Γράφει ὁ κ. Νικόλαος Ταμουρίδης,
Ἀντγος (ἐ.ἀ)-Ἐπίτιμος Α΄ Ὑπαρχηγὸς ΓΕΣ
Μέσα στὴ δίνη τῶν τραγικῶν γεγονότων, ποὺ ἀπειλοῦν νὰ ἐμπλέξουν σὲ πολεμικὴ σύγκρουση ὅλο τὸν πλανήτη, ξεκίνησαν στὴν Ἀθήνα οἱ συνομιλίες μὲ τὴν Τουρκία, μὲ πολιτικὸ διάλογο σὲ ἐπίπεδο ἀξιωματούχων τῶν Ὑπουργείων Ἐξωτερικῶν τῶν δύο χωρῶν, προκειμένου νὰ δομηθεῖ ἡ λεγόμενη «θετικὴ ἀτζέντα» γιὰ τὸ «Ἀνώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας», ποὺ προγραμματίζεται νὰ λάβει χώρα στὴ Θεσσαλονίκη στὶς 7 Δεκεμβρίου, μὲ τὴν παρουσία Ἐρντογὰν καὶ Μητσοτάκη.
Ξεκινοῦν λοιπὸν καὶ πάλι οἱ διαπραγματεύσεις, μὲ τὴν χώρα μας νὰ διακατέχεται ἀπὸ φοβία, γεωπολιτικὴ ἀτολμία καὶ τὴν γνωστὴ πολιτικὴ τοῦ «κατευνασμοῦ», ἀπέναντι «στὸν πονηρὸ λύκο ποὺ οὐρλιάζει» καὶ ποὺ «δὲν λέει νὰ σταματήσει»!
Ξεκινοῦν οἱ διαπραγματεύσεις, μὲ τὸν ἴδιο τὸν Ἕλληνα πρωθυπουργὸ νὰ ἔχει κάνει ἀπίστευτες δηλώσεις περὶ γεωπολιτικῆς συγκυρίας (!) ἀντὶ τοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος καὶ νὰ ἔχει προαναγγείλει ὑποχωρήσεις στὰ ἐθνικά μας δίκαια, ἀκόμη καὶ μὲ «ἐδαφικὸ» χαρακτῆρα!
Ξεκινοῦν οἱ διαπραγματεύσεις, μὲ τοὺς Τούρκους νὰ ἔχουν τὶς γνωστὲς τρελὲς ἀπαιτήσεις, ἐπιμένοντας σὲ διάλογο «χωρὶς προϋποθέσεις», κάτι τὸ ὁποῖο οἱ δικοί μας πολιτικοὶ ἀντιμετωπίζουν ψελλίζοντας τὸ αὐτονόητο περὶ σεβασμοῦ τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας.
Ξεκινοῦν οἱ διαπραγματεύσεις, μὲ τὴν Τουρκία νὰ ἐπιμένει γιὰ διαφορὲς στὸ Αἰγαῖο, (δηλαδὴ τὶς γνωστὲς τουρκικὲς ἀπαιτήσεις τῆς Γαλάζιας Πατρίδας) καὶ νὰ «τουρκοποιεῖ», ἀδιαμαρτύρητα ἀπὸ ἐμᾶς, τοὺς Ἕλληνες Μουσουλμάνους τῆς Δυτικῆς Θρᾴκης.
Δηλαδή, πάλι ὁ Τοῦρκος στὴν ἐπίθεση, ἐνῷ ἐμεῖς πάλι στὴν ἄμυνα!
Καὶ μοιραίως γεννᾶται μία ἐθνικὴ κραυγὴ ἀπορίας πρὸς τὸν πρωθυπουργὸ τῆς χώρας μας: «Ποῦ πᾶς κ. Πρωθυπουργέ, πού σὲ ψήφισε γιὰ δεύτερη φορὰ ὁ λαὸς γιὰ νὰ ὑπηρετεῖς τὰ συμφέροντά του; Τί καὶ μὲ ποιὸν πᾶς νὰ διαπραγματευτεῖς;».
Τί πᾶς νὰ διαπραγματευτεῖς; Τὰ κεκτημένα μας; Τὴν ἐθνική μας κυριαρχία; Τὴν ἱερὴ ὑποχρέωση νὰ διαφυλάττουμε ἀκέραια τὴν εὐρύτερη ἐθνική μας ἐπικράτεια; Τὸ δικαίωμα καὶ τὴν δυνατότητα νὰ ἐξοπλιζόμαστε ἀνάλογα μὲ τὶς ὑπάρχουσες ἀπειλές; Τὰ δίκαια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ποὺ κατακτήθηκαν μὲ ποταμοὺς αἵματος στοὺς ἀπελευθερωτικούς μας ἀγῶνες; Ἂν κάποιος χρωστᾶ σὲ αὐτὴ τὴ γειτονιὰ τῆς γῆς, αὐτὸς εἶναι ὁ Τοῦρκος καὶ ὄχι ἐμεῖς.
