Εἶναι
ἀναρίθμητοι οἱ πρόδρομοι, οἱ ὁμολογητὲς καὶ οἱ πιστοὶ τοῦ Ἀντιχρίστου
στὸν ἀνθρώπινο κόσμο ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. «Πᾶν πνεῦμα»· καὶ πνεῦμα μπορεῖ νὰ
εἶναι εἴτε προσωπικότητα, εἴτε διδασκαλία, εἴτε ἰδέα, εἴτε σκέψη, εἴτε
ἄνθρωπος. Καὶ κάθε προσωπικότητα, διδασκαλία, ἰδέα, σκέψη, ἄνθρωπος, ποὺ
δὲν ἀναγνωρίζει ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι Θεὸς καὶ Σωτήρας, ἐνσαρκωθεὶς Θεὸς
καὶ Θεάνθρωπος, προέρχεται ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο, εἶναι τοῦ Ἀντιχρίστου.
Τέτοιες
προσωπικότητες, ἰδέες καὶ διδασκαλίες ὑπάρχουν ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς
ἴδιας τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος
Ἀπόστολος, ποὺ ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὰ μυστήρια, λέγει γιὰ τὸν Ἀντίχριστο:
«νῦν
ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη». Κάθε ἄνθρωπος, κάθε ἰδέα στὸν κόσμο, ποὺ
ἀρνεῖται τὸν Θεάνθρωπο Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, εἶναι ἐκ τοῦ
Ἀντιχρίστου.
Ὁ δημιουργὸς ὁποιασδήποτε ἀντιχριστιανικῆς ἰδεολογίας εἶναι, ἔμμεσα ἢ ἄμεσα, ὁ Ἀντίχριστος.
Στὴν
πραγματικότητα, ὅλες οἱ ἰδεολογίες μποροῦν νὰ χωρισθοῦν σὲ δύο εἴδη: σὲ
αὐτὲς ποὺ τάσσονται ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ καὶ σὲ αὐτὲς ποὺ τάσσονται ὑπὲρ
τοῦ Ἀντιχρίστου.
Σὲ
τελευταία ἀνάλυση, ὁ ἄνθρωπος σὲ τοῦτον τὸν κόσμο καλεῖται νὰ ἀπαντήσει
σὲ ἕνα ἐρώτημα: ἂν εἶναι μὲ τὸν Χριστὸ ἢ κατὰ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ κάθε
ἄνθρωπος, θέλοντας καὶ μή, δίνει ἀπάντηση σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα, σὲ αὐτὸ τὸ
ἀπόλυτο πρόβλημά του. Καθένας ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι εἴτε φιλόχριστος εἴτε
χριστομάχος· τρίτη ὁδὸς δὲν ὑπάρχει.
[Δογματική: Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας σελ. 267-268]
