ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com
Γονείς ανήλικων μαθητών, μας ενημέρωσαν για προγράμματα «επιμορφωτικών δράσεων» που λαμβάνουν χώρα εντός σχολικών μονάδων κατά τις διδακτικές ώρες από τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «ΚΜΟΠ» (Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού), μάλιστα σε συνεργασία με το Δήμο Πειραιά (πολύ πιθανή η συνεργασία και με άλλους Δήμους της χώρας).
Μη γνωρίζοντας το συγκεκριμένο οργανισμό και τη δραστηριότητά του, αναζητήσαμε πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα του[i], όπου διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για οργανισμό απόλυτα ενταγμένο στη woke ατζέντα, στην οποία φιλοδοξεί να εντάξει τους Έλληνες μαθητές μέσα από αυτά τα προγράμματα. Μάλιστα, έχει απλωθεί και σε άλλες χώρες με ορθόδοξο πληθυσμό που «φλερτάρουν» με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως Σκόπια, Μολδαβία, Αλβανία και το ψευδοκράτος του Κοσσόβου.
Ως δραστηριότητές του, το Κ.Μ.Ο.Π. αναφέρει μεταξύ άλλων: «Υλοποιούμε καινοτόμα έργα για την καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας». «Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης με σκοπό τη δημιουργία κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς».
Είναι πλέον δεδομένο, ότι έννοιες όπως «καταπολέμηση των διακρίσεων», «κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς», στο λεξιλόγιο των wokers σημαίνει επιβολή της ομοφυλοφιλίας, πάταξη κάθε αντίθετης άποψης, φίμωμα ακόμα και των επιστημόνων, αποκλεισμός όσων έχουν θρησκευτική συνείδηση αντίθετη με όλα αυτά.
Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ότι τέτοιες Μ.Κ.Ο. έχουν πρόσβαση στα σχολεία με την έγκριση του υπουργείου παιδείας. Με αυτού του είδους τις δράσεις, φαίνεται ότι στόχος της σημερινής παιδείας είναι η εκρίζωση κάθε ελληνορθόδοξης αξίας από τις ψυχές των μαθητών. Η αντικατάσταση του θησαυρού της πίστεως και των παραδόσεών μας, με τα απορρίμματα της σαρκολατρείας, που μετατρέπουν τους νέους από ενθουσιώδεις προσωπικότητες με υγιείς ανησυχίες, σε δούλους των παθών με μοναδικό μέλημα την ικανοποίηση σεξουαλικών ενστίκτων και διαστροφών.
Η ψυχολογικὴ βλάβη καὶ η κοινωνικὴ ἀνισορροπία ἀπὸ τὴν πανσεξουαλικὴ προπαγάνδα επεκτείνονται σε όλους του μαθητές, ανεξαρτήτως οικογενειακού περιβάλλοντος. Τα παιδιά των αδιάφορων ή «προοδευτικών» γονέων, ήδη κατευθύνονται μέσω της τηλεοπτικής και διαδικτυακής προπαγάνδας και έτσι τα «επιμορφωτικά» προγράμματα έρχονται να επισφραγίσουν τις απόψεις της τηλεοπτικής - διαδικτυακής «αυθεντίας». Όμως, την ίδια βλάβη υφίστανται και τα παιδιά των συνειδητών χριστιανών, εκείνων που προσπαθούν να δίνουν παράδειγμα ψυχικής ισορροπίας στη γενικότερη ανισορροπία, προστατεύοντας την οικογένειά τους από το νεοταξικό κατακλυσμό. Και φυσικά εκείνων που - ίσως αφελώς - δείχνουν εμπιστοσύνη στις κρατικές αρχές και στο σχολείο.
Μέσα στα σχολεία, δίνεται στους «διαφωτιστές» η ευκαιρία να «κατηχήσουν» ανενόχλητοι τους μαθητές στη νέα «θρησκεία» του πανσεξουαλισμού, όπου ο Θεός είναι ανεπιθύμητος και οι ηθικές αναστολές θεωρούνται ψυχική αναπηρία.
Γιατί, όμως, τόση εμμονή στη σεξουαλική «διαφώτιση» των παιδιών;
Η πνευματική εμπειρία έχει αποδείξει ότι η απελευθέρωση των σαρκικών παθών, οδηγεί στην απελευθέρωση και άλλων παθών, κορυφώνει την υπερηφάνεια και απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Θεό. Ο σαρκικός άνθρωπος διαστρεβλώνει τις έννοιες του αγαθού και του κακού και δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιό είναι το συμφέρον του.
Το κυνήγι των σαρκικών απολαύσεων θολώνει την εικόνα της πνευματικής ζωής, ειδικά στα παιδιά και τους εφήβους, και δεν μπορούν να κατανοήσουν την ανωτερότητα των πνευματικών απολαύσεων από τις εφήμερες σαρκικές. Αλλά και άνθρωποι που επέστρεψαν στον Χριστό, από προηγούμενη ασύδοτη σαρκική ζωή, πολεμούνται σκληρά από τα φιλεπίστροφα σαρκικά πάθη και παρά τη θέλησή τους, η ασθενής σάρκα τους σπρώχνει στην αμαρτία, από την οποία με πολύ κόπο και μόνο με την επέμβαση του Χριστού διά των Μυστηρίων και της προσευχής, καταφέρνουν να απαλλαγούν.
Αντίθετα με την εγκράτεια και την αγνότητα, διατηρείται η θεία χάρη και η στενή σχέση του ανθρώπου με τον Χριστό, για αυτό και αντιμετωπίζονται με απέχθεια από τους ανθρώπους του σκότους, σαν να είναι κάτι που πρέπει να εξαλειφθεί από τη γη.
Καλούμε τους ευσυνείδητους γονείς να έχουν τεταμένη την προσοχή τους, αναζητώντας εξονυχιστικές πληροφορίες για τα προγράμματα στα οποία καλούνται να συμμετέχουν τα παιδιά τους και να μη δίνουν εύκολα τη συγκατάθεσή τους. Εδώ που έχουμε φτάσει, δεν δικαιολογείται άγνοια.
