Προσπάθεια παραβιάσεως τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, τῶν ἐλευθεριῶν καί τῶν βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων
ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ
Ἡ ἐσχατολογία προϋποθέτει σαφῆ γνῶσιν, ἡ ἄγνοια ἤ ἡμιμάθεια ὁδηγοῦν εἰς ἐμφανῆ λάθη καί τά λάθη ἔχουν τραγικὰς συνεπείας εἰς τήν πνευματικήν ζωήν τῶν πιστῶν.
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2021, ὅταν ἡ “πανδημία” τοῦ κορωνοϊοῦ βρισκόταν στό ἀποκορύφωμά της «Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή», ἔγραφε τό startpper.gr σέ δημοσίευμά του ἐκείνη τήν ἐποχή, «πρότεινε μία πορεία πρός τήν ψηφιακή δεκαετία (Path to the Digital Decade) γιά τήν προώθηση καί τήν προάσπιση τῶν ἀξιῶν τῆς ΕΕ στόν ψηφιακό χῶρο καί τήν ὑποστήριξη τοῦ ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ γιά τό 2030. Τό Path δημιουργεῖ ἕνα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο πού θά συμβάλλει στήν ἐπίτευξη τῶν στόχων τῆς Ψηφιακῆς Πυξίδας γιά τό 2030, μέ τά τέσσερα βασικά σημεῖα γιά τήν ἑπόμενη δεκαετία νά εἶναι οἱ ψηφιακές δεξιότητες, οἱ ψηφιακές ὑποδομές, οἱ ψηφιακές ἐπιχειρήσεις καί οἱ ψηφιακές δημόσιες ὑπηρεσίες…Ἡ πανδημία ἀνέδειξε τόν κεντρικό ρόλο πού διαδραματίζει ἡ ψηφιακή τεχνολογία στήν οἰκοδόμηση ἑνός βιώσιμου καί ἀκμάζοντος μέλλοντος», ἔγραφε τό δημοσίευμα τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2021.
Γίνεται φανερό ὅτι, ὅταν οἱ εὐρωπαϊκές κοινωνίες ἦταν “φυλακισμένες” μέ τό πρόσχημα τοῦ κορωνοϊοῦ τήν ἴδια στιγμή στίς Βρυξέλλες εἰσάγονταν οἱ βάσεις γιά τόν ψηφιακό μετασχηματισμό τῆς οἰκονομίας καί τῆς κοινωνίας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ἕως τό τέλος τῆς τρέχουσας δεκαετίας καί ὅτι μέσα σέ αὐτά τά πλαίσια ἡ ψηφιακή ταυτότητα ἀποτελεῖ βασικό πυλώνα τῆς προσπάθειας εἰσαγωγῆς τῶν λαῶν στόν νέο ψηφιακό κόσμο πού σχεδιάζεται.
Ἡ καθημερινότητα τῶν τελευταίων χρόνων ἀποδεικνύει ὅτι ἀπό τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ καί μετά, τό ἑλληνικό κράτος ὅλο καί ξεγλιστράει, θεληματικά καί μέ ἐπίγνωση, στήν βαρβαρότητα. Ἡ κυβέρνηση ἔχει βρεθῆ μέ διάφορες προφάσεις νά συνωμοτῆ στό κλῖμα τῆς τυραννίας καί τῆς ἀνελευθερίας, νά ἀπειλῆ τόν ἄνθρωπο ὄχι πιά ἀπό τό παρασκήνιο, ἀλλά ἀνοικτά καί ἀπροκάλυπτα. Νά προωθῆ καί νά μεθοδεύη τήν φαλκίδευση τῶν θεσμῶν, νά ὑπονομεύη τήν ζωή καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν Ἑλλήνων, νά περνᾶ ἀόρατες ἁλυσίδες στούς ἐλεύθερους ἀνθρώπους.
