Ἡ κοινοβουλευτικὴ συμπεριφορὰ τῶν κομμάτων τῆς Πατρίδος μας καὶ κυρίως ἡ κυβερνητικὴ πρακτικὴ τῆς ἡγεσίας μας, κατὰ τὴν ἐποχὴν ποὺ διανύομεν, διολισθαίνει συνεχῶς εἰς κατάστασεις αὐταρχισμοῦ, συνταγματικῆς αὐθαιρεσίας καὶ ἀσεβείας ἀπέναντι τῶν νόμων. Ἡ κοινοβουλευτική μας ἡγεσία, εἰς τὰς πλείστας τῶν περιπτώσεων, συμπεριφέρεται, ὡς ἐὰν εὑρέθη, εἰς τὴν θέσιν, τὴν ὁποίαν κατέχει, αὐτοδικαίως καὶ ἐξ ἰδίας δυνάμεως. Τὰ πρόσωπα τῆς ἐξουσίας μας συνήθως ἐνεργοῦν, ὡς μὴ ἀντιλαμβανόμενα, ὅτι εὑρίσκονται ἐκεῖ, ὡς ἀντιπρόσωποι καὶ ἐντολοδόχοι τοῦ λαοῦ, καὶ ὑποχρεοῦνται ὡς ἐκ τούτου, νὰ ἐνεργοῦν, κατὰ τὸ σχῆμα ἐντολοδόχου πρὸς ἐντολέα καὶ ὅτι ἑπομένως ὀφείλουν νὰ ἐναρμονίζουν τὰς πράξεις καὶ τὰς ἐνεργείας των, πρὸς τὴν ἐντολὴν καὶ τὴν θέλησιν τοῦ λαοῦ, τὸν ὁποῖον ἀντιπροσωπεύουν, μὲ μίαν ἐννοεῖται, ἀναγκαίαν κατὰ περίπτωσιν καὶ λελογισμένην ἐλευθερίαν κινήσεων, μέσα ὅμως εἰς τὰ πλαίσια τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, τὴν ὁποίαν, μέσῳ τῆς ἑκάστοτε ἐκλογικῆς διαδικασίας λαμβάνουν καὶ πάντοτε ἐν ὄψει τοῦ συμφέροντος τῆς Πατρίδος ποὺ πρέπει νὰ ὑπηρετοῦν.
Κατ’ ἀκολουθίαν τούτου λοιπόν, ὅ,τι πράττεται καὶ ὅ,τι ἐνεργεῖται κατὰ παράβασιν τῆς ἐντολῆς καὶ κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν λαϊκὴν βούλησιν καὶ ἐπὶ πλέον βλάπτει τὰ συμφέροντα τοῦ λαοῦ καὶ τῆς Πατρίδος, αὐτοδικαίως καὶ αὐτονοήτως, λογίζεται ὡς παράνομον καὶ ὑπόκειται εἰς ἀκύρωσιν καὶ ἀνατροπήν, παρὰ τὰ ἀντιθέτως καὶ ὑπόπτως, ὑπὸ τινων λεγόμενα. Διαφόρως ὅμως ἔχει τὸ πρᾶγμα, ἂν εἰς περίπτωσιν πολέμου ποὺ ἀπωλέσαμεν, ἡ πραγματικότης μᾶς ἐπιβάλλει θυσίαν συμφερόντων τῆς Πατρίδος μας, ἐκεῖ πλέον δὲν ὑπάρχει λαϊκὴ βούλησις, δεδομένου ὅτι δημιουργεῖται κατάστασις ἀνάγκης, καὶ ἰσχύει τὸ δίκαιον τοῦ πολέμου.
Εἰς τὴν πρᾶξιν ὅμως δὲν συμβαίνει αὐτὸ τὸ ὁποῖον οἱ πάντες ἐκλαμβάνομεν ὡς αὐτονόητον. Προεκλογικῶς οἱ ἐκλογικοὶ ὑποψήφιοι μᾶς ἐκλιπαροῦν προκειμένου νὰ τοὺς παράσχωμεν τὴν ψῆφον μας, ἤτοι τὴν κυβερνητικὴν ἐντολήν μας, καὶ μετὰ τὰς ἐκλογάς, εὐθὺς ὡς συγκεντρώσουν τὴν ἀπαιτουμένην πλειοψηφίαν καὶ σχηματίσουν Κυβέρνησιν, λησμονοῦν παντελῶς τὴν ἐντολὴν τοῦ λαοῦ καὶ διαχειρίζονται τὰς κρατικὰς ὑποθέσεις, ὡς ἐὰν πρόκειται περὶ ἀντικειμένων τῆς προσωπικῆς των ἰδιοκτησίας.
