Ἀκούγεται ἀπό ἔγκυρα χείλη ὅτι ἡ γραμμή τῶν περισσοτέρων μητροπόλεων τῆς Ἑλλάδος εἶναι νά μήν ἐμποδίζουν ἀπό τήν θεία κοινωνία οἱ πνευματικοί τούς νέους καί τίς νέες πού συνάπτουν καί διατηροῦν προγαμιαῖες σχέσεις, δηλαδή πορνεύουν κατά τήν ἐκκλησιαστική ὁρολογία. Πολύ φοβοῦμαι ὅτι σύντομα αὐτό θά ἐπεκταθεῖ καί στό θανάσιμο πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Ἐκσυγχρονιστές καί νεωτεριστές μητροπολῖτες καί ἱερεῖς ἐπιτίθενται φραστικά σέ παραδοσιακούς κληρικούς πού κωλύουν τούς πορνεύσαντες νέους καί νέες ἀπό τήν θεία μετάληψη. Τούς ζητοῦν νά βάλουν νερό στό κρασί τους καί νά συμβιβαστοῦν μέ τά νέα ἤθη· μέ τήν εὐλογοφανή δικαιολογία ὅτι οἱ ἐκκλησίες ἄδειασαν, ἐλάχιστοι πλέον μεταλαμβάνουν καί ὁπότε δέν πρέπει νά ἐμποδίζεται ἡ νεολαία ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο. Ἄλλοι πάλι «πνευματικοί» θεωροῦν ἀδύνατη τήν ἐγκράτεια καί σωφροσύνη τῶν νέων στήν ἐποχή μας, λόγῳ τῆς ἔντονης προκλητικότητας καί τῶν ἐρεθισμάτων σέ ὅλες σχεδόν τίς δραστηριότητες τῆς καθημερινότητάς μας. Καί ἔτσι εὐλογοῦν τήν προγαμιαία σχέση τοῦ πνευματικοῦ τους τέκνου, ἐπιτρέποντάς του κιόλας νά μεταλαμβάνει τά φρικτά μυστήρια χωρίς κανένα ἐνδοιασμό. Μήν ἐκπλαγοῦμε ἄν στό ἐγγύς μέλλον δοῦμε ἱερεῖς νά καλοῦν ἀπό τόν περίβολο τῶν ναῶν τούς περαστικούς νέους καί νέες νά προσέλθουν νά κοινωνήσουν τά ἄχραντα μυστήρια ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἄν ἐξομολογοῦνται ἤ διάγουν ἀκόλαστο βίο.
Στό κλίμα αὐτό τῆς ἐκκοσμίκευσης τῆς Ἐκκλησίας ἐντάσσεται καί ἡ νέα τάση χειροτονίας διακόνων πού πολύ πιθανῶς νά φέρουν κωλύματα ἱερωσύνης μέ ἐπικρατέστερο ἐκεῖνο τῆς πορνείας, ἤτοι τῆς σύναψης σαρκικῆς σχέσης πρό τοῦ γάμου ἤ πρό τῆς χειροτονίας ἀγάμου διακόνου.
