«Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος: «Βλέποντας τὶς θυσίες αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων
πρέπει νὰ παραδειγματιζόμαστε…»
(Δελτίον Τύπου 21.10.2022, Παρουσίασις βιβλίου
διὰ τὸν μακαριστόν Ἀθηνῶν Χρυσόστομον Β΄). Παραδειγματιζόμεθα;
Μακαριώτατε, οἱ προκάτοχοί Σας
συνεκρούσθησαν μὲ τὸ Φανάρι ἕως ἐσχάτων!
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ
ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΝ Κ/ΠΟΛΕΙ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΩΝ»
Ὁ Πατριάρχης Κων/λεως ἦτο ἀνεπιθύμητος
ὡς συμμαχῶν μὲ παράγοντας τοῦ κράτους καὶ τῶν ΜΜΕ,
διὰ νὰ ἐπιβληθῆ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος,
καταλύων τὴν Ἐπισκοπικὴν Συνοδικὴν ἐξουσίαν
καὶ περιφρονῶν τὰς Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας.
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Μετὰ ἀπὸ τὴν σύγκρουσιν διὰ τὸ κτῆμα καὶ τὸν ἱ. ναὸν «Προμπονᾶ» ὁ Ἀρχιεπίσκοπος συγκατετέθη εἰς τὴν παραχώρησιν πρὸς τὸ Πατριαρχεῖον Κων/λεως τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου «Πτωχοκομείου». Πανηγυρικῶς ἐτελέσθη ἡ παράδοσις τοῦ ἱ. ναοῦ παρουσίᾳ Ἀρχιεπισκόπου καὶ Πατριάρχου. Παρὰ τὰ λογύδρια καὶ τὰς πομφόλυγας, αἱ δύο πλευραὶ γνωρίζουν τὴν ἀλήθειαν: ἐθεώρησαν ὅτι ἦτο μία συμφωνία «win-win», δηλ. ἐπικερδὴς δι’ ἀμφοτέρους. Ὁ μὲν Ἀρχιεπίσκοπος κατέδειξε ποῖος εἶναι ὁ κυρίαρχος ἐν Ἀθήναις, ἐφ’ ὅσον ἔλαβε τὸ «Προμπονᾶ» καὶ παρέδωσε ναΰδριον «ἀντάξιον» τῆς συρρικνώσεως τοῦ Πατριαρχείου Κων/λεως, ὡς νὰ ἤθελε συμβολικῶς νὰ εἴπη «τόσον ὀλίγον σοῦ ἐπιτρέπεται», ὁ δὲ Πατριάρχης ἐπέτυχε νὰ «βάλη πόδι» εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, στόχον τὸν ὁποῖον ἐπάσχιζε νὰ ἐκπληρώση ἐπὶ δεκαετίας. Φοβούμεθα ὅτι θὰ ἰσχύση ἡ ρῆσις, «ἂν δώσης ἕνα δάκτυλο θὰ σοῦ ἁρπάξουν ὁλόκληρο τὸ χέρι», διότι αὐτὸ τὸ ὁποῖον δὲν ὑπελόγισεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πῶς θὰ χειρισθῆ τὰς καταστάσεις ὁ διάδοχός του καὶ ὁ διάδοχος τοῦ Πατριάρχου.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος πράττει ἕνα μεγάλο σφάλμα καὶ δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας σώφρων εἰς τὸ περιβάλλον του νὰ τοῦ τὸ ἐπισημάνη: στοιχίζεται εἰς ἕκαστον ζήτημα (Κύριος οἶδε τοὺς ἀνεξιχνιάστους λόγους…) μὲ τὸ Φανάρι, ἐπαναλαμβάνων πολλάκις ὅτι «εἴμασθε μία οἰκογένεια», «τὸ αἷμα νερὸ δὲν γίνεται» κ.ἄ. Ἡ μελέτη ὅμως τῶν πεπραγμένων τῶν παρελθόντων Ἀρχιεπισκόπων δεικνύει τὸ ἀντίθετον. Μήπως ὁ νῦν Ἀρχιεπίσκοπος θὰ ἔπρεπεν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἱστορίαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας νὰ διατρίψη καὶ εἰς τὴν στάσιν τῶν «μακαριστῶν προκατόχων» του ἔναντι τοῦ Φαναρίου; Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐγνώριζον οἱ κεκοιμημένοι Ἀρχιεπίσκοποι ἦταν ὅτι οἱ Φαναριῶται ὄχι μόνον δὲν εἶχον συμπεριφερθῆ ὡς ἁρμόζει πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ ὑπέσκαπτον τὰ θεμέλια αὐτῆς.
