Σχολιασμός τοῦ περί σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως νόμου στήν Κύπρο

Γράφει ο Π. Τελλος Σ. Παπαδοπουλος, Μ.Θ., Δ.Ν. Θεολογος – Νομικος, Ιερέας Κεντρικών Φυλακών Κύπρου

 

Στὸ προοίμιο τοῦ προσφάτως ψηφισθέντος Νόμου (205 (1) 2022), περὶ τῆς Ὁλιστικῆς Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης περιέχεται ἡ ἑξῆς μακροσκελέστατη πρόταση:

 

«(…) κάθε παιδὶ ἔχει δικαίωμα σὲ περιεκτικὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση καὶ τὸ κράτος ἔχει νομικὴ ὑποχρέωση νὰ τὴν παρέχει στὸ πλαίσιο τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς θρησκευτικὲς ἤ φιλοσοφικὲς πεποιθήσεις τῶν γονέων ἐπὶ τοῦ θέματος, οἱ ὁποῖες εἶναι σεβαστὲς, στὸν βαθμὸ ποὺ αὐτὲς ἐξυπηρετοῦν τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ δικαιώματος τοῦ παιδιοῦ στὴν ἐλευθερία σκέψης, συνείδησης καὶ θρησκείας, τὰ ὁποῖα κατοχυρώνονται στὴ Σύμβαση τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Παιδιοῦ καὶ στὸν βαθμὸ ποὺ αὐτὲς δὲν συγκρούονται μὲ τὸ συμφέρον τοῦ παιδιοῦ ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ δημόσιο συμφέρον τὸ ὁποῖο ἐξυπηρετεῖται μὲ τὴν παροχὴ ἐκπαίδευσης στὰ παιδιὰ ποὺ νὰ τὰ προστατεύει ἀπὸ κάθε μορφὴ σεξουαλικῆς ἐκμετάλλευσης καὶ νὰ τὰ προετοιμάζει ἀπὸ κάθε ἄποψη γιὰ τὴν ἐνήλικη ζωὴ τους».

 

Ἡ ὡς ἄνω πρόταση θὰ μποροῦσε νὰ κατατμηθεῖ στὶς ἑξῆς ἐπιμέρους προτάσεις:

 

• Κάθε παιδὶ ἔχει δικαίωμα σὲ περιεκτικὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση.

 

• Τὸ κράτος ἔχει τὴν νομικὴ ὑποχρέωση νὰ παρέχει στὸ παιδὶ τὴν περιεκτικὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὸ πλαίσιο τῆς πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης.

• Ἡ σεξουαλικὴ αὐτὴ διαπαιδαγώγηση παρέχεται ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς θρησκευτικὲς ἤ φιλοσοφικὲς πεποιθήσεις τῶν γονέων ἐπὶ τοῦ θέματος.

• Οἱ πεποιθήσεις αὐτὲς τῶν γονέων εἶναι σεβαστὲς ὑπὸ τοὺς ἑξῆς καὶ μόνον ὅρους:

 

α) Πρέπει νὰ ἐξυπηρετοῦν τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ δικαιώματος τοῦ παιδιοῦ στὴν ἐλευθερία σκέψης, συνείδησης καὶ θρησκείας.

β) Πρέπει νὰ μὴν συγκρούονται μὲ τὸ συμφέρον τοῦ παιδιοῦ καὶ συνάμα μὲ τὸ δημόσιο συμφέρον, τὸ ὁποῖο ἐπιβάλλει ὅπως τὰ παιδιὰ προστατευθοῦν ἀπὸ κάθε μορφὴ σεξουαλικῆς ἐκμετάλλευσης καὶ προετοιμασθοῦν καταλλήλως γιὰ τὴν ἐνήλικη ζωὴ τους.