Ἡ κυβέρνηση τοῦ Κ. Μητσοτάκη, ‟χρισμένη” νά διεκπεραιώση τίς μεταρρυθμίσεις πού θά ὁδηγήσουν τούς θεσμούς καί τήν ἑλληνική κοινωνία στόν νέο ἐξελικτικό στάδιο τῆς εὐρωπαϊκῆς οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς ὁλοκλήρωσης, ἀποφασίζει καί φέρνει εἰς πέρας ἀποφάσεις πού ὁδηγοῦν τήν ἑλληνική κοινωνία σέ μή ἀναστρέψιμη παρακμιακή πορεία. Σέ μία πορεία ὅπου ὁ μαζικός φόβος καί ἡ ἐπιτήρηση ἀποτελοῦν κυρίαρχο στοιχεῖο γιά τήν ἐπιβολή τῆς ὑποταγῆς. Τήν ὥρα πού ὁ κόσμος πνιγόταν στό Βόλο καί γιά ἀκόμα μία φορά ἡ ἐγκληματική ἀμέλεια καί ἀδιαφορία θά ἔχουν τεράστιες συνέπειες γιά τήν Πατρίδα μας, ἡ κυβέρνηση μέ ὑπουργική ἀπόφαση ἐπιβάλλει τό σύστημα τῆς ψηφιακῆς ταυτότητας, κατ’ ἐπιταγήν τῶν μή ἐχόντων ἐπαρκοῦς νομιμοποιήσεως νομοθετικῶν ὀργάνων τῆς Ε.Ε..
Ὁρατὸς ὁ κίνδυνος τῆς πλήρους ἐπιτηρήσεως καὶ ἐλέγχου
Εἶναι φανερό ὅτι ἡ νέα ψηφιακή ἠλεκτρονική ταυτότητα δέν ἐκδίδεται, γιά νά χρησιμοποιηθῆ ὡς ἕνα ἁπλό μέσο ταυτοποίησης τῶν στοιχείων τοῦ κατόχου καί ὡς μία ἐξαιρετική ὑπηρεσία μέ πολλά ὀφέλη, ὅπως προπαγανδίζουν οἱ κυβερνητικοί ἁρμόδιοι, ἀλλά ὡς ἕνα ἐργαλεῖο, χρησιμοποιώντας τήν σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία, γιά τήν συγκέντρωση καί ἀποθήκευση πλήθους στοιχείων γιά τόν κάθε πολίτη, ὥστε νά εἶναι πλήρως ἐλεγχόμενη ἡ ζωή του καί μέ τήν ἐπιπρόσθετη δυνατότητα τῆς ἀποθήκευσης ἐξ ἀποστάσεως, χωρίς τήν συναίνεση τοῦ κατόχου τῆς κάρτας.
Πρόκειται γιά μία ψηφιακή ταυτότητα, ἡ ὁποία θά ἀντικαταστήση τίς ὑπάρχουσες κάρτες, τά βιβλιάρια, τά διαβατήρια, τίς ἀστυνομικές ταυτότητες, τίς ἄδειες ὁδήγησης καί στήν ὁποία στό μέλλον θά μπορῆ νά συμπεριληφθῆ ὁποιοδήποτε ἄλλο, καθώς οἱ τεχνικές προδιαγραφές τῆς κάρτας τό ἐπιτρέπουν, στοιχεῖο ταυτοποίησης. Τέτοιο εἶναι καί ὁ Ἑνιαῖος Ἀριθμός τοῦ Πολίτη, ὁ ὁποῖος θά ‟ἑνώση” τόν ΑΜΚΑ, τόν ΑΦΜ καθώς καί ἄλλα στοιχεῖα καί ἐφ’ ὅσον θά νομοθετηθῆ θά μπορῆ νά προστεθῆ καί στό δελτίο ταυτότητας, σύμφωνα καί μέ ὅσα δήλωσε ὁ ὑπουργός Προστασίας τοῦ Πολίτη, κ. Γιάννης Οἰκονόμου, μιλώντας στό ραδιόφωνο τοῦ ΣΚΑΪ. Μέ τήν ψηφιακή ταυτότητα εἶναι ὁρατός ὁ κίνδυνος τῆς πλήρους ἐπιτήρησης καί ἐλέγχου κάθε ἀνθρώπου ἀπό κρατικούς καί ὑπερεθνικούς ὀργανισμούς, οἱ ὁποῖοι θά εἶναι κάτοχοι αὐτῶν τῶν προσωπικῶν δεδομένων.
