Ποιοί σχεδίασαν τὴν ἀπομάκρυνσι τῆς μάννας ἀπὸ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν της, μὲ τὸ πρόσχημα τῶν δικαιωμάτων; Ὅποιος τὸ ψάξει θὰ βρεῖ μακροχρόνιους σχεδιασμοὺς λαμπρῶν ἀνθρώπων ἐπιπέδου πχ Ρόθτσιλντ, Κίσσινγκερ καὶ τῶν εὐαγῶν ἱδρυμάτων ποὺ διατηροῦν ἤ ὑπηρετοῦν. Φεμινισμὸς, δικαιώματα, χειραφέτησις γυναικῶν.... Μετὰ προβολὴ τῆς σεξουαλικῆς ἐλευθερίας, συκοφάντησις τῆς οἰκογενείας, αὐτόματο διαζύγιο, νομιμοποίησις ἐκτρώσεων, δηλαδὴ προσαρμογὴ τῶν νομοθεσιῶν ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκπαιδεύσεως πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνσι. Στὰ σχολεία, θυμᾶστε; Πυρηνικὴ οἰκογένεια, μονογονεϊκὴ οἰκογένεια, ὄχι λόγῳ θανάτου ἤ χωρισμοῦ, ἀλλὰ ὡς ἐπιλογή καὶ ἄλλες τέτοιες προοδευτικὲς διδασκαλίες. Τώρα πλέον καὶ οἱ ἔκφυλοι ἀπαιτοῦν οἰκογενειακὰ δικαιώματα μέχρι καὶ υἱοθεσία ...παιδιῶν!!! καὶ φυσικὰ ὁ λαοπρόβλητος πρωθυπουργός μας σπεύδει ἀσμένως νὰ ἱκανοποιήσῃ τὸ «θέλω» τους.
Ἕνα πνεῦμα ἐχθρικὸ, δεκαετίες τώρα, ἄρχισε νὰ πνέει ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ κράτος ἐναντίον τοῦ βασικοῦ κυττάρου του: τῆς οἰκογένειας. Ἡ νομοθεσία, λοιπόν, ἡ φορολογία, ἡ κοινωνικὴ πρόνοια, ὅλες οἱ πολιτικὲς κατευθύνσεις τῶν τελευταίων 50 χρόνων στόχευαν στὴν συκοφάντησι, στὸ γκρέμισμα, στὴν διάλυσι τῆς οἰκογένειας, ἀσχέτως μὲ τὶς κατὰ καιροὺς δηλώσεις περὶ τοῦ ἀντιθέτου. Τηλεόρασι, τῦπος, κάθε γλώσσα καὶ κάθε δημόσια φωνή αὐτὸ κηρύττουν. Οἱ πολύτεκνοι ἀντί νὰ βοηθοῦνται οὐσιαστικὼς περιθωριοποιήθηκαν καὶ ἐδιώχθησαν καὶ τὰ τέκνα θεωρήθηκαν τεκμήρια... Ἐξ ἄλλου, κατὰ τοὺς κινοῦντες τὰ νήματα τοῦ κόσμου, ὁ πληθυσμὸς τῆς γῆς πρέπει νὰ μειωθῇ... Τὸ δημογραφικὸ δεκαετίες τώρα εἶναι τὸ πρῶτο καὶ κυριώτερο πρόβλημα τῆς χώρας (ποὺ θὰ τὸ λύσουν οἱ ἐκλεκτοὶ τῆς Βουλῆς κουβαλώντας λαθροεποίκους)
Μαζὶ μὲ τὴν γενικώτερη πορεία τῆς χώρας καὶ τῶν πολιτῶν της ἐς κόρακας καὶ κατὰ κρημνοῦ ἀκολουθεῖ τὴν ἴδια πορεία καὶ ἡ οἰκογένεια. Ἀλλὰ καταλύτης καὶ αὐτουργὸς καὶ ὑποβοηθητὴς εἶναι τὸ ἴδιο τὸ πολιτικὸ σύστημα τῆς χώρας, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ πολιτικοὶ ποὺ μεθόδευσαν καὶ πραγματοποίησαν τὸ ἔγκλημα αὐτό. Καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία, ποὺ δὲν τόλμησε νὰ ὑψώσῃ ἀσπίδα ἀποτελεσματικῆς προστασίας τῆς οἰκογενείας, ἔργῳ καὶ διδασκαλίᾳ, ἀλλὰ ἀποδεχόταν πάντοτε τὶς ἐνέργειες τῶν φθορέων πολιτικῶν σεβομένη «τοὺς διακριτοὺς ρόλους ἑκάστου». Μόνο ποὺ ὁ δικός της ρόλος δὲν ἦταν ὁ ρόλος τῆς ὑπάκουης μαριονέτας τῶν πολιτικῶν, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ὁ ρόλος τῆς ὑπερασπίσεως τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας καὶ τοῦ κατὰ φύσιν ἀνθρώπου.
