Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) παραδέχτηκε σε μια νέα έκθεση ότι τα ψηφιακά αναγνωριστικά είναι από τη φύση τους αποκλειστικά και μπορούν να διευκολύνουν «την αναγνώριση, την παρακολούθηση και τη δίωξη ατόμων ή ομάδων». Στην Ελλάδα ήδη σύμφωνα με την κυβέρνηση μετράμε αντίστροφα για την αντικατάσταση των παλαιών ταυτοτήτων με τις νέες ψηφιακές που θα έχουν τσιπάκι…
Του Andreas Wailzer
Στην Έκθεση Insight του Ιουνίου 2023 με τίτλο «Επαναίσθηση ψηφιακής ταυτότητας», το WEF περιέγραψε τους πιθανούς κινδύνους από την ευρεία εφαρμογή μιας ψηφιακής ταυτότητας.
«Ίσως οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι που προκύπτουν από την ψηφιακή ταυτότητα είναι ο αποκλεισμός, η περιθωριοποίηση και η καταπίεση», προειδοποιεί η έκθεση.
«Πολλές αναφορές έχουν εντοπίσει μια σχέση μεταξύ της έλλειψης επίσημης ταυτότητας και του αποκλεισμού από την πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία», αναφέρει η έκθεση. “Ωστόσο, με την επαλήθευση της πρόσβασης υπό όρους, το ID είναι, από τη φύση του, αποκλειστικό.”
«Συχνά είναι μέλη ιστορικά περιθωριοποιημένων ομάδων που αντιμετωπίζουν τις πιο σκληρές μορφές αποκλεισμού», προσθέτει το έγγραφο.
Όταν μιλά για «περιθωριοποιημένες ομάδες», το WEF αναφέρεται σε πρόσφυγες, γυναίκες και φυλετικές μειονότητες, ενώ αγνοεί το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης του COVID ήταν οι άνθρωποι που αρνήθηκαν να κάνουν επικίνδυνες και αναποτελεσματικές λήψεις για τον COVID που αποκλείστηκαν από τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η διάκριση σε βάρος των μη εμβολιασμένων διευκολύνθηκε από τα διαβατήρια εμβολίων, τα οποία, σύμφωνα με άλλη έκθεση του WEF , «από τη φύση τους χρησιμεύουν ως μια μορφή ψηφιακής ταυτότητας».
«Σε περιπτώσεις όπου συλλέγονται ευαίσθητα δεδομένα, υπάρχουν επίσης κίνδυνοι περιθωριοποίησης και καταπίεσης, με το ID να χρησιμοποιείται για τη διευκόλυνση του εντοπισμού, της παρακολούθησης και της δίωξης ατόμων ή ομάδων», προειδοποιεί η έκθεση Insight του WEF.
Συνεχίζοντας ο οργανισμός αναφέρει ότι «[μεγάλο] από αυτόν τον κίνδυνο πηγάζει από τη δυνατότητα σύνδεσης. Εάν ένα μέρος μπορεί να συνδέσει δεδομένα μεταξύ τομέων μέσω της χρήσης ενός κοινού αναγνωριστικού, τότε τα άτομα ενδέχεται να παρακολουθούνται από μέρη που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τα δεδομένα τους.”
Ο κίνδυνος σχεδόν ολοκληρωτικής επιτήρησης και ελέγχου ολόκληρων πληθυσμών, όπως στην κομμουνιστική Κίνα, είναι στην πραγματικότητα ένας σημαντικός κίνδυνος για τον οποίο έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει οι επικριτές των ψηφιακών ταυτοτήτων. Αυτός ο κίνδυνος ενισχύεται εάν τα ψηφιακά αναγνωριστικά συνδυαστούν με ψηφιακά νομίσματα της Κεντρικής Τράπεζας (CBDC), καθώς αυτός ο συνδυασμός θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα ολοκληρωτικό κράτος επιτήρησης .
Η έκθεση του WEF αναγνωρίζει επίσης τη σχέση μεταξύ ψηφιακών αναγνωριστικών και CBDC, καθώς αναφέρει ότι «ορισμένα έθνη αρχίζουν να κατανοούν την ψηφιακή ταυτότητα ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη ενός ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας (CBDC) και άλλων καινοτομιών πληρωμών».
Η έκθεση του WEF σημειώνει περαιτέρω ότι, ακόμη και αν οι ψηφιακές ταυτότητες δεν επιβάλλονται από το νόμο, οι πολίτες θα μπορούσαν να εξαναγκαστούν να τις χρησιμοποιήσουν καθώς διαφορετικά θα αποκλείονταν από πολλά μέρη της κοινωνίας.
«Καθώς ένα σύστημα ταυτότητας επεκτείνεται, οι συνέπειες της μη συμμετοχής σε αυτό μπορεί να γίνουν τόσο σοβαρές που να κάνουν την εγγραφή ουσιαστικά αναπόφευκτη», αναφέρει η έκθεση. «Όταν η πρόσβαση σε ένα αγαθό ή μια υπηρεσία εξαρτάται από την κατοχή ενός εντύπου ταυτότητας και αυτή η ταυτότητα είναι ευρέως διαδεδομένη, τα άτομα μπορεί να εξαναγκαστούν αποτελεσματικά να αποκτήσουν αυτή τη μορφή ταυτοποίησης, ακόμη και αν δεν υπάρχει νομική βάση για την απαίτησή της».