Μέ τό αἰτιολογικό ὅτι τό σύστημα τῶν ψηφιακῶν ταυτοτήτων θά παρέχη στούς χρῆστες του ἕνα πλῆθος εὐκολιῶν στίς συναλλαγές τους μέ τούς δημόσιους ὀργανισμούς καί τίς ἰδιωτικές ἐπιχειρήσεις, οὐσιαστικά ἀποκρύπτεται ἡ προσπάθεια παραβίασης τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, τῶν ἐλευθεριῶν καί τῶν βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Ἡ χρήση τῆς ψηφιακῆς ταυτότητας βασίζεται στήν συλλογή δεδομένων ἀπό κάθε ἀλληλεπίδραση πού γίνεται μέ τόν δημόσιο καί τόν ἰδιωτικό τομέα, ἡ σύνθεση τῶν ὁποίων ὅμως διαμορφώνει γιά πρώτη φορά, λόγῳ τῆς ἀναπτυγμένης ψηφιακῆς τεχνολογίας τῆς κάρτας καί τοῦ συντελούμενου ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ τοῦ κράτους, μία πρωτόγνωρα ἐμπλουτισμένη μέ πληροφορίες ψηφιακή ταυτότητα. Εἶναι ἄλλωστε γνωστό ὅτι ἡ χρήση ἀνάλογων πρακτικῶν συγκέντρωσης πληροφοριῶν, στό πλαίσιο δραστηριοτήτων μικρότερης κλίμακας, ὅπως εἶναι ἡ κατανάλωση ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν μέσῳ διαδικτύου, ἔχει ἐπιφέρει ἐπανάσταση στόν τρόπο χειραγώγησης τῶν καταναλωτῶν ἀπό τίς πολυεθνικές ἑταιρεῖες. Ἔχοντας λοιπόν καί τήν πρόσφατη ἐμπειρία τῆς ὁλοκληρωτικῆς διαχείρησης τῆς “πανδημίας” τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀντιλαμβανόμασθε ὅτι αὐτό τό ἐργαλεῖο θά ἀποτελέση ἐπικίνδυνο ὅπλο κατά τοῦ ἀνθρώπου.
Πιό συγκεκριμένα, οἱ παραπάνω ἀνησυχητικές διαπιστώσεις, σχετικά μέ τήν ἀφερεγγυότητα τῆς κυβέρνησης, ἐπιβεβαιώνονται ἀπό τήν πρόσφατη δημοσίευση τῆς ΚΥΑ (Ἀριθ. 8200/0-109568), πού ἐξεδόθη τόν Φεβρουάριο 2023, ὅπου δίνεται ἡ δυνατότητα στίς Ὑπηρεσίες Ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης, ὅταν καί ὅποτε τό ἀπαιτοῦν οἱ περιστάσεις, «νά ἀποθηκευτοῦν τά στοιχεῖα πού ἀπαιτοῦνται». Τό ἐρώτημα εἶναι, ἐάν στό μέλλον ἐνεργοποιηθῆ ἡ συγκεκριμένη ΚΥΑ, τότε οἱ διασυνδεδεμένες βάσεις δεδομένων δέν θά παραβιάζουν τήν ἀρχή προστασίας προσωπικῶν δεδομένων καί δέν θά καταργοῦν τό ἀπόρρητο τῆς ἰδιωτικῆς καί δημόσιας ζωῆς τῶν ἀνθρώπων;
Ἐπιπλέον, μᾶς ἐγγυᾶται ἡ κυβέρνηση τήν ἀσφάλεια τῶν δεδομένων πού θά κατέχουν οἱ κυβερνητικοί ὀργανισμοί; Τήν στιγμή μάλιστα πού οἱ κυβερνοεπιθέσεις σέ βάσεις δεδομένων κρατικῶν ὀργανισμῶν ἀποτελοῦν συχνό καί μεγάλο πρόβλημα γιά κάθε κυβέρνηση;
Γεννᾶται λοιπόν τό εὔλογο ἐρώτημα, γιατί νά συγκεντρώνωνται τόσο μεγάλες ποσότητες προσωπικῶν δεδομένων, ἡ ἀξία τῶν ὁποίων στίς ἀγορές εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό ἀνεκτίμητη, ὅταν γνωρίζουμε ἤδη ὅτι οἱ ἐγκληματίες ἐπικεντρώνουν τίς προσπάθειές τους γιά λιγότερο ἑλκυστικούς στόχους; Εἶναι ἐπίσης σημαντικό νά ἀναφερθοῦμε στό γεγονός ὅτι ἡ υἱοθέτηση ἑνός τέτοιου ἐργαλείου ὑπό τήν μορφή μιᾶς ἁπλῆς κάρτας, ἀπό τήν ὁποία θά ἐξαρτᾶται κάθε διάσταση τοῦ δημόσιου βίου τοῦ ἀνθρώπου, γεννᾶ τόν κίνδυνο, σέ περίπτωση ἀπώλειάς της νά ἀφήση ἀκάλυπτο τόν πολίτη, κοινωνικά, οἰκονομικά καί ὄχι μόνον. Αὐτός ὁ κίνδυνος δέν θά μποροῦσε νά ὁδηγήση μελλοντικά στήν μετάβαση ἀπό τήν κάρτα σέ ἕνα ὑποδόριο ‟τσιπάκι”;
