«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΠΑΙΣΙΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
1982
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, λέγομεν τόν παρόντα Ψαλμόν
ΨΑΛΜΟΣ 142
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου. Καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου. Μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἧ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῆ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῶ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμί.
Καί εὐθύς τό: Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν...μετά τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν Χορῶν.
Εἶτα τά παρόντα τροπάρια. Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθείς...
Τόν θεοφόρον καί θεόλεκτον σκεῦος, τόν κορυφαῖον ἐν ὁσίοις φωστῆρα, καί Ἰησοῦ ὑπέρφωτον λαμπτῆρα ἀρετῶν, ἅπαντες τιμήσωμεν, ἐκβοῶντες ἐν ὕμνοις: Μέγιστε Παΐσιε, μοναζόντων ἀκρότης, ἐκ πειρασμῶν παντοίων ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐκ πόθου τιμώντας σόν ὄνομα.
Δόξα Πατρί…Το αὐτό. Καί νῦν…Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου, λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Τόν Ν΄ Ψαλμόν
Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλήθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διά παντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσης ἐν τῶ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμα σου τό ἅγιόν σου μή ἀντανέλης ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῶ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῶ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουθενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους
Καί ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος
Ὠδή α΄ Ἦχος πλ. Δ Ὑγράν...
Γευθείς μυστηρίων ὑπερφυῶν, ἐν τῶδε τῶ βίῳ, ἐδοξάσθης ἐν θαυμαστοῖς, ἔργοις σου καί λόγοις θεομάκαρ, διό τοῖς σοῖς δούλοις παράσχου την χάριν σου.
Ἰδεῖν ἠξιώθης την τοῦ Χριστοῦ, ἐράσμιον ὄψιν, ἐνεπλήσθης θείας χαρᾶς, καί γέγνας τέμενος σοφίας, ὡς θεωρῶν ἀπορρήτων τά ἄρρητα.
Νηστείαις καί δάκρυσι τῆς ψυχῆς, ἐκάθῃρας ζόφον ῤκ νεότητος μακρυνθείς, κακίας ἁπάσης καί φροντίδος, καί φυγαδεύων ἐρήμοις προσώρμισας.
Θεοτοκίον
Κατάβαλε θράσος τῶν δυσμενῶν, τῆ σῆ ἐμφανείᾳ Θεομῆτορ ἡμᾶς φυγεῖν, αὐτῶν ἀδοκήτους ἐπιθέσεις, καί εὐφροσύνης ψυχάς ἡμῶν πλήρωσον.
Ὠδή γ΄ Σύ εἶ το στερέωμα
Τρόπους μετανοίας μοι, ὦ μετανοίας διδάσκαλε, δώρησαι νῦν, ὅπως ἐπιτύχω, τῆς πταισμάτων καθάρσεως.
Γέγονας Παΐσιε, τῶ Φιλανθρώπῳ ἰσότιμος, ὅτι πλουτῶν ὤφθης ἐν ἀγάπῃ καί καρδίας χρηστότητι.
Ρῦσαι με προσπίπτοντα, τῆ ἀντιλήψει σου ὅσιε, καί ἐκ βυθοῦ χαλεπῶν κινδύνων, καί παθῶν ἐλευθέρωσον.
Θεοτοκίον.
Ἔχεις γάρ το δύνασθαι, το ἐλεεῖν με τον δοῦλον σου, Κόρη Σεμνή, ὅτι εὐσπλαγχνίας την Πηγήν ἀπεκύησας.
Ἀπέλασον κατησχυμμένα τά στίφη τῶν πολεμίων, καί ἡμᾶς περιφρούρησον εὐχαῖς σου μακάριε, ὡς ἔχων Κυρίῳ την παρρησίαν.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κάθισμα. Ἦχος Β΄ Πρεσβεία θερμή.
Δακρύων κρουννούς, καί πένθος καθαρτήριον, παράσχου σοφέ ἐκπλῦναι παραπτώματα, ἅ ἀσώτως διέπραξα, ὁ ἀχρεῖος πάτερ ἱκέτης σου, ἐν ἀπορίᾳ κείμενος καλῶν, καί ἐν ἁμαρτίαις κυλινδούμενος.
Ὠδή δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε.
Τον σταυρόν ὡς ἀράμενος, τῶν ἀμπλακημάτων σοφέ Παΐσιε, τῶ Χριστῶ ἐπηκολούθησας, καί Αὐτοῦ τάς χάριτας ἀπήλαυσας.