Κραυγαλέον παράδειγμα, ἡ προδοσία τῆς Μακεδονίας μας, μὲ τὴν κατάπτυστον καὶ ἀνόητον συμφωνίαν τῶν Πρεσπῶν, τῆς ὁποίας τὰ ὀλέθρια διὰ τὴν Πατρίδα μας ἀποτελέσματα κατέστησαν ἤδη, ὀδυνηρῶς ἀντιληπτά. Δὲν χρειάζεται ἑπομένως κατανάλωσις περισσοτέρας, φαιᾶς οὐσίας, προκειμένου νὰ γίνη κατανοητὸν ὅτι ἡ συμφωνία αὕτη εἶναι ἀπολύτως καὶ εὐθέως ἀπορριπτέα δεδομένου ὅτι ἡ τότε προδοτικὴ Κυβέρνησις, ἐνήργησε κατ’ ἀπόλυτον κατάχρησιν ἐξουσίας καὶ κατὰ πλήρη ἀντίθεσιν πρὸς τὴν θέλησιν τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία εἶχεν ἐκδηλωθῆ διὰ πληθώρας συλλαλητηρίων καὶ λοιπῶν διαδηλώσεων ἀνὰ τὴν ἑλληνικὴν ἐπικράτειαν. Ὁ λαὸς ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἰδιοκτήτης τῆς Χώρας, δὲν ἔδωκεν εἰς οὐδένα ἀντιπρόσωπόν του τὴν ἐντολὴν νὰ ἀπεμπολήση τὰ δίκαια συμφέροντα τῆς Πατρίδος μας, ἐπ’ ὠφελείᾳ ξένης ἐπικρατείας. Δυστυχῶς τὴν προδοτικὴν ταύτην συμφωνίαν ἀπεδέχθη καὶ ἐνέκρινε καὶ τὸ διάδοχον κυβερνητικὸν Σχῆμα, παρὰ τὴν, ὑπὸ τοῦ Ἀρχηγοῦ του, προεκλογικῶς ἐκφρασθεῖσαν, πλήρη ἀντίθεσίν του πρὸς αὐτήν.
Ὅπως προκύπτει λοιπὸν ἀπὸ μίαν σειρὰν θεμάτων ποὺ ἀναφέρονται εἰς τὴν ἐσωτερικήν μας κατάστασιν καθὼς καὶ εἰς τὴν διεθνῆ θέσιν τῆς χώρας μας, αἱ ἀπόψεις τῆς ὑπὸ τὸν Τσίπραν Ἀριστερᾶς συμπίπτουν εἰς πλεῖστα σημεῖα πρὸς τὸν τρόπον σκέψεως καὶ ἐνεργείας τοῦ ὑπὸ τὸν Μητσοτάκην Νεοδημοκρατικοῦ κόμματος. Αἱ ὑφιστάμενοι διαφοραὶ ποὺ εἶναι φυσικὸν νὰ ὑπάρχουν, ἐντοπίζονται κυρίως εἰς τὸν τρόπον διαχειρίσεως τῶν ἐπὶ μέρους θεμάτων.