Τέλος, δέν μποροῦμε νά μή ἀναφερθοῦμε στήν προγραμματισμένη γιά τόν Ὀκτώβριο ἀνακοίνωση ἀπό τήν πρόεδρο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς, Οὔρσουλα φόν ντέρ Λάιεν, περί τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ἠλεκτρονικοῦ εὐρώ στήν ζωή μας. Μέ δεδομένα, πρῶτον τήν ἀνακοίνωση περί ἀποκλειστικῆς κυκλοφορίας τοῦ ψηφιακοῦ εὐρώ καί τήν κατάργηση τῆς ὑλικῆς μορφῆς του ἀπό τό 2026, δεύτερον τόν διακαῆ πόθο γιά πάταξη τῆς φοροδιαφυγῆς καί τοῦ οἰκονομικοῦ ἐγκλήματος καί τέλος τό εὖρος τῶν δυνατοτήτων τῶν τεχνολογικῶν προδιαγραφῶν τῆς νέας ψηφιακῆς ταυτότητας, ἕνα ἄλλο ἐρώτημα πού γεννᾶται εἶναι, κατά πόσον μία μελλοντική σύνδεση τῆς κάρτας καί τοῦ ἠλεκτρονικοῦ νομίσματος, θά γίνη πραγματικότητα στό ἄμμεσο μέλλον; Μία τέτοια σύνδεση δέν θά ἔχη ὡς ἐπακόλουθο τόν πλήρη οἰκονομικό ἔλεγχο τοῦ πολίτη; Ἡ κάρτα στήν προκειμένη περίπτωση δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιηθῆ ὡς μέσο ἄσκησης πίεσης καί συμμόρφωσης, μπλοκάροντας τίς καταθέσεις τῶν ‟ἀπείθαρχων”, π.χ. τῶν ἀνεμβολίαστων;
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μητέρα καί τροφός τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἤ ὄχι;
Ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία γιά ἄλλη μία φορά ἀδυνατεῖ νά ἀντιληφθῆ τίς κοσμοϊστορικές ἀλλαγές πού γίνονται καί ἑτοιμάζονται στήν Χώρα, ἀλλά καί σέ ὅλο τόν κόσμο καί τό τί πραγματικά τεκταίνεται μέ τήν ψηφιακή ταυτότητα καί ἀρκεῖται στόν ρόλο τοῦ διαβιβαστῆ τῶν κυβερνητικῶν δαιμονιωδῶν μηνυμάτων, ὅπως ἀκριβῶς ἔπραξε καί κατά τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἐπίσκοποι τῶν ὁποίων ἡ σχέση μέ τήν πολιτεία εἶναι σχέση πλήρους ἐξαρτήσεως καί ὑποταγῆς, ἀρκεῖ νά ἀπολαμβάνουν τά προνόμια πού τούς παρέχει ἡ κρατική προστασία, προσφέρουν ὡς ἀντάλλαγμα τήν κάλυψη καί τήν συναίνεση στίς πολιτικές αὐθαιρεσίες καί ἀσυδοσίες.
Ἡ Δ.Ι.Σ. τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν συνεδρίαση τοῦ Σεπτεμβρίου σέ ἀνακοίνωση πού ἐξέδωσε σχετικά μέ τίς ψηφιακές ταυτότητες μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε «…ὅτι ἡ κρίση περί νομιμότητας γιά τίς ἀστυνομικές ταυτότητες ἀνήκει στήν δικαστική ἐξουσία τῆς χώρας, πού ἤδη ἀποφάνθηκε, καί ἀφορᾶ ἕνα διοικητικῆς φύσεως ζήτημα τῶν σχέσεων κράτους καί πολίτη… Δέν εἶναι θεολογικῶς ἰσχυρές οἱ θεωρίες ὅτι προσβάλλεται τό δόγμα τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν μορφή καί τό περιεχόμενο τῆς νέας ἀστυνομικῆς ταυτότητας, ὅπως αὐτή ρυθμίζεται ἀπό τίς ἰσχύουσες Ὑπουργικές Ἀποφάσεις (2018, 2019, 2023). Ἐπίσης, παραθρησκευτική ἀφετηρία ἔχει ἡ χρήση φράσεων περί “ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος”, πού ἐπιβάλλει ἡ “Νέα Τάξη Πραγμάτων” καί ἡ “παγκοσμιοποίηση”, καθώς δέν στοχεύει στήν προστασία τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν, ἀλλά ὑπονοεῖ ὅτι ἡ ἑλληνική Δημοκρατία, οἱ ὑπηρεσίες της καί ἡ ἑκάστοτε ἐκλεγμένη κυβέρνηση εἶναι “ὄργανα τοῦ Ἀντιχρίστου”…».