Ἐν πελάγει τῶν θλίψεων, καί ἀγριαινούςῃ ψυχῆς φαυλότητι, ἐνυπάρχων ὁ ταλαίπωρος, νῦν εὐελπιστῶ τῆ προμηθείᾳ σου.
Νυσταγμῶ ἀμελείας μου, ἥττημαι ἐχθροίς νοητοῖς καί βέβλημαι, ἐν σκοτίᾳ ἀπογνώσεως, ὅθεν τῆ πρεσβείᾳ σου προσέρχομαι.
Θεοτοκίον
Τοῖς ἐκ πόθου ὑμνοῦσι σε, κάλλος παρθενίας καί Τόκον ἄσπορον, ὄντως πέλεις Ἀπειργόγαμε, σκέπη καί προστάτις ἀκαταίσχυντος.
Ὠδή Ε΄ Φώτισον ἡμᾶς.
Ὅλως ἐν τῆ γῆ, ὡς ἰσάγγελος ἐβίωσας, καί ἀστραπαῖς θαυμάτων ἔλαμψας, τῆ οἰκουμένῃ, παμμακάριστε Παΐσιε.
Στάθμη ἀσκητῶν καί διδάσκαλος θειότατος, ἐν μυστηρίοις ὤφθης πάνσοφε, ἐν ἐγκρατείᾳ, διαλάμπων καί ἐν θαύμασι.
Οἶκος φωτεινός, καθαρότητος γενόμενος, τον Καθαρώτατον είσδέδεαξι, τῆ σῆ καρδίᾳ, καί ἐξόχως προσωμίλησας.
Θεοτοκίον
Κάθαρον Ἁγνή, μολυνθεῖσαν την καρδίαν μου ταῖς ἀτόποις ἐνθυμήσεσι καί ἐφορμήσεις, τῶν δαμόνων κατασίγασον
Ὠδή ΣΤ΄ Ἱλάσθητί μοι Σωτήρ..
Ἀπείληφας ἀγαθέ, τάς ἀντιδόσεις τῶν ἄθλων σου, βραβεῖα θεοστεφῆ, καί τέρψιν ἀκήρατον, ἐν Οἴκῳ Θεοῦ ἡμῶν, ἔνθα καί πρεσβεύοις, τοῖς ἐκ πόθου δεομένοις σου.
Ἐκδίδαξόν με ποιεῖν, καί μμηθῆναι τους ἄθλους σου, οὕς ἤνεγκας ἐπῆ γῆς, δυνάμει τῆ κρείττονι, εἰ καί ἐξαχρείωσις, ψυχική μοι πέλει, ἀλλ᾿ οὐ πίπτω εἰς ἀπόγνωσιν.
Ἀγγέλων τάς ὑψηλάς, κατασκηνώσεις προσήγγισας, καί τουτων ταῖς ἀρεταῖς ὡμοίωσαι Ὅσιε, τελῶν γάρ ἐν σώματι, σκοτισμένων στίφη, κατετρόπωσας ἐν χάριτι.
Θεοτοκίον
Ἐξίσταται ὁ χορός τῶν μακαρίων δυνάμεων, πῶς τέτοκας ἐν σαρκί, Θεόν ὑοπερούσιον, Ὅν Μῆτερ ἱκέτευε, τοῖς κεκακωμένοις χάριν δοῦναι την ἀσύλητον.
Ἀπέλασον κατησχυμένα τά στίφη τῶν πολεμίων, καί ἡμᾶς περιφρούρησον εὐχαῖς σου πανόλβιε, ὡς ἔχων Κυρίῳ την παρρησίαν.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ὁ ἱερεύς μνημονεύει, ὡς δεδήλωται.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μετά τήν ἐκφώνησιν,
Κοντάκιον, Ἦχος Β΄Προστασία τῶν Χριστιανῶν.
Μοναζόντων καί ἡσυχαστῶν ἀγαλλίαμα, τῆς ἐρήμου ὄρπηξ εὐθαλής καί ἀμάραντος, ἀνεδείχθης καί ὁδός σωτηρίας ἀκλινής, ἱερέ Παΐσιε σοφῶς, καθοδηγῶν τούς μοναστάς, ὡς πατήρ πρακτικώτατος. Τάχυνον οὖν καί ὦδε ἐλθεῖν, τῆ σῆ προστασίᾳ καί κυβερνῆσαι τούς ἀεί καταφεύγοντας πανόσιε.
Α' Αντίφωνον
Ήχος δ'
Ἐκ νεότητός μου, πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον, Σωτήρ μου. (δίς)
Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς)
Δόξα...
