Γράφει ο Δημήτρης Χατζησταυρίδης
Ὁ ἐκθηλυσμὸς τῶν ἀνδρῶν εἶναι μία ἱστορικῶς δοκιμασμένη καὶ ἐπιτυχημένη συνταγὴ ἐξουδετερώσεως τῶν ἐν δυνάμει πολιτικῶν καὶ ἄλλων ἀντιπάλων. Ὁ πρῶτος ποὺ ἐφήρμοσε μὲ ἐπιτυχία ἕνα μεγάλης κλίμακος σχέδιο ἐκθηλυσμοῦ προκειμένου νὰ ἰσχυροποιήσει τὴν ἐξουσία του, ἦταν ὁ βασιλεὺς Λουδοβίκος 14ος τῆς Γαλλίας.
Ὁ ἀποκαλούμενος Βασιλεύς–Ἥλιος ἐπέτυχε νὰ ἐλέγξει τοὺς Γάλλους εὐγενεῖς, πείθοντάς τους νὰ συγκεντρωθοῦν ὅλοι στὶς Βερσαλλίες, ὥστε μέσῳ τῆς γειτνιάσεως μὲ τὸν βασιλέα–ἥλιο «ν’ ἀνεβάσουν τὸ πολιτιστικό τους ἐπίπεδο».
Ὁ Λουδοβῖκος ἔντυσε τοὺς ἀριστοκράτες —ποὺ μέχρι τότε ἦσαν σκληραγωγημένοι γαιοκτήμονες, πολεμιστὲς καὶ ἱππότες κατὰ κυριολεξίαν— μὲ πουδραρισμένες περοῦκες καὶ μὲ δαντέλλες, μὲ φιόγκους καὶ πούπουλα, τοὺς φόρεσε ὑποδήματα μὲ ψηλὰ τακούνια ὥστε νὰ ἔχουν πιὸ θηλυκὸ περπάτημα καὶ (κυρίως) νὰ ἐμποδίζονται νὰ τρέξουν.
Οἱ ἄλλοτε εὐγενεῖς εἶχαν γίνει αὐλικοὶ γελωτοποιοὶ ποὺ συμμετεῖχαν ἐν τῇ ἀφελείᾳ καὶ τῇ ματαιοδοξίᾳ τους ὡς προσωπικὸ στὴν Ντίσνεϋλαντ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Κύρια πλέον ἀπασχόλησή τους ἦταν ἡ συμμετοχὴ στὶς πομπώδεις βασιλικὲς τελετὲς ἐμπνεύσεως τοῦ ἰδίου τοῦ Λουδοβίκου, ὁ χαριεντισμός, ἡ ἰκανοποίηση σεξουαλικῶν διαστροφῶν, καὶ ἐν γένει ἡ διασκέδαση μόνον.
Οἱ Γάλλοι εὐγενεῖς, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἔπρεπε πλέον νὰ ξοδεύουν τεράστια ποσὰ γι’ αὐτὴ τὴν ἐκλεπτισμένη ἔνδυσή τους, μὲ μία μόδα ποὺ προερχόταν ἀπὸ τὸ μυαλὸ τοῦ βασιλέως, ὁ ὁποῖος ἐπίτηδες τὴν ἄλλαζε συχνότατα ὥστε οἰ εὐγενεῖς ν’ ἀποδυναμωθοῦν καὶ οἰκονομικῶς.
Αὐτὴ τὴν οἰκονομική τους αἱμορραγία, οἱ εὐγενεῖς —ἀλλὰ καὶ οἱ δικαστές, ποὺ ἐπίτηδες ὑποχρεώθηκαν σὲ ἕνα περίπλοκο πρωτόκολλο ἀμφιέσεως— τὸ ἐκάλυπταν… μὲ τί ἄλλο; Μὲ δανεισμὸ ἀπὸ τὸν βασιλέα!
Πλέον ὅλοι, ὅσοι κατεῖχαν θέσεις ἐξουσίας, εἶχαν γίνει ὑποχείρια τοῦ Λουδοβίκου μέσῳ τοῦ δανεισμοῦ, δανεισμοῦ ποὺ ξοδευόταν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον προκειμένου νὰ μετατραποῦν σὲ ἀκίνδυνους γυναικωτούς, τῶν ὁποίων ἡ πιὸ ἀκραία «ἀνδρική» ἐνασχόλησή τους ἦταν νὰ κυνηγήσουν… πουλάκια στὸ πάρκο.
Βέβαια, ἐκεῖνοι οἱ μεταλλαγμένοι σὲ γυναικωτοὺς εὐγενεῖς, κουφιοκέφαλοι πλέον, ἦσαν "ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ" γιὰ τὴν ἰδίοις ἐξόδοις μετατροπή τους σὲ γελωτοποιοὺς τοῦ βασιλέως.