Ἀκόμα καί ἐάν δεχθοῦμε ὅτι ἡ κρίση περί νομιμότητας τῶν ψηφιακῶν ταυτοτήτων ἀνήκει στήν δικαστική ἐξουσία, ἡ Ἐκκλησία δέν θά πρέπη νά ἔχη λόγο ἤ ἀντίλογο σέ ἕνα τόσο σοβαρό θέμα; Ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά ἐγκύψη στό πρόβλημα αὐτό τῶν πολιτῶν, ἀφοῦ εἶναι καί δικά της τέκνα; Τελικά, ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μητέρα καί τροφός τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἤ ὄχι; Ὅταν μερίδα τοῦ λαοῦ, ὅσο μικρή καί νά εἶναι, νιώθει τόν ἐπερχόμενο κίνδυνο καί ὅτι τό κράτος παρανομεῖ καί αὐθαιρετεῖ καί τήν ἴδια στιγμή αἰσθάνεται ἀδύναμη καί ἀπροστάτευτη, ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά ἀποτελῆ ἐλπίδα καί καταφύγιο προστασίας;
Τήν στιγμή μάλιστα πού ὄχι μόνον μέρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ἀλλά καί ἐπίσκοποι, ἐξέχοντες ἐπιστήμονες, ὁ πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἀλλά καί τά τρία ἑκατομμύρια τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ πρίν εἴκοσι χρόνια, ἔχουν ταχθῆ κατά τῆς ψηφιακῆς ταυτότητας. Ὅλων αὐτῶν οἱ ἀνησυχίες ἦσαν καί εἶναι ἀβάσιμες καί ἔχουν παραθρησκευτικές ἀφετηρίες; Τό ὅτι συνωμοτεῖ ἡ κυβερνητική ἐξουσία στό κλῖμα τῆς τυραννίας καί τῆς ἀνελευθερίας, σέρνοντας πίσω της καί τήν διοικοῦσα Ἐκκλησία, δέν καταφαίνεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι χρησιμοποιοῦν κοινή φρασεολογία, χαρακτηρίζοντάς τους οἱ μέν ‟ἀπείθαρχους” ἀνθρώπους ὡς συνωμοσιολόγους, οἱ δέ ὡς παραθρησκευτικούς;
Ἡ γνωμοδότηση πού τέθηκε προσφάτως ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου ἀπό τούς Σεβασμιωτάτους Πειραιῶς Σεραφείμ καί Σερρῶν Θεολόγου μεταξύ τῶν ἄλλων ἀναφέρει ὅτι: «…Μετά ἀπό τριακονταπενταετῆ μελέτη τῶν ἐξελίξεων ὅσον ἀφορᾶ τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες, καταλήγουμε στό προφανές συμπέρασμα, ὅτι ἡ ἠλεκτρονική ταυτότητα μετατρέπεται ἀπό μέσο ταυτοποίησης σέ ὄχημα πρόσβασης σέ ὑπηρεσίες καί ἀγαθά ἀφήνοντας καί ἰχνηλασιμότητα στήν χρήση της, (ἀφοῦ θά καταγράφονται οἱ ἀναγνώσεις τῆς ταυτότητας σέ συγκεκριμένα σημεῖα πρόσβασης.) Ἐφ’ ὅσον δέ ἀποκτήσουν δικαίωμα πρόσβασης στήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση καί σέ διασυνδεδεμένες βάσεις δεδομένων, ἀνοίγουμε πλέον ἀδιαμφισβήτητα τήν πόρτα τοῦ φακελώματος καί τοῦ μεγάλου ἀδελφοῦ». Καί παρακάτω συνεχίζει: «Μέ τήν πανδημία καί τήν ἐξοικείωση τῶν πολιτῶν στήν διαδικασία πιστοποίησης τῶν covid pass, μέ τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα (καί ἰδιαίτερα ἐφ’ ὅσον ἐνεργοποιηθεῖ ἡ ἠλεκτρονική διακυβέρνηση) περνᾶμε ἀπό τήν ταυτοποίηση στό δικαίωμα γιά ζωή –γιά πρόσβαση σέ ὑπηρεσίες καί ἀγαθά. Δέν μποροῦμε νά ὑπογράψουμε γιά μιά ταυτότητα ἡ ὁποία δυνητικά ἔχει μεταβλητά στοιχεῖα. Ἐν ὀλίγοις, τό NFC/RFID τσίπ ἀπό τήν στιγμή πού ἔχει δυνατότητες ἀναβάθμισης, προσθήκης ἤ ἀλλοίωσης τῶν δεδομένων παραπέμπει σέ ἕνα ἐπίσημο διαπιστευτήριο “μεταβλητῶν δεδομένων”, στό ὁποῖο ὁ πολίτης δέν μπορεῖ νά συναινέσει».