Ἔτσι ἡ οἰκογένεια πηγαίνει κατὰ διαόλου.
Γιατὶ, λοιπόν, ἐκπλήττονται σήμερα πολλοὶ ὅταν τὰ βλαστάρια τους διαδηλώνοντας φωνασκοῦν: «Στὸ διάολο ἡ οἰκογένεια»;
Κάνουν σύνθημα αὐτὸ ποὺ γύρω τους εἶναι πραγματικότης. Ἐξωτερικεύουν καὶ ζητοῦν νὰ γίνῃ πιὸ γρήγορα καὶ πιὸ φανερὰ αὐτὸ ποὺ συντελεῖται ἀργὰ, ὕπουλα, σιγά-σιγά. Μὴν ξεχνᾶτε ὅτι εἶναι τὰ ἔκγονα τοῦ Μαντσίνι καὶ τὰ προσκοπάκια τοῦ Σόρος καὶ τοῦ Σβάμπ. Καὶ εἶναι νέοι καὶ ἀνυπόμονοι. Καὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ οὐσιαστικῶς ἀβαντάρουν καὶ βοηθοῦν τοὺς πολιτικοὺς τοῦ «δημοκρατικοῦ τόξου» ὥστε νὰ τοὺς ἐπικαλούνται στὴν πορεία τῶν σαρωτικῶν ἀλλαγῶν τους.
Ἄρα δὲν λένε τίποτε διαφορετικὸ ἀπὸ ὅσα πράττουν κατὰ τῆς οἰκογενείας ὁ Μητσοτάκις καὶ ὁ Τσίπρας (ἐντάξει αὐτὸς σταμάτησε νὰ «ξεκουραστῇ», ἀλλὰ τὸ πνεῦμα ποὺ τὸν ἐνέπνεε κατοικεῖ πολλαπλασίως καὶ στοὺς ὑπολοίπους.
Γιὰ τὴν πατρίδα;
Ποὺ πάει ἡ Πατρίς; Ποὺ ὁδηγεῖται ἀπὸ τοὺς συγχρόνους τυράννους-πατριούς; Ποιὸς τὴν ὑπερασπίστηκε; Ποιός τὴν νοιάστηκε; Ποιός ἀπὸ τοὺς πατριδοκαπήλους τῆς Βουλῆς; Βλέπετε τί γίνεται στὴ Βόρεια Ἡπειρο μὲ τὸν διωγμὸ τῶν Ἑλλήνων. Βλέπετε πῶς παραδίδουν στὸ συνοθύλευμα τῶν Σκοπιανῶν τὸ ὄνομα καὶ τὴν ψυχή τῆς Μακεδονίας. Βλέπετε πῶς ἐγκατέλειψαν τὴν Κύπρο. Βλέπετε πῶς ξεπουλοῦν τὸ Αἰγαῖο καὶ τὰ νησιὰ καὶ τὸν ὑποθαλάσσιο πλοῦτο τῆς πατρίδας. Βλέπετε πῶς τὰ κατάφεραν μὲ τοὺς Ρώσους (λόγῳ τοῦ οὑκρανικοῦ) ὥστε τὰ νησιὰ νὰ μείνουν ἀπροστάτευτα. (Γνωστὴ καὶ ἡ συνεισφορὰ τοῦ Ἱερωνύμου καὶ τῆς πουλημένης ἱεραρχίας μὲ τὴν ἀναγνώρισι τῆς ψευδεκκλησίας τῶν Οὐκρανῶν ναζιστῶν, καὶ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως ποὺ μόλις ὑποδέχθηκε ὑπερήφανος στὸ Φανάρι τὸν χάζαρο Ζελένσκι). Ποὺ πάει λοιπὸν ἡ Πατρίς; Κατὰ διαόλου.
