Tοῦ κ. Γεωργίου Κούβελα, Δικηγόρου – Ἐπιτίμου Προέδρου
τῆς Ἐθνικῆς Φοιτητικῆς Ἑνώσεως Κυπρίων
12ον
Ὁ π. Διονύσιος Ταμπάκης[53] γράφει γιὰ τὸ προσωπικό του Χρέος – Λύτρωση: Μὲ αὐτὰ ποὺ γράφω ἔχω σκοπὸ νὰ σωθεῖ ἔστω καὶ μία μητέρα, ἔστω καὶ ἕνα παιδάκι ἀπὸ αὐτὸ τὸ βάρβαρο ἔγκλημα, ποὺ ἐπινόησε ὁ ἄνθρωπος καὶ ποὺ στρέφεται ἐνάντια στὸ προαιώνιο, θεϊκὸ μυστήριο τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀγάπης. Τὸ θεωρῶ ἄλλωστε καὶ προσωπικό μου χρέος καὶ λύτρωση, ἀφοῦ καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος ὁ γράφων, δύο φορὲς σώθηκα ἀπὸ τὸν ἐπικείμενο θάνατο καὶ τὸ σκοτάδι τῆς ἄμβλωσης λόγῳ, θαυμαστῷ τῷ τρόπῳ, ξαφνικῆς ἀπουσίας καὶ τὶς δύο φορὲς τοῦ γιατροῦ. Συγχωρῶ καὶ ἀγαπῶ τοὺς φτωχοὺς γονεῖς μου, θὰ πέρασαν καὶ ἐκεῖνοι μαρτύριο συνείδησης, γιὰ νὰ φτάσουνε σὲ αὐτὴν τὴν ἀπονενοημένη ἐπιλογή. Φαίνεται, πάντως, πὼς πρὶν ἀκόμη γεννηθῶ ἄρχισα νὰ ταλαιπωρῶ τοὺς ἀνθρώπους. Ἡ Παναγία μας ὅμως ἔσωσε καὶ τοὺς γονεῖς μου καὶ ἐμένα, πρὸς χαρὰν ὅσων μὲ ἀγαποῦν καὶ λύπη ὅσων μὲ ἀντιπαθοῦνε!
Ὁ π. Σάββας Δημητρέας γράφει[54]:
«Ἔκαμα μιὰ ἔκτρωση στὰ 20 χρόνια μου. Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φοβερὴ τραυματικὴ ἐμπειρία. Τρέμανε τὰ πόδια μου. Ἤθελα νὰ φύγω. Εὐχόμουν νὰ κοιμηθῶ καὶ νὰ μὴ ξυπνήσω. Ὅταν ξύπνησα μ᾽ ἔπιασε κρίση. Ἤθελα νὰ σκοτωθῶ. Ρωτοῦσα ἂν τὸ παιδὶ ἦταν ἀγόρι ἤ κορίτσι, ξανθὸ ἤ μελαχροινό. Οὔρλιαζα. Μὲ ἔδεσαν στὸ κρεβάτι. Μοῦ ἔδωσαν ἠρεμιστικό. Αἰσθανόμουν ὅτι ἔκαμα τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα. Εἶχα ἐφιάλτες. Παντοῦ ἄκουγα κλάματα μωροῦ. Ἦταν μιὰ ὀδυνηρὴ κατάσταση. Ἔκανα 8 μῆνες νὰ τὸ ξεπεράσω… Πάντως κάθε χρόνο τὴ συγκεκριμένη ἡμερομηνία στὰ «γενέθλια» τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, γίνομαι λειῶμα…».
Ὁ διακεκριμένος Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Κωνσταντῖνος Δωρ. Μουρατίδης,
«Ἡ Ἔκτρωση εἶναι Φόνος»![55]:
Τὸ κύριο ἐρώτημα ποὺ πρέπει νὰ τεθεῖ καὶ νὰ ἀπαντηθεῖ, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐξαρτῶνται ὅλα εἶναι: Ἂν τὸ ἔμβρυο εἶναι ἀνθρώπινη ζωὴ ἤ ὄχι. Ἀπὸ τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ἐξαρτᾶται ἡ στάση τῆς Ἠθικῆς ἔναντι τῶν ἐκτρώσεων.