Ὁ ἐκθηλυσμὸς τῶν ἀνδρῶν εἶναι μία ἱστορικῶς δοκιμασμένη καὶ ἐπιτυχημένη συνταγὴ ἐξουδετερώσεως τῶν ἐν δυνάμει πολιτικῶν καὶ ἄλλων ἀντιπάλων. Ὁ πρῶτος ποὺ ἐφήρμοσε μὲ ἐπιτυχία ἕνα μεγάλης κλίμακος σχέδιο ἐκθηλυσμοῦ προκειμένου νὰ ἰσχυροποιήσει τὴν ἐξουσία του, ἦταν ὁ βασιλεὺς Λουδοβίκος 14ος τῆς Γαλλίας.
Ὁ ἀποκαλούμενος Βασιλεύς–Ἥλιος ἐπέτυχε νὰ ἐλέγξει τοὺς Γάλλους εὐγενεῖς, πείθοντάς τους νὰ συγκεντρωθοῦν ὅλοι στὶς Βερσαλλίες, ὥστε μέσῳ τῆς γειτνιάσεως μὲ τὸν βασιλέα–ἥλιο «ν’ ἀνεβάσουν τὸ πολιτιστικό τους ἐπίπεδο».
Ὁ Λουδοβῖκος ἔντυσε τοὺς ἀριστοκράτες —ποὺ μέχρι τότε ἦσαν σκληραγωγημένοι γαιοκτήμονες, πολεμιστὲς καὶ ἱππότες κατὰ κυριολεξίαν— μὲ πουδραρισμένες περοῦκες καὶ μὲ δαντέλλες, μὲ φιόγκους καὶ πούπουλα, τοὺς φόρεσε ὑποδήματα μὲ ψηλὰ τακούνια ὥστε νὰ ἔχουν πιὸ θηλυκὸ περπάτημα καὶ (κυρίως) νὰ ἐμποδίζονται νὰ τρέξουν.
Οἱ ἄλλοτε εὐγενεῖς εἶχαν γίνει αὐλικοὶ γελωτοποιοὶ ποὺ συμμετεῖχαν ἐν τῇ ἀφελείᾳ καὶ τῇ ματαιοδοξίᾳ τους ὡς προσωπικὸ στὴν Ντίσνεϋλαντ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Κύρια πλέον ἀπασχόλησή τους ἦταν ἡ συμμετοχὴ στὶς πομπώδεις βασιλικὲς τελετὲς ἐμπνεύσεως τοῦ ἰδίου τοῦ Λουδοβίκου, ὁ χαριεντισμός, ἡ ἰκανοποίηση σεξουαλικῶν διαστροφῶν, καὶ ἐν γένει ἡ διασκέδαση μόνον.
Οἱ Γάλλοι εὐγενεῖς, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἔπρεπε πλέον νὰ ξοδεύουν τεράστια ποσὰ γι’ αὐτὴ τὴν ἐκλεπτισμένη ἔνδυσή τους, μὲ μία μόδα ποὺ προερχόταν ἀπὸ τὸ μυαλὸ τοῦ βασιλέως, ὁ ὁποῖος ἐπίτηδες τὴν ἄλλαζε συχνότατα ὥστε οἰ εὐγενεῖς ν’ ἀποδυναμωθοῦν καὶ οἰκονομικῶς.
Αὐτὴ τὴν οἰκονομική τους αἱμορραγία, οἱ εὐγενεῖς —ἀλλὰ καὶ οἱ δικαστές, ποὺ ἐπίτηδες ὑποχρεώθηκαν σὲ ἕνα περίπλοκο πρωτόκολλο ἀμφιέσεως— τὸ ἐκάλυπταν… μὲ τί ἄλλο; Μὲ δανεισμὸ ἀπὸ τὸν βασιλέα!
Πλέον ὅλοι, ὅσοι κατεῖχαν θέσεις ἐξουσίας, εἶχαν γίνει ὑποχείρια τοῦ Λουδοβίκου μέσῳ τοῦ δανεισμοῦ, δανεισμοῦ ποὺ ξοδευόταν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον προκειμένου νὰ μετατραποῦν σὲ ἀκίνδυνους γυναικωτούς, τῶν ὁποίων ἡ πιὸ ἀκραία «ἀνδρική» ἐνασχόλησή τους ἦταν νὰ κυνηγήσουν… πουλάκια στὸ πάρκο.
Βέβαια, ἐκεῖνοι οἱ μεταλλαγμένοι σὲ γυναικωτοὺς εὐγενεῖς, κουφιοκέφαλοι πλέον, ἦσαν "ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ" γιὰ τὴν ἰδίοις ἐξόδοις μετατροπή τους σὲ γελωτοποιοὺς τοῦ βασιλέως.