Αυτό είναι κάτι που υπέστησαν πολλοί από πρώτο χέρι κατά τη διάρκεια της κρίσης του COVID, καθώς σε πολλές χώρες απαγορεύτηκε η είσοδος σε εστιατόρια, καταστήματα, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ακόμη και στους χώρους εργασίας τους σε μη εμβολιασμένους, σε μια προσπάθεια να τους εξαναγκάσουν να πάρουν εμβόλια για τον COVID.
Η έκθεση WEF Insight παραδέχεται επίσης ότι «σε ορισμένες περιπτώσεις, η ψηφιακή ταυτότητα μπορεί να αποδυναμώσει τη δημοκρατία και την κοινωνία των πολιτών».
«Για
παράδειγμα, οι ψηφιακές ταυτότητες που εκδίδονται από εταιρείες μέσων
κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να συμβάλουν στην πολιτική πόλωση
ενισχύοντας τις ομαδικές ταυτότητες».
Το WEF πιέζει για «αποκεντρωμένη» ψηφιακή ταυτότητα
Σύμφωνα με την έκθεση του WEF, «Το Decentralized ID είναι μια μορφή ψηφιακής ταυτότητας που επιτρέπει στα άτομα να ελέγχουν την κοινή χρήση των δεδομένων τους, επιτρέποντας ταυτόχρονα σε πολλαπλές οντότητες να εκδίδουν διαπιστευτήρια σε αυτά».
Σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει τον κίνδυνο η ψηφιακή ταυτότητα να γίνει η βάση ενός ολοκληρωτικού κράτους, το WEF προωθεί την ιδέα της ύπαρξης αποκεντρωμένων ψηφιακών αναγνωριστικών, όπου οι χρήστες έχουν τη δύναμη να αποφασίσουν με ποιον θα μοιραστούν τα δεδομένα τους και οι πληροφορίες των χρηστών δεν είναι κεντρικά αποθηκευμένο.
Τα αποκεντρωμένα ψηφιακά αναγνωριστικά ενδέχεται να μειώσουν τον κίνδυνο εκμετάλλευσης δεδομένων, ωστόσο, η αποκέντρωση δεν εμποδίζει τον αποκλεισμό από μέρη της κοινωνίας.
Ακόμα κι αν οι πολίτες μπορούν να αποφασίσουν αν θέλουν να μοιραστούν τα δεδομένα τους ή όχι, μπορούν να αποκλειστούν από την αγορά αγαθών και υπηρεσιών ή ακόμη και από την εύρεση εργασίας εάν αρνηθούν να χρησιμοποιήσουν ψηφιακή ταυτότητα.
«Είναι όπως όταν κάνετε κλικ στο «αποδοχή» στους όρους και τις υπηρεσίες οποιασδήποτε εφαρμογής», εξήγησε ο δημοσιογράφος Tim Hinchliffe . «Αν
δεν αποδεχτείς, δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Η ίδια ιδέα ισχύει
για την ψηφιακή ταυτότητα και τη συμμετοχή σε πολλές πτυχές της
κοινωνίας».
Το WEF κατηγορεί τους «θεωρητικούς συνωμοσίας» για το γεγονός ότι τα ψηφιακά αναγνωριστικά δεν είναι δημοφιλή…
Οι παγκοσμιοποιητές στο WEF φαίνεται να γνωρίζουν ότι τα ψηφιακά αναγνωριστικά δεν είναι αρκετά δημοφιλή.
«Χωρίς δημόσια εκπαίδευση, σαφή χρησιμότητα και κίνητρα, οι αποκεντρωμένες προσεγγίσεις στο ID ενδέχεται να μην είναι σε θέση να συγκεντρώσουν την ευρεία συμμετοχή των ενδιαφερομένων και τη ζήτηση των χρηστών που απαιτούνται για μαζική υιοθέτηση», αναφέρει η έκθεση του WEF για τα ψηφιακά αναγνωριστικά.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας αντιμετωπίζουν «ένα ιδιαίτερα υψηλό επικοινωνιακό εμπόδιο, που επιδεινώνεται από τις μυριάδες θεωρίες συνωμοσίας που συνδέουν την ψηφιακή ταυτότητα με αναληθείς και κακόβουλες εικασίες».
Ο Hinchliffe ονομάζει πολλά παραδείγματα για το πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι ψηφιακές ταυτότητες κάτω από ένα όλο και πιο ολοκληρωτικό παγκοσμιοποιητικό καθεστώς:
Ψηφιακή ταυτότητα για το κλίμα: Για παρακολούθηση μεμονωμένων αποτυπωμάτων άνθρακα και απόδειξη της κατάστασης του κλιματικού πρόσφυγα.
Ψηφιακή ταυτότητα για τον COVID: Να επιβάλλει τα διαβατήρια εμβολίων που οδηγούν σε μαζική συμμόρφωση παρέχοντας παράλληλα το ψηφιακό πλαίσιο.
Ψηφιακό αναγνωριστικό για CBDC: Υιοθέτηση λύσεων επαληθευμένης ταυτότητας για την εξάλειψη της ανωνυμίας και την καταγραφή κάθε συναλλαγής.
Ψηφιακή ταυτότητα για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο: Για την εκμετάλλευση των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο ως μέσο για την έναρξη των εθνικών συστημάτων ταυτότητας και για τη δημιουργία διαβατηρίου για το μετασύμπαν.
Ψηφιακό αναγνωριστικό για ευκολία: Για να δημιουργήσετε ένα ολοκληρωμένο, διαλειτουργικό πλαίσιο για να ενεργοποιήσετε όλες τις καταστάσεις ζωής.