Ἐδῶ θὰ ἀναλύσουμε ἐνδελεχῶς τὸ θέμα, καὶ θὰ ἀποδείξουμε -ὄχι ἐμεῖς- ἀλλὰ οἱ ἐπιστήμονες καὶ οἱ εἰδήμονες ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος. Σήμερα στὴν ἐποχή μας, στὴν ἐποχὴ τοῦ Ὀρθολογισμοῦ ζητεῖται ἡ γνώμη τῆς ἐπιστήμης. Ὅλα ξεκινοῦν καὶ καταλήγουν στὴν ἐπιστήμη. Σὲ πολλὰ θέματα ἔχουμε τὴν ἐπιστήμη, ἀλλὰ καὶ κάτι παραπάνω ἀπὸ αὐτή, τὶς διδασκαλίες τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Θεολογίας, ἔχουμε ὑπερφυσικὰ φαινόμενα, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἑρμηνεύσει ἡ ἐπιστήμη καὶ νὰ δώσει ἀπάντηση διότι δὲν δύναται. Στὸ συγκεκριμένο ὅμως θέμα -δυστυχῶς γιὰ τοὺς ὀπαδοὺς τῆς ἐκτρώσεως- θὰ ἀποδείξουμε ἐπιστημονικά, ὅτι ἡ ἄμβλωση εἶναι δολοφονία, καὶ μάλιστα μιᾶς ἀθώας ὕπαρξης, ἡ ὁποία δὲν ἔβλαψε κανένα. Ἂς ξεκινήσουμε τὴν ἔρευνά μας, λέγοντας τί λέγουν ἡ Γενετική, Βιολογία, Ἐμβρυολογία γιὰ τὴν ἄμβλωση:
Τὸ 1981, ἡ Ὑποεπιτροπὴ τῆς Ἀμερικάνικης Γερουσίας, ζήτησε τὴν γνώμη τῶν κορυφαίων ἐπιστημόνων. Οἱ ἑπτὰ ἐξ αὐτῶν τοῦ Yale, Rosenberg, ἔθεσε τὸ θέμα ὡς μεταφυσικὸ καὶ θρησκευτικό, δηλαδὴ συμφώνησε ἀλλὰ μὲ βάση τὴν Θεολογία. Ἡ ἐπιστήμη ὑποστηρίζει ὅτι τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν 23 χρωμοσώματα τοῦ σπερματοζωαρίου ἑνωθοῦν μὲ τὰ 23 χρωμοσώματα τοῦ ὠαρίου, δημιουργεῖται ἕνας νέος ἀνθρώπινος ὀργανισμός, διαφορετικὸς ἀπὸ τοὺς γεννήτορές του. Τὸ Ἔμβρυο ἀπὸ τὴν ἡλικία τοῦ 1-1,5 μηνός, παρουσιάζει τὰ ἀνθρώπινα σωματικὰ χαρακτηριστικά. Στὶς 3 ἑβδομάδες τὸ Ἔμβρυο γίνεται μόνο 2,5 χιλιοστὰ μῆκος, ἔχει τὶς καταβολὲς ματιῶν, πνευμόνων, στομάχου, σπονδυλικῆς στήλης καὶ καρδιᾶς. Ἡ καρδιά του κτυπᾶ ἤδη, ἀπὸ τὴν 18η ἡμέρα. Μετὰ τοὺς 2,5 μῆνες δὲν δημιουργεῖται κανένα νέο ὄργανο, ἁπλῶς αὐξάνει ὅ,τι ὑπάρχει.
Ὁ Dr Ernest Huant λέγει: Τὸ γονιμοποιημένο ὠάριο, δὲν εἶναι μία ἁπλὴ κυτταρικὴ μᾶζα. Εἶναι πλήρης ζωὴ μίας ἀνθρώπινης ὑπάρξεως.
Ὁ Ὁλλανδὸς βιοχημικὸς Schopping ἀπέδειξε ὅτι, 48 ὧρες μετὰ τὴν γονιμοποίηση, μιὰ νέα ζωὴ ἐρχόταν νὰ προστεθεῖ σ᾽ ἐκείνη τοῦ μητρικοῦ ὀργανισμοῦ.
