(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» (μέρος 70), σελ. 191-194
Eνας
μεγάλος μαχητής, με μιά ευαίσθητη καρδιά, πού ενω βρισκόταν στην πρώτη
γραμμή τοῦ πολέμου ήταν κοντά στόν λαό τῆς Kοζάνης. Kοντά στο λαό πού
αγάπησε καί υπηρέτησε τα πιό δύσκολα χρόνια τῆς κατοχῆς.
Eἶνε ὁ στρατηγὸς ὅλης τῆς
πνευματικῆς κινήσεως τῶν «40 Μαρτύρων». Οἱ ἐκλεκτοί του συνεργάτες εἶνε
οἱ στρατιῶται τοῦ Χριστοῦ ποὺ μὲ χαρὰ ὑποβάλλονται σὲ κάθε θυσία.
Ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς ἀλληλογραφίας, μοῦ παρέδωσαν οἱ ἀείμνηστοι αὐτοὶ συνεργάτες τοῦ γέροντος πρίν αναχωρήσουν από αυτό τον κόσμο, τις δημοσιεύω στὶς σελίδες ποὺ ἀκολουθοῦν.
Τις περισσότερες ἐπιστολές μου τις παρέδωσε ὁ Εὐάγγελος Παφίλης, ποὺ μαζὶ μὲ τὰ ἀδέλφια του Γεώργιο καὶ Ἄννα προσέφεραν τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ
καὶ για τὴν διακονία τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου τοῦ π. Αὐγουστίνου. Είχαν
ωρολογοποιεῖο και χρυσοχοεῖο και τις εισπράξεις τις έδιναν όλες για να
γίνη το οικοτροφειο των 40 Μαρτύρων και η αιθουσα διδασκαλίας του
Συλλόγου, τα οποῖα αρπαξε με
παραδικαστικό ο Δημος Κοζάνης, με δημαρχο τότε τον Πάρη Κοκουλόπουλο και
αντιδήμαρχο-ψευδομάρτυρα τον νυν δήμαρχο Κοζάνης Λαζαρο Μαλουτα. Τέτοια
αρπακτικά μᾶς κυβερνοῦν και περιμένουμε προκοπή!
Ὁ κ. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΜΑΖΗΣ
γιὰ 40 χρόνια πρόεδρος τοῦ Συλλόγου, εἶχε χιλιοδιαβάσει τὶς ἐπιστολὲς
αὐτὲς τοῦ π. Αὐγουστίνου, καὶ τὶς φύλαγε 50 χρόνια ὡς πολύτιμο θησαυρό.
Mοῦ τὶς ἔδωσε ἕνα χρόνο πρὶν ἀναχωρίση από αυτή τη ζωή, για να τις ασφαλίσω. Τὶς ἔδωσε ακόμη και γιά έναν άλλο λόγο· για νά τίς αντιγράψω μὲ μεγάλα γράμματα σὲ τετράδιο καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσω. Αὐτὸ ποὺ δυστυχῶς δὲν μπόρεσα νὰ κάνω τότε, τὸ κάνω τώρα. Έτσι οἱ ἐπιστολὲς με τήν δημοσίευσι τους γίνονται γνωστές και προσιτές σέ κάθε ενδιαφερόμενο, ενῶ οἱ σοφές συμβουλὲς ποὺ ἔδινε τότε ὁ γέροντας εἶνε πολὺ χρήσιμες καὶ σήμερα γιὰ κάθε ἀγωνιζόμενο χριστιανό.
Γρεβενά, 7 Iανουαρίου 1946
Αγαπητέ μου Εὐθύμιε,
πολλὴν
χαρὰν μοῦ προξενοῦν οι επιστολλες σου. Μοῦ μεταδίδουν θερμότητα. Μέσα
σου ὑπάρχει κάτι καὶ αὐτὸ τὸ κάτι δὲν εἶνε ἰδικόν σου, ταλαίπωρε
Εὐθύμιε, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ δῶρον. Εἶνε τὸ φῶς ποὺ ἤναψεν εἰς τὴν καρδίαν σου
ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ τὸ φῶς λάμπει, φωτίζει, θερμαίνει.
Πρόσεξε νὰ μὴ σβύση. Ἐγὼ εὔχομαι νὰ καί η πάντοτε, νὰ γίνη φλόγα μεγάλη, ὥστε νὰ σκορπίζης φῶς παντοῦ ὅπου εὑρίσκεσαι…
―Eὔχομαι ὅπως ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ ῥίψη πιὸ
βαθειὲς ρίζες μέσα εἰς τὴν καρδίαν τῆς συζύγου καὶ τῶν τέκνων σου κατὰ
τὸ ἔτος τοῦτο καὶ ἔτσι α ῥιζωμένη ἐπάνω εἰς τὸν Χριστὸν νὰ μὴ φοβῆται
καμμίαν σατανικὴν θύελλαν ἀπ’ ἐκεῖνες ποὺ ξερριζώνουν τὴν εὐτυχίαν τοῦ
σπιτιοῦ. Θεμέλιον, ῥίζα τοῦ βίου μας, ἀγαπητὲ Εὐθύμιε, ἂς γίνη ὁ Κύριος.
Αὐτὸ ἂς μὴ παύσης νὰ κηρύττης παντοῦ, γιατὶ αὑτὴ εἶνε ἡ μεγαλυτέρη
ἀλήθεια ποὺ πρέπει νὰ τὴν νοιώθωμε καλά, πολὺ καλά.
―Σ’ εὐχαριστῶ δι’ ὅλα, ἂν καὶ ἕνα κυρίως χρειάζομαι ἀπὸ τὴν ἀγάπην τοῦ π. Εὐθυμίου: ΠPOΣEYXAΣ καὶ πάλι προσευχάς.
Με πολλή αγάπη
Αυγουστῖνος Ν. Καντιώτης
___________________________
