Η απάντηση στο Πολυτεχνείο είναι η αγιότητα:
«Ψωμί».
Η απάντηση στον υλισμό που κρύβει η φράση αυτή είναι η απάντηση του Χριστού στον πρώτο πειρασμό που αντιμετώπισε από τον διάβολο μετά τη βάφτισή Του και τις σαράντα μέρες νηστείας:
- Κάνε αυτές τις πέτρες ψωμιά (αν είσαι ο Υιός του Θεού, που κάνεις θαύματα), του λέει.
Η απάντηση του Χριστού σε αυτόν τον ύπουλο δαιμονικό πειρασμό είναι:
- Δε θα ζήσει ο άνθρωπος μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που θα βγει από το στόμα του Θεού...
Ο άνθρωπος έχει προορισμό να γίνει Θεός. Ο διάβολος παρασύρει πάντα τους ανθρώπους να θεωρούν το ψωμί, την ύλη, τις αισθήσεις τους ως την μεγαλύτερη ανάγκη τους, για να τους αιχμαλωτίζει στη γη και να ξεχνούν τον Θεό, όπως έκανε με τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ.
Ο Χριστός μπορεί να κάνει θαύμα και να λύσει το πρόβλημα της πείνας σε όλη την ανθρωπότητα. Δεν το κάνει. Αφήνει τον άνθρωπο να πάρει θέση μπροστά στην πείνα και στην κάθε δοκιμασία που θα του τύχει. Εκεί θα δοκιμαστεί η πίστη του...
Αυτό είναι το βάθος που δεν το βλέπουν οι άθεοι, οι επιπόλαιοι πιστοί, οι ολιγόπιστοι: Είναι σαν να μας λέει ο Χριστός: «Μπορείς να αντέξεις τη δοκιμασία και να μην υποχωρήσεις στην εξουσία της ύλης;»
Προέχει η αγάπη, η υπακοή, η σχέση με τον αιώνιο Θεό, που χαρίζει όλα τα αγαθά. Αυτός είναι το ψωμί και το νόημα του λογικού ανθρώπου: ο Λόγος, ο Θεός, ο Χριστός και όχι η άλογη ύλη που όταν θεοποιείται πνίγει τη λογική και σκοτώνει το πνεύμα. Εμείς τι θέση παίρνουμε; Αυτό θα κρίνει τη ζωή μας σε αυτόν και στον αιώνιο κόσμο.
Κάθε απαίτηση για ύλη και υλική δικαιοσύνη χωρίς ταπείνωση, προσευχή, ευχαριστία διώχνει το Θεό από την δημιουργία Του και μετατρέπει τη ζωή σε κόλαση, όσο δίκαια κι αν είναι τα αιτήματα των αδικημένων. Αντίθετα η ομολογία του Θεού που συνοδεύτηκε με θάνατο έκανε τους Μάρτυρες του Χριστού αιώνιους συντρόφους μας.
Η απάντηση στον υλισμό που κρύβει η φράση αυτή είναι η απάντηση του Χριστού στον πρώτο πειρασμό που αντιμετώπισε από τον διάβολο μετά τη βάφτισή Του και τις σαράντα μέρες νηστείας:
- Κάνε αυτές τις πέτρες ψωμιά (αν είσαι ο Υιός του Θεού, που κάνεις θαύματα), του λέει.
Η απάντηση του Χριστού σε αυτόν τον ύπουλο δαιμονικό πειρασμό είναι:
- Δε θα ζήσει ο άνθρωπος μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που θα βγει από το στόμα του Θεού...
Ο άνθρωπος έχει προορισμό να γίνει Θεός. Ο διάβολος παρασύρει πάντα τους ανθρώπους να θεωρούν το ψωμί, την ύλη, τις αισθήσεις τους ως την μεγαλύτερη ανάγκη τους, για να τους αιχμαλωτίζει στη γη και να ξεχνούν τον Θεό, όπως έκανε με τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ.
Ο Χριστός μπορεί να κάνει θαύμα και να λύσει το πρόβλημα της πείνας σε όλη την ανθρωπότητα. Δεν το κάνει. Αφήνει τον άνθρωπο να πάρει θέση μπροστά στην πείνα και στην κάθε δοκιμασία που θα του τύχει. Εκεί θα δοκιμαστεί η πίστη του...