Μήπως καί ἡ γνωμοδότηση τῶν Σεβασμιωτάτων ἔχει παραθρησκευτική ἀφετηρία; Ἡ ΔΙΣ μέ τήν ἀνακοίνωσή της μήπως ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἀποτελεῖ φερέφωνο τῆς κυβέρνησης; Γιά τούς Ἐπισκόπους ἡ ψηφιακή ταυτότητα θά ἀποτελέση ἐργαλεῖο παραβίασης τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, τῶν ἐλευθεριῶν καί τῶν βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο τῶν ἰδίων ὅσο καί τῶν πιστῶν ἤ ὄχι;
Ἡ Δ.Ι.Σ. ἀναφέρει ὅτι «Δέν εἶναι θεολογικῶς ἰσχυρές οἱ θεωρίες ὅτι προσβάλλεται τό δόγμα τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν μορφή καί τό περιεχόμενο τῆς νέας ἀστυνομικῆς ταυτότητας». Ἐάν δέν εἶναι θεολογικῶς ἰσχυρές οἱ θεωρίες δέν θά ἔπρεπε νά ἔχη ὁρίσει συνεδρίαση, νά ἀποφανθῆ καί νά διαφωτίση τόν πιστό λαό ὑπεύθυνα καί θεολογικῶς τεκμηριωμένα; Τό ὅτι ὁ λαός εἶναι ἀκατήχητος δέν βαραίνει πρωτίστως τήν διοικοῦσα Ἐκκλησία καί δευτερευόντως τόν ἴδιο τόν λαό;
Ἡ ἀποκαλυπτική θεολογία προϋποθέτει σαφῆ γνῶσιν τοῦ ἀντικειμένου
Κατά κοινή ὁμολογία ἡ ἐσχατολογία προϋποθέτει σαφῆ γνώση τοῦ ἀντικειμένου, διότι κάθε ἄγνοια ἤ ἡμιμάθεια ὁδηγεῖ ἀναμφισβήτητα σέ ἐμφανῆ λάθη καί τά λάθη στό τέλος ἐκδικοῦνται μέ τραγικές συνέπειες πάνω στήν πνευματική ζωή τῶν πιστῶν. Γιά τόν λόγο αὐτό καλό εἶναι νά μή συνδέεται ἡ ψηφιακή ταυτότητα μέ τόν Ἀντίχριστο, τό χάραγμα, τό νούμερο 666 καί γενικά μέ θεωρίες καί σύμβολα πού ἔχουν ἐσχατολογικές προεκτάσεις. Τήν στιγμή μάλιστα πού ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἔχει τονίσει ὅτι «περί δέ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἤ τῆς ὥρας οὐδείς οἶδεν, οὐδέ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὐδέ ὁ υἱός, εἰ μή ὁ πατήρ».