Προτοῦ ἐπιχειρήσουμε νὰ «ἀποκωδικοποιήσουμε» τὶς πιὸ πάνω θέσεις θὰ πρέπει νὰ ἀναφέρουμε καὶ τὸν στόχο τοῦ μαθήματος σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης, ὅπως αὐτὸς προσδιορίζεται σὲ ἄλλη διάταξη τοῦ νόμου καὶ ποὺ εἶναι, σὺν τοῖς ἄλλοις, ὁ ἐφοδιασμὸς τοῦ παιδιοῦ «μὲ γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις καὶ ἀξίες» ποὺ ἀφοροῦν «τὶς κοινωνικὲς καὶ σεξουαλικὲς σχέσεις».

Κατὰ τὴν βούληση, λοιπόν τοῦ νομοθέτη, ὅπως αὐτὴ διατυπώνεται στὸ κείμενο τοῦ νόμου, τὸ περιεχόμενο, ὁ τρόπος διδασκαλίας καὶ ἡ στοχοθεσία τοῦ μαθήματος θὰ εἶναι ἀνεξάρτητα (δηλαδὴ δὲν θὰ ἔχουν καμμία ἐξάρτηση) ἀπὸ τὶς θρησκευτικὲς ἤ φιλοσοφικὲς πεποιθήσεις τῶν γονέων τους.

Μάλιστα αὐτὴ τὴν «ἀνεξαρτησία» ὁ νομοθέτης τὴν θεωρεῖ αἰτιολογημένη καὶ ἀναγκαία μὲ βάση τὸ σκεπτικὸ ὅτι σὲ κάποιες περιπτώσεις οἱ θρησκευτικὲς πεποιθήσεις τῶν γονέων (οἱ ὁποῖοι, σημειωτέον, στὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία τους εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ), μπορεῖ νὰ μὴν ἐξυπηρετοῦν τὸν σεβασμὸ τοῦ δικαιώματος τοῦ παιδιοῦ στὴν ἐλευθερία σκέψης, συνείδησης καὶ θρησκείας καὶ ἀκόμη μπορεί νὰ ἔρχονται σὲ σύγκρουση μὲ τὸ συμφέρον τοῦ παιδιοῦ καὶ τὸ δημόσιο συμφέρον ποὺ ἐπιβάλλει τὴν προστασία του ἀπὸ κάθε μορφὴ σεξουαλικῆς ἐκμετάλλευσης, καθὼς καὶ τὴν κατάλληλη προετοιμασία του γιὰ τὴν ἐνήλικη ζωή.

 

Προβαίνουμε σὲ σύντομο σχολιασμὸ τῶν πιὸ πάνω:

1. Κατὰ τὴν ἄποψή μας, ἡ ὡς ἄνω διάταξη τοῦ νόμου βρίσκεται σὲ σαφὴ ἀντίθεση μὲ τὸ ἄρθ. 20, παρ. 1 τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖο κατοχυρώνει τὸ δικαίωμα τῶν γονέων «ὁπως διασφαλίζωσιν ὑπὲρ τῶν τέκνων αὐτῶν ἐκπαίδευσιν συνάδουσαν πρὸς τὰς θρησκευτικὰς αὐτῶν πεποιθήσεις» (προφανῶς καὶ δὲν διασφαλιζεται τὸ δικαίωμα τῶν γονέων γιὰ ἐκπαίδευση τῶν τέκνων τους σύμφωνα μὲ τὶς θρησκευτικὲς τους πεποιθήσεις ὅταν τὸ μάθημα τῆς Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης παρέχεται ἀνεξάρτητα ἀπὸ αὐτές).

2. Ἡ αἰτιολογία πάνω στὴν ὁποία βασίζεται ἡ ὡς ἄνω «ἀνεξαρτησία» συνιστᾶ, κατὰ τὴν ἄποψή μας, μεγάλης βαρύτητας προσβολὴ καὶ ἀπαξίωση τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν γονέων. Κατ᾿ ἐπέκταση συνιστᾶ προσβολὴ καὶ ἀπαξίωση τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ἠθικῆς, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σημαντικὰ κεφάλαια τὴς ὁποίας ἀναφέρεται στὴν γενετήσια ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν. (Τὶ ἄλλο παρὰ προσβολὴ καὶ θὰ λέγαμε ὕβρη κατὰ τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς συνιστᾶ ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι ἄν στηριχθεῖ πάνω σὲ αὐτὴν ἡ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὰ σχολεῖα ὑπάρχει κίνδυνος τὰ παιδιὰ νὰ γίνουν θύματα σεξουαλικῆς ἐκμετάλλευσης καὶ νὰ μὴν προετοιμασθοῦν καταλλήλως γιὰ τὴν ἐνήλικη ζωή!).