Ἡ συγκλονιστικὴ μαρτυρία
τοῦ Προκαθημένου
Χρυσοστόμου Β΄
Αἱ μηχανοραφίαι τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα (Σπύρου), τοῦ καὶ Μασόνου, τὸν ὁποῖον δὲν παραλείπει νὰ ἐγκωμιάζη ἀνὰ τὴν γῆν ὁ νῦν Πατριάρχης Βαρθολομαῖος (Ἀρχοντώνης), ὁ ὁποῖος καὶ ὁ ἴδιος ἔχει ἐπισκεφθῆ τεκτονικὴν στοὰν εἰς Ρώμην κατὰ τὴ διάρκειαν μασονικῆς τελετῆς, εἶναι καταγεγραμμέναι εἰς «Τὰ Πεπραγμένα» τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χρυσοστόμου Β΄. Ἀναφερόμενος εἰς τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Ἀθηναγόρα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἔπειτα τὴν περιοδείαν του ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα γράφει:
«Ἀπὸ τῆς ἐπανόδου αὐτοῦ ἐν ΚΠόλει, ἔσπευσε καὶ ἐξ ἀπίνης ἐξέπεμψε… μήνυμα περιέχον πρόσκλησιν ἐν Ρόδῳ… ἐπὶ σκοπῷ λειτουργίας προχείρου Πανορθοδόξου… Τὸ μήνυμα τοῦτο, ληφθὲν καὶ παρ’ ἡμῶν τηλεγραφικῶς, ὡς εἰκός, ἀπετέλεσεν ἄνευ προηγουμένου αἰφνιδιασμόν. Καὶ δικαίως.
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὀλίγον ἐνωρίτερον διημερεύων ἐν Ἀθήναις, γενόμενος ἐπισήμως δεκτὸς -ἐν συνεδρίᾳ- τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, περὶ πολλῶν ἐλάλησε καὶ ἀντήλλαξε μεθ’ ἡμῶν σκέψεις καὶ ἀπόψεις. Πλήν, περὶ τοῦ ἄνω ζητήματος οὐδὲ λέξιν ἀνέφερεν!…
Ἡμεῖς ὅμως δὲν ἐνεπέσαμεν εἰς τὴν ἐπιδεξίως στηθεῖσαν παγίδα!… ἐγνωστοποιήσαμεν πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην μετὰ σθένους, ὅτι συγκρότησις προχείρου ἐν Ρόδῳ Συσκέψεως… ἦτο ἐκ τῶν πραγμάτων ἀντικανονικὴ καὶ ἀπαράδεκτος. Καί, ὡς εἰκός, ἠρνήθημεν νὰ συμμετάσχωμεν εἰς τὴν πραγμάτωσιν ἑνὸς τοιούτου, κατὰ πᾶσαν περίπτωσιν ἀποκρουστέου, διαβήματος.