Τί διαφορετικὸ λένε τὰ καλόπαιδα, ποὺ περήφανα διαδηλώνουν μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους περήφανους κιναίδους;
«Στὸ διάολο ἡ πατρίς», λένε.
Λένε αὐτὸ ποὺ οἱ ὑπόλοιποι, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί ἄρχοντες, κάνουν. Ἡ Νέα Τάξις, ἡ Νέα Ἐπανεκίνησις, ὁ Νέος Κόσμος, ἡ Παγκόσμια Διακυβέρνησις (ὅπως θέλετε πεῖτε το, δὲν ἔχει διαφορά) δὲν θέλει πατρίδες. Γι᾿ αὐτὸ δουλεύει μεθοδικὰ μὲ ὅλα τὰ μέσα ποὺ διαθέτει νὰ ὑποσκάψῃ τὰ θεμέλια κάθε πατρίδας. Τράπεζες, πανεπιστήμια, ὀργανισμοί, ΜΚΟ, πολυεθνικὲς ἐταιρεῖες, κόμματα· ὅλα δουλεύουν πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνσι. Τὰ κατηχητόπουλά τους τώρα στοὺς δρόμους φωνάζουν τὸ μάθημά τους. Αὐτοὶ εἶναι οἱ παραγματικοί ταλιμπάν τῆς Νέας Ἐποχῆς. Γι᾿ αὐτὸ ζητοῦν τὸ κεφάλι ὁποιουδήποτε δὲν συμφωνεῖ μαζί τους ἤ δὲν σωπαίνει μπροστά τους, χαρακτηρίζοντάς τον φασίστα. Τὸ ἴδιο δὲν κάνει καὶ ἡ ἀντίστοιχη πτέρυγα τῆς Βουλῆς ποὺ αὐταποκαλεῖται «Δημοκρατικό τόξο»; Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι γι᾿αὐτοὺς, εἶναι ἀκροδεξιοί φασίστες. Ἀπλὰ πράγματα. Ἔτσι ἡ ζωὴ εἶναι πιὸ εὔκολη. Ἄν δὲν εἶσαι μαζί μας εἶσαι φασίστας (καὶ πρέπει νὰ τὸ βουλώσῃς, διαφορετικὰ θὰ ἐξοντωθῇς ἠθικὰ ἤ καὶ βιολογικά).