Μὲ ποιὸν πᾶς νὰ διαπραγματευτεῖς; Μὲ τὸν Τοῦρκο;
-Μὲ αὐτὸν ποὺ βρυχᾶται καθημερινὰ μὲ ἀπίστευτες ἀπειλὲς ἄσκησης βίας καὶ πολέμου, ἐπιδείξεις στρατιωτικῆς δύναμης, καθὼς καὶ παραβιάσεις τοῦ ἐθνικοῦ ἐναερίου χώρου καὶ τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων;
-Μὲ αὐτὸν ποὺ ἀμφισβητεῖ εὐθέως τὴν ἐθνική μας κυριαρχία καὶ διεκδικεῖ ἀπροκάλυπτα περιοχές, χερσαῖες καὶ θαλάσσιες, ὅπως τὴ Θρᾴκη, τὰ Νησιά, τὸ Αἰγαῖο καὶ τὴν Κύπρο;
-Μὲ αὐτὸν ποὺ μεταφέρει σωρηδὸν παράνομους μετανάστες στὴ χώρα μας καὶ διεκδικεῖ τὴν ἄμεση ὑποστήριξη αὐτῶν, ὡς αὐτοανακηρυγμένος προστάτης τῶν ἁπανταχοῦ μουσουλμάνων;
-Μὲ αὐτὸν ποὺ δὲν ἀναγνωρίζει τὰ ἐθνικά μας δίκαια, τὰ κατοχυρωμένα ἀπὸ τὶς διεθνεῖς συνθῆκες καὶ συμβάσεις;
-Μὲ αὐτὸν ποὺ ἔχει διογκώσει ἄκρως ἐπικίνδυνα καὶ ἐπιπλέον ἔχει εὐρέως διεθνοποιήσει τὴν ἀτζέντα διεκδικήσεων ἐναντίον μας, ἐκμεταλλευόμενος τὴν ἀδράνειά μας;
-Μὲ αὐτὸν ποὺ βαδίζει σύμφωνα μὲ τὸ νεοθωμανικὸ ὅραμα νὰ ἀνακηρυχθεῖ ἡγέτης ὅλου τοῦ ἰσλαμικοῦ κόσμου καὶ μέσῳ αὐτοῦ νὰ καταστεῖ ἡ Τουρκία μεγάλη δύναμη ἢ ἀκόμη καὶ ὑπερδύναμη στὸ διεθνὲς σύστημα ἰσχύος;
Κύριε Πρωθυπουργέ!
Οἱ διεθνεῖς διαπραγματεύσεις δὲν εἶναι πεδίο προσωρινοῦ κέρδους χρόνου ἐξουσίας, οὔτε, πολὺ περισσότερο, ἀπεμπόλησης τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων. Στὸ τραπέζι τέτοιου εἴδους διαπραγματεύσεων ἐπιβάλλεται νὰ θέτεις τὸ μέγιστο τῶν ἐθνικῶν σου ἀπαιτήσεων καὶ ὄχι νὰ παρουσιάζεσαι σὰν ὁ ἀδύναμος κρίκος τῆς ὅλης διαδικασίας.
Ἂν θέλεις νὰ συζητήσεις μὲ τὸν Τοῦρκο, ὡς γείτονα, μὲ γνώμονα τὴν εἰρηνικὴ συμβίωση καὶ συνακόλουθα τὴν εὐημερία τῶν δύο λαῶν, τότε, ἀφοῦ ἐνστερνιστεῖς ὡς πρῶτο καὶ κύριο Πρόταγμα τὸ μέγιστο Ἐθνικὸ Συμφέρον καὶ αὐτὸ τὸ καταστήσεις σαφὲς στὸ διεθνὲς περιβάλλον, πρὶν ἀπὸ κάθε συζήτηση πρέπει νὰ θέσεις ὡς προϋποθέσεις γιὰ τὴν Τουρκία:
-Νὰ ἄρει τὴν εὐθεῖα ἀπειλὴ πολέμου (casus belli) γιὰ τὴν αὔξηση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων στὰ 12 ναυτικὰ μίλια.
-Νὰ δηλώσει ὅτι σέβεται τὴ Συνθήκη τῆς Λωζάννης καὶ τὰ ἰσχύοντα σύνορα, καθὼς καὶ τὶς Διεθνεῖς Συμβάσεις τῆς Γενεύης τοῦ 1958 καὶ τοῦ Montego Bay τῆς Τζαμάικας τοῦ 1982 γιὰ τὸ Δίκαιο τῆς Θάλασσας.
-Νὰ ἀποσύρει τὴν διεθνῶς παράνομη συμφωνία τῆς ΑΟΖ μὲ τὴ Λιβύη.
-Νὰ ἀναγνωρίσει τὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία, ποὺ ἀποτελεῖ καὶ κράτος-μέλος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καὶ νὰ ἀποσύρει τὰ στρατεύματά της ἀπὸ τὴν Κύπρο, σύμφωνα μὲ τὶς ὑπάρχουσες ἀποφάσεις τοῦ ΟΗΕ.
Συγχρόνως ἐνισχύεις ΑΜΕΣΑ τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις, οἱ ὁποῖες μὲ λίγη «κυβερνητικὴ φροντίδα» σὲ ἀνθρώπινο δυναμικὸ καὶ ὁπλικὰ συστήματα, καθίστανται ἀνίκητες!
Ἔτσι γίνονται οἱ διαπραγματεύσεις μὲ ἕνα γείτονα ποὺ διακατέχεται διαχρονικὰ ἀπὸ ἄκρατη ἀλαζονικὴ καὶ ἁρπακτικὴ νοοτροπία! Ἔτσι προωθοῦνται τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα!