Ὁ ἐν λόγῳ νόμος, λοιπόν, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι εἶναι σαφέστατα ἀντισυνταγματικὸς, ἐπιχειρεῖ νὰ εἰσαγάγει ἕνα ἄκρως ἐπικίνδυνο «πατερναλισμό» τοῦ κράτους ἀπέναντι στὴν οἰκογένεια καὶ εἰδικότερα στὴ σχέση γονέων καὶ παιδιῶν. Μὲ ἄλλα λόγια, οἱ βουλευτὲς, ποὺ ψήφισαν τὸν ὡς ἄνω νόμο καὶ ὅσοι, μετ᾿ ἐμμονῆς, τὸν ὑποστηρίζουν καὶ ἐπιδιώκουν τὴν ἄμεση ἐφαρμογὴ του εἶναι ὡς νὰ ἀπευθύνουν τὸν ἑξῆς ἄκρως ὑποτιμητικὸ λόγο πρὸς τοὺς Ὀρθόδοξους Χριστιανοὺς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι θέλουν τὰ παιδιὰ τους νὰ διδαχθοῦν καὶ νὰ υἱοθετήσουν στὴ ζωὴ τους τὴν ὀρθόδοξη περὶ σεξουαλικῆς ἀγωγῆς, χριστιανικὴ ἠθική: «Δὲν σᾶς ἀναγνωρίζουμε τὸ δικαίωμα νὰ διασφαλίσετε ὑπὲρ τῶν τέκνων σας ἐκπαίδευσιν συνάδουσαν πρὸς τὰς θρησκευτικὰς σας πεποιθήσεις. Μὲ βάση μιὰ ἄλλη ἠθικὴ, τὴν ὁποία ἐμεῖς θὰ ἐπιλέξουμε καὶ ἐπιβάλουμε, θὰ ἐφοδιάσουμε τὰ παιδιὰ σας μὲ γνώσεις, δεξιότητες καὶ ἀξίες σχετικὲς μὲ τὴν σεξουαλικὴ καὶ κοινωνική ζωή».

Ὅμως, οἱ ὡς ἄνω ἐμπνευστὲς καὶ ὑποστηρικτὲς μιᾶς τέτοιας «κρατικῆς δικτατορίας» ἀγνόησαν μιὰ σημαντικὴ ἐν προκειμένῳ παράμετρο: Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ γονεῖς ὅταν διακυβεύεται ἡ Πίστη καὶ τίθεται ἐν κινδύνῳ ἡ ψυχοσωματικὴ ὑγεία τῶν τέκνων τους δὲν ἔμαθαν νὰ κύπτουν, ὡς φοβισμένα ἀρνία, τὸν αὐχένα. Ἀντιθέτως! Ἀπέναντι στοὺς οἱουσδήποτε ἐπιχειροῦν νὰ παραβιάσουν ἀναφαίρετα καὶ συνταγματικὰ κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, μετὰ παρρησίας, διακηρύττουν: «Δὲν σᾶς ἐπιτρέπουμε νὰ διδάξετε στὰ παιδιὰ μας στάσεις καὶ συμπεριφορὲς ἀντίθετες μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας, τὶς «γραμμένες» μὲ τὸ ἐπὶ Σταυροῦ ἐκχυθὲν Πανάγιο καὶ Πανακήρατο Αἷμα Του!».

https://enromiosini.gr/arthrografia/scholiasmos-toy-peri-sexoyalikis/