«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Όταν ζούσε ο Όσιος Γεροντας Παΐσιος πηγαίναμε συχνά στο καλύβι του. Μᾶς ἔλεγε: «Νά ἔχετε φιλόιτιμο». Και εβλέπαμε πώς έλαμπαν και πως απεκαλύπτοντο πρός τους έξω τα υπερφυσικά του χαρίσματα. Μας τόνιζε το φιλότιμο πού ταυτίζεται στην δική μας νοηματική συχνότητα μέ το επίπονο καθημερινό αγωνιστικό μας φρόνημα. Τώρα που τα χρόνια και για εμάς επέρασαν πλέον, τόν ένθυμούμεθα μέ περισσότερη νοσταλγία και δικαιώνουμε την επιμονή του στις θεοχαρίτωτες συμβουλές του. Και τί απομένει πλέον νά κάνουμε εμείς;
Όσα χρόνια ακόμη μας απέμειναν; Ας βιάσουμε τήν ψυχή μας για την αγάπησι του Χριστού μας. Μέγα το Μυστήριο της Θείας αγάπης. Είναι αδιανόητο και απρόσιτο στον άνθρωπο πού αναπαύεται θεληματικά και ηδονικά σε κάποιο πάθος του. Αν δεν εκδιωχθούν ολα τα πάθη, έρωτας για τον Χριστό μας δέν βλαστάνει. Αφοβία για τόν θάνατον δέν εμφανίζεται στήν καρδιά μας. Παρρησία στην προσευχή δεν έχουμε. Τόν Χριστό δεν τον νοιώθουμε κοντά μας, δίπλα μας σαν, Φίλο, Πατέρα και Αδελφό μας. Μας λείπει ο Χριστός,; Μας λείπει η ψυχή της ψυχής μας. Μας λείπει η πνοή και η ανάσα μας. Μας λείπει η χαρά, το φως των οφθαλμών μας. Μας λείπει η Ζωή μας. Είμαστε νεκροί στην ψυχή μέ ζωντανό μόνο το σώμα. Δώσε αίμα και λάβε πνεύμα μας λέγουν διά μέσου των αιώνων οι Πατερικές μας Μορφές. Τί σημαίνει νά δώσουμε αιμα;
Στην πρακτική του ακρίβεια να χύσουμε τόσα δάκρυα μετανοίας όσα χρειάστηκαν για να βαπτιστούμε. Αν τό κάνουμε αυτό καθημερινά θα νοιώθουμε ότι αρχίζουν να εμφανίζονται μέσα μας οι πρώτες πνευματικές ηλιαχτίδες. Γι αυτό ο Γέρο Παΐσιος προσευχόταν μέχρι και 14 ώρες χωρίς να κουράζεται διότι όχι μόνο ετέρπετο η ψυχή του αλλά δεν αισθανόταν σωματική κόπωση, διότι χαριτώνονται ο ολος άνθρωπος ψυχοσωματικά. Οσιε γέροντα Παΐσιε σε ευχαριστούμε γιατί μας άνοιξες τις θεόρατες πύλες της καρδιάς σου και μας αγκάλιασες έν Αγίω Πνεύματι. Βοήθησέ μας να αγωνισθούμε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μας για να αγαπήσουμε ερωτικά κι εμείς τον Χριστόν, όπως άλλωστε μας εδίδαξες.
Ἀπό π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