Ἀναφορικῶς πρὸς τὴν σημερινὴν ἡγεσίαν τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἔχομεν νὰ παρατηρήσωμεν ὅτι αὕτη εἰς θέματα Διοικητικῆς Μερίμνης τοῦ Κράτους, ἐνεφάνισε συμπεριφορὰν περισσότερον ἀλαζονικὴν καὶ ἀδιστάκτως προκλητικὴν καὶ εἰς αὐθαιρεσίας ποὺ διαπράττει, δὲν τηρεῖ οὔτε τὰ στοιχειώδη προσχήματα. Ἡ αὐταρχικὴ συμπεριφορὰ καὶ αἱ συχναὶ παραβάσεις τῶν κανόνων τῆς κυβερνητικῆς πρακτικῆς ἐγγίζουν τὰ ὅρια τοῦ ἀκραίου ἀμοραλισμοῦ. Ὁ ἄκρατος ναρκισσισμὸς τοῦ ἀρχηγοῦ αὐτῆς καὶ τὸ ὑπερτροφικὸν σύνδρομον τοῦ μεγαλείου, ἐξεδηλώθησαν εἰς ὅλην των τὴν ἔκτασιν κατὰ τὴν ἀποφράδα περίοδον τῆς ἐπιδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐλήφθησαν μέτρα, καθ’ ὑπερβολὴν πιεστικὰ καὶ ἐφηρμόσθησαν κατὰ τρόπον αὐταρχικὸν καὶ ὑποτιμητικὸν πρὸς τὴν κοινὴν γνώμην καὶ τὴν κοινὴν ἀντίληψιν. Τὰ μέτρα ταῦτα ἦσαν, ὅπως ὅλοι ἐνθυμούμεθα, ὁ αὐστηρὸς κατ’ οἶκον περιορισμὸς καὶ ἡ ὑπὸ ὅρους ἔξοδος λόγῳ ἀνάγκης τῶν πολιτῶν. Ὁ ὑποχρεωτικὸς ἐμβολιασμὸς χωρὶς τὴν δυνατότητα ἐπιλογῆς ἐμβολίων λόγῳ τῆς σκανδαλώδους προτιμήσεως ἐμβολίων Δυτικῆς προελεύσεως, τὰ ὁποῖα πολλοὶ πολῖται ἐξελάμβανον ὡς ὕποπτα καὶ ἐπιβλαβῆ. Ἡ κατὰ παράβασιν πάσης δεοντολογίας ἐπιβολὴ προστίμων εἰς ἀνεμβολιάστους προκειμένου νὰ ἐπιτύχουν τὸν γενικὸν ἐμβολιασμόν. Ὁ ἀπηνὴς διωγμὸς τῶν ἀνεμβολιάστων ὑγειονομικῶν παρὰ τὴν γενικῶς παραδεδεγμένην ἀρχὴν ὅτι οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ ἐπιβάλλη εἰς ἄλλον ἐμβολιασμὸν χωρὶς τὴν θέλησίν του. Ἡ ἀπαγόρευσις κρούσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν σημάντρων, ὡς ἐὰν ὁ ἦχος ἦτο δυνατὸν νὰ προκαλέση μικροβιακὴν μόλυνσιν. Ἡ ὑποχρεωτικὴ μασκοφορία ἀκόμη καὶ μέσα εἰς τοὺς Ναούς, πρᾶγμα ποὺ ἀποτελεῖ ἀσέβειαν καὶ ὕβριν, δεδομένουν ὅτι κατὰ τὴν θείαν Λειτουργίαν δὲν ὑπάρχει κίνδυνος μολύνσεως, ἐπειδὴ ἐκεῖ ὑπάρχει ἡ προστασία τῆς θείας χάριτος. Σημειωτέον δὲ ὅτι τὰ μέτρα ἐλήφθησαν χωρὶς νὰ ὑπολογισθῆ ὁ κίνδυνος θανάτων, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς συνέβησαν ἐξ αἰτίας τῶν ἐμβολίων, οὔτε τὸ ἐνδεχόμενον ζημίας εἰς βάρος τῆς Οἰκονομίας, ἡ ὁποία σοβαρῶς ὑπεβαθμίσθη, λόγῳ τῆς κατὰ τὸν ἐγκλεισμόν, πλημμελοῦς λειτουργίας τῶν ἐπιχειρήσεων.
Ἕτερον σοβαρὸν κυβερνητικὸν ἀτόπημα ὑπῆρξε ἡ ἀψυχολόγητος ἀποστολὴ ὅπλων εἰς τὴν Οὐκρανίαν μὲ ἀποτέλεσμα, χωρὶς ἀποχρῶντα λόγον νὰ καταστῆ ἡ Χώρα μας ἐχθρικὴ πρὸς τὴν Ρωσίαν, ἐπὶ μεγίστῃ ζημίᾳ τῶν ἀγροτῶν μας, οἱ ὁποῖοι κατ’ ἔτος διωχέτευον τόνους ἀγροτικῶν προϊόντων εἰς τὴν πολυπληθῆ Ρωσικὴν ἀγοράν.