Πρόσφατη μελέτη δύο Ἀμερικανῶν εἰδικῶν γιατρῶν -τοῦ ζεύγους Wilke- μὲ τίτλο «ABORTION HOW IT IS», τὴν ὁποία συνοδεύουν 30 ἔγχρωμες διαφάνειες λέγει: ὅτι μὲ τὴν ἔκτρωση φονεύεται ἕνα πλῆρες αὐξανόμενο ἀνθρώπινο ὄν, τοῦ ὁποίου ἡ καρδιὰ κτυπᾶ τὴν 8η ἑβδομάδα (στὴν μαγνητοταινία ἀκούγονται οἱ κτύποι)…
Ἡ θέση τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας διατυπώνεται στὴν ἐγκύκλιο τῆς 14/10/1937: Ἡ ζωὴ δὲν ἀνήκει στὸν ἐπίγειο πατέρα ἤ μητέρα, ἀλλὰ στὸν Θεό. Ρητὴ ἡ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ «Οὐ φονεύσεις». Ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος. Οἱ σύζυγοι γίνονται παιδοκτόνοι ἀντὶ νὰ εἶναι γονεῖς, διότι ὑπηρετοῦν στὴ φθορὰ καὶ τὸν θάνατο ἀντὶ νὰ δίνουν στὴ ζωή.
Τὸ παγκόσμιο Συνέδριο τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, στὴ Στοκχόλμη, καταδικάζει καὶ τὸν «Νεομαλθουσιανισμό», ὅπου τὰ συζυγικὰ σπλάγχνα γίνονται στεῖρα, οἱ σύζυγοι ἀπαρνοῦνται τὸν προορισμό τους, δηλαδὴ τὸ νὰ γίνονται γονεῖς καὶ ὁ γάμος μετασχηματίζεται σὲ «παλλακεία»…
Διεθνὴς ἀντιμετώπισις τῆς ἐκτρώσεως
Βλέπουμε στὶς μέρες μας διαμαρτυρίες γιὰ τὴν θανατικὴ καταδίκη καὶ αἰτήσεις, γιὰ νὰ καταργηθεῖ ἡ ποινὴ τοῦ θανάτου, ἡ ὁποία ἀφορᾶ στὸ κάτω-κάτω ἕναν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος ἔφταιξε. Ἐνῶ οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι ζητοῦν μὲ πάθος τὴν νομιμοποίηση τῶν ἐκτρώσεων γιὰ ἕνα ἀθῶο ἄνθρωπο. Πῶς ζητοῦν ἀπὸ τὴ μία μεριὰ θάνατο καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ζητοῦν τὴν κατάργησή του;
Ἡ Διεθνὴς Κοινότητα καταδικάζει τὶς ἐκτρώσεις. Στὶς ἐργασίες της γιὰ τὸν πληθυσμὸ ἡ Β´ Διεθνὴς Συνέλευσις, ἡ ὁποία ἔγινε ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῶν Ἡνωμ. Ἐθνῶν λέει: «Καλοῦνται ὅλες οἱ Κυβερνήσεις ἀμέσως νὰ λάβουν κατάλληλα μέτρα, γιὰ νὰ βοηθήσουν τὶς γυναῖκες νὰ ἀποφύγουν τὴν ἔκτρωση, ἡ ὁποία σὲ καμμία περίπτωση δὲν ἐπιτρέπεται νὰ προτείνεται ὡς μέθοδος Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ».
Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο καλεῖ τὴν Ἐπιτροπὴ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κοινότητας νὰ χαράξει ἕνα πρόγραμμα γιὰ μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἐκτρώσεων.
Ἡ Διακήρυξη τοῦ Ο.Η.Ε. γιὰ τὰ δικαιώματα τοῦ «παιδιοῦ» ποὺ ἐπικυρώθηκε τὸ 1949: «… τὸ παιδὶ λόγῳ ἐλλείψεως φυσικῆς καὶ διανοητικῆς ὡριμότητος ἔχει ἀνάγκη εἰδικῆς προστασίας, φροντίδας τόσο πρὸ ὅσο καὶ μετὰ τὴ γέννησή του…».
Εἶναι τραγικὸ ὅτι ἡ Ἑλλάδα τὴ φορὰ αὐτὴ κινδυνεύει ἀπὸ τὴν Ἑλληνίδα! Ἂς κλείσουμε τὴν ἔρευνα αὐτὴ μὲ μιὰ εὐχή! Ναὶ στὴ δημιουργία τῆς ζωῆς, ὄχι στὴ δολοφονία τῶν ἀνυπεράσπιστων ἀτόμων. Τῶν ἀτόμων ἐκείνων ποὺ δὲν ἔχουν ἀπολύτως καμμία δυνατότητα νὰ ἀμυνθοῦν.
