund με τα άφθονα χρήματά τους. ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Οι πιστοί φτιάχνουν αυτήν την Εκκλησία – αλλά οι πιστοί έχουν φύγει αηδιασμένοι από τις πολλές αποτυχίες – και δεν σκοπεύουν να επιστρέψουν.
Μπροστά στις παραπάνω πραγματικότητες, τι πρέπει να κάνει ο Πατ. Βαρθολομαίος; Πρέπει να ακολουθήσει πλήρως τη χριστιανική πίστη. Να πέσει στα γόνατά του και να ζητήσει συγχώρεση για τις πολλές του αμαρτίες. Το δεύτερο βήμα είναι η απομάκρυνση του Ελπιδοφόρου και η αντικατάστασή του με ένα «Ανθρωπο της Πίστεως». Μόνο ένας αληθινός «Άνθρωπος της Πίστεως» θα μπορέσει να σταματήσει την παρακμή αυτής της Εκκλησίας. Ποιος θα ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος; Το Helleniscope έχει επανειλημμένα αναφερθεί στον Μητ. Μεσογαίας Νικόλαο. Δεν είμαστε σίγουροι αν θα σκεφτόταν καν να «κουβαλήσει αυτόν τον βαρύ σταυρό» – δεν του έχουμε μιλήσει.
Αλλά ας τον χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα για το τι λαχταρά αυτή η εκκλησία. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι πολλοί σαν τον Μεσογαίας Νικόλαο στην Ορθοδοξία σήμερα, αλλά ο Πατ. Βαρθολομαίος πρέπει να ξεπεράσει τις λαθεμένες κλίσεις του και να βρει κάποιον που προσεγγίζει τον Νικόλαο. Πρέπει να κοιτάξει πέρα από τον κύκλο των ομοφυλόφιλων που τον περιβάλλουν και που έχει εγκαταστήσει σε όλα τα Πατριαρχεία της δικαιοδοσίας του.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ίσως θα πρέπει να κάνει ένα πραγματικό «άλμα πίστης» τώρα, στο τέλος της καριέρας του. Θα το καταφέρει?
November 5, 2023,