Ἰδιαιτέραν ὅμως βαρύτητα ἐμφανίζει, ἡ ἀντισυνταγματικὴ καὶ αὐθαίρετος πρᾶξις ἀποκλεισμοῦ κομμάτων, ἀπὸ τὴν ἐκλογικὴν διαδικασίαν. Καὶ ὁ κρύφιος λόγος διὰ τὸν ἀποκλεισμὸν ἦτο ὅτι ἡ ἐκλογικὴ ἄνοδος τῶν κομμάτων τούτων παρουσίαζε σοβαρὸν κίνδυνον διὰ τὴν ἰδικὴν των ἐπάρκειαν καὶ αὐτοτέλειαν. Εἶναι ὅμως προφανὲς ὅτι δὲν εἶναι ἡ Ναζιστικὴ ἰδεολογία αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν ποὺ ἐνοχλεῖ, ἀλλὰ ὁ ἐναντίον των κίνδυνος ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὴν ὕπαρξιν αὐτῶν τῶν κομμάτων, ὅπως προανεφέραμεν. Διότι ἂν ὁ Ναζισμὸς ἦτο τὸ λόγος, τότε μὲ τὸν ἴδιον τρόπον θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπισθῆ καὶ τὸ Ναζιστικὸν μόρφωμα, ποὺ δρᾶ ἐγκληματικῶς εἰς τὴν Οὐκρανίαν εἰς βάρος ἀνεπιθυμήτων μειονοτήτων, ὑπὸ τὴν κάλυψιν τοῦ καθεστῶτος καὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ Στρατοῦ, Δηλαδὴ δύο μέτρα καὶ δύο σταθμὰ ἀπέναντι ὁμοίων περιπτώσεων. Ἐδῶ ὁ ὑποτιθέμενος Ναζισμὸς διώκεται, ἐκεῖ ὁ πραγματικὸς Ναζισμὸς εὐλογεῖται, ἐνισχύεται καὶ ἐξοπλίζεται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴν Κυβέρνησιν καὶ τὸ λοιπὸν κοινοβουλευτικὸν κατεστημένον. Εἶναι προφανὴς λοιπὸν ὁ σκοπός, τὸν ὁποῖον ἡ κατηγορία αὕτη ὑποκρύπτει. Εἰς τὰ κόμματα ταῦτα ἀπεδόθη ἀκόμη καὶ ἡ κατηγορία περὶ πεπραγμένου ἐγκλήματος, ἐπειδὴ ὀπαδὸς αὐτῶν εἰς μίαν συμπλοκὴν προεκάλεσε τὸν θάνατον ὀπαδοῦ ἄλλου κόμματος. Ἀπὸ πότε ὅμως τὸ ἔγκλημα ἑνὸς ὀπαδοῦ προκαλεῖ ἐγκληματικὴν μόλυνσιν εἰς ὁλόκληρον τὸ κόμμα; Πρὸ ἐτῶν, εἰς μίαν ὀχλοκρατικὴν ἐκδήλωσιν ὁ Καλαμπόκας, ὀπαδὸς τὴν Νέας Δημοκρατίας, προεκάλεσε τὸν θάνατον τοῦ Τεμπονέρα, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξεν ὀπαδὸς ἀντιπάλου παρατάξεως. Κατηγορήθη τότε ὡς Κόμμα ἐγκλήματος ἡ Νέα Δημοκρατία; Ἢ ὁ ΣΥΡΙΖΑ ὅταν, ὀπαδοὶ αὐτοῦ σύμφωνα μὲ φῆμες, σύμφωνα μὲ φῆμες εἰς μίαν ἀντικυβερνητικὴν διαδήλωσιν, προεκάλεσαν ἐμπρησμὸν ἑνὸς Ὑποκαταστήματος τῆς ΜΑΡΦΙΝ μὲ ἀποτέλεσμα τὸν θάνατον ὑπαλλήλων τῆς Ἑταιρείας ταύτης;
Ἐν κατακλεῖδι καὶ πρὸς ἄρσιν πάσης παρεξηγήσεως πρέπει νὰ σημειώσωμεν ὅτι δὲν ἔχομεν καμμίαν σχέσιν πρὸς τὴν «Χρυσῆν Αὐγὴν» καὶ πρὸς τὰ ἐξ αὐτῆς προερχόμενα κόμματα, διότι ἀνήκομεν εἰς ἄλλον πολιτικὸν χῶρον. Ἀναφερόμεθα ὅμως εἰς τὰ κατὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καὶ εἰς τὰ κατὰ τῶν ἄλλων ἀποκλεισθέντων κομμάτων κυβερνητικὰ πεπραγμένα, μὲ τὴν σκέψιν ὅτι εἰς χώρας, εἰς τὰς ὁποίας λειτουργεῖ δημοκρατικὸν πολίτευμα, τοιοῦτοι ἀποκλεισμοὶ εἶναι παντελῶς ἀπαράδεκτοι. Εἰς τὰς Δημοκρατίας, κατὰ γενικὴν παραδοχήν, τὸ φρόνημα εἶναι ἐλεύθερον καὶ διώκεται μόνον ἡ παράνομος πρᾶξις. Εἰς τὰς Δημοκρατίας ἐπίσης ἐπὶ ὁμοίων περιπτώσεων δὲν ἐφαρμόζονται δύο μέτρα καὶ δύο σταθμά. Οἱ ἀποκλεισμοὶ αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἀποτελοῦν χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα ἀνελευθέρων, αὐταρχικῶν καὶ ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων.