Καὶ ὅλα αὐτὰ γιατί; Γιατὶ ἔχουν πειστεῖ ὅτι ζωὴ εἶναι τὸ νεοεποχήτικο ὄνειρο. Ἡ ἀνοιχτὴ κοινωνία τῶν δικαιωμάτων. Τὸ «κάμε ὅ,τι θέλεις». Τὸ ἀρχαῖο δαιμονικὸ ναρκωτικὸ τοῦ ἐγωϊσμοῦ. Τὸ «φάε τὸν ἀπαγορευμένο καρπό νὰ γίνῃς θεός». Καὶ τα διδάσκουν τὰ ἔρμα τί νὰ θέλουν. Ἰνστρούχτορες, ἰδρύματα, ὁργανώσεις, ὑπουργεία παιδείας ἔχουν ἀναλάβει νὰ διαμορφώσουν τοὺς νέους ἀνθρώπους νὰ «θέλουν» ὅ,τι αὐτοὶ ἔχουν σχεδιάσει νὰ θέλουν. Γι᾿ αὐτὸ προσπαθοῦν ἐξ ἀπαλῶν ὀνύχων νὰ τὰ διαστρέψουν, νὰ τὰ ἐκμαυλίσουν, νὰ τοὺς ἀφαιρέσουν ἀκόμη καὶ τὰ φυσικὰ τους ἰδιώματα, ὅπως τοῦ φύλου, γιὰ νὰ φτιάξουν τοὺς νέους δυστυχεῖς τοῦ αὔριο, ποὺ θὰ ξεχύνονται στοὺς δρόμους «γιὰ τὰ δικαιώματά τους». Ἔτσι θὰ νομίζουν ὅτι ζοῦν. Θὰ θέλουν ὅλα νὰ τὰ διαλύσουν γιὰ νὰ ζήσουν αὐτοί. Καὶ πρώτη τὴν πατρίδα, καὶ μιὰ ποὺ μιλοῦμε γιὰ ἐμᾶς τὴν Ἑλλάδα.
«Ἡ Ἐλλάδα νὰ πεθάνῃ, νὰ ζήσουμε ἐμεῖς»
Τώρα ἔχουμε τὰ δικαιώματα τῶν ΛΟΑΤΚΙ+. Παράλληλα ἐξελίσονται καὶ τὰ «δικαιώματα στὸν αὐτοακρωτηριασμὸ» - transableism- γιὰ νὰ φτάσουμε στὸν μετανθρωπισμὸ καὶ τὶς σχετικες στοχεύσεις (τὰ λανσάρουν πολλοὶ ἄλλοι ἱεραπόστολοι τῆς Νέας Ἐποχῆς μὲ γνωστρότερους στὸ εὐρὺ κοινὸ τὸν κίναιδο Χαράρι, τὸ καμάρι τοῦ Κλάους Σβάμπ τοῦ πνευματικοῦ δασκάλου τοῦ Μητσοτάκι, καὶ τὸν Θεοφάνη Τάση –καὶ ἐνώπιον τοῦ Κυριάκου Πιερρακάκη- καὶ στὰ πολλὰ βιβλία του). Ὅπως πρὶν 20 χρόνια ἄν ἔλεγες σὲ κάποιον ὅτι θὰ διαδηλώνουν στοὺς δρόμους τὴν ὑπερηφάνεια τους οἱ κάθε λογῆς ἔκφυλοι ὑποστηριζόμενοι ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ κράτος καὶ θὰ καταφέρονται ἐναντίον τῆς πατρίδας, τῆς οἰκογένειας καὶ ὁποιουδήποτε δὲν δηλώνει ταύτισι μὲ τὶς ἀπόψεις τους, θὰ σὲ θεωροῦσε μουρλό· τὸ ἴδιο θὰ γίνῃ τώρα σὲ ὅποιον ἐπισημαίνει ὅτι ὁ μετανθρωπισμὸς (ποὺ εἶναι ἡ περιεκτικὴ ὁμπρέλα τοῦ τρανσεξουαλισμοῦ (ΛΟΑΤΚΙ+) καὶ τοῦ δικαιώματος στὸν αὐτοακρωτηριασμό, transableism) εἶναι μιὰ διαφαινόμενη κοινωνικὴ ἀπειλή, ποὺ στηρίζεται στὴν μεγαλοστομία τοῦ «Θέλω». Ὅποιος ὅμως μελετήσει αὐτὰ τὰ φαινόμενα καὶ δεῖ τὸ Νομοσχέδιο Δικαιωμάτων τῶν Μετανθρωπιστῶν θὰ διαπιστώσῃ ὅτι δὲν μιλοῦν πλέον γιὰ ἀνθρώπους ἀλλὰ γιὰ «νοήμονες ὀντότητες» (sentient entities), ὅπου ἐκεὶ ἐμπεριέχονται –μὲ τὰ ἵδια δικαιώματα- βιολογικὲς ὀντότητες (αὐτὸ ποὺ λέμε σήμερα ἄνθρωποι), γενετικὰ τροποποιημένοι ἄνθρωποι, ἄνθρωποι βελτιωμένοι μὲ τεχνολογία καὶ τεχνητὴ νοημοσύνη, ἀλλὰ καὶ μὴ βιολογικὲς ὀντότητες, ὀντότητες ἀπὸ ἄλλες διαστάσεις ἤ πλανῆτες κλπ κλπ. Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ὅτι πλέον ὄχι μόνο οἱ κάθε λογῆς πλανεμένοι καὶ δαιμονισμένοι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἴδια τὰ δαιμόνια θὰ ἔχουν πλήρη δικαιώματα ἐμφανίσεως καὶ παρουσίας ὡς ἰσότιμα ἄτομα καὶ μάλιστα κανεὶς δὲν θὰ ἔχει δικαίωμα νὰ διαμαρτυρηθῇ γιὰ τὴν παρουσία τους ἐπικαλούμενος θρησκευτικὲς ἀντιλήψεις...
Τώρα, βέβαια, ὅταν δὲν γίνεται κατανοητὸ ὅτι μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι οἱ χριστιανοὶ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν πολιτικὴ (λόγῳ ὑψηλῆς πνευματικότητος), ἀφήνουν τὸ ἔδαφος γιὰ πλήρη δράσι τῶν σατανιστῶν ποὺ ἐλέγχουν τὴν παγκόσμια πολιτικὴ, καὶ ὅτι κατ᾿αὐτὸν τὸν τρόπο στρουθοκαμηλίζοντας καὶ ἀερολογοθεολογῶντας ἐνσπείρουν τὴν παθητικότητα καὶ τὸν κλονισμὸ τῆς πίστεως στοὺς ἁπλουστέρους (αὐτὰ ποὺ συνέβησαν καὶ στὶς πρόσφατες ἐκλογές) ποιός πιστεύει ὅτι θὰ γίνουν κατανοητά τὰ ἐπερχόμενα;
Τουλάχιστον νὰ γινόταν ἀντιληπτὲς οἱ αἰτίες τῶν τωρινῶν ἐκδηλώσεων καὶ ὅτι οἱ κύριοι αἴτιοι εἶναι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ ἡγήτορες πολιτικοὶ καὶ θρησκευτικοί. Τόσα χρόνια ποὺ συνεχίζεται τὸ νεοεποχήτικο παιδομάζωμα τί κάνουν; Παρακολουθοῦν καὶ τοὺς «ἀγαπᾶνε» ὅλους καὶ δῆθεν ἐκπλήσσονται ὅταν δημοσίως συμβαίνουν τὰ παραπάνω; Ὅταν βραβεύουν ἐκφύλους, βαφτίζουν τέκνα «ἐγγάμων» κιναίδων καὶ ἐξυμνοῦν ἀπὸ ἄμβωνος τὴν «ἀγάπη τους», τί ἄλλο κάνουν παρὰ προάγουν τὰ παραπάνω;
Ἔτσι, φυσικὰ, καὶ θὰ πᾶνε στὸ διάολο ὄχι μόνο ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ πατρίς, ἀλλὰ καὶ ἡ (ἐν τῇ γῇ) ἐκκλησία (ποιμένες καὶ ποιμενόμενοι), ἤ μήπως ἤδη δὲν πηγαίνουμε πρὸς τὰ ἐκεῖ μὲ βῆμα ταχύ, ἀκολουθοῦντες τοὺς λαμπρούς ποιμένες μας, τοὺς ἐπαφρίζοντας τὰς ἑαυτῶν αἰσχύνας μὲ περηφάνεια μεγαλύτερη τῶν κιναίδων;
