τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη,
Θεολόγου-Δημοσιογράφου- Συγγραφέως Ἐκδότου, (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)
Ἡ αὐτοονομαζομένη παρέλασις ὑπερηφανείας εἶναι παρέλασις ἐντροπῆς, αἰσχύνης καὶ καταισχύνης διὰ τοὺς ὁμαλοὺς καὶ φυσιολογικοὺς ἀνθρώπους.
Ὡς συνεκράτησα ἀπὸ τηλεοπτικὴν εἴδησιν, εἰς αὐτὴν τὴν ἄκρως ἀνατρεπτικὴν τῆς ἀνθρωπίνης φυσιολογίας ἐκδήλωσιν συμμετεῖχον ὁ ἐπιδιώκων νὰ κυβερνήσῃ καὶ πάλιν τὴν Ἑλλάδα κ. Τσίπρας καὶ ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων κ. Μπακογιάννης. Ἐρωτῶνται αὐτοὶ καὶ ὅσοι ἄλλοι τυχὸν ἀξιωματοῦχοι συνώδευσαν τὸ ἀντιχριστιανικόν, ἀπάνθρωπον, ἀντιοικογενειακὸν καὶ ἀντικοινωνικὸν αὐτὸ μόρφωμα, ἐὰν ὑπάρχουν πραγματικὰ ὀφέλη τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ ποῖα εἶναι αὐτά, ὥστε νὰ τυγχάνῃ ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως καὶ ὑποστηρίξεως αὐτὸ τὸ δυσῶδες πάθος. Τὰ ἐν προκειμένῳ μειονεκτήματα καὶ ἀπαράδεκτα εἶναι πολλά. Ἰδού:
1) Ἀντίθεσις πρὸς τὴν Ἁγίαν Γραφήν. Οἱ ὁμοφυλόφιλοι διαγράφουν ὅλα τὰ Ἁγιογραφικὰ χωρία, τὰ ὁποῖα καταδικάζουν τὸν σοδομισμόν, ὅπως: «… οὔτε ἀρσενοκοῖται βασιλείαν Θεοῦ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ. ς΄9 + Α΄ Τιμ. α΄ 10).
Ἡ πρᾶξις αὐτὴ τῶν ὁμοφυλοφίλων συνεπάγεται καὶ αἵρεσιν.
2) Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλοσοφία εἶχε καταδικάσει τὸν κιναιδισμόν. Οἱ κίναιδοι εἶχον ἀποκλεισθῆ ἀπὸ διάφορα ἀξιώματα.
3) Ἡ διάδοσις τῆς ὁμοφυλοφιλίας συντελεῖ ὄχι μόνον εἰς τὴν μείωσιν τοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν τελείαν ἐξαφάνισιν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ἐὰν ὑποτεθῇ ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνουν ὁμοφυλόφιλοι, ὅπως ἐπιδιώκεται, τότε μετὰ ἀπὸ 115 ἔτη δὲν θὰ ὑφίσταται οὐδεὶς ἄνθρωπος εἰς τὸν πλανήτην Γῆ. Καὶ μόνον αὐτὴ ἡ πραγματικότης ἀποδεικνύει ὅτι εἶναι ἀφύσικος καὶ ἐπικίνδυνος ἡ ὑπόστασις τοῦ κιναιδισμοῦ.
4) Ἡ ὁμοφυλοφιλία (κιναιδισμὸς) καταργεῖ τὸ Μυστήριον τοῦ Γάμου καὶ τὸν ἱερὸν θεσμὸν τῆς οἰκογενείας.
5) Οἱ ὁμοφυλόφιλοι διαπράττουν τὴν παρὰ φύσιν ἀσέλγειαν καὶ βιάζουν τὴν ἀνθρωπίνην φυσιολογίαν.
6) Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἀσθένεια.
7) Ἡ ὑγιὴς κοινωνία ὡς ἀνωμάλους βλέπει τοὺς ὁμοφυλοφίλους.
Τὸ ἀντικειμενικὸν συμπέρασμα εἶναι ὅτι οὐδὲν ἐθνικόν, κοινωνικόν, ἀνθρωπιστικόν ἤ ἕτερον ὄφελος προέρχεται ἀπὸ τὴν παθολογικὴν ὁμοφυλοφιλίαν. Τότε διατὶ προβάλλεται καὶ ὑποστηρίζεται ἐπισήμως ἡ ἀνατινακτικὴ τῶν παραδεδεγμένων ἠθῶν ἀνήθικος αὐτὴ κατάστασις; Τὸ δὲ ἁμαρτωλὸν Ὑπουργεῖον Παιδείας ἐγκληματεῖ καὶ κακουργεῖ, ἐπειδὴ καθιέρωσε τὸ μάθημα τῆς σεξουαλικῆς ἀγωγῆς, κατὰ τὸ ὁποῖον διδάσκεται καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀπὸ τὰ νήπια ἀκόμη.
Οὐσιαστικὴ διευκρίνησις. Γίνεται διαφοροποίησις μεταξὺ τοῦ σοδομητικοῦ πάθους τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ τῶν ὁμοφυλοφίλων ὡς προσώπων. Εἶναι καὶ οἱ ὁμοφυλόφιλοι ζῶσαι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ρερυπωμέναι. Ἡ ἁμαρτία ἐλέγχεται καὶ καυτηριάζεται, ἐνῷ τὰ πρόσωπα καλοῦνται εἰς μετάνοιαν.
Πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν, ὅταν ἤμουν ἐν ἐνεργείᾳ ἐφημέριος εἰς τὸν ἐν Ἀθήναις Ἱ. Ν. Ἁγ. Παντελεήμονος ὁδοῦ Ἀχαρνῶν, ἦλθεν εἷς ὁμοφυλόφιλος καὶ ἐζήτησε νὰ τὸν ἐξομολογήσω. Μετὰ ἀπὸ δύο ἕως τρεῖς συναντήσεις μας ἑδραιώθη εἰς τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν του ἡ ὁριστικὴ ἀπόφασίς του νὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὸ πάθος τῆς σεξουαλικῆς διαστροφῆς. Εἶχον παρέλθη 2-3 ἔτη ἀπὸ τότε καὶ μίαν ἡμέραν, εἰς τὸ κέντρον τῶν Ἀθηνῶν, μὲ ἐπλησίασεν εἶς ἀνὴρ καὶ μὲ ἐχαιρέτησεν ἐνθουσιαστικῶς. Εἶπεν εἰς ἐμέ, πάτερ Ἰωάννη, μετὰ ἀπὸ τὸν Θεὸν σὺ εἶσαι ὁ μέγας εὐεργέτης τῆς ζωῆς μου. Σύ, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ μὲ ἔβγαλες ἀπὸ τὸν βοῦρκον τῆς ἀκολασίας. Ἦτο ὁ μετανοήσας τραπεζικὸς ὑπάλληλος ὁμοφυλόφιλος. Ἐνεθυμήθην τὴν περίπτωσιν καὶ ηὐχαρίστησα ἐγκαρδίως τὸν Θεόν.
