«Μὴ μεθᾶτε μὲ κρασὶ ὅπου ὑπάρχει ἀσωτία».
(Ἐφ. ε΄18)
Ἄν ὁ Νῶε δοκίμασε ἀπὸ τοὺς καρποὺς τοῦ ἀμπελιοῦ του καὶ χωρὶς νὰ ξέρῃ ἔπαθε ὅ,τι ἔπαθε ἀπὸ τὸ κρασί καὶ ὁ Λὼτ ἔχασε τὶς αἰσθήσεις του ἀπὸ τὸ κρασὶ καὶ ἔγινε πατέρας στὰ γηρατειά του χωρὶς νὰ τὸ θέλει, καὶ ὁ Ἡρώδης, ἀφοῦ ἔγινε παιχνίδι τῆς μέθης, ἔβαψε κόκκινο τὸ τραπέζι του καὶ τὴν καρδιά του μὲ τὸ αἷμα τοῦ Βαπτιστὴ Ἰωάννη, καὶ ὅλα τὰ παράλογα ἐγκλήματα τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ κρασιοῦ, ἐσὺ γιατὶ σύρεις ἐπάνω σου τὴν ἀνεξέλεγκτη αὐτὴ μανία καὶ δὲν χρησιμοποιεῖς τὴ σωφροσύνη τοῦ μέτρου;
Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου