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, προδήλως ἀποφασισμένος, ἵνα ἀγάγῃ εἰς πέρας σχέδιον, ἀπὸ μακροῦ προετοιμαζόμενον καὶ παρασκευαζόμενον ἐρήμην τῶν ἄλλων Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐπανέλαβε πρὸς ἡμᾶς διὰ δευτέρου τηλεγραφήματος τὴν πρόσκλησιν πρὸς συμμετοχὴν ἡμῶν εἰς τὴν πρόχειρον ἐν Ρόδῳ Σύσκεψιν καὶ ἐμερίμνησε δεόντως, ἵνα ὑποστῶμεν ἀνάλογον πίεσιν ἐκ μέρους τῆς Διευθύνσεως Ἐκκλησιῶν τοῦ Β. Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ἥτις καὶ ἔλαβε χώραν, ἐπὶ σκοπῷ ἱκανοποιήσεως τοῦ ἀπαραδέκτου καὶ ἀντικανονικοῦ αἰτήματος αὐτοῦ…
Ἡ κανονικὴ ἀμάθεια τῶν ἐν Φαναρίῳ συνηντήθη εὐκόλως μετὰ τῆς αὐτῆς ἐν τῇ Διευθύνσει Ἐκκλησιῶν τοῦ Ὑπουργείου ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν, ἵνα μετὰ τόσης ἐπιπολαιότητος ἀποφασισθῇ ὁ διασυρμὸς τοῦ κύρους τῆς Ὀρθοδοξίας!
Ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος, πιστὴ θεματοφύλαξ τῶν θείων καὶ ἱερῶν κανόνων καὶ τῆς Ἱ. Παραδόσεως τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἔστη ἄκαμπτος… οὕτως ἐδόθη ἡ ἀπάντησις πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἀπορρίπτουσα τὸ αἴτημα αὐτοῦ…».
Παρὰ τὴν ἀρνητικὴν στάσιν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τὰς ἀνεπιτυχεῖς πιέσεις, τὰς ὁποίας ἐδέχθη, τὸ Φανάρι ἐπεδόθη διὰ δευτέραν φορὰν εἰς παρασκηνιακὴν δρᾶσιν προκειμένου νὰ εὐοδωθοῦν οἱ σκοποί του, δηλ. ἡ ὑποκλοπὴ συγκαταθέσεως διὰ τὴν προαποφασισμένην ἔναρξιν τῶν σχέσεών του μὲ τὸ Βατικανόν:
«Ἕτεροι, πάλιν, Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας ΚΠόλεως ἐνέσκηπτον εἰς Ἀθήνας καὶ Θεσσαλονίκην, ἤρχοντο εἰς ἐπανειλημμένας ἐπαφὰς μετὰ τῆς Διευθύνσεως Ἐκκλησιῶν τοῦ Β. Ὑπουργείου ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν, μετὰ τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῶν Πανεπιστημίων Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης, καὶ ἰδίᾳ μετὰ πολλῶν τῶν ἐν Ἀθήναις ἐκδιδομένων ἐφημερίδων, ἵνα καταλλήλως προετοιμασθῇ ἡ Κοινὴ Γνώμη…
Ἐν τούτῳ δὲ τῷ μεταξύ, ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος, τετράκις ἔγραψεν εἰς τὴν ἐν ΚΠόλει Πατριαρχικὴν Σύνοδον… οὐδεμίαν λαβοῦσα μέχρι σήμερον ἀπάντησιν!