Ὡς πρὸς τὸ κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας περαίνοντες, ἔχομεν ἀκόμη νὰ παρατηρήσωμεν, ὅτι δὲν εἶναι μόνον αἱ ἐνσυνείδητοι καὶ ἠθελημέναι πράξεις καὶ ἐνέργειαι τῆς Νεοδημοκρατικῆς Κυβερνήσεως, αἱ ὁποῖαι συνιστοῦν ἀσέβειαν καὶ ὕβριν εἰς βάρος τῶν γνησίων ἠθικῶν παραδόσεων τῆς φυλῆς μας, ὅπως ἀποδεικνύουν τὰ ἀνήθικα νομοθετήματα, τὰ ὁποῖα ἐκ συμφώνου μὲ τὸ ὅλον κοινοβουλευτικὸν σύστημα ψηφίζονται καὶ νομιμοποιοῦν ἀνωμάλους σχέσεις μεταξὺ ὁμοφύλων προσώπων, οὔτε μόνον αἱ πράξεις καὶ αἱ ἐνέργειαι, αἱ ὁποῖαι εἰς πλείστας περιπτώσεις ἐζημίωσαν τὰ συμφέροντα τῆς Πατρίδος μας καὶ ἀπετέλεσαν πρόοδον, ἀλλὰ καὶ πέραν αὐτῶν, ὑπῆρξαν καταστάσεις καὶ γεγονότα, ποὺ προέκυψαν ἐξ ἀσυγχωρήτων Κυβερνητικῶν παραλείψεων, ὅπως εἶναι ἐπὶ παραδείγματι, ἡ ἀπώλεια τῆς ζωῆς πολυαρίθμων συνανθρώπων μας, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν θύματα τοῦ ὀργανωμένου κοινοῦ ποινικοῦ καὶ λοιποῦ λῃστρικοῦ ἐγκλήματος, τὸ ὁποῖον ἀνεξέλεγκτον καὶ ἀσύδοτον κυριολεκτικῶς ὀργιάζει καὶ προκαλεῖ ἀνασφάλειαν καὶ φόβον εἰς τοὺς κατοίκους τῶν πόλεων καὶ τῆς ὑπαίθρου, ἢ ὅπως εἶναι ἐπίσης τὸ πολύνεκρον σιδηροδρομικὸν δυστύχημα εἰς τὰ Τέμπη ἢ ἀκόμη καὶ αἱ καταστροφαὶ ἐκ πλημμυρῶν καὶ αἱ ἐκ πυρὸς ἐκτεταμέναι καταστροφαὶ δασῶν, ἀλλὰ καὶ αἱ ἐκ χιονοπτώσεων ἀποκλεισμοὶ κατὰ τὰς χειμερινὰς περιόδους.
Ὅπως λοιπὸν προκύπτει ἐκ πάντων ὅσων ἀνωτέρω ἐξετέθησαν, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδίδη τὴν ἀκριβῆ λαϊκὴν ἐτυμηγορίαν, τὸ πρόσφατον ἐκλογικὸν ἀποτέλεσμα. Καθ’ ἡμᾶς τὸ ἀποτέλεσμα αὐτὸ εἶναι ἀνώμαλον καὶ ἀφύσικον! Ἑπομένως ἐὰν τὸ ἀποτέλεσμα δὲν ἀποτελεῖ προϊὸν «νοθείας» τότε γεννᾶται σοβαρὸν πρόβλημα, ἐν σχέσει μὲ τὴν ψυχολογίαν καὶ τὴν νοημοσύνην τοῦ ἐκλογικοῦ Σώματος.
Μετὰ τιμῆς