Αυτό είναι το βάθος που δεν το βλέπουν οι άθεοι, οι επιπόλαιοι πιστοί, οι ολιγόπιστοι: Είναι σαν να μας λέει ο Χριστός: «Μπορείς να αντέξεις τη δοκιμασία και να μην υποχωρήσεις στην εξουσία της ύλης;»
Προέχει η αγάπη, η υπακοή, η σχέση με τον αιώνιο Θεό, που χαρίζει όλα τα αγαθά. Αυτός είναι το ψωμί και το νόημα του λογικού ανθρώπου: ο Λόγος, ο Θεός, ο Χριστός και όχι η άλογη ύλη που όταν θεοποιείται πνίγει τη λογική και σκοτώνει το πνεύμα. Εμείς τι θέση παίρνουμε; Αυτό θα κρίνει τη ζωή μας σε αυτόν και στον αιώνιο κόσμο.
Κάθε απαίτηση για ύλη και υλική δικαιοσύνη χωρίς ταπείνωση, προσευχή, ευχαριστία διώχνει το Θεό από την δημιουργία Του και μετατρέπει τη ζωή σε κόλαση, όσο δίκαια κι αν είναι τα αιτήματα των αδικημένων. Αντίθετα η ομολογία του Θεού που συνοδεύτηκε με θάνατο έκανε τους Μάρτυρες του Χριστού αιώνιους συντρόφους μας.
«Παιδεία»
Ο δεύτερος πειρασμός του Χριστού: Ο διάβολος τον ανεβάζει πάνω στο πτερύγιο του Ναού και του προτείνει:
- Πέσε κάτω, για να σε πιάσουν οι Άγγελοι, όπως έχει γραφτεί.
Ο διάβολος χρησιμοποιεί τη Γραφή. Θέλει να παγιδεύσει τον Χριστό χρησιμοποιώντας το λόγο του Θεού, αφού τον εμπιστεύεται περισσότερο από την ύλη, όπως του είπε...
Και η απάντηση του Χριστού πάλι από την Γραφή:
- Έχει γραφτεί: «Δε θα βάλεις τον Κύριο και Θεό σου σε πείραμα, για να δεις αν θα κάνει αυτό που λέει».
Η Παιδεία χωρίς Πίστη στο Θεό είναι ένα πείραμα. Οι Επιστήμες πειραματίζονται συνέχεια. Βάζουν σε δοκιμασία τα πάντα, για να δουν που υπάρχει Θεός, άρα δεν τον εμπιστεύονται. Παιδεία χωρίς Θεό σημαίνει χρήση της γραφής με πονηρό σκοπό, όπως έκανε ο διάβολος.
«Ελευθερία»
Ο διάβολος βάζει όλες του τις δυνάμεις στον τελευταίο πειρασμό. Ανεβάζει τον Χριστό πάνω σε μια κορυφή και του λέει με θράσος:
- Θα σου δώσω όλα τα βασίλεια της γης, αρκεί να πέσεις να με προσκυνήσεις!
Είναι ο πειρασμός της Ελευθερίας. Ο άνθρωπος θα ήθελε, αν μπορούσε, να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο. Εύκολα θα προσκυνούσε και τον ίδιο το διάβολο γι' αυτό (εξάλλου είναι κάτι που ήδη γίνεται από τους ισχυρούς της γης). Ο Χριστός όμως του απαντά:
- Έχει γραφτεί: «Τον Κύριο και Θεό σου θα προσκυνήσεις και μόνο Αυτόν θα λατρέψεις».
Η αυτονομία από το Θεό είναι αυτοκτονία. Τέτοια Ελευθερία οδηγεί μόνο στην λατρεία του Εγώ, του Ανθρώπου, του Ανθρωπισμού της Δύσης. Αντίθετα η λατρεία του Θεού δίνει στον άνθρωπο φτερά και πετάει πέρα από τον φθαρτό κόσμο μεταμορφώνοντας τον κόσμο αυτό σε παράδεισο.
Από αυτόν τον Παράδεισο απέχει πολύ το Πολυτεχνείο, που το μόνο που προσφέρει στον άνθρωπο είναι μια αντίσταση στο κακό χωρίς όπλα...