Ἆραγε, πῶς προσδιορίζουμε ὅτι βρισκόμασθε στά ἔσχατα καί ὅτι ἡ κάρτα εἶναι τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, τήν στιγμή πού δέν ἔχει ἐμφανισθῆ ἀκόμη ὁ ἴδιος ὁ Ἀντίχριστος; Δηλαδή, πρῶτα θά χαραχθοῦμε καί μετά θά ἔλθη αὐτός πού θά μᾶς χαράξη; Βέβαια, ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος τονίζει ὅτι «παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται». Ὁ ἀντίχριστος ὅμως γιά τόν ἅγιο Ἰωάννη καί τήν ἐποχή του, ἀλλά καί γιά τήν δική μας ἐποχή, δέν εἶναι μία μελλοντική πραγματικότητα, ἀλλά πρόκειται γιά τήν ἀντίθεη ἐκείνη ἱστορική παρουσία πού ἀντιστρατεύεται τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του. Ἀλλοίμονο, ἐάν κάθε φορά λέμε ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Ἀντίχριστος καί αὐτό εἶναι τό χάραγμά του, θά καταλήξουμε ἀνακόλουθοι σάν τούς Ἰεχωβάδες. Δηλαδή, στήν ἐποχή τοῦ Στάλιν, μία προτύπωση καί αὐτή τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅποιος πολίτης τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης ἔπαιρνε τήν κομματική ταυτότητα προσκυνοῦσε τόν Ἀντίχριστο ἤ ἐκείνη ἡ ἐποχή ἦταν ἡ ἐποχή τῶν ἐσχάτων ἤ μήπως καί τότε ἡ κομματικὴ ταυτότητα ἔκρυβε τό 666; Ὅμως σήμερα θάλλει ἡ πίστη στήν χώρα αὐτή.
Ἆραγε, γιατί δέν προβληματιζόμαστε ἀπό τούς λόγους ἐκείνων πού ἀρνοῦνται νά συνδέσουν τήν κάρτα μέ τό σφράγισμα καί τό 666. Ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης χρόνια τώρα ἀρνεῖται νά ἀντιστοιχίση τίς ταυτότητες μέ το 666, λεπτομερῶς ἔχει γράψει σχετικά μέ το ζήτημα στὸ βιβλίο του «Ὁ Ἀντίχριστος, ὁ Ἀριθμὸς 666 καὶ ἡ Ἀνησυχία τῶν Χριστιανῶν», ὅπου μεταξύ τῶν ἄλλων τονίζει ὅτι «Ἡ ταυτότητα εἶναι δημόσιο ἔγγραφο, πού ἔχει χρησιμότητα στὶς βιωτικές μας συναλλαγές. Δέν εἶναι ὁμολογία πίστεως. Ἡ πίστι μας ὁμολογεῖται μέ τήν ζωή καί τό φρόνημά μας». Τὸ ἴδιο ὑποστηρίζει καὶ ὁ π. Ἰωάννης Κωστὼφ στὸ βιβλίο του: «Ὁ Ἀντίχριστος», ὅπου υἱοθετεῖ τὰ τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη καὶ ἐπαυξάνει, παραθέτοντας ὅσα ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Γέροντας π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀπό προφορικὴ ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του.
Ἐπίσης, ὁ Ἅγιος Πορφύριος σέ διάλογο μέ κάποιο πιστό ἔλεγε ὅτι: «Καί γιατί νομίζετε ὅτι ἐγώ ἔκτισα αὐτόν τόν μεγάλο ναό τόσο μακρυά (τῆς Μεταμορφώσεως στό Μήλεσι); Γιατί κάποια μέρα θά ἑνωθῆ μέ τήν Ἀθήνα, θά γίνη ἐνοριακός καί θά ἔχη πολυπληθές ἐκκλησίασμα. Μετά ἀπό πολλά πολλά χρόνια βέβαια. Ἄν εἶναι νά ἔλθη τώρα ὁ Ἀντίχριστος, τότε γιατί ἔκτισα ἐγώ αὐτόν τόν μεγάλο ναό;
