'Ο Γέροντας Παῒσιος 'Ολάρου.
Γιά τήν μνήμη τοῦ θανάτου ἔλεγε ὁ Γέροντας:
Νά μή λησμονοῦμε τόν θάνατο, διότι ἔρχεται χωρίς προειδοποίησι. ῞Ολοι αὐτοί πού ἐγέμισαν μέ τίς κοσμικές δόξες καί πικράθηκαν ἀπό τήν φροντίδες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, συνηθίζουν νά ἐξομολογοῦνται στό τέλος τῆς ζωῆς τους, ἐνῶ ἄλλοι παραμένουν ἀμετανόητοι μέχρι τόν θάνατό τους.
Μέ τήν ἐνθύμησι τῆς ὥρας τοῦ θανάτου, λυτρωνόμεθα ἀπό τήν λανθασμένη γνώμη πού ἔχουμε γιά τόν ἑαυτό μας καί ἀπό τούς ἀκαθάρτους λογισμούςὅ Νά μή ξεχνᾶμε τί εἴμασταν πρίν γεννηθοῦμε, τί εἴμασταν μετά τήν γέννησί μας, τί εἴμαστε σήμερα, τί θά εἴμαστε αὔριο καί ὅτι θά ἀπολογηθοῦμε γιά ὅλα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
'Η μνήμη τοῦ θανάτου φέρνει μεγάλη ὠφέλεια, διότι ταπεινώνει τόν ἄνθρωπο, τοῦ ἐπαυξάνει τόν ζῆλο γιά τήν προσευχή καί ἐνίοτε τοῦ προκαλεῖ δάκρυα.
'Ο θάνατος εἶναι τό σκέπασμα γιά ὅλα! ῞Οταν σκέπτεσαι τόν θάνατο, τελειώνεις μέ εὐκολία τά προβλήματά σου. Γι'αὐτό πρέπει νά προετοιμαζώμεθα πάντοτε, νά εἴμεθα εἰρηνικοί καθημερινά, νά προσευχώμεθα καί νά ζοῦμε μέ τήν ἀναμονή, ὅτι ὁ Κύριος ἔρχεται σέ λίγο.
'Από τόν φόβο τοῦ θανάτου γεννῶνται τά δάκρυα καί ἡ μετάνοια γιά τήν ἐξάλειψι τῶν ἁμαρτημάτων μας.
῞Ο,τι ἠμπορεῖς νά κάνης σήμερα, μή τό ἀναβάλλης γιά αὔριο, διότι δέν γνωρίζεις, ἐάν αὔριο θά ξημερώσης.
Πρόσεχε τί κάνεις, διότι ἡ αὐριανή ἡμέρα δέν εἶναι δοσμένη σέ κανέναν.
Νά κάνουμε σέ συνεργασία μέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ἔργα ἄξια τοῦ παραδείσου καί νά μή ξεχνᾶμε τόν θάνατο οὐδέποτε.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