Ὁ διακεκριμένος Καθηγητὴς – Διευθυντὴς Μαιευτικῆς-Γυναικολογίας τῆς κλινικῆς τοῦ Π.Γ.Ν.Α. «Ὁ Εὐαγγελισμός», Ἀντώνιος Σ. Σαλμανίδης:
Ἡ Ἔκτρωσις εἶναι δολοφονία!:[56]
…Ἀλλὰ τί εἶναι τό ἔμβρυο; Εἶναι ἀνθρώπινη ζωὴ καὶ συνεπῶς ἡ βίαιη διακοπή της, τουτέστιν ἡ ἔκτρωση, ἀποτελεῖ δολοφονία;
Τὸ ἀνθρώπινο ἔμβρυο ἀπὸ τὴν πρωταρχικὴ στιγμὴ τῆς σύλληψης ἀπὸ ἐπιστημονικῆς καὶ θεολογικῆς ἀπόψεως δὲν εἶναι φορέας ἁπλὰ βιολογικῆς ζωῆς, ἀλλὰ εἶναι ἔμψυχη ὑπόσταση μὲ ψυχή «λογικήν τε καὶ νοεράν» ὡς θεία σφραγίδα «κατ᾽ εἰκόνα καὶ καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ». Συνεπῶς τὸ ἔμβρυο ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς σύλληψής του ἀποτελεῖ ἀνθρώπινο ὄν, τέλειο καὶ μοναδικό, ἡ ἐξόντωσή του δὲ ἐπειδὴ γίνεται συννόμως, δὲν σημαίνει ὅτι μᾶς ἀπαλλάσσει καὶ ἀπὸ τὶς εὐθύνες μας, διότι καὶ αὐτὸ σὰν ἄτομο ἔχει δικαίωμα στὴ ζωή…
Συμπερασματικά: Ἡ αὔξηση τῆς γεννητικότητας καὶ ἡ καταπολέμηση τῶν ἐκτρώσεων στὴ χώρα μας εἶναι ἐπιτακτικὴ ἐθνικὴ ἀνάγκη πρὸς ἀντιμετώπιση τοῦ κινδύνου ἐθνικοῦ ἀφανισμοῦ, τὴν στιγμὴ μάλιστα, ποὺ οἱ γειτονικὲς χῶρες, καὶ ἰδιαίτερα ἡ Τουρκία αὐξάνουν τὸν πληθυσμό τους ραγδαίως καὶ μᾶς ἀπειλοῦν.
Ἡ συμβουλευτικὴ παρέμβαση τοῦ ἰατροῦ στὴν ἀποφυγὴ τῆς ἔκτρωσης εἶναι ἰδιαίτερα σημαντική, ἀφοῦ εἶναι γνωστὸ ὅτι μεγάλος εἶναι ὁ ἀριθμὸς ἐγκύων γυναικῶν ποὺ ἐπισκέπτεται τὰ ἰατρεῖα τοῦ Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ γιὰ ἔκτρωση. Ἐπιπλέον ὁ ἰατρὸς πρέπει νὰ ἐνθαρρύνει τὴν ἔγκυο ἄγαμη γυναίκα νὰ ἀποφύγει τὴν ἔκτρωση, στὴν ὁποία τὴν ὁδηγεῖ τὸ χαμηλὸ κοινωνικό-οἰκονομικὸ ἐπίπεδο καὶ ἡ μὴ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν κοινωνία παιδιοῦ ἀπὸ ἄγαμη μητέρα.
Ἀλλὰ καὶ οἱ ἰατρικοὶ φορεῖς σύσσωμοι, ὅπως π.χ. ἡ Ἑλληνικὴ Μαιευτικὴ καὶ Γυναικολογικὴ Ἑταιρεία, θὰ πρέπει νὰ ἀρχίσουν πανελλήνια σταυροφορία ἐναντίον τῶν ἀμβλώσεων καὶ ἐπιπλέον νὰ βοηθήσουν στὴν λήψη μέτρων γιὰ αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γεννήσεων πρὸς ἀντιμετώπιση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος.