Ἁγίω Πνεύματι, πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῆ Τριαδικῆ μονάδι, ἱεροκρυφίως.
Καί νῦν...
Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν, πρός ζωογονίαν.
Προκείμενον
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ. (τρίς)
Στίχος: Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίῳ, περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.
Ἱερεύς: Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.
Χορός Κύριε, ελέησον (γ').
Ἱερεύς: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.
Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι.
Χορός: Καί τῶ Πνεύματί σου.
Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου...
Ἱερεύς Πρόσχωμεν.
Χορός:: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς, πάντα μοι παρεδόθη ὑπό τοῦς Πατρός μου καί οὐδείς ἐπιγινώσκει τόν Υἱόν, εἰ μή ὁ Πατήρ, οὐδέ τόν Πατέρα τις ἐπιγινώσκει, εἰ μή ὁ Υἱός, καί ὧ ἐάν βούλεται ὁ Υἱός ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τόν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμι καί ταπεινός τῆ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστίν.
Δόξα... Ήχος β'
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριάς ἡ ἐν Μονάδι, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν...
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβεῖαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ήχος πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Μέγα τερατούργημα, κατηξιώθης θεόφρον, ἀπολαῦσαι ἔσωθεν τοῦ σοῦ ἄνδρου, ὅτε γάρ τήν ἐπίσκεψιν, δέδεξαι ὅσιε, ἐν καρδίας φόβῳ, τοῦ Δεσπότου καί Παντάνακτος, ὧ τρέμει σύμπασα, φύσις καί βροτῶν οἱ φιλόχριστοι, τότε πόδας ἔνιψας καί Αὐτοῦ τήν Χάριν ἀπείληφας. Ὤ τῆς θαυμασίας Χριστοῦ συγκαταβάσεως δι᾿ ἧς, τῶν ἀπορρήτων τό πέλαγος, ἐπί σοί δεδώρηται.
Ἱερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου, καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. Ἐπίσκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὁρθοδόξων, καί κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια. Πρεσβεῖαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου προδρόμου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καί πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας: Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καί Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν. Τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καί Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί Μηνᾶ τοῦ θαυμαρτουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου,τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καί Εἰρήνης, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας), καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἡμᾶς.
Χορός Κύριε, ελέησον (ιβ')
Ιερεύς Ἐλέει, καί οἰκτιρμοῖς, καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητός εἶ, σύν τῶ Παναγίῳ καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Χορός Αμήν.
Ὠδή ζ΄Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας...
Ἐν ἀνάγκαις καί θλίψει, ἐν ἀχλύϊ παθῶν καί πικραῖς κακώσεσι, κοιτόμενος ὑπάρχω, καί φόβος ἐκταράττει την καρδίαν μου ἄπαυστος, ὅθεν προσπίπτω θερμῶς τῆ σῆ προνοίᾳ.
Ἐμπλησθείς τῶν χαρίτων, ὧν ἀπείληφας ὧδε καί μετά θάνατον, γεραίρω σου τους ἄθλους, νηστείας χαμευνίας, καί Χριστοῦ πόθον ἄπειρον, ἅ καθικέτευε νῦν δοθῆναι τοῖς σοῖς δούλοις.
Τους ζωῆς ἀϊδίου καί ἐφετῶν βουλομένους τοῦ ἀκροτάτου σοφέ, μηδόλως μή παρίδῃς , τῆς σῆς ἐπιστασίας, καί ὁδήγησον ἅπαντας, εἰς εὐφροσύνην ψυχῆς ἐν χώρᾳ τῶν δικαίων.
Θεοτοκίον
Ὡς πολύ μοι το κράτος, τῶν ἀοράτων δυνάμεων Θεοτόκε Ἁγνή, συνέχομαι ὀξέως, νεφέλαις ἐμπαθείας, καί βοῶ σοιθ ἑκάστοτε:Διάσωσόν με ταχύ, τῶ σθένει πρεσβειῶν σου.
Η΄ Τόν Βασιλέα.
Τῆς τῶν ματαίων φθοροποιοῦ ἐνεργείας, καί τρυφῆς ἀπάλλαξόν με θεόφρον, παρέχων εὐχαῖς σου την ἄνωθεν σοφίαν.
Κόσμησον πλούτῳβ, ὁ κοσμηθείς ἐν σοφίᾳ, ἐν συνέσει καί δυνάμει παμμάκαρ, τον ἄκοσμον κόσμον, ψυχῆς μου τῆς ἀθλίας.
