Πρόσφατα στην Εκκλησία έλαβε χώρα ένα θλιβερό γεγονός, το οποίο αν μη τι άλλο καταδεικνύει για άλλη μία φορά τον θρίαμβο του ψεύδους εις βάρος της αληθείας στον δημόσιο χώρο της εκκλησιαστικής ζωής. Κύριοι υπαίτιοι αυτής της κατάντιας δεν είναι άλλοι παρά οι Μητροπολίτες μας, οι οποίοι αντί να υπερασπίσουν την αλήθεια της Εκκλησίας γίνανε υποχείρια άθεων πολιτικών, και τρεμάμενες σκιές υπερφίαλων τύπων που παριστάνουν τους δημοσιογράφους και τους θεολόγους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία, ενδεικτική της σήψης της κοινωνίας μας, από το να βλέπουμε εν μέσω μίας νεκρής σιωπής να κακοποιείται, να λοιδορείται και να ατιμάζεται από γλώσσες ασεβών η αλήθεια της Εκκλησίας.
Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος δημοσίευσε άρθρο με αποσπάσματα των πρακτικών της Σύναξης των Προκαθημένων των Αυτοκεφάλων Ορθόδοξων Εκκλησιών για την προετοιμασία της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης (Ιανουάριος 2016). Το ενδιαφέρον με αυτά τα πρακτικά είναι ότι καταγράφουν την τελευταία επίσημη επικοινωνία των δύο προκαθημένων των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας πριν την ρήξη με το λεγόμενο «Ουκρανικό», δηλαδή πριν την εισπήδηση του Πατρ. Βαρθολομαίου στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Ονουφρίου και την «απονομή» ψευδοαυτοκεφαλίας σε κακοποιά στοιχεία αμετανόητων, αχειροτόνητων σχισματικών, ήδη ευρισκόμενων σε κοινωνία με παπικούς, ουνίτες και άλλους σχισματικούς στην Ουκρανία.
Στα πρακτικά ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναγνωρίζει την υπαγόμενη στην Ρωσσία Εκκλησία της Ουκρανίας του Ονουφρίου και επαναλαμβάνει ότι δεν θα προβεί σε κάποια κίνηση αναγνώρισης των σχισματικών. Είναι αξιοσημείωτο πάντως ότι σε αυτήν την Σύναξη το 2016 ο Πατριάρχης Κύριλλος εξέφρασε ενώπιον των συναδέλφων του Ιεραρχών τις ανησυχίες του για κάποιες περίεργες κινήσεις του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως προς την πλευρά των σχισματικών. Παρόμοιες ανησυχίες είχε εκφράσει δέκα χρόνια πριν, το 2006, και ο προκάτοχός του μακαριστός Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρος σε Σύναξη κληρικών στο Κίεβο.
Φαίνεται ότι οι δικαιολογίες για την αλλαγή στάσης που προβάλλονται σήμερα ως «δικαιώματα» του πάπα της Ανατολής δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι συνθήκες που ωρίμασαν για να γίνει αυτό που σχεδιαζότανε εδώ και δεκαετίες. Όταν δε αποκαλύπτεται η ασυνέπεια και η διπροσωπία της «Μητρός», όπως θέλει να αποκαλείται, Εκκλησίας, φαίνεται ότι κάποιοι ενοχλούνται και σπεύδουν να κλείσουνε στόματα και να δολοφονήσουν χαρακτήρες.
Αυτό έγινε και στην περίπτωση του π. Αναστασίου ο οποίος σύμφωνα με δημοσιεύματα τέθηκε σε τρίμηνη αργία από τον Μητροπολίτη Πατρών με αφορμή το προαναφερθέν άρθρο. Το «έγκλημα» του π. Αναστασίου, σύμφωνα με αυτά τα δημοσιεύματα, είναι ότι υπέδειξε σε αυτό το άρθρο ως υπεύθυνο της σημερινής χαώδους εκκλησιαστικής κατάστασης τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο!
Δεν μας είπανε βέβαια οι «σοφοί» που γράφουνε αυτές τις σοφιστείες: Τους Ορθοδόξους της Κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, τους οποίους αναγνωρίζουνε δέκα Τοπικές Εκκλησίες, ποιος τους πετάει έξω από τους Ναούς τους και τα Μοναστήρια τους; Αυτός που στηρίζει ο Βαρθολομαίος ή ο Κύριλλος;
Τι ΝΤΡΟΠΗ. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
Ο π. Αναστάσιος δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να δημοσιεύσει αποσπάσματα των πρακτικών που είχαν εκδοθεί το 2021 από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, χωρίς καν δικές του εκτιμήσεις παρά ολίγες μετρημένες επισημάνσεις των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ βάσει των πραγματικών διαλόγων. Ο π. Αναστάσιος εξέθεσε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ή ο ίδιος εκθέτει τον εαυτόν του με αυτά που λέει και κάνει;
Ποιός είναι ο λόγος που αναστατώθηκε μία ολόκληρη Ενορία παραμονές της Κοιμήσεως της Θεοτόκου; Είναι δυνατόν να διαβάζουμε στον Τύπο ανοησίες περί «Ρωσσόφιλου π. Αναστασίου»; Αυτός είναι ο λόγος; Ως πότε θα υποβαθμίζεται η αλήθεια της Εκκλησίας στο επίπεδο του καφενείου της Βουλής; Ως πότε θα θυσιάζεται στον βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων; Υπέκυψε ο Πατρών στις «προτροπές» του συμβούλου του Υπουργείου Άμυνας Κώστα Λίγκα;
Πότε επιτέλους θα ακουστεί αληθινός Ορθόδοξος λόγος από τα χείλη των Μητροπολιτών;
Μετά και την συμπροσευχή με τον ΨευδοΟλβίας δεν τρέφουμε πολλές αυταπάτες. Δυστυχώς οι Μητροπολίτες μας με τις συνεχείς υποχωρήσεις διολισθαίνουν σε μία δίχως γυρισμό πορεία. Τα χειρότερα έρχονται.
