Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
Ο φιλόδοξος, -υποψήφιος για την αρχιεπισκοπή ως ακούγεται- μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, συνηθίζει να εκφέρει λόγο επικίνδυνο και μεταπατερικό.
Ιδιαιτέρως εφιστούμε την προσοχή, καθώς ο κ. Γαβριήλ αντιβαίνει όσα κηρύττει η Εκκλησία μας και προάγει μία στρεβλή ανεκτικότητα σχετικά με τον κολοφώνα των παθών, αυτού του πάθους της ομοφυλοφιλίας.
Ενθυμούμαστε τον βλάσφημο και αντιευαγγελικό λόγο του, ότι η ομοφυλοφιλία είναι δοσμένη και αυτή από τον Θεό. «Eκ των πραγμάτων ο Θεός έχει δώσει σε μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, δεν μπορώ να ξέρω γιατί, δεν θα κατηγορήσω εγώ τον Θεό. Δεν είμαι άξιος καν εγώ να το σκεφτώ αυτό το πράγμα. Ο Θεός για να ξέρει, κάτι ξέρει περισσότερο από όλους εμάς τους ανθρώπους. […]
Για την φοβερή αυτή δήλωση θα έπρεπε ο κ. Γαβριήλ να κληθεί από Συνοδικό δικαστήριο και να απολογηθεί γιατί κηρύττει έτερο Ευαγγέλιο.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης σε γνωστό δημοσιογράφο υπενθύμισε ότι κατά το παρελθόν, σε ανάλογη περίπτωση όταν ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος δικαιολογούσε τις προγαμιαίες σχέσεις, κλήθηκε προς απολογία για τις δηλώσεις του. Ομοίως και ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, θα έπρεπε να οδηγηθεί σε συνοδικό δικαστήριο, για τις απόψεις του περί ομοφυλοφιλίας.
Εσχάτως σε γνωστή εφημερίδα φιλοξενήθηκαν οι προβληματικές του θέσεις. Ο μητροπολίτης κ. Γαβριήλ ανέφερε πως σήμερα γίνεται λόγος για τις νέες μορφές οικογένειας. [1]
Και ενώ παρουσίασε την τάξη που έδωσε ο Θεός φτιάχνοντας δύο φύλα, αλλά και την ευλογημένη πορεία του ανδρογύνου μέσω του γάμου, λέγοντας «Στην Κανά της Γαλιλαίας, ευλογώντας ο Χριστός τον γάμο (Ιω. 2, 1-11), ανοίγει ένα κεφάλαιο οικογενειακής σχέσης μεταξύ άνδρα και γυναίκας, με σκοπό την ένωση των δύο σε ένα σώμα και την κοινή πορεία τους προς τον παράδεισο», εν συνεχεία κατέθεσε τις ιδέες του.
Είπε δηλαδή ότι θα πρέπει η Εκκλησία να αρχίζει να διαλέγεται με αυτά τα προβλήματα των σύγχρονων ανθρώπων σχετικά με την σεξουαλική ταυτότητα και τις σχέσεις τους και να μην ρίχνει στον Καιάδα κάθε τι διαφορετικό.
Ως εκσυγχρονιστής και ριζοσπάστης ο κ. Γαβριήλ θεωρεί τον διάλογο πανάκεια, που θα λύσει τα προβλήματα και θα αποτρέψει τους αποκλεισμούς. «Γι’ αυτό, προτείνω την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου με την κοινωνία για το θέμα αυτό. Να δούμε όλες τις προεκτάσεις, να αντιληφθούμε κάθε επιστημονική και κοινωνική άποψη. Να πάψουμε τους αφορισμούς και να καταλάβουμε την ευαισθησία του όλου θέματος».
Όμως η Εκκλησία έχει ξεκάθαρη, αποκρυσταλλωμένη θέση, βγαλμένη από την Αγιογραφική και την Πατερική Παράδοση.
Η ομοφυλοφιλία αποτελεί μεγίστη αμαρτία και εφόσον η ψυχή εμμένει στην αμαρτία και δεν μετανοεί αλλά αντιθέτως κάνει την αμαρτία σημαία υπερηφανείας και παρέλαση, τότε δεν σώζεται και κληρονομεί την αιώνια κόλαση. Στην Προς Κορινθίους Α΄ Κεφάλαιο 6 λέγει:“οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται… βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι”.
Δεν συνδιαλέγεται η Εκκλησία με τον αμαρτωλό προκειμένου να φτάσουν σε μία κοινά αποδεκτή λύση. Αλλά ως φιλόστοργη μητέρα η Εκκλησία, θέλοντας να βοηθήσει τις ψυχές που έχουν πέσει σε αυτό το φοβερό πάθος να μετανοήσουν, χρησιμοποιεί τις δοκιμασμένες από την αγιοπνευματική εμπειρία μεθόδους. Οι άγιοι Πατέρες έθεσαν τα επιτίμια, όπως ο Μ. Βασίλειος που ναι μεν είναι αυστηρά, όμως δηλώνουν τη σοβαρότητα και τη σφοδρότητα αυτού του αμαρτήματος.
Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει ο ποιμένας να ποιμάνει την ψυχή που έχει πέσει σε αυτήν την αμαρτία. Η Ορθόδοξη ποιμαντική είναι αυτή που μας παρουσιάζει ο μακαριστός πατέρας Νικόλαος Μανώλης στο άρθρο του «Το παρδαλό δαιμόνιο»
Γράφει χαρακτηριστικά ο σεβαστός πατήρ:
«Κατά την Ορθόδοξη πνευματική εμπειρία ίσως το δυσκολότερο δαιμόνιο στην αντιμετώπισή του, είναι το δαιμόνιο της ομοφυλοφιλίας. Δυνατότερο και από αυτό το σκληρό και καταστροφικό των ναρκωτικών. […]
Λόγω του σκληρού αγώνα που έχει μπροστά του όποιος αποφασίσει να απαλλαγεί από το πάθος, είναι απόλυτη ανάγκη να βρει έμπειρο Πνευματικό ώστε να αγωνιστεί μαζί του. Το έδαφος που έχει κατακτήσει το παρδαλό αυτό δαιμόνιο(της ομοφυλοφιλίας), δεν θα αφήσει να το πάρει εύκολα πίσω ο άνθρωπος. Θα πρέπει να χύσει αίμα για να λάβει Πνεύμα όπως λένε οι αγιορείτες και στην περίπτωση που εξετάζουμε, αυτό στην κυριολεξία θα συμβεί. Μόνο με έμπειρο και απλανή οδηγό, ο οποίος θα αφιερώσει πολύ χρόνο και πολύ κόπο, θα μπορέσει ο ομοφυλόφιλος, σιγά σιγά, να πάρει πίσω τα δικαιώματα που έδωσε.
Έτσι, με αυτό τον τρόπο, με την Χάρη του Χριστού, την Σκέπη της Παρθένου Θεοτόκου Μαρίας και τις ευχές του Αγίου Πνευματικού του πατρός, θα κατορθώσει να ξεφύγει από το Πάθος και να δοξάσει Τον Κύριο εξ όλης της καρδίας αυτού».
Αυτή είναι η Ορθόδοξη ποιμαντική αιώνες τώρα.
Δεν περίμενε η Εκκλησία μας, τους στοχασμούς του Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας…
[1] https://www.kathimerini.gr