Ἐπιπλέον ἡ δημιουργία οἰκογένειας καὶ μάλιστα πολύτεκνης, ὅπως παλαιότερα ἀποτελεῖ τὴν πιὸ πολύτιμη ἐπένδυση ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε ὡς Ἕλληνες γιὰ τὸ Ἔθνος μας, γιὰ νὰ μὴ τὸ ἀφήσουμε νὰ σβήσει. Στόχος μας λοιπὸν εἶναι τουλάχιστον τὸ τρίτο παιδὶ σὲ κάθε οἰκογένεια…
Τὸ διάσημον ζεῦγος Dr καὶ Mrs J. C. Willke,
«Ἡ ἔκτρωση εἶναι πράξη δολοφονίας ἐκ προμελέτης»![57]:
«Ἡ Ἔκτρωση (σὲ ὁποιανδήποτε στιγμὴ μετὰ τὴ σύλληψη κι ἂν συμβεῖ) εἶναι πράξη δολοφονίας ἐκ προμελέτης. Ἐπιστημονικὰ δὲν θεμελιώνεται μὲ καμιὰ σοβαρότητα ἡ ὕπαρξη τάχα κάποιας «ΜΑΓΙΚΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ», πρὶν ἀπὸ τὴν ὁποία τὸ ἔμβρυο ἦταν κομμάτι σάρκα, καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν γίνεται παιδί, ἄνθρωπος… Τὸ γονιμοποιημένο ὠάριο, τὸ ἔμβρυο, τὸ βρέφος, τὸ παιδί, ὁ ἐνήλικας εἶναι ἁπλῶς στάδια ἐξελίξεως καὶ ὡριμότητας τῆς ΙΔΙΑΣ ἀνθρώπινης ζωῆς τοῦ ΙΔΙΟΥ ἀνθρώπου! Ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς ΥΠΗΡΧΕ ἐξ ὁλοκλήρου στὸ γονιμοποιημένο ὠάριο καὶ χρειαζόταν μόνο τροφὴ καὶ χρόνος γιὰ τὰ ἑπόμενα στάδια τῆς ζωῆς του»!
Καθηγητὴς Βάφας:
«Ἡ Ἔκτρωση μπορεῖ νὰ ἐπιφέρη στὴ γυναίκα ἀκόμη καὶ τὸν θάνατο»!
«Οὐδεμία οὐσία, οὐδὲν φάρμακον ὑπάρχει, τὸ ὁποῖον, χορηγούμενον εἰς δόσιν φαρμακευτικήν, δύναται νὰ προκαλέσῃ ἄμβλωσιν (δηλαδὴ ἔκτρωσιν). Πάντα δέ, τότε μόνον δρῶσιν ἀμβλωτικῶς, ὅταν πλέον προκαλέσουν ἐφ᾽ ὁλοκλήρου τοῦ ὀργανισμοῦ τοιαύτας διαταράξεις, ὥστε ὄχι μόνον εἰς βαρεῖαν νόσον νὰ ῥίψωσι τὴν γυναῖκα, ἀλλὰ καὶ τὸν θάνατον ἀκόμη αὐτῆς νὰ ἐπιφέρωσι»[58].
Σημειώσεις:
[53]. π. Διονυσίου Ταμπάκη, Ἐκεῖ θὰ δεῖς ὅλον τὸν Παράδεισο…, ἐκδόσεις Θύρα, Ἀθήνα 2019, σ. 227. [54]. Ἴδετε βιβλίο π. Σάββα Δημητρέα μὲ τίτλο «Δίδαξόν με τά δικαιώματά σου», ἐκδ. Ἱ. Μ. Προφ. Ἠλιού, Πρέβεζα 1998, σσ. 71-73, γιὰ τὴ δραματικὴ μαρτυρία μιᾶς νέας ποὺ ἔκαμε ἔκτρωση. [55]. Γιὰ τὸ πλῆρες κείμενο τῆς τεκμηριωμένης Ἐργασίας – Μελέτης τοῦ Καθηγητοῦ Κωνσταντίνου Μουρατίδη ἴδετε βιβλίο μὲ τίτλο «Ἡ Ἀλήθεια γιὰ τὶς Ἐκτρώσεις», ὅπου ἀνωτέρω, σελ. 57 κ. ἑξ. [56]. Γιὰ τὸ πλῆρες κείμενο τοῦ ἀνωτέρου ἄρθρου τοῦ Καθηγητῆ Ἀν. Σαμανίδη ἴδετε Ἰατρικὸ Βῆμα τεῦχος 61, Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1998. [57]. Τὸ διάσημο ζεῦγος Ἰατρῶν – Μαιευτήρων Dr & Mrs J. C. Willke εἶναι εἰδικοὶ καὶ πρωτοπόροι ἐπιστήμονες τῆς «Διεθνοῦς Ὁμοσπονδίας Δικαιώματος στὴ ζωή» IRTL). [58]. Ἰατρική, τόμος Β´, σελ. 623.