Ὑπερυψώθης τῆς γεηρῶν τυραννίδος, ἀκμάτοις εὐχαῖς σου καί νηστείαις, διό διδαξόν με, ἐργάζεσαθι ὁμοίως.
Θεοτοκίον
Πᾶσα ἡ φύσις, τῶ ἀπορρήτῳ σου Τόκῳ, συγχορεύει βροτῶν καί ἀγγέλων, δοξάζουσα οὕτω, την χάριν σου Παρθένε.
Ὠδή Θ΄ Ὁ Εἱρμός...
Πταισμάτων καταιγίδες, δεινῶς με θεόφρον καταποντίζουσιν πόντῳ κολάσεως, καί ἀπορήσας προστρέχω προς σε δεόμενος.
Προβάλλω σε «κέτην, Παΐσιε μάκαρ, καί ἀρωγόν ἐν κινδύνοις καί θλίψεσι, κατηξιώθης γάρ βλέψαι Χριστοῦ το πρόσωπον.
Συνήφθης ταῖς χορείαις, μεγάλων ὁσίων, μαθ᾿ ὧν δυσώπει ἀπαύστως τον Κύριον, ἐλεηθῆναι τους πόθῳ ἡμᾶς σοι ἄδοντας.
Θεοτοκίον
Οὐκ ἔχω ἄλλην πλήν σου, ἐλπίδα βεβαίαν, ἐν τῆ παρούςῃ ζωῆ, Θεονύμφευτε, καί ἐν ἡμέρα τῆς δίκης σύμμαχον ἄμαχον.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Τόν τῆς οἰκουμένης φωταγωγόν, ρύστην καί προστάτην, μοναζόντων καί ποδηγόν, ὕμνοις ἀσιγήτοις, τιμήσωμεν προφρόνως, Παΐσιον τόν μέγαν καί θεοδόξαστον.
Ἔχεις παρρησίαν ἐν οὐρανῶ, ὡς Δεσπότου φίλος καί ἐπόπτης θεωριῶν, πρέσβευε θεόφρον, ὑπέρ τῶν σε ὑμνούντων, δωρούμενος τοῖς πᾶσι, Χριστοῦ τάς χάριτας.
Ἔκβαλε παγίδας δαιμονικάς, παθῶν ἐπηρείας, διασκέδασον ὁλικῶς, καί τήρει με Πάτερ, διάγοντα ἐν φόβῳ, χαρᾶ καί εὐλαβείᾳ, Χριστοῦ προστάσγμασι.
Βιώσας ἐνθάδε ὑπερφυῶς, ὑπέταξας πάτερ, τῶν δαιμόινων ἐπιβουλάς, καί ἤνοιξας πύλας, ζωῆς τῆς ἀπαθείας, νηστεύων καί πτωχέυων, θείῳ βουλήματι.
Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί…
Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')
Δόξα... Καί νῦν...
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα... Καί νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῶ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον, καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... Ἀμήν.
Ἦχος πλ. β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότην, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐπίβλεψον καί νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, σύ γάρ εἰ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καί τό ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μή ἀστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σοῦ τῶν περιστάσεων, σύ γάρ εἰ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν ἀπό ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καί αἰφνιδίου θανάτου, ὑπέρ τόν ἵλεων, εὐμενῆ καί εὐδιάλακτον, γενέσθαι τόν ἀγαθόν καί φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργήν καί νόσον, τήν καθ᾿ ἡμῶν κινουμένην καί ρύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς καί ἐλέησαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ελέησον. (3)
· Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσση μακράν καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν τῶ Πατρί καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.
Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου καί Παναμώμου Ἁγίας Αὐτού Μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων και πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεῆσαι καί σῶσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός.
Ήχος β' Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου
Πάντας προσδραμόντας ἐν χαρᾶ, μάκαρ τῆ θερμῆ ἀντιλήψει τῆς προστασίας σου, θεοφόρε ὅσιε πάτερ Παΐσιε,, προστατεύεις δωρούμενος, αἰτήματα τάχος, ταῖς πρός τον Οἰκτίρμονα λιταῖς σου ἔνδοξε. Ὅθεν δυσωποῦμεν σέ πάντες, οἴκτειρον ἡμᾶς ἱκετεύων, Κύριον τόν Ἄνακτα πανάριστε.
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β'
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου.
Ἔγραψα την Παράκλησιν ταύτην
κατά παράκλησιν τοῦ ἱερομ. Παϊσίου τό 1982.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
