(σχ. ΙΧΘΥΣ: Επειδή, όσο παράξενο και αν φαίνεται, κάποιοι χριστιανοί θεωρούν ότι πρέπει να περνάμε καλά, δηλ. να καλοπερνάμε, παραθέτουμε το εύστοχο σχόλιο του Χρήστου από ΕΔΩ)
Ο Μακαριστός πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος είναι μία όαση στη σημερινή έρημο που ζούμε.
Μας άφησε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μία μεγάλη παρακαταθήκη μέσα από τις ομιλίες του. Όχι άδικα τον έχουν ονομάσει νέο Χρυσόστομο.
Στρατιώτης Χριστοῦ σημαίνει ἀκόμη ὅτι προϋπόθεσις βασικὴ εἶναι ἡ κακοπάθεια. Θὰ τὸ ξαναπῶ: ἡ κακοπάθεια. Ἡ ἰσόβια κακοπάθεια.
Ἡ ἀπουσία ἀνέσεως ἕνεκα διαρκῶν πειρασμῶν καὶ διωγμῶν...
Ὁ χριστιανὸς χωρὶς κακοπάθειαν ζεῖ ἕναν νόθον Χριστιανισμόν. Μᾶλλον διάκειται ἐχθρικὰ πρὸς τὸν σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ.
Διότι γράφει, φερειπείν, στοὺς Φιλιππησίους ὁ Παῦλος ὅτι - ἀναφέρεται σὲ κάποιους Χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι ἦσαν καλοπερασάκηδες καὶ ἐλυπεῖτο πολὺ ὁ Παῦλος καὶ τοὺς ἀποκαλεῖ «ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ».
Καλοπερασάκηδες..
Ας δούμε τώρα τι μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην εποχή του:
Όταν σταμάτησαν οι διωγμοί και βγήκε η Εκκλησία του Χριστού μέσα από τις κατακόμβες ήρθε και ο μαρασμός.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος βροντοφώναζε στους Χριστιανούς:
Έφυγε ένας εχθρός των Χριστιανών πού είναι οι διωγμοί.
Και ήρθε ένας άλλος χειρότερος εχθρός που είναι η άνεσις (οι ανέσεις).
Ο πρώτος εχθρός έκανε Μάρτυρες.
Ο δεύτερος κάνει αποστάτες.
Ευαγγέλιο και διωγμός ταυτίζονται.
Στη φύση του Ευαγγελίου υπάρχει ο διωγμός.
«Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται».
Ευαγγέλιο που δεν έχει διωγμό δεν είναι γνήσιο.
Όντως, οἱ ἀληθινοὶ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, οἱ Πιστοί, δὲν ἀνήκουν σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο καὶ δὲν ζοῦν ὅπως οἱ λοιποὶ ἄνθρωποι. Ἡ ζωή τους εἶναι μία συνεχὴς δοκιμασία.
Ἡ ἀνάπαυση ἀναμένει τὸν Χριστιανό μόνο στὸ τέρμα τοῦ δρόμου.
Μας άφησε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μία μεγάλη παρακαταθήκη μέσα από τις ομιλίες του. Όχι άδικα τον έχουν ονομάσει νέο Χρυσόστομο.
Στρατιώτης Χριστοῦ σημαίνει ἀκόμη ὅτι προϋπόθεσις βασικὴ εἶναι ἡ κακοπάθεια. Θὰ τὸ ξαναπῶ: ἡ κακοπάθεια. Ἡ ἰσόβια κακοπάθεια.
Ἡ ἀπουσία ἀνέσεως ἕνεκα διαρκῶν πειρασμῶν καὶ διωγμῶν...
Ὁ χριστιανὸς χωρὶς κακοπάθειαν ζεῖ ἕναν νόθον Χριστιανισμόν. Μᾶλλον διάκειται ἐχθρικὰ πρὸς τὸν σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ.
Διότι γράφει, φερειπείν, στοὺς Φιλιππησίους ὁ Παῦλος ὅτι - ἀναφέρεται σὲ κάποιους Χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι ἦσαν καλοπερασάκηδες καὶ ἐλυπεῖτο πολὺ ὁ Παῦλος καὶ τοὺς ἀποκαλεῖ «ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ».
Καλοπερασάκηδες..
Ας δούμε τώρα τι μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην εποχή του:
Όταν σταμάτησαν οι διωγμοί και βγήκε η Εκκλησία του Χριστού μέσα από τις κατακόμβες ήρθε και ο μαρασμός.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος βροντοφώναζε στους Χριστιανούς:
Έφυγε ένας εχθρός των Χριστιανών πού είναι οι διωγμοί.
Και ήρθε ένας άλλος χειρότερος εχθρός που είναι η άνεσις (οι ανέσεις).
Ο πρώτος εχθρός έκανε Μάρτυρες.
Ο δεύτερος κάνει αποστάτες.
Ευαγγέλιο και διωγμός ταυτίζονται.
Στη φύση του Ευαγγελίου υπάρχει ο διωγμός.
«Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται».
Ευαγγέλιο που δεν έχει διωγμό δεν είναι γνήσιο.
Όντως, οἱ ἀληθινοὶ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, οἱ Πιστοί, δὲν ἀνήκουν σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο καὶ δὲν ζοῦν ὅπως οἱ λοιποὶ ἄνθρωποι. Ἡ ζωή τους εἶναι μία συνεχὴς δοκιμασία.
Ἡ ἀνάπαυση ἀναμένει τὸν Χριστιανό μόνο στὸ τέρμα τοῦ δρόμου.