Ποιό εἶναι τό σύμβολο τοῦ Ἀντιχρίστου; Τό 666! Ἄλλο; Ἡ ἡμισέληνος! Πῶς ἦλθε ὁ Πατριάρχης; Μέ ἀεροπλάνο! Μέ ἀεροπλάνο, ἀλλά μέ τί Διαβατήριο; τούρκικο, πού ἔχει τήν ἡμισέληνο, δηλαδή τό σύμβολο τοῦ Ἀντιχρίστου. Καί τί ἔπαθε ὁ Πατριάρχης πού στό διαβατήριό του σέ κάθε σελίδα ἔχει τό σύμβολο τοῦ Ἀντιχρίστου; Τίποτε. Γιατί ἐμεῖς νά φοβηθοῦμε ὅτι θά πάθουμε κάτι ἄν στήν ταυτότητά μας μᾶς βάλουν κάποιο ὑποθετικό σύμβολο, χωρίς τή θέλησή μας; Τίς παρθενομάρτυρες πού πρῶτα τίς βίασαν σωματικά κι ἔπειτα μαρτύρησαν τί τίς θεωροῦμε, πόρνες ἤ παρθένες; Παρθένες καί Ἁγίες. Βλέπετε ἐκεῖνο τό κουτάκι; Τό βλέπουμε γέροντα! Δικό μου δέν εἶναι; Ἔχει τόν γραμμικό κώδικα! Ἔπαθα τίποτε, εἴτε ἔχει εἴτε δέν ἔχει τό 666; Ὄχι γέροντα. Γιατί δέν ἔπαθα; Ξέρετε μωρέ τή Δύναμη τοῦ Χριστοῦ; Καί φοβᾶστε τόν Ἀντίχριστο; Ἄν ἔχετε μέσα σας τόν Χριστό, δέν μπορεῖ νά σᾶς κάνη τίποτε κανένας ἀντίχριστος. Τί εἶναι ἐκεῖνο; Ἠλεκτρικό μάτι γέροντα. Βάλε τό χέρι σου! Τό ἔβαλα γέροντα. Κάηκες; Ὄχι γέροντα. Γιατί δέν κάηκες, ἀφοῦ εἶναι ἠλεκτρικό μάτι; Μά γέροντα δέν εἶναι στήν μπρίζα! Αὐτό εἶναι! Κι ἐμεῖς ὅταν εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό εἴμαστε θερμοί Χριστιανοί, πῦρ πνέοντες καί δέν φοβόμαστε κανέναν ἀντίχριστο, ὅταν ὅμως δέν εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό, εἴμαστε κρύοι καί τρομοκρατούμαστε ἀπό τά πάντα. Ἔλα ἐδῶ! Μπορεῖς νά ξαπλώσης στό κρεββάτι μου ὅσο εἶμαι ξαπλωμένος ἐγώ; Ὄχι γέροντα, δέν χωρᾶμε καί οἱ δύο. Τί πρέπει νά γίνη γιά νά ξαπλώσης; Νά σηκωθεῖτε ἐσεῖς γέροντα, γιά νά ἔλθω ἐγώ. Ἄ μπράβο. Ἔτσι, ὅταν ἔχουμε μέσα μας τόν Χριστό δέν χωράει κανένας ἀντίχριστος. Τί λέει ὁ γέροντάς σας γιά τά θέματα αὐτά; Νά μήν ἀσχολούμαστε! Μπράβο μπράβο, βρῆκα ἕνα πνευματικό νά συμφωνοῦμε. Τρέλαναν τόν κόσμο, τόν τρομοκράτησαν, διαζύγια, ἀντίχριστοι, σφραγίσματα.
Μά ὁ γέροντας Π. ἔγραψε τήν ἐπιστολή… Διαφωνῶ! Διαφωνῶ μέ ὅσα λέει. Ἐγώ εἶμαι ἱερέας, ἐκεῖνος εἶναι μοναχός. Τοῦ βάζω ἐπιτίμιο, νά μή ξανασχοληθῆ μέ τό θέμα!».
Μή ξεχνᾶμε ὅτι ὅλη αὐτή ἡ παρα-θεολογία περί ἀντιχρίστου καί 666, ἀντιγράφτηκε ἀπό τήν προτεσταντική ἀμερικανική θεολογία, ὅπου παρουσιάζεται σάν τήν μεγάλη διαμάχη μεταξύ τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Γιά τόν λόγο αὐτό εἶναι ἐπικίνδυνο μέ τούς λόγους καί τά γραπτά μας νά σκανδαλίσουμε τούς ἀνθρώπους, θεωρηθοῦμε γραφικοί ἀλλά καί νά ἀποπροσανατολίσουμε τήν συζήτηση καί τόν ἀγώνα γιά τήν ταυτότητα. Τό πρόβλημα τῆς ψηφιακῆς κάρτας εἶναι ἕνα μεῖζον πρόβλημα καί πρέπει νά εἴμαστε ἰδιαίτερα προσεκτικοί μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο τό χειριζόμασθε, διότι ἡ ψηφιακή κάρτα εἶναι ἐργαλεῖο πού κατατείνει στήν καταδυνάστευση τῶν λαῶν καί στήν ποδηγέτησή τους.
