Ζοῦμε σέ καιρούς ὅπου κυριαρχεῖ ὁ ὀρθολογισμός, ἡ ὑλοφροσύνη καί ἡ εὐδαιμονιστική ἀντίληψη γιά τή ζωή. Σ' αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἐποχή ἡ ἀνάγκη ν' ἀκουστεῖ καί πάλιν αὐθεντικός ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ καθίσταται ἐπιτακτική. Ἡ πληρότητα τῆς θείας Διδασκαλίας καλύπτει τό «εἶναι» τοῦ ἀνθρώπου, γιατί σ' αὐτή τήν διδασκαλία τοῦ ἀληθοῦς χριστιανισμοῦ, δέν ὑπάρχει σκότος ἀλλά φῶς. Στόν χριστιανισμό, ὅπως τόν ἐκφράζει ἡ ὀρθοδοξία, δέν υἱοθετεῖται ἡ βία καί τό μῖσος, ἀλλά ἡ καταλλαγή καί ἡ ἀγάπη. Δέν ἀτιμάζεται ἡ φύση, ἀλλ' ἁγιάζεται. Δέν ὑφίσταται φόβος καί ἀπαγόρευση γιά τήν ἐπιστημονική ἔρευνα, ἀλλά ἐπικρατεῖ ἐλευθερία, διάκριση καί εὐλογία. Δέν ἐπέρχεται ἡ ἀπελπισία καί ἡ ἀπόγνωση ἀλλά προσφέρεται καί καλλιεργεῖται ἡ ἐσωτερική εἰρήνη, ἡ ὑπομονή καί ἡ ἐλπίδα καί τελικά καί αὐτός ὁ θάνατος δέν εἶναι «χαμός», ἀλλ' εἴσοδος στήν αἰωνιότητα.
Αὐτά ὅλα πρέπει νά τά μάθει ἡ σύγχρονη κοινωνία μας. Ξανά τό Εὐαγγέλιο καί ἡ ἀλήθειά του στή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἀνοικτό τό Εὐαγγέλιο, ὄχι κλειστό καί στό ράφι τῆς βιβλιοθήκης. Τό Ἱερό Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ σωτηρία μας.