Οἱ μεταρρυθμιστές κληρικοί φρονοῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά ἐκσυγχρονιστεῖ καί νά συμβιβαστεῖ ἐν μέρει ἤ ὅλως μέ τόν ἀποστατημένο κόσμο ὥστε νά τόν ἑλκύσει στόν ἱερό ναό καί στό ἅγιο ποτήριο. Στόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «ὁ γάρ ἐσθίων καί πίνων ἀναξίως κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καί πίνει, μή διακρίνων τό σῶμα τοῦ Κυρίου» ἀπαιτοῦν ἐπανερμηνεία καί ἐπαναπροσδιορισμό τοῦ «ἀναξίως μεταλαμβάνειν». Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι κινηθέντες, καθόρισαν διαχρονικά τά ἁμαρτήματα ἐκεῖνα πού ὡς θανάσιμα ἀποτρέπουν τόν ἐξομολογούμενο ἀπό τήν θεία εὐχαριστία ἕως ὅτου μετανοήσει ἐμπράκτως. Τοὐλάχιστον νά ἀποδεχτεῖ τό ἁμαρτωλό του πάθος καί νά ἀγωνιστεῖ νά τό καταστείλει μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πώς θεωροῦν ἀνέφικτη τήν ἐγκράτεια τῶν νέων στήν συνεύρεση οἱ νεοεποχίτες κληρικοί; Δέν ὑπάρχουν δηλαδή σήμερα νέοι πού νά ἐγκρατεύονται καί νά σωφρονούν;
Γνωρίζω προσωπικά νέους σχετικά ἀνθρώπους πού διάγουν σώφρονα βίο. Ἀντιστέκονται στήν ἀκολασία τῶν ἡμερῶν μας. Καί δέν ζοῦν στά ὄρη καί στά λαγκάδια ἀλλά μέσα στόν κόσμο. Ἀγωνίζονται πνευματικά, ζοῦν ἐν μετανοίᾳ ἐν μέσῳ προκλήσεων. Πῆραν στά σοβαρά τό χωρίο ἐκεῖνο τῆς Καινῆς Διαθήκης πού γράφει ὅτι οἱ πόρνοι δέν θά κληρονομήσουν τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ὅτι τό σῶμα τους δέν τούς ἀνήκει ἀλλά πρέπει νά τό διαχειρίζονται καθώς θέλει καί προστάζει ὁ Πλάστης του. Νέοι εἶναι καί αὐτοί ὅπως οἱ ὑπόλοιποι νέοι πού πορνεύουν. Τό σῶμα τους ὑπακούει σέ ἄλλο νόμο, στό σαρκικό, ὅπως ὑπακούει ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί ἰδιαίτερα τῶν ἀνδρῶν. Στόν ἴδιο νόμο ὑπάκουε καί τό σῶμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός βλέποντας τήν διάθεση καί προσπάθειά τους γιά σωφροσύνη καί ἐγκράτεια, τούς δυναμώνει καί χαριτώνει ὥστε νά μήν πέσουν στό θανάσιμο καί κολάσιμο ἁμάρτημα τῆς πορνείας, δηλαδή τῆς προγαμιαίας σχέσης. Μέ τήν ἄνωθεν χάρη τό σῶμα ὑποτάσσεται στά κελεύσματα τῆς ψυχῆς. Ἀδύνατο στόν ἄνθρωπο, δυνατό στόν Θεό! Καί ἀφοῦ ὁ Κύριος βοηθᾶ ἐκείνους τούς γνωστούς μου, γιατί νά μήν βοηθήσει καί ὅλους τους νέους πού εἴτε πορνεύουν εἴτε ὄχι, θελήσουν νά ἐγκρατευθούν;
Ὁ Θεός εἶναι ἀπροσωπόληπτος καί θέλει νά σωθοῦν ὅλοι οἱ νέοι. Καί ἄν πράγματι, ὅπως διατείνονται κάποιοι κληρικοί, ἡ ἐποχή μας εἶναι ἰδιαζόντως προκλητική καί ἡ γενετήσια ἐπιθυμία ἐρεθίζεται πολλάκις στήν καθημερινότητά μας, ἀδυνατεῖ ὁ Θεός νά ἐνισχύσει ἔτι περισσότερο τούς νέους ὥστε νά ἀντισταθοῦν στήν αὐξανόμενη αἰσχρότητα, χυδαιότητα καί ἀνηθικότητα; Ὅπου πλεονάζει ἡ ἁμαρτία, δέν παρέχεται καί περισσότερη θεία χάρη;
Οἱ Ἐντολές τοῦ Θεοῦ στό εὐαγγέλιο εἶναι διαχρονικές. Καί «ὁ Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός εἰς τούς αἰῶνας». Ἡ ἐγκράτεια καί σωφροσύνη εἶναι ἀπαράβατες καί ἀδιαπραγμάτευτες ἐντολές καί θέλημα Θεοῦ ἕως τό τέλος τοῦ κόσμου. Καί ἄν ἀκόμα ἄγγελος ἐξ ουρανοῦ κατέβει καί μᾶς πεῖ νά συνάπτουμε προγαμιαῖες σχέσεις ἐλεύθερα, ἐμεῖς θά τόν ἀποστραφοῦμε ἀπαντῶντας του «Ὕπαγε ὀπίσω μου σατανᾶ!».
