Στην
παθολογία της κρίσης, την οποία αντιμετώπισε ο ελληνικός κόσμος κατά
την ελληνιστική περίοδο, πρέπει να εγγραφούν και ο διανοουμενισμός και ο
αισθητισμός. Αυτός ο πνευματικός ελιτισμός, που τόσο ωραία εκφράζει ο
αρωματισμένος νεαρός στους «Νέους της Σιδώνος» του Καβάφη, τους κάνει ν'
αποστρέφονται τα στρατιωτικά έργα. Η πνευματική εκλέπτυνση - όταν δεν
δημιουργεί ισχυρό πατριωτικό φρόνημα – φέρνει τον εκθηλυσμό, τον
αρρωστημένο διανοητισμό. Αυτό είναι εμφανές – χωρίς πάντως
να έχουμε υψηλή διανοητικότητα – στις μέρες μας. Οι νέοι μας σπουδάζουν
για να μη στρατεύονται ή λόγω μακροχρονίων σπουδών είναι ακατάλληλοι για
στράτευση.
+Σαράντος Ἰ. Καργάκος ἱστορικός, φιλόλογος καί δοκιμιογράφος
Οικονομικός, 3/6/1993, Η Ιστορία των Κρίσεων