Ἐν ἄλλαις λέξεσι, προητοιμάζετο πλῆρες πραξικόπημα ἐναντίον τῆς ἐν Ἑλλάδι Ποιμαινούσης Ἐκκλησίας, βαλλομένης ἐκ τῶν νώτων! Ἤρχισαν δημοσιευόμενα σχόλια ἐν τῷ Ἀθηναϊκῷ Ἡμερησίῳ Τύπῳ, μυκτηρίζοντα τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος…
Τέλος, δὲν ἐβράδυνε νὰ ἐκραγῇ ἡ βόμβα καὶ ἀποκαλυφθῇ ἐν τῇ ὁλότητι αὐτῆς ἡ κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐξυφανθεῖσα συνωμοσία ὑπὸ τῶν ἐν ΚΠόλει λατινοφρόνων!…»
Εἰς αὐτὸ τὸ χρονικὸν σημεῖον εἰσήχθη ὑπὸ τοῦ Φαναρίου ἡ νέα ἐκκλησιολογία, προκειμένου αὐτὸ νὰ ἐπιβληθῆ εἰς ὅλους ἡ προειλημμένη ἀπόφασις τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα νὰ συναντηθῆ μὲ τὸν Πάπαν εἰς τοὺς Ἁγίους Τόπους:
«Τὰ πέριξ τοῦ ἔργου τούτου λαβόντα χώραν γεγονότα ὑπῆρξαν ἄκρως δυσάρεστα καὶ ἐπέπρωτο νὰ διασύρωσι τὸ κῦρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας… ἡ ἐν ΚΠόλει Πατριαρχικὴ Σύνοδος καθιέρου νέον κανονικὸν τρόπον, ἀπαράδεκτον καὶ ἐξωφρενικόν, συνεννοήσεως μετὰ τῶν ἄλλων Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τὴν διὰ μέσου τηλεγράφου ἐπικοινωνίαν, δι’ ἧς ἀπήτει τὴν κανονικὴν συγκατάθεσιν… ἐπιδείξασα καταπληκτικὴν περιφρόνησιν ἔναντι τοῦ ἐν Ἁγίοις Τόποις κυριάρχου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Βενεδίκτου, πρὸς τὸν ὁποῖον περιωρίσθη νὰ γνωστοποιήση, πάντοτε τηλεγραφικῶς, τὴν ληφθεῖσαν ἀπ’ αὐτῆς ἀπόφασιν…
Ἐξ ἑτέρου, ἡ παρὰ τῷ Β. Ὑπουργείῳ Ἐξωτερικῶν Διεύθυνσις Ἐκκλησιῶν, σκανδαλωδῶς εὐνοοῦσα τὸ ἀπὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς ΚΠόλεως ἀποφασισθὲν ἀντικανονικὸν καὶ ἀνεπίτρεπτον διάβημα, ἤσκει ὁλόκληρον τὴν ἐπιρροὴν αὐτῆς, ἵνα καταλλήλως πείσῃ… καὶ ἡμᾶς…
…ἡμεῖς ἐκρατήσαμεν ὑψηλὰ τὴν σημαίαν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ οὐδ’ ἐπὶ στιγμὴν ὑπεστείλαμεν αὐτήν… ὑπομνήσαντες, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης εἶναι αἱρετική, κηρυχθεῖσα τοιαύτη ὑπὸ τῆς… ἐν ΚΠόλει Πανορθοδόξου Συνόδου ἔτους 1484…
Ἀτυχῶς, ἡ ἀνωτέρω συνάντησις ἔβαινε πρὸς πραγματοποίησιν… καταλύοντος τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν δύναμιν τῆς Ἐπισκοπικῆς Συνοδικῆς ἐξουσίας…
Ἡμεῖς, μετὰ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπανειλημμένως ἀπηυθύνθημεν πρὸς τὴν ἐν ΚΠόλει Πατριαρχικὴν Σύνοδον, αἰτούμενοι τὴν ἀποστολὴν ἀντιγράφων ἐκ τῶν ὑπὸ τῶν Πατριαρχῶν ἢ τῶν Προέδρων τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν δοθεισῶν ἐγγράφων συγκαταθέσεων… Οὐδὲν ἐλήφθη μέχρις ἡμῶν τοιοῦτον ἀντίγραφον…».
Συμπεράσματα
Ὡς πρὸς τὴν θεολογίαν:
α) Ἡ παγία θέσις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦτο καὶ εἶναι ὅτι ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεσις, ἐκπεφρασμένη ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς ὑπὸ τῶν Προκαθημένων αὐτῆς.
β) Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἀθηναγόρα εἰσήχθη ἡ κατάλυσις τοῦ Συνοδικοῦ Πολιτεύματος. Η de facto κατάστασις, ὅπου ἡ μείωσις τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου εἰς Μ. Ἀσίαν εἶχε διαλύσει τὸ ἐκεῖ Συνοδικὸν Σύστημα, κατέστη de jure ἐφ’ ὅσον ὁ Ἀθηναγόρας τὴν «ἐνομιμοποίησε» διὰ τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου, ὅπου δίκην Βατικανοῦ οἱ Φαναριῶται κατέστησαν ἀνεξέλεγκτοι καὶ ὑπερόπται ἔναντι ὅλων τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, εἰς τὰς ὁποίας ἠθέλησαν νὰ ἐπιβληθοῦν.
Ὡς πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος:
α) Καθίσταται πρόδηλος ἡ μεταχείρισις ὑπογείων μέσων ὑπὸ τοῦ Φαναρίου, ὥστε ἐκμεταλλευόμενον ἢ συμπλέον μὲ τὴν Ἑλληνικὴν Πολιτείαν, νὰ ἐκβιάζη τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος. Μήπως τὸ αὐτὸ δὲν συμβαίνει καὶ σήμερα, ὅταν ὁ ἀμερικανικὸς παράγων ἔχει ἐναγκαλισθῆ καὶ τὴν Πολιτείαν καὶ τὸ Φανάρι;
β) Ὡσαύτως καταφανὴς εἶναι ἡ παγία περιφρονητικὴ στάσις τοῦ Φαναρίου ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὴ ἀπαντῶσα εἰς εὔλογα αἰτήματα καὶ ἀπευθυνομένη διά τοῦ… τηλεγράφου. Ἀκόμη ἄλλωστε καὶ σήμερα δὲν ἀναμένει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐξηγήσεις διὰ τὰ πεπραγμένα τοῦ Ἀμερικῆς εἰς Γλυφάδαν;
Ὡς πρὸς τὸν «Ὀρθόδοξον Τύπον»:
α) Ἡ ἰδιαιτέρως σκληρὰ γλῶσσα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου δικαιολογεῖ τὴν σκληρὴν κριτικὴν ποὺ ἔκτοτε ἀσκεῖ ὁ «Ο.Τ.». Ἑπομένως, ὅσοι καταφέρονται κατὰ τοῦ «Ο.Τ.» καταφέρονται ἐναντίον τῶν ἰδίων τῶν Ἀρχιεπισκόπων, οἱ ὁποῖοι οὐδόλως ἐφείσθησαν τῶν νεοκόπων Φαναριωτῶν.
β) Ἡ κυκλοφορία τοῦ «Ο.Τ.» δὲν εἶναι μόνον πλήρως δικαιολογημένη, ἀλλὰ καὶ ἐπιβεβλημένη, ἀκριβῶς διὰ νὰ ὑπάρχη ἡ αὐθεντικὴ Ὀρθόδοξος φωνὴ -καὶ ὄχι ἡ καλοπληρωμένη τῶν συστημικῶν μέσων-, ἡ ὁποία θὰ στηρίζη τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ὑπὸ τὴν ἀπαράβατον προϋπόθεσιν ὅτι αὐτὴ παραμένει κραταιὰ ἀκολουθοῦσα τὴν ὁμόφωνον Ἱερὰν τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων Παράδοσιν.
Δυστυχῶς, οἱ σύγχρονοι Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος -πλὴν ἐλαχίστων- δὲν εἶναι μόνον βουβοί, ἀλλὰ καὶ ἀμνήμονες! Ἐλησμόνησαν ὄχι μόνον τὴν στάσιν τῶν Ἀρχιεπισκόπων τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀντιοικουμενιστικὴν ὁμοφωνίαν ἀπὸ τὸ Μέγα Σχίσμα ὥς τὰς ἀπαρχὰς τῆς Μεταπολιτεύσεως.
