Έγινε κάποτε ένας μεγάλος σεισμός στην Κωνσταντινούπολη και την ισοπέδωσε.

Ανέβηκε τότε ο Ιερός Χρυσόστομος πάνω στα ερείπια και έβγαλε έναν πανηγυρικό λόγο. Οι άλλοι που τον άκουγαν, νόμιζαν, ότι ο Επίσκοπος τρελάθηκε.

Μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή, μπροστά σε ένα τέτοιο πένθος, να μιλάει τόσο χαρμόσυνα! Δεν ταιριάζουν αυτά τα πράγματα...

Και εντούτοις, σε μια στροφή του λόγου, τους είπε ο Ιερός Χρυσόστομος:

- Ίσως να νομίζετε, ότι είμαι εκτός εαυτού, διότι ομιλώ τόσο πανηγυρικά, πάνω στα ερείπια. Πανηγυρίζω, διότι από χθες το μεσημέρι που έγινε ο σεισμός, ουδείς πόρνος, ουδείς μοιχαλίς, δεν έγινε καμμία αμαρτία από χθες, εξαιτίας του σεισμού...

Χαιρόταν ο Ιερός Χρυσόστομος, για το ότι δεν έγινε αμαρτία, άσχετα αν έπεσαν σπίτια και σκοτώθηκαν άνθρωποι. Οι θλίψεις και τα βάσανα που προξένησε ο σεισμός, έγινε η αιτία να περιοριστεί η αμαρτία.

 Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας †